- 25 Ağustos 2014
- 21.049
- 50.311
- 798
- Konu Sahibi Munevvergul
-
- #81
İki mesajımda da detaylıca anlatmaya çalıştım ama herkesin kendi beklentisi, bakış açısı, yapısı vs en nihayetinde, başka diyebileceğim bi şey yok, mutluluklar dilerim.
İki mesajımda da detaylıca anlatmaya çalıştım ama herkesin kendi beklentisi, bakış açısı, yapısı vs en nihayetinde, başka diyebileceğim bi şey yok, mutluluklar dilerim.Anladım mutlusunuz ne güzel kutlarım. Açıkçası bilmiyorum bulunduğum yerde de istediğim gibi biri çıkmadıÇıkacağına da inanmıyorum. Ya bir şeyler için çabalamalıyım ya da kaderci düşünüp kabullenmeliyim Bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum ama durum böyle
Yorumun için teşekkür ederim. Evet açıkçası ben de isterim şehir bile değişmeden istediğim gibi biriyle tanışayım ama 12 sene oldu boşanalı bir tane bile düzgün adam çıkmadı yaşadığım yerde. Karşıma yaşıtım olan insanlar da çıktı mesela birisi güya çok eğitimli bana mal varlığımı soruyor düşünebiliyor musun? Daha ilk görüşmemizde. Ben de hiçbir şeyim yok dedim diyor ki nasıl olmaz kaç yıldır çalışıyorsunuz. Şimdi ne yaparsın böyle saçma bi insana tabiki bir daha görüşmedim. Sonra başka biri ailesi sıkıntı. Kendisi okumuş yaşıtım ama ailesi sürekli para peşinde. Çok ısrarcı oldu onunla da bir daha görüşmedim. Yani bilmiyorum bende mi bir sıkıntı var ama genel profil bu yöndeİki mesajımda da detaylıca anlatmaya çalıştım ama herkesin kendi beklentisi, bakış açısı, yapısı vs en nihayetinde, başka diyebileceğim bi şey yok, mutluluklar dilerim.
Evlilik insan hayatının en önemli kararı ve seçimi ve herkes evlenmek durumunda değil, önce bunu anlamak gerekiyor. Bir gereklilik, zorunluluk gibi bakılırsa sağlıklı kararlar verilemez diye düşünüyorum. Hele ki olumsuz tecrübesi olan insanlar çok çok daha seçici olmalı. "Ben boşandım, iyisi çıkmaz" diye bakılırsa, enerji bu yönde çalışırsa zaten iyi biriyle denk gelme ihtimali kalmıyor bence.Yorumun için teşekkür ederim. Evet açıkçası ben de isterim şehir bile değişmeden istediğim gibi biriyle tanışayım ama 12 sene oldu boşanalı bir tane bile düzgün adam çıkmadı yaşadığım yerde. Karşıma yaşıtım olan insanlar da çıktı mesela birisi güya çok eğitimli bana mal varlığımı soruyor düşünebiliyor musun? Daha ilk görüşmemizde. Ben de hiçbir şeyim yok dedim diyor ki nasıl olmaz kaç yıldır çalışıyorsunuz. Şimdi ne yaparsın böyle saçma bi insana tabiki bir daha görüşmedim. Sonra başka biri ailesi sıkıntı. Kendisi okumuş yaşıtım ama ailesi sürekli para peşinde. Çok ısrarcı oldu onunla da bir daha görüşmedim. Yani bilmiyorum bende mi bir sıkıntı var ama genel profil bu yöndeŞimdi ben bunları kabul mü etmeliyim? Ya da bir şeyleri değiştirmek için çabalamalı mıyım? Oldurmaya çalışmaktan bahsetmişsiniz açıkçası o nedenle soruyorum. Bu sözlerimi sitem olarak algılamayın lütfen. Sadece objektif dış görüşlere ihtiyacım var. Mesela çevremde öyle kadınlar da tanıdım. Bir tanıdığım kadın iş çevresinden olabilecek birini seçti. Evet kariyeri her şeyi aynen devam etti. Hatta adam da kadından 1-2 yaş küçük tip olarak fena değil ve eğitim iş olarak da denkler. Ama ben bu çifti ilk duyduğumda dedimki kendime bu arıza adamla bu hanımefendi kadın ne yapacak. Ancak adamın tuhaflığını herkes anlayamaz. Çünkü dışarıdan bariz değil biraz insanları inceleyen biri fark edebilir. Yanlış anlamayın ben insan sarrafı değilim ama sezgilerim genelde çıkar. Neyse çocukları falan oldu 2 çocuktan sonra adam bir gün birden bire ben boşanıcam deyip boşandı. Herkes çok şaşırdı çünkü dışarıdan mutlu görünüyordu. Sonrasında sosyal medyasından falan o kadar saçma paylaşımlar yapmış ki adam tabi herkes ne kadar manyak olduğunu anladı. Yani inanın ben de bilmiyorum. Zaten kimseye güvenemediğim ve korktuğum için yıllardır yalnız kaldım keşke ülke değiştirmek zorunda kalmasam. Biraz her şeyden de yoruldum. Bazen her şeyi öylece bırakmak geliyor içimden zaman ayırıp görüşlerinizi yazdığınız için tekrar teşekkür ederim.
Yanıtınız için teşekkür ederim. Hoşuma gitmese konuşmazdım. Ancak benim evlilik kararında atacağım adım da az bir adım değil. Bu nedenle biraz endişeliyim. Bakalım zaman ne gösterecek.Evlilik insan hayatının en önemli kararı ve seçimi ve herkes evlenmek durumunda değil, önce bunu anlamak gerekiyor. Bir gereklilik, zorunluluk gibi bakılırsa sağlıklı kararlar verilemez diye düşünüyorum. Hele ki olumsuz tecrübesi olan insanlar çok çok daha seçici olmalı. "Ben boşandım, iyisi çıkmaz" diye bakılırsa, enerji bu yönde çalışırsa zaten iyi biriyle denk gelme ihtimali kalmıyor bence.
Ben de çok saçma sapan tiplerle muhatap olmak zorunda kaldım; ya kendisi ya ailesi ya da ikisi birden sorunlu, eğitimi vizyonu yaşı başı denk olmayan, istediğim huzuru sevgiyi veremeyecek olan... Hiçbirine de eyvallah etmedim, kimini baştan kestirip attım kimini biraz idare edip bitirdim ama en nihayetinde bitirdim, zamanında yıprandım ama hiç pişman değilim çok şükür.
Benim çevremde de sorunlu ilişkiler de var güzel ilişkiler de. Ben kendimi iyice tanıyıp bi ilişkide ne istediğime karar verdikten sonra çok daha seçici oldum, dört dörtlük olması değil, benim dört dörtlüğüm olması gerektiğine inandım ve içime sinmeyen durumlarda zorlamadım, uzatmadım. Herkesin hayatı, kaderi, nasibi farklı, herkesin imtihanı da farklı.
Bundan iyisi gelmez" demek oldurmaya çalışmak demektir. Sırf evlenmek için evlenilmez, sırf evlenmek için birileri iyi kötü idare edilmez. En az bekar hayatım kadar huzurlu, mutlu, rahatım diyebilmek lazım. Yoksa gerçekten evlenmek anlamsız.
Konudaki kişi ile elektrik, hoşlantı varsa tanımaya devam et, hemen evlilik yoluna girme, enine boyuna düşün tabii ki ama yine söylüyorum, içine sinmeyen durumlar varsa "önceden de gelmedi, bundan sonra da bundan iyisi gelmez" diye yaklaşma meseleye, naçizane tavsiye. Maddi manevi denklik çok önemli, (buradaki maddiyat para pul değil sadece); yaş, aile, görgü, kültür, bakış açısı, hayattan beklentiler vs denk olmalı.
Sen değerlisin, ömrün vaktin hayatın değerli.
O yüzden de kesinlikle acele etmemelisin, enine boyuna düşünmelisin, mantık ve duygu dengesine oturursa ancak o şekilde devam etmelisin. Mutluluklar diliyorumYanıtınız için teşekkür ederim. Hoşuma gitmese konuşmazdım. Ancak benim evlilik kararında atacağım adım da az bir adım değil. Bu nedenle biraz endişeliyim. Bakalım zaman ne gösterecek.
merhaba öncelikle yanıtınız için teşekkür ederim. Evlenme konusunda yalan söylediğini düşünmüyorum. Babası 12 yıl hasta bakıma muhtaçmış onunla ilgilenmiş. Ayrıca Türk ve eğitimli birini istedim ama karşılaşamadım dedi. Kendisi aile değerleri olan ve modern biri. Ben şu an Türkiye ye döndüm. İşime devam ediyorum. Onun söylemek istediği birkaç sene uzaktan ben idare etmeye razıyım o sürede sen belli bir seviyede Almanca öğrenirsin ve buradaki fırsatları araştırırız şeklinde. Benim yeşil pasaportum var belli bi süre gidip gelebilirim. Ben anne olmak istiyorum o da baba olmak istiyor. O Almanya da kamuda çalışıyor. Ben çalışmasam da geçinebiliriz. Türkiye den kira geliri de var. Maalesef ki ben bugüne kadar düzgün biriyle tanışamadım. Tutucu bir Anadolu şehrindeyim bundan da bunaldım. Tek başıma kalmaktan da yoruldum.Tek başıma yoruldum diye bu kişiyi düşünmüyorum çünkü başkaları da çıktı işe yaramaz insanlardı. Şimdi tek düşündüğüm işi bırakmak ama burada da mutlu değilim. Nasıl bir yol izleyeceğim bilmiyorum
Ben hemen hemen bütün mesajları okudum. Ama özellikle bu mesaja cevap yazmak istedim.Türkiye ye en geç 10 yılda dönebiliriz diyor. Ama şu an istemiyor. Yaşadığı şehir de Almanya da olanakları çok iyi bir yer. Ben de Almanya da orada çok mutluydum doğruya doğru ama aldığım risk az değil. Emeklilik olayı. Sonra hayat bilinmezliklerle dolu ölüm kalım her şey var. Kendisi Alman vatandaşı orada doğmuş zaten. Uzun vadede o da illa orada kalalım demiyor. Bir açıdan ben de orada biraz daha üniversite projelerinde falan çalışsam cv mi güncellerim. Ama biraz çalışmaktan gelen yorgunluk ta var. Üniversitede her işimi ingilizce hallettim ama tam zamanlı bi iş istesem mutlaka Almanca istiyorlar. Oradaki hocam da b1 Almanca alırsan sana iş konusunda yardımcı olurum dedi. Ama bu yaşta bir de ona emek vereceğim. Ancak Türkiye de yaşadığım yerde beni mutlu etmiyor. Hele yurtdışında yaşadıktan sonra kafa yapım vizyonum hiç uyuşmuyor. Bu kişiyle tanışmasaydım başka bir yere tayin alıp gidecektim. Ancak Türkiye de güvenli bi yer değil yalnız başıma hiç bilmediğim şehirde ne yapacağım diyorum. Ha bu kişi de gerçekten kafama yatmasaydı doğrudan hayır derdim. Çünkü benim yaşımda eğitimli kişiler de çıktı karşıma ama uygun değillerdi. Hep işimi ilerleteyim diye diye yıllarım yalnız başına geçti gitti. Kendimi bu açıdan şanssız hissediyorum. Yine şükredecek şeylerim de var tabi ama. Ben de baya zorluk yaşadım. Türkiye ilginç bir yer yobaz bi insanla ben yapamam. Biraz modern görüşlü olduğunu düşündüğüm insanlarında niyetleri farklı. Almanya da iken keşke burada doğsaydım dedim inanır mısınız. Burada kadın olmak çok zor. Lafı uzattım kusura bakmayın içimi dökmek istedim.
Çok teşekkür ederim. Tanımaya değer biri olduğunu düşünmesem hiç başlamazdım. Ancak insan önceden evlilik konusunda sıkıntı yaşayınca korkuyor da. Umarım her şey güzel olur.O yüzden de kesinlikle acele etmemelisin, enine boyuna düşünmelisin, mantık ve duygu dengesine oturursa ancak o şekilde devam etmelisin. Mutluluklar diliyorum
Merhaba 90.000 üstünde para geçiyor elime. Türkiye şartlarına göre fena değil. Evet ben de kimseye bağlı kalmak istemem ama ülke değiştiren ben olursam bir süre öyle olabilirMesleğiniz neydi acaba? Bir de aşağı yukarı ne kadar maaş alıyorsunuz? Ona göre değer mi değmez mi yorumlamak daha doğru olur bence. Ben devlet memuruyum, kırkbeş 50.000 TL arasında maaşım vardı. Üç ay önce Almanya’ya taşındım. Burada sadece eşim çalışıyor, ben de Dila öğrenme sürecindeyim. Küçük çocuğum da var ayrıca. Dili öğrendikten sonra ben de çalışmak istiyorum. 13 senedir birlikteyim eşimle ama sonuçta eloğlu. Sonsuza kadar kendimi ona bağlayamam.
Yanıtınız için teşekkür ederim. Orada 1 yıl da olsa kalıp çalışmak benim için avantaj. Ben de orada dil öğrenirsem işsiz kalmayacağımı düşünüyorum. Ancak biraz hayatın biraz da işlerin yorgunluğu gözümü korkutuyor. Şu anki hayatımdan da memnun değilim. Ama bu kadar değişiklik nasıl olacak onu da bilmiyorum. Ya hiç bir şey yapmadan kendi mutsuzluğumla bekleyeceğim, ya da mücadele edeceğimBen hemen hemen bütün mesajları okudum. Ama özellikle bu mesaja cevap yazmak istedim.
Almanya Türkiye arası sgk anlaşması var bunu araştırabilirsiniz o açıdan endişeniz olmasın bence. Bildiğim kadarıyla aldığınız eğitimin belli bir yılını yine emekliliğe saydırabiliyorsunuz ve çocuk doğurduktan sonra da sanırım 3 yıl boyunca sanki çalışıyormuşsunuz gibi primleriniz belli bir katsayıdan ödeniyor.
Bence en önemli kısmı hocanızın b1 alırsan yardımcı olurum demesi. 30 yaşından sonra bir dili öğrenmek ve akıcı konuşmak evet çok zor ama b1 sertifikası almaksa olay ve hocanızın sizden beklediği tam olarak buysa max 1 yılda sıfırdan halledersiniz. Harika konuşursunuz her şeyi halledersiniz demiyorum ama hedef sertifikaysa intensiv bir kurs ile max 1 yıl.
Ben sizin yerinizde olsam sanırım şansımı kesinlikle denerdim. Aile birleşimi vizesi çıkana kadar çalışmaya devam etme şansım varsa devam ederdim. Vize çıktığında da ücretsiz izne ayrılır neler olacağına bakardım. Umarım her şey gönlünüze göre olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?