- 20 Ekim 2009
- 8.076
- 12.817
- 823
- Konu Sahibi Munevvergul
- #61
Eh madem ki öyle bir.şey var kariyerinize başka bir ülkede de devam edebilirsiniz.
Önceliğiniz ilişkiyse elbette iş de ona göre şekillenebilir. Hayırlısı olsun.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kızlar tanıştığım kişi ile yardımınıza ihtiyacım var. Lütfen bana fikir verir misiniz?
- Konu Sahibi Munevvergul
- Başlangıç Tarihi
Önceliğiniz ilişkiyse elbette iş de ona göre şekillenebilir. Hayırlısı olsun.
- Konu Sahibi Munevvergul
- #62
emeklik sayiliyorda, tabi euro ya cevirince büyük bir rakam kalmiyor elde malesef.
Ama her durumda dediğim gibi sosyal yardım aliniyor burda.
Benim esimde Belcikadan bana güvenip buraya geldi ki biz ikinci buluşmada evlenmege karar verdik ve yasim ozamanlar 40 di, hemen cocuk yaptik ve hep deriz yine olsa yine ayni kararlari verirdik. Icinizdeki his bu adam diyorsa, hislerinize güvenin derim.
- Konu Sahibi Munevvergul
- #63
Düz mantık ile düşünmenizi tavsiye ederim. Aksi takdirde olayın içine korkularınız ve duygularınız girecek ve bu sizi yanlış yönlendirecek diye düşünüyorum.Merhaba arkadaşlar, 37 yaşındayım. 13 sene önce başımdan 6 aylık bir evlilik geçti çocuğum yok boşandım. Sonrasında çok kötü hissettiğim zamanlar oldu ama mücadele ettim işimde ilerledim. Kendi psikolojimi düzelttim. Hatta geçen sene kariyerimle ilgili güzel bi adım atıp Almanya da 1 yıl kaldım, oradaki üniversitede araştırmalar yürüttüm. Bunları beni daha iyi anlarsınız diye anlatıyorum. Almanya da iken de orada doğmuş biriyle tanıştım. Benden 9 yaş büyük orada üniversite okumuş, daha önce evlilik yapmamış bir insan. Kendisi çok medeni be kadına değer veren ve kibar biri. Yanlış anlamayın ama kendisiyle ilgili bir kusur bulamıyorum. Bu yaşa kadar iyi kötü birçok insanla karşılaştım yanılma payım olsa da insanları tanıyabileceğimi düşünüyorum. Peki sorun ne derseniz, hemen açıklayayım. Evlenince benim Almanya ya yerleşmemi istiyor. Almanya da çok mutluydum fakat burada inşa ettiğim kariyeri bırakıp gitmem gerekecek. Türkiye de nispeten ortanın üstü bir maaş alıyorum. İngilizcem var ama Almanca bilmiyorum. Orda iş bulabilir miyim emin değilim. Kendisi benim kariyerime saygı duyduğunu her fırsatta dile getiriyor gerekirse evlendikten sonra birkaç sene Türkiye de işime devam etmemi söylüyor. Ama ben zor olacağını düşünüyorum. Ama onu kaybetmek de istemiyorum. Kardeşimle tanıştırdım o da efendi iyi bir insana benziyor dedi ama haklı olarak bu kadar emeğini çöpe mi atacaksın diyor. Hayatım hep mücadele ile geçti, tekrar bir sıkıntı yaşamaktan korkuyorum. Ama inanın bugüne kadar da düzgün biri karşıma çıkmadıüstelik yanlızlıktan da o kadar yoruldum ki. Lütfen bana yardım eder misiniz? Şimdiden teşekkürler.
Şimdi ben dışarıdan biri olarak asla kariyerinizi çöpe atmanızıktavsiye etmem ki bu sadece kariyer değil bir nebze hayatınızıda çöpe atmak olacak. Çünkü Almanya'da iş bulma imkanınız bence az. Orada doğmuş büyümüş biri olarak anlatıyorum. İngilizcem var diye bulma ihtimalinizin belki az da olsa olduğunu düşünebilirsiniz. Tabii ki sizin mesleginiz alanında tam nasildir bilemem. Ama ben yine de açıkçası çokta büyük bir şansınızın olduğunu düşünmüyorum. Almanca ogrenebilirsiniz tabiiki. Ingilizce ile is bulma imkanlarinizida aştırırın elbette.
Bundan ziyade nerede yaşadığınızı bilmiyorum ama Türkiye'mizin her tarafı güzel, Almanya ya göre daha canlı, cok daha sosyal bir hayat sunuyor insana. Insanlar daha sicak vs..
Sizde beyefendiye cokta büyük bir aşkınızın olduğundan bahsetmiyorsunuz. Dolayısıyla yaşınızdan dolayı ve simdiye kadar iyi yada size uygun bir insan karşınıza çıkmadığı için daha cok acaba olurmu diyorsunuz sanırım. Bunun icin bu riske girmeye degermi cok cok iyi düşünün lutfen!
Onun haricinde evlendikten sonra birkaç sene Türkiye'de kariyerin konusunda ilerle demiş. Bu da bana çok mantıklı gelmiyor ilerleseniz neolacak eninde sonunda Almanya'ya yerleştikten sonra. Elbette daha iyi bir pozisyon vs olabilir bu sebeple ama o kisi 40 yaşına gelmiş evlenip 3 senede karısından ayrı mı yaşamak isteyecekmi. Ben pek sıcak bakamadım ama hemen karar vermeden bir takim seyleri arastirip, gozlemleyin.
Almanya da 1 sene yasamak ile omur gecirmek yada uzun yillar gecirmek ayni şey degil. Eger ben Almanya'da yasarim diyorsaniz isiniz daha kolay. Sadece kariyer kisminda arastirip etmeniz yeterli olabilir. Tabii ilk basta o insan ile evlenmek isteyip istemediginizden isterseniz bile doğru kişimi bundan emin olmak hepsinden daha onemli. Inşallah en dogru sekilde ilerler hayatiniz.
- Konu Sahibi Munevvergul
- #64
Bu yazdıklarınızı okuduktan sonra ben bir tık daha olumlu düşündüm beyefendi hakkında. Tabii ki sizin düşünceniz önemli ama siz de fikrimizi sorduğunuz için bizde iyi niyetle nacizane hissettiklerimizi ve fikrimizi söylemeye çalışıyoruz.merhaba öncelikle yanıtınız için teşekkür ederim. Evlenme konusunda yalan söylediğini düşünmüyorum. Babası 12 yıl hasta bakıma muhtaçmış onunla ilgilenmiş. Ayrıca Türk ve eğitimli birini istedim ama karşılaşamadım dedi. Kendisi aile değerleri olan ve modern biri. Ben şu an Türkiye ye döndüm. İşime devam ediyorum. Onun söylemek istediği birkaç sene uzaktan ben idare etmeye razıyım o sürede sen belli bir seviyede Almanca öğrenirsin ve buradaki fırsatları araştırırız şeklinde. Benim yeşil pasaportum var belli bi süre gidip gelebilirim. Ben anne olmak istiyorum o da baba olmak istiyor. O Almanya da kamuda çalışıyor. Ben çalışmasam da geçinebiliriz. Türkiye den kira geliri de var. Maalesef ki ben bugüne kadar düzgün biriyle tanışamadım. Tutucu bir Anadolu şehrindeyim bundan da bunaldım. Tek başıma kalmaktan da yoruldum.Tek başıma yoruldum diye bu kişiyi düşünmüyorum çünkü başkaları da çıktı işe yaramaz insanlardı. Şimdi tek düşündüğüm işi bırakmak ama burada da mutlu değilim. Nasıl bir yol izleyeceğim bilmiyorum
Ama yine de hala gerçekten takıldığım konu şu; bir kere sizin kadar eğitimli bir insan ve zaten yabancı bir dili iyi konuşan bir insan bence herhangi başka bir dili hele ki bu dil Almanca ise öğrenmekte çok zorlanmaz.
Benim kızım Almanya'da doğdu büyüdü sonra Türkiye'ye geldi. 9 yaşındayken neredeyse hic İngilizceyi bilmezken, şu an sınıfında en iyi konuşanlarından cok sukur çünkü Almanca ile Ingilizce dili birbirine çok benziyor.
Sizin yaşınız daha büyük olabilir ama zaten yıllardır İngilizceyi çok güzel konuşuyorsanız Almanca yida kısa bir zamanda öğrenirsiniz diye düşünüyorum. Yani bir yerde calismaya yeter bence En azindan ilk etapta. Zaten zamanla kursa devam eder daha iyi konusursunuz. Goethe Institut bunyesinde iyi kurslar var. Saniyorum hala en iyisi onlardir.
Ama takildigim şu... niye birkaç sene Turkiye de kariyerine devam edersin diye belirliyor. Bu cok uzun degilmi? 150 sene yasamiyoruzki...
Babasıyla gerçekten 12 sene boyunca ilgilenen bir insan bence de çok iyi bir insandır, vicdanlı bir insandır ama calisirken nasil ilgilenebildi. Almanya'da bakicilar var butun gun ilgilenen. Evlense tabii aksam kendi evine gidecek her gun ugrayamayacak, bunuda dusunmus olabilir.
Korkularınızın esiri olmayın, bende bosanali uzun yillar oldu. Sizi cok iyi anliyorum, yalnizlik cocugunuz dahi olsa hayat arkadaşı eksikligi cok zor. Ama evlilik ciddi bir adim, daha kotu olmasin akabinde hayatimiz. Allah'tan hayırlısını dileyin, gözlemleyin kendinize bir B planını da yapin. İnşallah hakkınızda, hakkimizda hayırlısı olur.
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #65
Yanıtınız için çok teşekkür ederim. Açıkçası o dönemlerde çoğu zaman yarı zamanlı çalışmış. Ayrıca babamın yanına birini getirmeyi uygun bulmadım ve karşıma da istediğim gibi biri çıkmadı dedi. Bir de eğitimli bir Türk kadını arayışında olmuş. Almanya da da istediğim gibi biriyle karşılaşamadım dedi. Babası 5 yıl önce vefat etmiş. Ondan sonra da kendi tam zamanlı işimi oturtmak ve pandemi falan derken zaman geçti dedi. Biraz da duygusal bir insan annesi de çok genç vefat etmiş. Ayrıca Almanya da şunu da fark ettim genelde evlilik yaşları biraz geç. Mesela arkadaşları çoğunlukla Alman onlarla da tanıştım onlar da bekar. Bilmiyorum belki yanılıyor olabilirim ama genelde kadınlar da Almanya da geç evleniyor gibi geldi. Bu nedenle evlenmemesine çok takılmadım. Sizce yanlış mı düşünüyorum.
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #66
Açıkçası ben genel olarak kişiyi beğendim ancak kimseye de şimdiye kadar aşkımdan ölüyorum moduna girmedim. Bilmiyorum belki benim kusurum ama öyle bi şey olmadı hayatımda hep bir irdeledim karakteri ne, kültürü ne, tipi hoşuma gidiyor mu falan… Bundan sonra da aşkımdan öldüğüm bir durum olacağını sanmıyorum. Ben kendi ailemi kurmak yolumu çizmek istiyorum. Maalesef Türkiye de de yaş ve eğitim düzeyi arttıkça uygun biriyle karşılaşma olanağı da düşüyor. Yani şu da benim mantığıma yatan bir şey değil, ben durucam ve biri gelip her şeyi mükemmel yapacak… Açıkçası karşılıklı adım atmadan olmuyor bu işler. Ben Türkiye de büyük bir şehirde yaşamıyorum. Almanya da hoşuma gitti nispeten büyük bi şehirdeydim. Ve Türkiye daha canlı gelebilir ama 1 yıl hiç Türkiye ye gelmemiştim. Almanya dan ilk geldiğimde gözüme ilk olarak taş havaalanında karmaşıklık ve gelişmemişlik geldi. Ülkemi seviyorum tabi ama bazı şeyler dünyayı görmüş insanlara farklı geliyor. Üstelik büyük şehirlerin de mental kapasitesi belli. Burada yaşarım sıkıntı yok. Zaten bu insanı da yurtdışı için falan istemiyorum yanlış anlaşılma olmasın. Ama burada da hayatım akmadı. 13 sene oldu ayrılalı karşıma düzgün biri çıkmadı. Acaba hayatımın akışı bu şekilde mi olmalı diye düşünmeden edemiyorum. Şu anki durumumda hiç hareket etmeyip var olan durumu korusam maddi olarak ve iş olarak bi sıkıntı yaşamam. Ama bu denklem de başka değişkenler de var. Kadın olmam ve yaşım. Birkaç sene sonra bu konforlu hapishanede pişman olacağımı ve yaşanmamış hayatım için üzgün olacağımı düşünüyorum
- Konu Sahibi Munevvergul
- #67
soru : ben bu adamla tr yaşar mıyım ? evi var , parası var, ayakbağı yok. yarın türkiyeye taşınıyor haftaya evleniyorsunuz, cevap nedir ?
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #68
Keşke Türkiye ye taşınsa. Kendisine de söyledim benim için daha kolay olur. Ama şu an değil biraz daha zamanı var dedi.
- 10 Ocak 2022
- 3.027
- 5.973
- 108
- Konu Sahibi Munevvergul
- #69
Akademisyen olduğunuzdan bahsetmişsiniz alanınız nedir? Akademide iş bulamazsanız özel sektörde çalışma şansınız olacak bir alan mı? Buna göre değerlendirmek önemli bence. Orada akademi dışında çalışma şansı bulabilecekseniz bu avantaj olur
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #70
Uzmanlık alanım eğitim araştırmaları. Özelde çok şansım olduğunu sanmıyorum. Araştırma projelerinde çalışabilirim üniversitede. Almanca’m iyi olsaydı bir iş bulurdum diye düşünüyorum. Kendimle ilgili olabilecek tüm iş ilanlarında İngilizce ye ek olarak Almanca da isteniyor maalesef
- 29 Temmuz 2017
- 1.098
- 2.572
- 133
- Konu Sahibi Munevvergul
- #71
İngilizce bilen biri çok kolay almanca öğrenir o sorun değil. Mutlu olup olmayacağın önceden kestirilemez. Hayır diyeceksen asla pişman olmamanı dilerim.
- Konu Sahibi Munevvergul
- #72
Sizi hatırlıyorum.13 yıl önce aynı dönemlerde boşanmıştık. O dönemde yazdıklarınızı çok iyi hatırlıyorum. Öncelikle iyileşmenize, kariyerinize odaklanıp kendinizi geliştirmenize sevindim. Evlilik konusunda ben ilk etapta yaş farkına takıldım ikincisi de buradaki kariyerinizin sekteye uğrayacağına hatta biteceğine takıldım. Bana göre hiçbir erkek emek emek büyütülen kariyeri çöpe atmaya değmez. Evlenmeden önce daha çok zaman geçirin hatta aynı evde bile yaşayabilirsiniz( bu konudaki bakış açınız ne bilmiyorum ama insan aynı evde kendini daha çok belli eder) ve tanımaya çalışırken adamı da “ daha iyisi artık karşıma çıkmaz” diyerek bunu yapmayın. Biyolojik saat ve duygusal durumumuz bu tür panik düşüncelerin etkisiyle yanlış ve acele karar vermemize sebep oluyor. Türkiye şartlarında kendinize bence gayet güzel bir yaşam standardı kurmuşsunuz. Tanıştığınız adam için bu standartı riske atmaya değer mi diye düşünün.Merhaba arkadaşlar, 37 yaşındayım. 13 sene önce başımdan 6 aylık bir evlilik geçti çocuğum yok boşandım. Sonrasında çok kötü hissettiğim zamanlar oldu ama mücadele ettim işimde ilerledim. Kendi psikolojimi düzelttim. Hatta geçen sene kariyerimle ilgili güzel bi adım atıp Almanya da 1 yıl kaldım, oradaki üniversitede araştırmalar yürüttüm. Bunları beni daha iyi anlarsınız diye anlatıyorum. Almanya da iken de orada doğmuş biriyle tanıştım. Benden 9 yaş büyük orada üniversite okumuş, daha önce evlilik yapmamış bir insan. Kendisi çok medeni be kadına değer veren ve kibar biri. Yanlış anlamayın ama kendisiyle ilgili bir kusur bulamıyorum. Bu yaşa kadar iyi kötü birçok insanla karşılaştım yanılma payım olsa da insanları tanıyabileceğimi düşünüyorum. Peki sorun ne derseniz, hemen açıklayayım. Evlenince benim Almanya ya yerleşmemi istiyor. Almanya da çok mutluydum fakat burada inşa ettiğim kariyeri bırakıp gitmem gerekecek. Türkiye de nispeten ortanın üstü bir maaş alıyorum. İngilizcem var ama Almanca bilmiyorum. Orda iş bulabilir miyim emin değilim. Kendisi benim kariyerime saygı duyduğunu her fırsatta dile getiriyor gerekirse evlendikten sonra birkaç sene Türkiye de işime devam etmemi söylüyor. Ama ben zor olacağını düşünüyorum. Ama onu kaybetmek de istemiyorum. Kardeşimle tanıştırdım o da efendi iyi bir insana benziyor dedi ama haklı olarak bu kadar emeğini çöpe mi atacaksın diyor. Hayatım hep mücadele ile geçti, tekrar bir sıkıntı yaşamaktan korkuyorum. Ama inanın bugüne kadar da düzgün biri karşıma çıkmadı
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #73
Yanıtınız için teşekkür ederim. Evet yaş farkı biraz daha az olabilirdi. Öte yandan ben de herkesi kabul edemiyorum. İllaki bir şeyler gözüme batıyor. Üstelik büyük konuşmak istemiyorum ama çocuklu birini de istemiyorum yoksa çoktan evlenirdim. Çünkü kendimi tanıyorum, kimse yanlış anlamasın ama evde başkasının çocuğuyla yaşayacak tahammülüm yok maalesef. Öte yandan benim yaşım da ilerliyor birkaç sene sonra ya ömrümün sonuna kadar yalnız kalmayı göze alacağım. Ya da çocuklu birini kabul edeceğim. Kimseyi kınamıyorum ama benim çocuğum yok ve kendi canımdan olmayan bir çocuk için çok tahammüllü olacağımı sanmıyorum. Üstelik çevremde çocuksuz kadınların, çocuklu beylerle yaptıkları evlilikte o kadar sorun yaşadıklarını gördüm ki. Dolayısıyla Allah korusun diyorum. Geriye kalıyor yalnızlık. Bir de gerçekten bazı şeylerin zamanı var. Kim ne derse desin panik falan değil. Birkaç sene sonra bu konulara pek hevesimin kalacağını düşünmüyorum. Çünkü evlilikte toz pembe olmaz her zaman. En güzel yıllarımı yalnız geçirdikten sonra neye yararki evlilik diye düşünüyorum
- Konu Sahibi Munevvergul
- #74
Çocuklu erkekle evlilik konusunda katılıyorum size. Yalnız son cümlenize katılmıyorum. En güzel yıllarınızı belki de henüz yaşamadınız ne belli. Umarım her şey gönlünüzce olurYanıtınız için teşekkür ederim. Evet yaş farkı biraz daha az olabilirdi. Öte yandan ben de herkesi kabul edemiyorum. İllaki bir şeyler gözüme batıyor. Üstelik büyük konuşmak istemiyorum ama çocuklu birini de istemiyorum yoksa çoktan evlenirdim. Çünkü kendimi tanıyorum, kimse yanlış anlamasın ama evde başkasının çocuğuyla yaşayacak tahammülüm yok maalesef. Öte yandan benim yaşım da ilerliyor birkaç sene sonra ya ömrümün sonuna kadar yalnız kalmayı göze alacağım. Ya da çocuklu birini kabul edeceğim. Kimseyi kınamıyorum ama benim çocuğum yok ve kendi canımdan olmayan bir çocuk için çok tahammüllü olacağımı sanmıyorum. Üstelik çevremde çocuksuz kadınların, çocuklu beylerle yaptıkları evlilikte o kadar sorun yaşadıklarını gördüm ki. Dolayısıyla Allah korusun diyorum. Geriye kalıyor yalnızlık. Bir de gerçekten bazı şeylerin zamanı var. Kim ne derse desin panik falan değil. Birkaç sene sonra bu konulara pek hevesimin kalacağını düşünmüyorum. Çünkü evlilikte toz pembe olmaz her zaman. En güzel yıllarımı yalnız geçirdikten sonra neye yararki evlilik diye düşünüyorum
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #75
Teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Umarım her şey güzel olur.Çocuklu erkekle evlilik konusunda katılıyorum size. Yalnız son cümlenize katılmıyorum. En güzel yıllarınızı belki de henüz yaşamadınız ne belli. Umarım her şey gönlünüzce olur
- Konu Sahibi Munevvergul
- #76
O dediginiz kusur değil karekter meselesi. Yada kök ailenizden o kadar cok sevgi aldinizki aşık olmak tabiri caizse bir insana hayran olmak sizin icin daha zor. Daha duragan bir iliski ve hayat size daha cok hitap edebilir ve bu kusur yada yanlis degildir.Açıkçası ben genel olarak kişiyi beğendim ancak kimseye de şimdiye kadar aşkımdan ölüyorum moduna girmedim. Bilmiyorum belki benim kusurum ama öyle bi şey olmadı hayatımda hep bir irdeledim karakteri ne, kültürü ne, tipi hoşuma gidiyor mu falan… Bundan sonra da aşkımdan öldüğüm bir durum olacağını sanmıyorum. Ben kendi ailemi kurmak yolumu çizmek istiyorum. Maalesef Türkiye de de yaş ve eğitim düzeyi arttıkça uygun biriyle karşılaşma olanağı da düşüyor. Yani şu da benim mantığıma yatan bir şey değil, ben durucam ve biri gelip her şeyi mükemmel yapacak… Açıkçası karşılıklı adım atmadan olmuyor bu işler. Ben Türkiye de büyük bir şehirde yaşamıyorum. Almanya da hoşuma gitti nispeten büyük bi şehirdeydim. Ve Türkiye daha canlı gelebilir ama 1 yıl hiç Türkiye ye gelmemiştim. Almanya dan ilk geldiğimde gözüme ilk olarak taş havaalanında karmaşıklık ve gelişmemişlik geldi. Ülkemi seviyorum tabi ama bazı şeyler dünyayı görmüş insanlara farklı geliyor. Üstelik büyüolmakk şehirlerin de mental kapasitesi belli. Burada yaşarım sıkıntı yok. Zaten bu insanı da yurtdışı için falan istemiyorum yanlış anlaşılma olmasın. Ama burada da hayatım akmadı. 13 sene oldu ayrılalı karşıma düzgün biri çıkmadı. Acaba hayatımın akışı bu şekilde mi olmalı diye düşünmeden edemiyorum. Şu anki durumumda hiç hareket etmeyip var olan durumu korusam maddi olarak ve iş olarak bi sıkıntı yaşamam. Ama bu denklem de başka değişkenler de var. Kadın olmam ve yaşım. Birkaç sene sonra bu konforlu hapishanede pişman olacağımı ve yaşanmamış hayatım için üzgün olacağımı düşünüyorum
Evet dediginize maalesef ki katiliyorum. Türkiye'de yaş ve eğitim düzeyi arttıkça uygun biriyle karsilasmayi bırakın arkadaş olarak kafa dengi, her anlamda denginiz olan hemcinsiniz ile karşılaşip dost arkadas olma ihtimali bile daha düşük oluyor.
Karsi cins ile olan iliskilerde karsiliksiz tabiiki hic bir sey olmamali, saglikli ilişki icin bu şart. Zaten suan ki anlattiginiz durumda ne kadar karsilikli cok sezilmedigi icin o yorumu yaptım.
Onun haricinde dedigim gibi kisa sure; bu bir kac sene bile olsa yurtdışında yasamak ile omur boyu orada yasamak bir degildir. Suan burada omur boyu yasayabilirim diye hissetmenizde tersini hissediyor olmanizdan daha olumlu tabiki.
Türkiye'ye tatile geldigimde benimde gozume maalesef Türkiye'mizin ne kadar en iyi semt bile olsa ara ara Almanya ya nispeten daha duzensiz vs olan yerleri dikkatimi cekerdi. Ama ben Almanya'da dogmus ve 35 yasima kadar orada yaşamis olmaminda verdigi o ozlem ile burada yasamaktan cok mutluyum çok şükür.
Türkiye deki is dünyasini cok fazla bilmiyorum. Ben Almanya'dada iyi bir mevkide oldugum icin burada calissaydim assgi yukari ne gibi zorluklar yasardim tahmin edebiliyorum. Bu durumlari Almanya'da cok cok yuksek ihtimalle yasamazsiniz.
Zamanla duygu ve dusunceleriniz zaten netlesir o kisi ile. Hersey gönlünüzce olsun.
- Konu Sahibi Munevvergul
- #77
Rica ederim. Anladim. Suan dahada netlesti durum. Zaten siz hissedersiniz Allah in izniyle ne kadar durust ne kadar iyi bir insan olup olmadigini. Zamanla dahada emin olursunuz.
Haliyle insan genç yaşta ebeveynlerinden birini kaybederse diğer ebeveyni içinde o korkuyla belki de normalde verebileceğinden daha cok özverilir olur.
Kendi eğitim düzeyine denk birini bulmamis olmasida inandirici. Denk gelme ihtimali azdir biliyorum.
Türkiye'deki gençlerin bir nebze üniversite okumaktan başka çareleri yok gibi iyi bir meslek sahibi olabilmeleri için. Almanya'da belki az çok bilirsiniz meslek eğitimi de çok yaygın olduğu için maalesef ki Türkler genelde çok fazla üniversite okumayı tercih etmiyorlardı o yıllarda. Ama tabii ki bu bugün artık değişti. DolayısıylaBbu yüzden de evet dengini bulmakta da zorlanmış olabilir.
Hayırlısı olsun inşallah hakkınızda, şimdiden olası bir evlilik durumunda mutluluklar diliyorum
- 4 Mart 2012
- 15.638
- 36.259
- 798
- Konu Sahibi Munevvergul
- #78
Bir tane hayatınız var. Zaman çabuk geçiyor..merhaba öncelikle yanıtınız için teşekkür ederim. Evlenme konusunda yalan söylediğini düşünmüyorum. Babası 12 yıl hasta bakıma muhtaçmış onunla ilgilenmiş. Ayrıca Türk ve eğitimli birini istedim ama karşılaşamadım dedi. Kendisi aile değerleri olan ve modern biri. Ben şu an Türkiye ye döndüm. İşime devam ediyorum. Onun söylemek istediği birkaç sene uzaktan ben idare etmeye razıyım o sürede sen belli bir seviyede Almanca öğrenirsin ve buradaki fırsatları araştırırız şeklinde. Benim yeşil pasaportum var belli bi süre gidip gelebilirim. Ben anne olmak istiyorum o da baba olmak istiyor. O Almanya da kamuda çalışıyor. Ben çalışmasam da geçinebiliriz. Türkiye den kira geliri de var. Maalesef ki ben bugüne kadar düzgün biriyle tanışamadım. Tutucu bir Anadolu şehrindeyim bundan da bunaldım. Tek başıma kalmaktan da yoruldum.
Gidin Almanyaya, madem adama ısındınız.. Olumlu düşünün olumlu olsun.
- 25 Ağustos 2014
- 21.045
- 50.306
- 798
- Konu Sahibi Munevvergul
- #79
Boşanmış biriyim, çocuğum yok, 35 yaşındayım ve nişanlıyım, ikinci evliliğimiz ikimizin de, nişanlımın da çocuğu yok ve yaşıtız, çok şükür çok çok da mutluyuz. Sen kendine iyi şeyleri layık görmezsen kimse görmez.Yorumun için teşekkür ederim. Her durumun dört dörtlük olduğu bir şey de karşıma çıkmıyor çıkmayacakta. Büyük konuşmayayım çocuklu bir adamla da istemiyorum. Türkiye yi biliyorsunuz belli bir yerden sonra boşanmışsanız çocuklu kişileri sadece layık görüyorlar. Sonra da kadınların hem parasını yiyip hem de üvey anne muamelesi yapıyorlar. O nedenle dört dörtlük biri gelmeyecek. Yalnızlığı da psikolojim artık kaldırmıyor
Dört dörtlük olmak zorunda değil ama içine sinen biri olmak zorunda diye düşünüyorum; oldurmaya çalışmak, razı gelmek değil. Zaten içine sinen bir evlilik olmayacaksa, senin için değerli olan başka şeylerden vazgeçmen gerekecekse neden evlenesin ki, mantığı nedir? Yalnız kalmayayım derken bir evliliğin içinde yalnız ve mutsuz olmak daha kötü.
Elbette sevmek sevilmek istemek çok olağan ama yine söylüyorum; bu istekten ötürü içine sinmeyen durumları oldurmaya çalışmak akıl kârı değil.
- 21 Temmuz 2012
- 933
- 264
- 323
- Konu Sahibi Munevvergul
- #80
Anladım mutlusunuz ne güzel kutlarım. Açıkçası bilmiyorum bulunduğum yerde de istediğim gibi biri çıkmadı
Çıkacağına da inanmıyorum. Ya bir şeyler için çabalamalıyım ya da kaderci düşünüp kabullenmeliyim Bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum ama durum böyleBenzer Konular
