Sorun; zaten derdi olan bir topikle çok fazla meşgul olmanız sanırım...
kk yuzunden evlilikten sogumadım ben ama acele etmemeninde yararlı olacagını dusunuyorum burda yazılanları gordukce zarar degil faydalı aslında
valla ben korktum açıkçası.
kaynanam bizi şöyle ayırdı, eşim kafamı gözümü dağıttı, kocam beni anlamıyor, ilgisiz, internetten arkadaşlık sitelerine üye oluyor, facebook hesabına kızları eklemiş vs. konularını gördükçe paranoyak olma yolundayım :)
bi de evlendikten sonra ne de olsa artık oldu bitti bundan sonra ne gerek var ilgiye, aşka o benim karım diye davranan erkekleri, ya da alan aldı artık beni diyip kendini salan hiç bir şeyden memnun mutlu olmayan kadınları görünce evlenmektense flört etmenin çok daha eğlenceli olduğunu düşünmeye başladım.
moon'un da dediği gibi acele etmemek lazım diye düşünüyorum. önceden okul bitince bi adım atarız resmiyete kavuşması için diyorduk ama ben bunu istemediğimi farkettim. bana 5 sene yetmedi hazır olmam için :/ sanırım bi 3-4 seneye daha ihtiyacım var. çünkü evlilik, gezip dolaşmak, flört etmek hatta aynı evde yaşamak gibi bile değil!
batıda da evlilik kurumu neredeyse yok olma yolunda.
devletler cazip hale getirmek için uğraşıyorlar.
çünki yeni nesil çoğalmıyor,ülkenin geleceği tehlikede.
evlenmedikleri için çocuk yapmıyorlar ya da sahip çıkmıyorlar.
hep deriz değil mi aile toplumun en küçük parçasıdır diye.
neden bize ait bu küçük aile devletini kurmak istemiyor,ya da ayakta tutmaya çabalamıyoruz.
sabırsız ve bencil bir toplum olma yolunda hızla ilerliyoruz.
sokakta karşılaştığımız insanlar neden hep soğuk bir yüz ifadesi taşıyor,neden kimse kimseyi sevemiyor....
flörtle geçirilen 5-6 yıl ne kazandıracak?
gençliğimizi harcamaktan başka ve aile kurduğumuzda ki hevesleri baltalamaktan başka....
evlilik biribirini seven iki insanın kavuşması değil midir aslında....
ama biz bütün heveslerimizi,aşklarımızı evlenmeden yaşayınca ne kalır elde...
gerçek dünyaya gelince birbirimiz yemekten başka...
erkekler oturur pc başına,ya da tv....
yeterince gezip tozmuştur,hem daha ne kalmıştır ki yaşayacak...
kimseyi yargılamıyorum,biz hepimiz biriz.
hepimiz bu toplumun temel taşıyız...
bi 10 yıl önce öğrenci ve evlat vazifesindeki ben şimdi ebeveynim,topluma iyi bir birey yetiştirme çabasındayım...
nasıl yaşıyor olsak da biz bir zinciriz,ve toplumdan kendimizi koparamayız....
bu denli önemli bir vasfımız varken,bu güzel gençlik yıllarımızı harcayamayız...
ayrıca olumsuz örnekler geneli kapsamamaz.
burda çok var,çünki dertleşme yeri...
olumsuzluklara takılmak yerine iyi bir yuva nasıl kurulur,nasıl korunur araştırıp öğrenmeli...
illa ki işe yarayacak bir şey vardır bizim için...
herkese mutlu,huzurlu bir ömür diliyorum....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?