Bana su ana kadar hic kimse hic bir yerde niye begendin demedi. Tam tersine begenilmek hosa gider. Begeni almak ya da.
Abartilmadigi surece boyle seyleri normal buluyorum. Hele de facebook'ta mesela sevdikleri insanin begenisini hic almayan insanin alinmasini, bozulmasini anlayabiliyorum. Eskiden tuhaf gelirdi, ama kendim de dahil o kadar kiside rastladim ki bu duyguya, artik olagan karsiliyorum. Bunu olgunlukla, cocuklukla, mantikla, mantiksizlikla bagdastirmiyorum. Insan psikolojisi baska birsey, karmakarisik. Benim hoslanmadigim sey bunu abartip "niye begenmedin, hadi yorum yap" gibi insanlari baskilayan ya da bunaltan laflar. Bunlari biraz cocuksu bulurum. Su an facebok'ta bir yakin arkadasim bana tavir aldi, paylasimlarini son zamanlarda begenmiyorum diye artik hic bir seyimi begenmiyor.
Takmiyorum, bu abartili geliyor bana cunku.
Bir de su var, sanal alemde begeni'ler, gercek anlamda begenmekten farkli anlamlar tasiyorlar. Begendigi icin begenmek disinda tesekkur etmek, fikre katilmak, sohbeti sonlandirmak gibi bir suru anlami var.
Bir de benim uydurdugum bir "iade-i-begeni" deyimi var ki, iade-i-ziyaret gibi bir sey. Senin birseyini begenen kisinin birseyini begenmen lazim baskisi. Habire karsilikli begenilesmek. Sanal alemde buna da inaniyorum. :)