Yap
ayım diyorum çıkmak istiyorum ama öyle abartı sevgileri var ki sanki torun bir tek bizde var ve sanki çocuğu torunu değil bıraksan emdir ben bakayım der gündüzleri yoklar çalışıyorlar Allahtan ben sevsin isterim torunu tabi ki ama ben annesiyim bunu ayırt etsinler istiyorum saygı göstersinler istiyorum ben saygısızlık yaptığımı düşünmüyorum onlar a desen b anlıyorlar kendi yönlerine çekiyorlar çok tuhaflar çok...Bence lohusalıktan kaynaklanan bir depresyon geçiriyorsunuz. Bütün gün evde bebekle vakit geçirince, sosyal hayatın sıfıra inmesi, çalışma hayatının olmaması, eşle başbaşa vakit geçirilememesi nedeniyle farkında olmadan eşine sarmış ve olayları abartmış olabilirsin. Eşinin ailesiyle aynı bina da oturmak kendi ailenizin uzakta olması bu süreçte yalnız kalmış olmanızda bu duygularınızı tetiklemiş olabilir. Mümkünse bir uzmandan yardım alın, eşinizin üstüne çok gitmeyin lakin sizin gösterdiğiniz ilgi alaka sürekli arama durumundan boğulur. Üzerine gittikçe ters teper. Siz kendinizi geri çekin bakın nasıl davranıyor hala bir değişiklik yoksa oturun konuşun. Yeni evlilik hemen arkasından bebek sahibi olmak çiftlerin arasında bazen kopukluklara neden olabiliyor. Bu durumu aşmak için küçük kaçamaklar yapın, mesela kayınvalide aynı binadaymış bebeğinizi emzirdikten sonra bir iki saat o ilgilensin eşinizle dışarı çıkın. Bir saat hava almak bile o süreçte iyi geliyor insana.