Kocam çok sinirli

Lambrusco .!.:

Çeken bilir, sizi anlıyorum. Ama bana soracak olursanız kesinlikle boşanın. Gerçekten benim önümde örnekler var, size yazdığımı da bu örneklerden biliyorum. Gün gelecek, çocuklarınızla eşiniz kavga edince, onu savunacaksınız, sonra çocuklar üzülünce, onlara aslında haklı olduklarını ama babanız böyle işte demeye başlayacaksınız...
Sonra kocanız ile çocuklarınız arasında SIRLAR dönüp dolaşacak vs..
Babam keşke eve gelmese diyen çocukların büyüdüğü bir aile kadar yıkıcı ve sıkıntılı başka birşey olamaz herhalde..

O kadar karışık ki kökten çözüm ayrılmak.

Emzirirken tekmeleyen insan........... siz hiç karısını mezarlıklardan aşağa kayalıklara fırlatıp gideni duydunuz mu?(((Sebebi de yemek hazır değil ve kadın adama cevap veriyor)Adam çekip gidiyor sonra, karısı da bayılıyor orada, kimsenin haberi yok, sonra kadın eve geliyor, kalçasında KOCAMAN BİR MORLUK....Çocuklar Allah'tan ölmedi annemiz ya kayaya kafasını vursaydı diye ağlarken, Adam gülüyor....!! Salaakkk kendine hakim olsaymış diyor.....Siz hiç yaptıktan sonra GÜLEN BİR KOCA DA GÖRDÜNÜZ MÜ?

Sizi üzmek istemem ama giderek de beter oluyor bu adamlar, kafayla başlayıp, bir gün sizi aşağı da fırlatabilir, aşama aşama ilerliyor bunlar...

Herkes şöyle düşünüyor, anasız babasız ayrı gayrı yaşamaktansa, varsın dövsün her gün ama başta bir baba olsun, birleştirici bir unsur olsun.....işte yaşamayana kolay geliyor, ya da düşünmeyene diyeyim....

Genişletmek için tıkla...

gulenyelken .!.:

Sakın sabır, hoşgörü vs gibi erdemlerle bu adamların sihirli değnek değmiş
gibi değişeceğini düşünmeyin... Sihirli değnek diye bir şey yok... Öyle
sinirli bir babanın çocuğuyum bende ve 'baba' kelimesi sadece 4 harfli bir
sözcük benim için, içi bomboş...

Yıllarca geceler ağlayarak dua ettim, isterse beni dayaktan öldürsün ama
anneciğimi bıraksın, annem özgür olsun, mutlu olsun diye. Annem de cesaret
edemedi ve dozu giderek artan şiddetle hep yüzleştik...

Kimsenin arkanızda olmasına gerek yok, bütün anneler tek başına ayakta
duracak güce sahip aslında, erkekler tek başına yapamaz, varolamaz.
Kararlı olan ve cesaretini toplayan, hayatında bir defa çalışmamış, aile
desteği olmayan anneler tanıyorum, dimdik ayakta olan. Bir kadını erkek
var etmez ki yok etsin...

Genişletmek için tıkla...

Lambrusco .!.:

Çeken bilir, sizi anlıyorum. Ama bana soracak olursanız kesinlikle boşanın. Gerçekten benim önümde örnekler var, size yazdığımı da bu örneklerden biliyorum. Gün gelecek, çocuklarınızla eşiniz kavga edince, onu savunacaksınız, sonra çocuklar üzülünce, onlara aslında haklı olduklarını ama babanız böyle işte demeye başlayacaksınız...
Sonra kocanız ile çocuklarınız arasında SIRLAR dönüp dolaşacak vs..
Babam keşke eve gelmese diyen çocukların büyüdüğü bir aile kadar yıkıcı ve sıkıntılı başka birşey olamaz herhalde..

O kadar karışık ki kökten çözüm ayrılmak.

Emzirirken tekmeleyen insan........... siz hiç karısını mezarlıklardan aşağa kayalıklara fırlatıp gideni duydunuz mu?(((Sebebi de yemek hazır değil ve kadın adama cevap veriyor)Adam çekip gidiyor sonra, karısı da bayılıyor orada, kimsenin haberi yok, sonra kadın eve geliyor, kalçasında KOCAMAN BİR MORLUK....Çocuklar Allah'tan ölmedi annemiz ya kayaya kafasını vursaydı diye ağlarken, Adam gülüyor....!! Salaakkk kendine hakim olsaymış diyor.....Siz hiç yaptıktan sonra GÜLEN BİR KOCA DA GÖRDÜNÜZ MÜ?

Sizi üzmek istemem ama giderek de beter oluyor bu adamlar, kafayla başlayıp, bir gün sizi aşağı da fırlatabilir, aşama aşama ilerliyor bunlar...

Herkes şöyle düşünüyor, anasız babasız ayrı gayrı yaşamaktansa, varsın dövsün her gün ama başta bir baba olsun, birleştirici bir unsur olsun.....işte yaşamayana kolay geliyor, ya da düşünmeyene diyeyim....

Genişletmek için tıkla...

peluss89 .!.:

arkadaşım sana katılıyorum, yemin ederim bende çocukken bi mucize olsada babam bu akşam gelmese eve, yada Allahım nolursun bu akşam geç gelsin eve diye dua ederdim. bnm de babam annemi döverdi. tehdit ederdi, sıkıştırırdı bi köşede, oda biz çok küçükken annemin kafasını duvarlara vurarak hıncını alırmış, yüzüne vurursam da morluk olursa ailesi görmesin diye kafasını vururmuş duvarlara. ama sonradan baktıki ailede biliyo ama bişey yapmıyo artık yüzüne ve vucudunada yumruklar tokatlar atmaya başladı, en çokda tokatlardı bikaç kez.. üstüne yürümesi bile bizim aklımızı almak için yeterdi.

onlar ayrılalı yıllaaaaaar oluyor ve ben kasıtlı olarak olan biten herşeyi unutmayı tercih etmeme rağmen halen yeri gelince aklıma o kadar çok kötü anı geliyor ki.. bikere uykumdan uyandım bi baktım babam annemi sıkıştırmış yattığı ranzanın orda -annemle babam ben kendimi bildim bileli birlikte yatmadılar annem bizim odada ranzada babam da ayrı odada çekyatta yatardı-, vurmuş belli ki, ben uyanınca korkuyla bakınca gitmişti. bikere de biz çok küçüktük kardeşimle, bigün annemle onun arkadaşına oturmaya gitmiştik eve döndüğümüzde babam eve erken gelmiş meğersem, biz ondan sonra geldik diye bize dediki geçin siz arka odaya biz geçtik, korku içinde bekliyoruz. derken şaaaaakk diye bi ses, içeri koştum bizi azarlayıp yine gönderdi arka odaya. yani bunlar gibisini senelerce yaşadık biz, öyle bir iki filan değil sürekli... bunlar şuan aklıma gelenler..

diyeceğim o ki konu sahibine, eğer çocuklarınızın iyiliğini düşünüyorsanız boşanın bu adamdan. çnk kim ne derse desin emin olun dayak dolu mutsuz bi evde, şiddet gören bi anne ve dayakçı bi babayla aynı evde yaşamaktansa, boşanmış bi anne babanın çocuğu olmak çooook daha iyidir. bütün çocuklar bunu tercih eder buna emin olun. kendinize daha fazla yazık etmeyin, ömrünüzü daha fazla bu adam için tüketmeyin. çocuklarınızın iyiliği için ayrılın lütfen..

Genişletmek için tıkla...

pinar79 .!.:

Eşinizin tedaviye ihtiyacı var canım babamdada bu sorun vardı mutlu olduğu zamanlar bünyesi bunu hazmedemez ve mutlaka bir sorun çıkarırdı mutsuz edebilmek onun göreviydi adeta,tedaviyi reddetti ve olan bizlere oldu,anlatsam roman olur....yazık sana yazık çocuklarına bizler evlendik gittik olan anneme oldu hala çekiyor babamı...düzelirmi diye düşünme canım annem bu hatayı yaptı,ayrılmadı..bize hep sizin için ayrılmadım diyor,çok mu iyi oldu sanki bende de çok sık oluyor biliyormusun mutlu olduğum zamanlar hemen ardından çok kötü bişey olacak birileri bağırıp dövecekmiş gibi geliyor...eşim herşeyim çok şükür ki babamın tam tersi herşeyi biliyor ve bana hep destek oluyor,çocuklarının ve kendi geleceğin için eşine iki seçenek sun..ya tedavi olacak yada boşanacaksınız...yoksa yazık edersin ömrüne annem şimdiler bize hakveriyor ama bu yaştan sonra boşanıp napcaz hanginize yük olup sığınayım diyor..

Genişletmek için tıkla...

peluss89 .!.:

arkadaşım sana katılıyorum, yemin ederim bende çocukken bi mucize olsada babam bu akşam gelmese eve, yada Allahım nolursun bu akşam geç gelsin eve diye dua ederdim. bnm de babam annemi döverdi. tehdit ederdi, sıkıştırırdı bi köşede, oda biz çok küçükken annemin kafasını duvarlara vurarak hıncını alırmış, yüzüne vurursam da morluk olursa ailesi görmesin diye kafasını vururmuş duvarlara. ama sonradan baktıki ailede biliyo ama bişey yapmıyo artık yüzüne ve vucudunada yumruklar tokatlar atmaya başladı, en çokda tokatlardı bikaç kez.. üstüne yürümesi bile bizim aklımızı almak için yeterdi.

onlar ayrılalı yıllaaaaaar oluyor ve ben kasıtlı olarak olan biten herşeyi unutmayı tercih etmeme rağmen halen yeri gelince aklıma o kadar çok kötü anı geliyor ki.. bikere uykumdan uyandım bi baktım babam annemi sıkıştırmış yattığı ranzanın orda -annemle babam ben kendimi bildim bileli birlikte yatmadılar annem bizim odada ranzada babam da ayrı odada çekyatta yatardı-, vurmuş belli ki, ben uyanınca korkuyla bakınca gitmişti. bikere de biz çok küçüktük kardeşimle, bigün annemle onun arkadaşına oturmaya gitmiştik eve döndüğümüzde babam eve erken gelmiş meğersem, biz ondan sonra geldik diye bize dediki geçin siz arka odaya biz geçtik, korku içinde bekliyoruz. derken şaaaaakk diye bi ses, içeri koştum bizi azarlayıp yine gönderdi arka odaya. yani bunlar gibisini senelerce yaşadık biz, öyle bir iki filan değil sürekli... bunlar şuan aklıma gelenler..

diyeceğim o ki konu sahibine, eğer çocuklarınızın iyiliğini düşünüyorsanız boşanın bu adamdan. çnk kim ne derse desin emin olun dayak dolu mutsuz bi evde, şiddet gören bi anne ve dayakçı bi babayla aynı evde yaşamaktansa, boşanmış bi anne babanın çocuğu olmak çooook daha iyidir. bütün çocuklar bunu tercih eder buna emin olun. kendinize daha fazla yazık etmeyin, ömrünüzü daha fazla bu adam için tüketmeyin. çocuklarınızın iyiliği için ayrılın lütfen..

Genişletmek için tıkla...

cicade .!.:

ben oğullarını berbere götür dediğim için bile dayak yiyen bir insanım... çocukları berbere götürmesi için bile kavga ediyoruz.

Genişletmek için tıkla...

peluss89 .!.:

arkadaşım sana katılıyorum, yemin ederim bende çocukken bi mucize olsada babam bu akşam gelmese eve, yada Allahım nolursun bu akşam geç gelsin eve diye dua ederdim. bnm de babam annemi döverdi. tehdit ederdi, sıkıştırırdı bi köşede, oda biz çok küçükken annemin kafasını duvarlara vurarak hıncını alırmış, yüzüne vurursam da morluk olursa ailesi görmesin diye kafasını vururmuş duvarlara. ama sonradan baktıki ailede biliyo ama bişey yapmıyo artık yüzüne ve vucudunada yumruklar tokatlar atmaya başladı, en çokda tokatlardı bikaç kez.. üstüne yürümesi bile bizim aklımızı almak için yeterdi.

onlar ayrılalı yıllaaaaaar oluyor ve ben kasıtlı olarak olan biten herşeyi unutmayı tercih etmeme rağmen halen yeri gelince aklıma o kadar çok kötü anı geliyor ki.. bikere uykumdan uyandım bi baktım babam annemi sıkıştırmış yattığı ranzanın orda -annemle babam ben kendimi bildim bileli birlikte yatmadılar annem bizim odada ranzada babam da ayrı odada çekyatta yatardı-, vurmuş belli ki, ben uyanınca korkuyla bakınca gitmişti. bikere de biz çok küçüktük kardeşimle, bigün annemle onun arkadaşına oturmaya gitmiştik eve döndüğümüzde babam eve erken gelmiş meğersem, biz ondan sonra geldik diye bize dediki geçin siz arka odaya biz geçtik, korku içinde bekliyoruz. derken şaaaaakk diye bi ses, içeri koştum bizi azarlayıp yine gönderdi arka odaya. yani bunlar gibisini senelerce yaşadık biz, öyle bir iki filan değil sürekli... bunlar şuan aklıma gelenler..

diyeceğim o ki konu sahibine, eğer çocuklarınızın iyiliğini düşünüyorsanız boşanın bu adamdan. çnk kim ne derse desin emin olun dayak dolu mutsuz bi evde, şiddet gören bi anne ve dayakçı bi babayla aynı evde yaşamaktansa, boşanmış bi anne babanın çocuğu olmak çooook daha iyidir. bütün çocuklar bunu tercih eder buna emin olun. kendinize daha fazla yazık etmeyin, ömrünüzü daha fazla bu adam için tüketmeyin. çocuklarınızın iyiliği için ayrılın lütfen..

Genişletmek için tıkla...

cicade .!.:

benim kocamda görünmeyen yerlere vurur. bak morardı deyincede. ben çok vurmadımki senin cildinde çok hassas der.

Genişletmek için tıkla...

Lambrusco .!.:

off yaaa, kadınlar..kadınlar..hep diyorum işte biz kadınlar güçlü olmayı bilsek bak bu erkekler o zaman bizi ne dövebilecek, ne de aldatabilecek...Böyle yazınca herkes içini dökünce ne hikayeler çıkıyor değil mi....yok artık ya senin baban da bir üst versiyonuymuş, ustaymış gerçekten, görünmeyen yeri kafası ve kafasını vuruyor

Annenin ayrılma kararı alabilmesine çok sevindim ama...çünkü bu kararı alamayan binlerce kadın var. Şiddetle büyüyen bir ailede yetişen çocukların yüreklerinde mutlaka sızıntı vardır diyorum ben, üzerinden zaman geçse de ya bir rüyada gelip geri buluverir, ya da başka insanların hayat öykülerinde canlanır....

Benim düşüncelerimi destekleyici yazın için teşekkür ederim, sanıyorum ANNELERİN bunu anlaması lazım artık, BÜTÜN ÇOCUKLAR HUZURLU BİR EVİ, AYRI YAŞAYAN ANNE BABAYA TERCİH EDER ( akılları duruma erdiğinde).....

Yazık değil mi o çocukları şiddete ve şiddeti izlemeye, şiddetin acı çığlıklarını duymaya ZORLUYORSUNUZ ey ANNELER.......

Genişletmek için tıkla...

peluss89 .!.:

yok artık ya yüzsüz, hem dövüyo hemde çok vurmadım ki diyor.. kara mizah gibi.. Allah ıslah etsin böylelerini.

Genişletmek için tıkla...