• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam doğru düzgün çalışmıyor

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
20 yaşındaki çocuktan ne bekliyorsunuz ki, ikinizin de olgunlaşmaya sorumluluk kazanmaya ihtiyacınız var
 
Benim öyle büyüdüğümu nerden biliyorsun? 17.5 yaşında kacmissin resmen o yaşta para kazanıp üniversite sınavına çalışıyordum it gibi hiç öyle boş konuşma sevişirken yaşadıklarını çabuk unuttun demek iki çocuk yapmışsın birde çocukları almam giderken demen yokmu kendin çocuksun daha sen
17 yaşında kaçmadım düzgün okuyun 19 yaşında evlendim 20 yaşında çocuğum oldu şimdi 21 yasindayim
 
Çalışmayı bırakacak mecburen yada durumum olursa ben alırım yanima çocukları
Kayınvalideniz niye oğlunun sorumsuzlukları yüzünden kendi işini bıraksın, ona kim bakacak? Gerçi oğlu çalışmıyor diye çocuk yapınca çalışır diyip çocukların beynini yıkayana da müstehak bunlar da.
 
Şaka mısınız siz? Sizin çocuklar yüzünden neden kadın işini gücünü bıraksın?
Beni kaçmaya ikna ederken iyiydi ama çocuk yapın derken güzeldi herşey şimdi cicuklara baksın diyince mi kötü oldu o beni ikna etmemiş olsa ben kaçmazdim konuşmaya gelince çok güzel konuşuyorlar başta bana deseydi kızım benim oğlum çalışmıyor sakın kaçma gelme ama tam tersini dediler ne ovgulerle geldim
 
Hikayeme nerden baslasam bilemiyorum öncelikle merhaba eşimle evleneli 2 buçuk sene oldu kaçarak evlendik maalesef 1 buçuk yaşında oğlum var ve 8 aylık hamileyim eşim şuan asker yaşı 20 şuan asker iznine geldi evde size anlatmak istediğim konu şu çalışmıyor doğru düzgün hep bir işe girip çıkıyor iş begenmiyor rahatına çok düşkün bu zamana kadar hep sabrettim bekledim değişir diye ama yok hep aynı bana ümitler veriyor çalışacağım eve çıkacağız herşey güzel olacak diyor ama olmuyor hiçbir zaman oğlunun bez mama sini bile alamıyor çocuk çok istedi ben istemedim kendi ailesi de istedi ama bakamiyorlar benim kendi ailem de sorumsuz annem yok zaten babam arada arar o kadar bosansam gidecek yerim de yok ne yapacağımı bilemiyorum bazen intihar etmek istiyorum sonra vaz geçiyorum şuan kaynanamın evinde kalıyoruz eşim askerligini bitirince kendi evimize çıkarız diyor fabrikaya sigortalı işe girer çalışırım diyor ama artık inancım kalmadı diyorum ki kendi kendime eğer bu seferde çalışmazsa çocukları da bırakır başımı alır giderim diyorum ama nereye gideceğim bilmiyorum en kotu kadın sığınma evine giderim alırlarsa tabi beni ama böyle olsun da istemiyorum ben çok severek evlendim eşimle hayla seviyorum ama Sevgi yetmiyor evlilik için parasız hicbirsey olmuyor bunu anladım çalışmazsa bu evlilik bitecek bana ne yapmam konusunda fikir verebilecek kişiler var mı artık böyle yokluk içinde ilerlesin istemiyorum
size hiç bir şey deme hakkımız yok , kendi seçimlerinizi yaşıyorsunuz ama lütfen çocuk doğurmayın... birinci hadi oldu ona bile bakamazken ikinciyi neden yaptınz ? yazık değilmi bu çocuklara onlarında mutlu evde ,sıcak yemekleri olan iyi bir eğitim alacakları yerde olmaları gerekmez mi ? ? bir de bırakıp gitmekten bahsediyorsunuz ? çok bencilce :( aç kalacaksam o çocukta benle olmalı , güzel bişey yiyeceksem yine yanımda olmalı .... onu ben dünyaya getirdim ,ekmeğini ( iş sahibi ) eline alana kadar sorumluğunu ben almalıyım kayınvalidem , kayınpederim değil ..... lütfen bir daha dünyaya çocuk getirmeyin doğurmak marifet değil
 
Kayınvalideniz niye oğlunun sorumsuzlukları yüzünden kendi işini bıraksın, ona kim bakacak? Gerçi oğlu çalışmıyor diye çocuk yapınca çalışır diyip çocukların beynini yıkayana da müstehak bunlar da.
Aynen öyle ben istemiyorum kaçmak çocuklarımı bırakmak ama çalışmazsa da nereye kadar böyle gidecek diye düşünüyorum bı yol çare ariyorum
 
Beni kaçmaya ikna ederken iyiydi ama çocuk yapın derken güzeldi herşey şimdi cicuklara baksın diyince mi kötü oldu o beni ikna etmemiş olsa ben kaçmazdim konuşmaya gelince çok güzel konuşuyorlar başta bana deseydi kızım benim oğlum çalışmıyor sakın kaçma gelme ama tam tersini dediler ne ovgulerle geldim
Senin kendi beynin aklın fikrin yok mu?
Gerçi konu ortada ama..
 
size hiç bir şey deme hakkımız yok , kendi seçimlerinizi yaşıyorsunuz ama lütfen çocuk doğurmayın... birinci hadi oldu ona bile bakamazken ikinciyi neden yaptınz ? yazık değilmi bu çocuklara onlarında mutlu evde ,sıcak yemekleri olan iyi bir eğitim alacakları yerde olmaları gerekmez mi ? ? bir de bırakıp gitmekten bahsediyorsunuz ? çok bencilce :KK43: aç kalacaksam o çocukta benle olmalı , güzel bişey yiyeceksem yine yanımda olmalı .... onu ben dünyaya getirdim ,ekmeğini ( iş sahibi ) eline alana kadar sorumluğunu ben almalıyım kayınvalidem , kayınpederim değil ..... lütfen bir daha dünyaya çocuk getirmeyin doğurmak marifet değil
2. Çocuğu bende istemedim istemeyerek oldu daha da çocuk yok zaten ne gerekiyorsa korunacagim ben evlendigimiz ilk zamanlar çalışmak istedim ama izin verilemdi çocuk istendi oldu ama o çalışmadı verdiği sözleri tutmadı şimdi de Sürünuyoruz takı onun aklı başına gelip çalışana dekb
 
Beni kaçmaya ikna ederken iyiydi ama çocuk yapın derken güzeldi herşey şimdi cicuklara baksın diyince mi kötü oldu o beni ikna etmemiş olsa ben kaçmazdim konuşmaya gelince çok güzel konuşuyorlar başta bana deseydi kızım benim oğlum çalışmıyor sakın kaçma gelme ama tam tersini dediler ne ovgulerle geldim
Kaynananın koynuna mi girdi, ne alaka? Kv istedi diye evlendin o istedi diye çocuk yaptın?
 
Yaşayamayan anlayamaz sizde anlayamiyorsunuz işte boş yorum yapmayın bari
Valla her ailesi sorunlu olan sizin gibi koca meraklısı olup kaçmıyor hanfendi benimde babam yok üç çocukla bırakıp gitmiş annem kalmış ortada beş parasız ne yoklukla büyüdük ama hiç kaçmak gelmedi aklıma aksine hırs yaptım bir erkeğin eline bakmayacagim annem gibi olmayacağım dedim okudum memur oldum çok şükür evlendim de (kacmadan) yani biraz ailede zorluk görünce b..k var gibi kocaya kaçıyorsunuz çalışayım okuyayım demiyorsunuz çünkü söylediğiniz kocanız gibi tembelsiniz
 
Valla her ailesi sorunlu olan sizin gibi koca meraklısı olup kaçmıyor hanfendi benimde babam yok üç çocukla bırakıp gitmiş annem kalmış ortada beş parasız ne yoklukla büyüdük ama hiç kaçmak gelmedi aklıma aksine hırs yaptım bir erkeğin eline bakmayacagim annem gibi olmayacağım dedim okudum memur oldum çok şükür evlendim de (kacmadan) yani biraz ailede zorluk görünce b..k var gibi kocaya kaçıyorsunuz çalışayım okuyayım demiyorsunuz çünkü söylediğiniz kocanız gibi tembelsiniz
Okutmadilar maalesef ne okumaya izin verildi nede çalışmaya napsaydim tek seçenek evlilik o da böyle oldu düzelir diye bekliyorum çocuklarım için hayla sabrediyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X