• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam hiç çalışmamış ve iş aramıyor

Merhaba,
Güncelleme: çocuk yaptım, Allaha şükür. Kocam çocuktan sonra iyice manyaklaştı, çalışmaması dışında başka dertlerimiz de oldu. Bir gün yaşanan büyük bir kavga ve şiddet olayından sonra, kızım 2 yaşına gelirken boşanma davası açtım, hala çekişmeli boşanma davamız devam ediyor. Allah beni bu adamdan kurtarsın inşallah tez zamanda.
Yaşadıklarım için pişman değilim, çocuğum olduğu için şükrediyorum, bu dünyadan anne olmadan göçmek istemezdim.
Bu ayıyı bunca yıl çekeceğinize boşanıp iyi bir adamdan çocuk sahibi olabilirdiniz. Ama yok illa manyak,işsiz adamdan çocuk yapıp o yavruyu bu leş adamın kızı yapmalıydınız aferin müthiş anne👏👏👏
 
Merhaba, o kadar dertliyim ki, buraya yazıp rahatlamak, sizlerden fikir almak istiyorum. Eşimle 3.5 yıl önce tanıştık, sevgili olduk. O zamanlar amerikaya gidip iş kuracaktı, onun heyecanı vardı. Netekim, tanıştıktan 6 ay sonra gitti, ama uçak biletini bile ben aldım, parası yoktu. Orada iş yapacağı insanla da hiç işler yoluNda gitmedi, 5 ay sonra döndü. Hala Amerikaya gitmesinin sebebi olan konu ile ilgili kendi kendine çalışıyor. 3.5 senedir herhangi bir işe girmeye uğraşmadı (eğitimi çok iyi, mühendis olmasına rağmen). Aslına bakarsanız hayatının hemen hemen hiç bir kısmında çalışmamış, eskiden ailesinin durumu iyiymiş, hala da onlardan destek alıyor. Biz 5 ay önce evlendik, ben hata mı yaptım, bu insanla birlikte olarak. Hiç çalışmadığı hiç bir gidere ortak olmadığı gibi benden de aralıklarla paralar aldı, ailesinden alamadığı zaman. 42 yaşındayım, evlenip çocuk sahibi olmayı çok istedim, kocama da çok aşık oldum, ama şimdi diyorumki hata mı yaptım. Ayrılıp başkasıyla tanışıp çocuk sahibi olma imkanım yok bence. Sürekli kavga ediyoruz bu dengesizliklerden ötürü, ben de bayağı geçiriyorum lafları, saygı kalmadı.
45 yaşında evlendim.İşsiz sorumluluk bilmeyen biriyle evlilik yapamazdım o yaştan sonra.20 li yaşlarda değiliz ki toz pembe bakalım.İyi cesaret etmişsiniz.Bekarlığımdan daha iyi bir hayat sürmeyeceğimi düşünseydim evlenmezdim.
 
46 yasında ve hiç çalışmamış. Siz bunu bile bile evlendiyseniz geçmişler olsun . Şu saatten sonra bu adamın çalışma ihtimalini ben çok düşük görüyorum açıkçası .
Ayrıca adamı böyle kabullenip evlenmişsiniz sonradan niye laf sayip döküyorsunuz ?
Çalışmayan ve sorumluluk sahibi olmayan biri ile ömür geçmez şu an yapacağın en büyük hata çocuk sahibi olmak
 
Bugün güncelleme yapmış bu adamdan çocuk yapmış şimdi boşanmaya çalışıyormuş:işsiz:
Gerçekten mi
Sirf çocuk olsun diye çocuk yapmış ama o çocuğun bir babaya ihtiyacı vardı bunu düşünememis mi ?
Ne diyeyim bencilce bir tutum
 
Gerçekten mi
Sirf çocuk olsun diye çocuk yapmış ama o çocuğun bir babaya ihtiyacı vardı bunu düşünememis mi ?
Ne diyeyim bencilce bir tutum
Dediği adam manyak profili çiziyor kendi Profili? Bazı kadınlar cidden normal değil
 
Merhaba, o kadar dertliyim ki, buraya yazıp rahatlamak, sizlerden fikir almak istiyorum. Eşimle 3.5 yıl önce tanıştık, sevgili olduk. O zamanlar amerikaya gidip iş kuracaktı, onun heyecanı vardı. Netekim, tanıştıktan 6 ay sonra gitti, ama uçak biletini bile ben aldım, parası yoktu. Orada iş yapacağı insanla da hiç işler yoluNda gitmedi, 5 ay sonra döndü. Hala Amerikaya gitmesinin sebebi olan konu ile ilgili kendi kendine çalışıyor. 3.5 senedir herhangi bir işe girmeye uğraşmadı (eğitimi çok iyi, mühendis olmasına rağmen). Aslına bakarsanız hayatının hemen hemen hiç bir kısmında çalışmamış, eskiden ailesinin durumu iyiymiş, hala da onlardan destek alıyor. Biz 5 ay önce evlendik, ben hata mı yaptım, bu insanla birlikte olarak. Hiç çalışmadığı hiç bir gidere ortak olmadığı gibi benden de aralıklarla paralar aldı, ailesinden alamadığı zaman. 42 yaşındayım, evlenip çocuk sahibi olmayı çok istedim, kocama da çok aşık oldum, ama şimdi diyorumki hata mı yaptım. Ayrılıp başkasıyla tanışıp çocuk sahibi olma imkanım yok bence. Sürekli kavga ediyoruz bu dengesizliklerden ötürü, ben de bayağı geçiriyorum lafları, saygı kalmadı.
Yani 42 yasina kadar bekleyip evlenmeye degecek bir adam bulsaymissiniz keske. Kocanizda 40 yas uzeridir diye tahmin ediyorum o yasa kadar duzenini kurmamis, dogru duzgun calismayip ailesinin uzerinden gecinen asalakmis kusura bakmayin. Sakin cocuk falan yapmayin bu adama
 
Aaaa guncelleme gelmis. Allah akil fikir versin sadece kendi nefsini dusunen bencil bir kadinsiniz. O cocuga aile sicakligi, baba sevgisi yasatamayacaginizi bile bile kendi zevkiniz icin cocuk yapmissiniz. Kizinizin hayati boyunca yasayacagi baba boslugunu umarim yine baska zevklerinizle kapatmaya calismazsiniz.
 
Merhaba,
Güncelleme: çocuk yaptım, Allaha şükür. Kocam çocuktan sonra iyice manyaklaştı, çalışmaması dışında başka dertlerimiz de oldu. Bir gün yaşanan büyük bir kavga ve şiddet olayından sonra, kızım 2 yaşına gelirken boşanma davası açtım, hala çekişmeli boşanma davamız devam ediyor. Allah beni bu adamdan kurtarsın inşallah tez zamanda.
Yaşadıklarım için pişman değilim, çocuğum olduğu için şükrediyorum, bu dünyadan anne olmadan göçmek istemezdim.
Komik. Sadece komik. Ne denir ki başka?
 
Adamı damızlık olarak kullanmayı düşünüyorsanız arada çocuk olacağı için ömür boyu bu tiple muhatap olacaksınız, bunu da düşünün. Bir de şahsen benim öyle bir babam olsun istemezdim.

Hortlak konuymuş güncellemeyi sonradan gördüm: Bacım naptın sen yaa...
 
Son düzenleme:
Merhaba, o kadar dertliyim ki, buraya yazıp rahatlamak, sizlerden fikir almak istiyorum. Eşimle 3.5 yıl önce tanıştık, sevgili olduk. O zamanlar amerikaya gidip iş kuracaktı, onun heyecanı vardı. Netekim, tanıştıktan 6 ay sonra gitti, ama uçak biletini bile ben aldım, parası yoktu. Orada iş yapacağı insanla da hiç işler yoluNda gitmedi, 5 ay sonra döndü. Hala Amerikaya gitmesinin sebebi olan konu ile ilgili kendi kendine çalışıyor. 3.5 senedir herhangi bir işe girmeye uğraşmadı (eğitimi çok iyi, mühendis olmasına rağmen). Aslına bakarsanız hayatının hemen hemen hiç bir kısmında çalışmamış, eskiden ailesinin durumu iyiymiş, hala da onlardan destek alıyor. Biz 5 ay önce evlendik, ben hata mı yaptım, bu insanla birlikte olarak. Hiç çalışmadığı hiç bir gidere ortak olmadığı gibi benden de aralıklarla paralar aldı, ailesinden alamadığı zaman. 42 yaşındayım, evlenip çocuk sahibi olmayı çok istedim, kocama da çok aşık oldum, ama şimdi diyorumki hata mı yaptım. Ayrılıp başkasıyla tanışıp çocuk sahibi olma imkanım yok bence. Sürekli kavga ediyoruz bu dengesizliklerden ötürü, ben de bayağı geçiriyorum lafları, saygı kalmadı.
Maddi olarak destek vermeyi bırakın düzgün bir insansa sorumluluk almaya başlar, çalışma ihtimali hiç olmayan biriyse muhtemelen sorun çıkarır böylece devam etme veya bitirme kararını daha kolay verebilirsiniz
 
Merhaba,
Güncelleme: çocuk yaptım, Allaha şükür. Kocam çocuktan sonra iyice manyaklaştı, çalışmaması dışında başka dertlerimiz de oldu. Bir gün yaşanan büyük bir kavga ve şiddet olayından sonra, kızım 2 yaşına gelirken boşanma davası açtım, hala çekişmeli boşanma davamız devam ediyor. Allah beni bu adamdan kurtarsın inşallah tez zamanda.
Yaşadıklarım için pişman değilim, çocuğum olduğu için şükrediyorum, bu dünyadan anne olmadan göçmek istemezdim.
Bi de çocuğa sormak lazim ilerde böyle bir ortama doğmak ister miydi diye.
 
Ne diyim cok zor bir durum. Hakkinizda hayirlisi olsun. Baya da comertmissiniz. 6 aylik sevgilime yemek ismarlamaktan baska bisey yapmazdim ben…
 
Merhaba,
Güncelleme: çocuk yaptım, Allaha şükür. Kocam çocuktan sonra iyice manyaklaştı, çalışmaması dışında başka dertlerimiz de oldu. Bir gün yaşanan büyük bir kavga ve şiddet olayından sonra, kızım 2 yaşına gelirken boşanma davası açtım, hala çekişmeli boşanma davamız devam ediyor. Allah beni bu adamdan kurtarsın inşallah tez zamanda.
Yaşadıklarım için pişman değilim, çocuğum olduğu için şükrediyorum, bu dünyadan anne olmadan göçmek istemezdim.
Ben sizin yaptığınızı yapmazdım ki boşanıyorum yaş 38. Tahminen 40'lı yaşlarımda bekar olacağım. Ama sırf anne olayım diye acele ile evlenip çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum. Bu önce bana, sonra çocuğuma, en sonda karşımdaki adama haksızlık olur.

Çocuk, bize emanet edilen en güzel hediye. Ama bizim değil. Allah bize emanet ediyor ama çocuk kendine ait bir birey. Bir de yalnızlığınızı gidermek için bir araç değil, bir oyuncak değil. Çocuk, kendi duyguları, hayalleri, umutları,istekleri olan bir canlı. Sırf hamile kaldım doğurdum öyle böyle büyür demek değil, o kadar basit değil.

Bir kere karşınızda bir baba figürü yok. Ne kadar siz iyi anne potansiyeli taşısanız da karşınızda çocuğunuza iyi bir rol model olacak bir ebeveyn daha lazım.

İyi bir psikoloji lazım.. Her iki ebeveyn de psikotik ağır ilaç kullanmayan, duygu durumu stabil, çocukluk travmalarını çocuğundan çıkarmayacak yetişkinler olmalı. Zaten bu dediğim dikkate alınsaydı ülkemizin nüfusu 50 milyondu. Yarıdan fazla insan ürememeliydi. O yüzden toplumumuzun yapısı o bu kadar bozuk durumda ve gün geçtikçe toplum yapısı daha da beter oluyor.

Sonra iyi bir maddi güç lazım. İyinin sonu yok biliyorum ama benim iyiden kastım, önce çocuğun dengeli beslenmesini sağlayacak, onu hobilerine gönderebilecek, üst baş alacak, gezmeye götürecek, tatile götürecek, sinema, tiyatro, konser vb. etkinliklere katılımını sağlayacak ve ileride bu ekonomide ayakta kalması için önce iyi bir eğitim almasını sağlayacak sonra da bir ev bırakabilecek olması lazım. Benim çocuk sahibi olmak için ekonomik ön koşullarım bu. Bu ön koşullarım olmazsa kedi köpek sahiplenirim ama çocuk sahibi olmayı düşünemem.

Bir çocuğunun olması ciddi sorumluluk.. onlar dünyaya gelmek için yalvarmıyor sen bilinçli bir tercihle çocuk sahibi olmayı seçiyorsun. Her seçimin de bir bedeli olur. Bunu düşünüp çocuk sahibi olunması lazım.

Bir de ülkemizde ekonomik kriz var, huzursuzluk, mutsuzluk var, sıkıntılı bir coğrafyada bulunuyoruz, çevremizdeki ülkelerde ne olacak belli değil, çocuk eğitimine yurt dışında özellikle gelişmiş bir ülkede devam edemeyecekse benim şahsi görüşüm çocuk sahibi olunmamalı.

Çünkü yukarıda yazdığım koşulları sağlayamayan tüm ebeveynlere çok büyük ihtimalle ileride çocukları bizi neden bu ülkede dünyaya getirdiniz diyecek.

Sizin çocuğunuz da büyük ihtimal beni neden dünyaya getirdin diyecek. Bari eşinizi ikna edin de çocuğunun gelişimi için bir şeyler yapsın. Bir işe girsin, çocuğuyla ilgilensin. Allah yardımcınız olsun..
 
Son düzenleme:
Back
X