• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam hiç çalışmamış ve iş aramıyor

Merhaba, o kadar dertliyim ki, buraya yazıp rahatlamak, sizlerden fikir almak istiyorum. Eşimle 3.5 yıl önce tanıştık, sevgili olduk. O zamanlar amerikaya gidip iş kuracaktı, onun heyecanı vardı. Netekim, tanıştıktan 6 ay sonra gitti, ama uçak biletini bile ben aldım, parası yoktu. Orada iş yapacağı insanla da hiç işler yoluNda gitmedi, 5 ay sonra döndü. Hala Amerikaya gitmesinin sebebi olan konu ile ilgili kendi kendine çalışıyor. 3.5 senedir herhangi bir işe girmeye uğraşmadı (eğitimi çok iyi, mühendis olmasına rağmen). Aslına bakarsanız hayatının hemen hemen hiç bir kısmında çalışmamış, eskiden ailesinin durumu iyiymiş, hala da onlardan destek alıyor. Biz 5 ay önce evlendik, ben hata mı yaptım, bu insanla birlikte olarak. Hiç çalışmadığı hiç bir gidere ortak olmadığı gibi benden de aralıklarla paralar aldı, ailesinden alamadığı zaman. 42 yaşındayım, evlenip çocuk sahibi olmayı çok istedim, kocama da çok aşık oldum, ama şimdi diyorumki hata mı yaptım. Ayrılıp başkasıyla tanışıp çocuk sahibi olma imkanım yok bence. Sürekli kavga ediyoruz bu dengesizliklerden ötürü, ben de bayağı geçiriyorum lafları, saygı kalmadı.
Bence çocuk yapma. Şimdi bır adama bakıon o zaman hem çocuk hem adama bakıcan. Allah bazen vermıyor evlat ve sebebıde oluyor. Benimde yok evladım 35 yasındayım çok ısterdım güzel bır yuva evlat ama olmayınca olmuyor. Allahın bır bıldıgı var. Adam hayatını kurmuş. Siz ne işle mesgulsunuz
 
Merhaba, o kadar dertliyim ki, buraya yazıp rahatlamak, sizlerden fikir almak istiyorum. Eşimle 3.5 yıl önce tanıştık, sevgili olduk. O zamanlar amerikaya gidip iş kuracaktı, onun heyecanı vardı. Netekim, tanıştıktan 6 ay sonra gitti, ama uçak biletini bile ben aldım, parası yoktu. Orada iş yapacağı insanla da hiç işler yoluNda gitmedi, 5 ay sonra döndü. Hala Amerikaya gitmesinin sebebi olan konu ile ilgili kendi kendine çalışıyor. 3.5 senedir herhangi bir işe girmeye uğraşmadı (eğitimi çok iyi, mühendis olmasına rağmen). Aslına bakarsanız hayatının hemen hemen hiç bir kısmında çalışmamış, eskiden ailesinin durumu iyiymiş, hala da onlardan destek alıyor. Biz 5 ay önce evlendik, ben hata mı yaptım, bu insanla birlikte olarak. Hiç çalışmadığı hiç bir gidere ortak olmadığı gibi benden de aralıklarla paralar aldı, ailesinden alamadığı zaman. 42 yaşındayım, evlenip çocuk sahibi olmayı çok istedim, kocama da çok aşık oldum, ama şimdi diyorumki hata mı yaptım. Ayrılıp başkasıyla tanışıp çocuk sahibi olma imkanım yok bence. Sürekli kavga ediyoruz bu dengesizliklerden ötürü, ben de bayağı geçiriyorum lafları, saygı kalmadı.
Koca değil o yük almışsınız...Hani şey dıyorlar ya uyum saglıyor dıye oraya aıt olamazsınız..Mesela tencere kapağıda bir logarın delıklerınde gayet uyumla durabılır ama oraya aıt degıldır...

Sırf bıyolojık yasınız gecıyor dıye boyle bır ınsanın üremesine sebep olmamalısınız kı gelecek cocuguda dusunun...
 
45 yaşında evlendim.İşsiz sorumluluk bilmeyen biriyle evlilik yapamazdım o yaştan sonra.20 li yaşlarda değiliz ki toz pembe bakalım.İyi cesaret etmişsiniz.Bekarlığımdan daha iyi bir hayat sürmeyeceğimi düşünseydim evlenmezdim.
Gerçekten de çok haklısınız.İster 20 yaşında olalım ister 40,evlenirken kendimize sormamız gereken tam da bu:Bununla evlenirsem hayatım bekarlığımdan daha iyi olacak mı?
 
Gerçekten de çok haklısınız.İster 20 yaşında olalım ister 40,evlenirken kendimize sormamız gereken tam da bu:Bununla evlenirsem hayatım bekarlığımdan daha iyi olacak mı?
Haksız mıyım?Evlenmiş olmak için evlenilmez ki.Bekarlığımdan daha kötü bir hayatım olacaksa niye evleneyim.Tek bir hayatımız var.Çileyi annemin evliliğinde gördüm yeterince Biz de onunla beraber çektik Bu yüzden evlilik fikri çok uzaktı.Geç evlendim .Evet evlilik başlı başına sorumluluk ama bekarlığıımdan daha rahatım.
 
bir sürü olumsuz mesaj yazılmış, gerçekten şaşırdım bu kadar kırıcı yaklaşılmasına. Benim hayatımı, benim koşullarımı biliyor musunuz ki, verdiğim kararları yargılıyorsunuz? Çok iyi bir kariyerim var, çok iyi bir işim var, Allaha şükür annem yanımda. Gençliğimde gezdim, tozdum, yedim, içtim, böyle şeylere doydum. Şu anda kızımı büyütürken yaşadığım hayattan çok mutluyum, iyiki doğurmuşum canım kızımı, hayatımdaki en güzel şey ve ben çok iyi bir anneyim, olgunluğumun faydalarını çok net görüyorum. Boşanmaya çalıştığım eşimi zaten hiç görmüyorum, yurtdışına gitti. Yani daha ne olsun? Siz anneli babalı evlerde büyüyen çocukların hep mutlu mesut mu olduğunu sanıyorsunuz? Kadınlarının çoğunun imkanı olsa hemen boşanacağını bilmiyor musunuz? Sırf dışarıdan anne baba çocuk aile resmi çiziliyor diye, o hanenin içinin mutlu bir aile olduğunu sanmayın…
 
Yani ben niye çocuk sahibi oldugunuza degilde niye bu adamdan çocuk sahibi oldugunuza sasirdim, akli basinda kariyerli maddi manevi guclu bir kadin pekala kendi basina bekar bir anne olabilirdi, ornegin ülkemizde yasal olmamasına ragmen sperm bankasi vb bir yontemle anne olmak su adami cekmekten kat be kat evladir diye dusunuyorum.

Hic aile vs kutsamayacagim, 40'li yaslarima kadar bekar kalmis olsaydım ve bekar halimle anneligi hakkiyla yapabilecegime inansaydim, bir vasifsizi baba yapacağıma boyle bir yolu secebilirdim.
 
Yani ben niye çocuk sahibi oldugunuza degilde niye bu adamdan çocuk sahibi oldugunuza sasirdim, akli basinda kariyerli maddi manevi guclu bir kadin pekala kendi basina bekar bir anne olabilirdi, ornegin ülkemizde yasal olmamasına ragmen sperm bankasi vb bir yontemle anne olmak su adami cekmekten kat be kat evladir diye dusunuyorum.

Hic aile vs kutsamayacagim, 40'li yaslarima kadar bekar kalmis olsaydım ve bekar halimle anneligi hakkiyla yapabilecegime inansaydim, bir vasifsizi baba yapacağıma boyle bir yolu secebilirdim.
Aslında evlendiğim kişiye başta çok aşık oldum, bu kadar aşık olmasam derdini çekmezdim zaten. Ve de, bir şekilde onun değişebileceğine, ya da benim durumu idare edebileceğime inandım. Ama hem kocam gittikçe azıttı, hem de hayat bebekten sonra çok daha zorlaştı.
Sizin bahsettiğiniz yöntemi bir arkadaşım da önermişti vakti zamanında, ama ailem, çevrem vesaire için oldukça uç bir yöntem ve öyle bir şeye girmek istemedim.
 
42 yaş annelik için az bi yaş değil,sizin iyi bir geliriniz varsa,ona ihtiyacınız yoksa,tek başıma da bakarım diyorsanız yapın çocuğu..
 
Yaptım :) 4 yaşında şimdi maşallah
Cocuklarimiz yasit galiba, zorlu bir yastasiniz, baba kavraminin ne oldugunu anlayip, cidden babaya duskunlestikleri yaşlar bunlar, bende su an bekar bir anneyim ve buyuk kizim surekli babasiyla barismam icin baski kuruyor, sizde eminim yasiyorsunuzdur bunlari ve daha da yasayacaksiniz.

Umarim esiniz bu saatten sonra normallesmeye karar verirde o yavrucakta uzakta dahi olsa en azindan duzgun bir babalik gorebilir, babasindan.

Allah yolunuzu acik etsin.
 
Cocuklarimiz yasit galiba, zorlu bir yastasiniz, baba kavraminin ne oldugunu anlayip, cidden babaya duskunlestikleri yaşlar bunlar, bende su an bekar bir anneyim ve buyuk kizim surekli babasiyla barismam icin baski kuruyor, sizde eminim yasiyorsunuzdur bunlari ve daha da yasayacaksiniz.

Umarim esiniz bu saatten sonra normallesmeye karar verirde o yavrucakta uzakta dahi olsa en azindan duzgun bir babalik gorebilir, babasindan.

Allah yolunuzu acik etsin.
Çok teşekkür ederim, amin, sizin de. Kızım henüz boşanma, barışma gibi kavramları bilmiyor, o 21 aylıktı baba evden gittiğinde, o yüzden babalı evi hatırlamıyor aslında. Ama babası buradayken görüşüyorlar, ve baba kızımın aklına bir sürü saçma şey sokuyor, benim kızım da, babam bu eve gelsin, filan diyor. Bizde baba bir de yurtdışına gidip ortadan kayboluyor, ve kızım çok özlüyor… annelik zor, bekar annelik daha da zor, Allah bize güç kuvvet versin
 
Back
X