Ben aranıza yeni katıldım. 5 yıllık evliyim.Henüz çocuğum yok olmadı. Eşimle ilk yıllar çok iyi olmasada iyiydik.Ama şu an çok kötüyüz.Herşeyden sorun çıkıyor. Yaptığım hicbirseyi beğenmiyor. Hep iyi yapsam bile söyle yapsaydin diyor mesela her hafta kurabiye yapsam bir hafta yapmasam ne zaman yapiyorsunki diyor.Bunlar belki küçük sorunlar ama daha büyüğü esim başka kadınlara bakıyor nasıl anlıyorum aynı yerde çalışıyoruz ve sürekli gelen bir bayan olduğunda gözü hep onda ve acaba benmi yanlış anlıyorum diyorum ama karşıdaki kadında aynı şekilde gözü esim de evli olduğunu bile bile...Eşim cok sinirli ve kavgayi kendi cikariyor ve çok kötü sözler konuşuyor çok ağır mesela geçen seninle evlenecegime bir o.. ile evlenseydim daha iyiydi dedi.Ama gerçekten hiç bir suçum yok ya..tartışma sebebimiz kardeşim bowling oynamaya gitmiş ama kendi erkek olmasina ragmen gidemezmis.Evet belki çok bunaltiyorum çünkü yalnız biryere gitmesini istemiyorum gittiğinde tartışıyoruz (tartisma derken ben hic karsisinda konusmam kufur etmesin diye)ama bunun sebebi bana güven vermemesi. Acaba gittiğinde birine bakacakmi diye hep kafamda bir soru.Bunun sebebi bana verdiği güvensizlik. HEp biryerlere yalnız gitme planı yapıyor. Onu sevmiyorum denilebilir hiç ilgisi yok akşam eve geliyoruz hep tv ya biraz ilgilensen diyorum beraber birseyler yapsak aksama kadar beraberiz zaten diyor. Boşanmak istesem çevre baskısı var bosanamam yoruldum arkadaşlar bu arada bebek olmasini çok istiyor acaba olsa düzelir mi?Düşünceleriniz nedir?
Simdiden teşekkür ederim.