kocama hayatı zehir ettim...pişmanmıyım...hayır

kaybolan

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2010
196
1
0
Diğer
kızlar kayınvalidemin yaptıklarını bilen bilir...inanınki bu sorunlar cinselliğimizi bile etkilemeye başlamıştı...ancak eşimin ailesi bana yüklendikçe ben hep susuyordumki onların istediğide zaten bu huzurumuzu kaçırmak falan diye..hiç eşime yansıtmıyordum...ancak en son bayramda kaynanam ve kayınbabam neredeyse beni döveceklerdi hakaretler bağırmalar iftiralar..eşimde yanımızda baktımki eşim susmuş oturuyo..kafamdan aşağı kaynar sular döküldü..çektim çıktım eşimde geldi eve gittik..ama ogünden sonraa eşim annesini arıyo babası arıyo eşimi..eşim diyoki.sen aartık annemle görüşme gitme falan tamam ben gitmemde ya sen...ben ailemle görüşemiyorum senin yüzünden..yalnızda gitmiyorum eğer beni seviyorlarsa eşimide kabul etmek zorundalar diye ancak sen beni bırakıp gideceksin...tepkini belli etmezsen onlar zaten bunu istiyorlardı benim gelmemi istemiyorlardı dedim..beni evde yalnızmı bırakacaksın kime emanet edeceksin dedimki...panik atak hastası oldum evlendikten sonra ve asla yalnız kalamıyorum...sonra düşündüm taşındım ve madem öyle onlar beni benii nasıl huzursuz ediyorsa bende seni edeceğim dedim...ve bayramdan beri ev cehenneme döndü..hayatını zehir ettim..anla beni dedim..tek taraflıymış bak bu evlilik ben sustukça geçim oluyormuş huzur oluyormuş...bak nasılmış hakarete uğramak kovulmak odaya kısılıp kalmak bak nasılmış dedim..eğer evimizin huzurunun bozulmasını istemiyorsaydın o insanlara engel olacaktın dedim...acaba iyimi yaptım ama kızlar inanınki canıma bağrıma tak dedi...hala aileme hakaret ediyorlar.her gitmeme..aç bırakıp üzerime yorgan vermiyo...ve kadın kesinlikle sadec oğlundan koorkuyo ben nekadar karşılık versemde mücadele etsemde kadına gücüm yetmiyor ve biliyorumki yetmicek..şuan moralim çok kötü...ağlamaktan gözlerim şişti...ayrılmaya gücüm yok..korkuttu hayat beni...bazan ölmeyi düşünüyorum...tek kurtuluş bu..tam 5 bayram oldu ailemin yanına gidemedim..bu nasıl bir merhamettir...
 
ailenizin yanına neden gidemediniz.eşinizmi izin vermiyor.ben olsam okadar hakeret duydugum yere gitmezdim.heleki eşinizde size arka çıkmıyorsa onların yanına giderek onları yüceltmezdim.eşiniz ailesinin yanına sizde ailenizin yanına gitseydiniz bayramda...zaten bu olayların çoguda erkeklerin eşlerini savunmamasından çıkmıyormu.bir bayan nereye kadar idare decek hem eşini hem onun ailesini.bence bir erkek asla ve asla eşini ezdirmez.....ilk önce bence siz eşinizle ilgili sorunu çözün.eşiniizn ailesinede gitmeyi bırakın artık.....
 
haklısın kesinlikle,senin o kadar üzerine gelirlerken eşinin susup oturması olacak şey değil.Eşin hiç saygı duymuyormuş sana,o saygı duymazken ailesi nasıl duysun!! Eşin onların bu yaptıklarını bişekilde ödetmezse onlara affetme bence eşinide.Onlara senin onun eşi,ailesi olduğunu sana yapılan haksızlığın kendine yapılmış sayııldığını bi şekilde göstermeli onlara.Tamam anası babası ama ortada bi yanlış varsa karşısındaki kim olursa olsun önünde durmalı.Çok kızdım çok:oklava:
 
buraya yazmasamda çatlarım dertleşecek kimsem yok okadar yalnızımki..babamın evine gidemiyorum gittiğim zaman sanki eşimle aram açılacak mış gibi geliyor...allahım senden başka sığınağım dostum yok..eğer bunların böyle olduklarını bilseydim altın yığsalar evlenmezdim...3 yıldan fazladır evliyim ve sadec birtek yüzüğüm var parmağımda....çalışıp çalışıp borç ödüyoruz halada bizden para bekliyorlarki kendi durumları çok çok iyi...eşimden soğudum iyice artı ne sevgi ne saygı kalmadı...ayrılmak için keşke bana bi kötülük yapsa diyorum...çaresizlik pişmanlık neymiş nasılda yakarmış insanın yüreğini şimdi anlıyorum...bekar olan arkadaşlar var sorunları var..hepsine sesleniyorum kuş gördüğü yuvayı yapar armut dibine düşer..bi erkekle evlenirken annesiyle babasının ilişkisine hayatına saygı ve sevgisine bakın ilerde yuvanızın nasıl olacağını göreceksiniz....babcığı düğün günü önüme dikildide gitme diye yalvardı..genede gittim...keşke oracıkta vurup bayıltsaydıda beni herkese kızım gelmiyor deseydi..birgün ağlar iki gün ağlar unuturdum..şimdi ömür boyu esir oldum
 
canım sen neden ailenin yanına gidemiyorsun ki
ve kaynananın seninle derdi ne:uhm:
sakin ol önce ağlamayı bırak güçlü ol
 
neden ömür boyu esareti seçiyorsun ki ?
madem işkence çektiriyor bu evlilik sana, boşan gitsin...
 
Allah'tan başka kimse ailemle görüşmeme engel olamaz koca kim oluyormuş be

bence çok geç kalmışsın ben senin yerinde olsam bu davranışlarıma devam ederdim ki isterse boşasın boşyere ağlayıp kendini yıpratma

o ailesine yalnız gidiyorsa sende kendi ailene git lütfen kendine güven
 
kızlar hpinize çok teşekkür ederim inanınki şu yazdıklarınızla sanki yanıma gelip gözyaşlarımı sildiniz...eşimin problemleri varmış evlendikten sonra anladım...ayrıldım kaçtım ama hayat beni hep ona yenik düşürdü..annesinin akli dengesi yerinde değil..ben odaya saklanırım gelir tepemde konuşur rahat vermez laf yapıştırayım bellki bu faydalı olur dedim..dahada çıldırdı...biigün beni öldürecek diye korkuyorum..hep beddua ediyor iftira atıyo evimden kovuyo..allahım sen aklımı koru yavaş yavaş tırlatmaya başladım farkındayım paranoyak oldum..şuanda 3 yıl öncesine dönmek için nelerimi vermezdimki ama yok imkansız...çocuğumuz olmuyo..doktor bana stresten dedi eşiminse rahatsızlıkları var...alkol içmekten...bi bebeğim düştü bakımsız kalmışım doktor ikincisi zor olur dedi..çünkü 20 gün kanamam oldu ve ben bilememişim..şimdide olmuyo..
 
içim parçalandı ya
bir an seni kendi yerime koydum eşimin ailesi izin vermese aileme hakaret etse görüştürmeseler
çok zor durum ne vicdansızlık bu
ailene karşı neden böyleler ki aralarında daha önce husumet oldu mu
 
ahh ahh kızlar kimseye anlatamıyrum derdimi nolur fazla yıpratıcı yorumlar yapmayın dayanacak gücüm yok..eşim karaktersiz biri..aileme gittiğim zaman sanki azrail kesiliyor..ailemin birbirine olan saygısını sevgisini bağlılığını kıskanıp bende ailemle böyle olacağım deyip ailesine yapışıyor ve onlarda bizi ezdikçe eziyor..oyüzden aileme gidemiyom..yalnız gitsemde sanki eşim benimle kavga edecek ailemi üzecek gibi geliyor....boşanmayı istiyorum ama gücüm yetmiyor ve eşimin beni bırakmayacağını biliyorum..ölmek nekadar zormuş..
 
kaybolan cım memursun
ekonomik özgürlüğün de var
annenin ve babanın öyle muamele görmesine daha fazla izin verme yazık ya onlara
bırak karaktersizse
hakaret hakaret nereye kadar
 
içim parçalandı ya
bir an seni kendi yerime koydum eşimin ailesi izin vermese aileme hakaret etse görüştürmeseler
çok zor durum ne vicdansızlık bu
ailene karşı neden böyleler ki aralarında daha önce husumet oldu mu

aralarında hiç bi husumet olmadı ancak babam kayınpederime düğün günü sadec demişki yahu oğlan evlendiriyorsun neden sahip çıkmıyorsun neredesin demişki kayınpederim düğüne gelmemişti...sebeb bu..tam 3 yıldır unutmadılar...nolur bana yardım edin allah rızası için..daraldım bunaldım....dört duvarın arasındayım...birtek insana hasret kaldım..işyerindeki arkadaşlara anlatamıyorum aileme anlatamıyorum sen ettin sen çek diyorlar..tek çarem ölüm..ölürsem giderim babamın evine..
 
tek başına kalırsın canım ya
sen ettin sen çek diyorlarsa
çünkü ekonomik özgürlüğün var bu açıdan çok şanslısın
 
kaybolan cım memursun
ekonomik özgürlüğün de var
annenin ve babanın öyle muamele görmesine daha fazla izin verme yazık ya onlara
bırak karaktersizse
hakaret hakaret nereye kadar

daha 25 yaşındayım ve sanki 40 yaşında gibiyim..evet memurum ve küçük biyerde çalışıyorum acaba diyorum ayrılıp bi evmi tutsam annemde gelir bi süre kimseye duyurmadan yaşarım sesizce boşanırım...ailem eşimi çok severler aslında sesizdir sakindir ancak eşimin çevresinde kim varsa ilk işleri bana hakaret etmek küçük görmek neden mi..çünkü kimse eşimi adam yerine koymuyor korkmuyor çekinmiyor..eşim yüzünden hep hakaret duydum ezildim...beni umursamıyor...kimseyle benim için kötü olmuyor...buyüzden hiçbir sosyal çevremiz yok...insanlardan kaçıyorum çünkü hep bana hakaret ediyorlar...bazan düşünüyorumda bunlar sadece benim başımdamo var herkesin eşi dört dörtlükmü...yoksa benmi sorunluyum..eşime göre annesi babası melek...ki eşimle evlendiğimizde eşim 27 yaşındaydı ve o yaşa kadar babasından dayak yermiş evlendikten sonra eşimin dalından indiler çünkü artık uğraşacakları başka biri vardı ben vardım..şimdi eşim hiç gitmek istemediği babasının evine rahatça gidebiliyor çünkü artık onunla uğraşan yok rahatı yerinde fakat artık benimle uğraştıklarının farkında ancak karşı koymak işine gelmiyor..
 
Her şerde bir hayır her hayırda bir şer varmış.
Çocuğunuzun olmaması o kadar olumlu olmuş ki.
Daha yaşınız genç,ayaklarınızın üstünde duruyorsunuz.
Neden can güvenliğiniz olmayan bir adamla evli kalıyorsunuz,ne bekliyorsunuz?Bıçaklanmayı filan mı.Allah korusun.
Hemen bir uzman yardımı ile kendinize gelin bence.Sonra daha sağlam kararlar alacaksınızdır,her mantıklı ve sağlıklı insanın alması gereken kararları yani.
 
daha 25 yaşındayım ve sanki 40 yaşında gibiyim..evet memurum ve küçük biyerde çalışıyorum acaba diyorum ayrılıp bi evmi tutsam annemde gelir bi süre kimseye duyurmadan yaşarım sesizce boşanırım...ailem eşimi çok severler aslında sesizdir sakindir ancak eşimin çevresinde kim varsa ilk işleri bana hakaret etmek küçük görmek neden mi..çünkü kimse eşimi adam yerine koymuyor korkmuyor çekinmiyor..eşim yüzünden hep hakaret duydum ezildim...beni umursamıyor...kimseyle benim için kötü olmuyor...buyüzden hiçbir sosyal çevremiz yok...insanlardan kaçıyorum çünkü hep bana hakaret ediyorlar...bazan düşünüyorumda bunlar sadece benim başımdamo var herkesin eşi dört dörtlükmü...yoksa benmi sorunluyum..eşime göre annesi babası melek...ki eşimle evlendiğimizde eşim 27 yaşındaydı ve o yaşa kadar babasından dayak yermiş evlendikten sonra eşimin dalından indiler çünkü artık uğraşacakları başka biri vardı ben vardım..şimdi eşim hiç gitmek istemediği babasının evine rahatça gidebiliyor çünkü artık onunla uğraşan yok rahatı yerinde fakat artık benimle uğraştıklarının farkında ancak karşı koymak işine gelmiyor..

eşini karaktersiz yapan ailesiymiş demekki dayakla pıstırmış pısırık olmuş çıkmış
şimdi de ona yaptıklarını sana yapıyorlar hey Alllah ım
eşine de üzüldüm ve kızdım insan bu kadar mı pısırık olur diye
boşansanız eşin inan sap gibi ortada kalır
evlilik terapistiyle görüşmeniz lazım ama eşin yanaşır mı bilmem
 
tek başına kalırsın canım ya
sen ettin sen çek diyorlarsa
çünkü ekonomik özgürlüğün var bu açıdan çok şanslısın

evet teolog tek kalacağım çünkü tüm sülalem bana bu aile senin orada ev yuva sahibi etmezler dedi ki düğünüme gelen herkes bunu söylemiş..sonradan annem söyledi..demişlerki bu kızın başını neden yakıyorsunuz şu akrabalarına anasına babaısna bakın davranışlarına bakın bunlar bı kızı orada rahat bırakırlarmı demişlerki doğru çıktı...ablam aanlatıyorum sadec oda diyorki boşver gitme kocan san kötülük yapmıyorsa sende takma onları diyor ancak ben şunu biliyorumki şeytan kaynanamın yalanları iftiraları yüzünden zaten bigün yıvam yıkılacak...hazır çocuk yokken ayrılayyım diyorum eşimse ben sana en ufak bir kötülük yapmazken ayrılırsan mutlumu olacaksın diypr ancak ben artık yoruldum korkuyla yaşamaktan bebeim bile olmuyo
 
Back
X