Merhabalar arkadaşlar ben 37 yaşındayım eşimle ilk Evliliği Yaptım fakat o iki defa boşanmış biri ben ise onun 3.eşiyim bir oğlu var velayeti annede anne ise evli yeni bir bebeği olmuş.Ben boşanmış biriyle evlenmem asla diyordum ama bu büyük lafımı çok güzel bir şekilde yedim malesef.Eşim şimdiye kadar karşıma çıkan kriterlerime en yakın kişiydi.Ailem boşanmış çocuklu biriyle evlenmeme razı gelmedi ama ben hem sevdiğim anlaştığım Kişiyi bu yaşımda ancak bulabildim ve çocuk istiyorum.Aileme rağmen evlendim boşanmış Olmasını Artı görmeye çalıştım (en azından ne yapmayacağını bilir dedim) , çocuklu Olmasını Artı görmeye çalıştım ( iyi bir baba olması)
Gel gelelim arkadaşlar çocuk bana batıyor

15 günde bir hafta sonu geliyor.Eşim çocuk gelfiğinde arada kalıyor bana yakın dursa çocuk kapris yapıyor gelmek istemiyor anneye şikayet ediyor benle ilgilenmiyo diye,ona yakın durunca da Aramıza soğukluk giriyor.Çocuk geldiğimde kendimi ötekileştirilmiş hissediyorum.Beraber güzel güzel geçinelim deyip iyi davrandığımda da eşim yüz buluyor çocuğa bişeyler aldırmaya Çalışıyor bana.Ben çalışan biriyim eşimin borcu var borç ödüyor ben evin masraflarını karşılıyorum.Geçenlerde bi gün ayakkabıcıdan ona ayakkabı bakmaya gittik o bi ayakkabı aldı ben ödedim ama meğer oğluna almış bana aldırttı yani.Bugün de oğlunu bana yolluyor sor bakalım sana tablet ya da lap top alır mı ? Reddettim ben tabi ve şu an bana soğuklaştı konuşmuyor.Sinir krizi geçiriyorum içten içe ve kimseyle paylaşamıyorum çatlıcam yaaa..Ha bi de çocuk işini erteliyor benim YAŞ sorunum var bi umut bekliyorum çocuk işine evet desin de yapalım diye..yoksa boşanacağım diyeceğim de bu yaştan sonra bunu unutup da kimle tanışayım da çocuk yapayım ayyyy çok moralim bozuk o kadar üzgünüm ki

(( dertleşelim arkadaşlar paylaşmaya o kadar ihtiyacım vardı ki

ne düşünüyorsunuz ?