Diğer konularınızı da az cok okudum, yukardaki arkadas bu ikisi disinda yol yok mu diyerek denilmesi gereken cogu seyi soylemis aslinda. Artik silkelenip kendinize gelmeniz gerekiyor. Duygusal olarak zor bir süreçten geçiyor olabilirsiniz ancak siz yetiskin olarak bu kadar zorlanirken cocuklariniz ne kadar yoğun duygular yasiyordur kim bilir? Bu yuzden onceliginiz kendiniz ve cocuklariniz olmali.
Ailenizle yasamaniz cocuklariniza ve kendinize haksizlik, esinizle bosanmaniz da size imkansiz bir durum gibi gelirken bakın simdi o aşamaya geldiniz. Cocuklarla da tek basima ilgilenemem yetisemem diye korkuyorsunuz ama iş başa düşünce oyle bir yetisirsiniz ki sonra kendiniz bile şaşarsınız kendi gücünüze.
Hayata 10-0 önde başlamışsınız suan resmen, eviniz var . İstanbulda en buyuk sorun en buyuk geçim sıkıntısı kiradır, sizin boyle bir derdiniz olmayacak. Evi ve işi olmayan bir suru kadin cocuklariyla bosanmak zorunda kaliyor, kendine duzen kurmaya calisiyor. Siz de gayet tabii yaparsiniz, cogumuz gurbette tek basimiza cocuk yetiştirmeye calisiyoruz. Esi olanlarin cogunun da esleri cok yoğun calistiklari icin zorunlu olarak kadinin ustune kaliyor bu dediginiz cocuklarla ilgili halledilmesi gerekenler. Yani demek istedigim ilgili bir baba olup babanin calisma sartlarindan dolayi, yine yükün cogunun anneye kaldigi aileler epey fazla.
Ailenize, bir sure bana destek icin kalin ama sonra siz memlekete dönün ,ben de kendi duzenimi kurayim cocuklarla deyin.
Ailenizle yasamaya devam ederseniz iki ihtimal var. Ya ailenizle memlekete gideceksiniz,ya aileniz sizle istanbul’da kalacak. Eger memlekete giderseniz hem cocuklar babalarini sık göremez ki bu onlara haksızlık olur, hem de babalari bekar adam gibi kafasina gore takilir hayati kolaylasir. Siz cocuklarla ugrasirir durursunuz o keyfinde takilirken. Gelelim ikinci ihtimale, aileniz sizle kalirsa babaniz anneniz surekli size ve cocuklara karisacak , bu sefer de huzurunuz kalmayacak. Zaten içime dokunuyor cocuklarima kizmalari bile demissiniz, bu sefer yagmurdan kaçarken doluya mi yakalandım diyip esimle barissam da duzenim evimde tek olsaydim diyeceksiniz . Ki oyle diyorsunuz, bunlari yasamaktansa esimle barissaydim keske diyorum diye yazmissiniz. Burdan cikan sonuc iki ihtimalin de size zarar verecek seçenekler oldugu. Ailenizden ayri bir duzen kurmaniz gerekiyor, gerekirse simdilik sosyal medyaya ailenize gizleyin hikayelerinizi. Bir seyinizi goremezlerse karisamaz yorum yapamazlar. İsiniz icin bir seminere yada etkinlige gidiyorsaniz, sorun ediyorlarsa bir arkadasim hasta ziyarete gidip geleceğim deyin. Kisacasi hayatinizi kurmak icin bir sure yarariniza olacak seyler icin cabalayin. Denemediginiz bir sey icin yapamam diye kesin kararlar almayin. Baktiniz denediniz, baktiniz olmadi o zaman yapamadim geliyorum yada siz gelin diye dersiniz ailenize. Nasilsa sifirdan duzen kurup ev kiralama esya alma yapmayacaksiniz. Denemekten ne zarar gelir? Üstelik bu rahati gorup alisirsaniz, sonrasında ailenizle yapamadiginizda yeterki tek olaym varsin zorlanaym moduna geleceksiniz. Çocukların kursları, okullari bir sure zorlar sonra ona da alisirsiniz. Yeter ki kendine guven, cesaret goster. Mis gibi evin var, ailen var kendine gel biraz. Boyle karalar baglayip yapamam deme, o adam sevgilisiyle kavga edip yine sana aglayip zirlayabilir barisalim diye. Sakın inanma, bu yola cikmayi basarmissin bir kere. Geri adim atma, inan birkac sene sonra kendin bile sasiracaksin basardiklarina. Bekarken bile 10 sene tek basima yasadim, cocuklarimla neden yasamayayim de ailene de. Sorun cikarirlarsa eger sana, sen dik dur . Evliyken de cocuklar senin sorumluluğundaydi zaten, tek farki simdi o seni huzursuz eden adam da olmayacak evin icinde.
