Hepiniz haklısınız benimde ruh sağlığım bozuktu bu yaşadıklarım yüzünden ve okadar gücsüzdümki kalkıp karşi koyamadım. Artık yavaş yavaş kendime geliyorum hatta artık kendime üzelemiyorum ve acımıyorum. bilinçsiz bişekilde cezalandırıyorum kendimi. Şunu anladım insan baba evinde ne yaşiyorsa ne görüyorsa bunu illerdeki hayatında yaşiyor. Ama ben cocuguma yaşatmicam bunları...
Konuya nokta koyulmuş..Merhaba hanımlar
bende bosanmayı düsünüyorum daha dogrusu ayrılmayı düsünüyorum cünkü resmi nikahım yok dini nikahı evliyim. 5 senedir evliyim esimLe evliligimizin basından beri sorunlarımız var. Basta ailem karsıydı cünkü kocam benden yasa buyuk oldugu icin bide eşimin ailesi toplumda pek degeri olan bi aile olmadıgından. Eşimin babası ruhhastasi ve anne tarafından ruhhastalariyla olan bi ailesi var. Eşimin kendisinden kücük olan erkek kardeside ruhhastasi. Ben bu evliligime yaptığımda ailemi dinlemedim inanmadım cünkü o Fransada kalıyordu bende almanyada neyseki herseye ragmen onunla kacarak evlendim . Evliligime ilk haftasında sorunlar yaşadım hatta dugun gecesinde gerdege girmedık cünkü eve geldıgımızde benım kendi dügünümde baska erkeklere baktığımı söyledi ve sonra buna benzer bı cok sey yaşadım evliligimde balkona cıkma pencereden dışarıya bakma şöyle yürü böyle yürüme gıbı seyler yapıyordu ve üstünde siddet uyguluyordu gece cıkıp sabahlara kadar eve gelmiyordu. üstünde benden cocuk istiyordu tabiki bende bu evliligime sürdürmeyecegimi bildigim icin cocuk yapmak istemiyordum. Ailemede bişey söylıyemiyordum cünkü kaçtım evlendim diye kimse benimlenkonusmuyordu. Sonra yavas yavas cesaretimi toplayıp birgun bu evliligimi bitirecegimi biliyordum ve o aralar kullandığım dogum kontrol haplarımı esim herseferinde alıp cöpe atıyordu birkac ihmaldensonra hamile kaldim. Ve bu benim icin dünyanın sonuydu hic istemediğim bi anda istemediğim bi insanla dünyaya cocuk getirecektim,kendisine istemediğim söylemiştim ve onun yüzünden hamile kaldigımı söyledim. Daha 7 haftalık hamileydim oda bi gece sarhos eve gelip evde ne kadar ilac varsa hepsini önüme atıp bunları iceceksin dedi eger bu bebeği istemiyorsan dedi. Bende kendisinden korkmustum odaya kilitlendim oda ne yapıp edıp kapıyı bisekilde actı odaya girip bu seferde bogmaya calıstı korkumdan kendisine tamam istiyorum bebegı deyip beni rahat bıraktı. bunu üzerine bide beni zorlan yatağa götürdü o gece aglayarak sabahladım ve sabah olunca o evden cıkar cıkmaz evi terk edıp aileme döndüm. Kararım cocugu aldırmaktı ama sonra bebegimin ultrasondaki hareketlerini görünce dayanamadım dogurmak istedim buseferde ailem karsi cıktı eger aldırmazsan kocan geri dön dıye baski ettiler o an sırf cocugum icin geri dönecektim ama kocam olacak serefsiz de annesiyle kimi tanıyor kimi görüyorsa beni etrafa kendilerınıhaklı cıkarmak icin beni hırsız dıye anlatıyordu niye cünkü evden ayrılırken dügün takılarımi yanıma almıştım. Bunlarda görünce duyunca kimsenin bebegimin düşünmediğini görmüştüm. Aileminkarsısında çaresiz yenik düştüm istemeden o bebeği aldırdım. Sonra büyük bi bunalım pismanlik yalnızlık yasadim. Hayattan kopmustum normal düşünemiyordum kaybettigim o bebek beni hayattan ali koymuştu sanki gözümün önünde büyüp oynayan konuşan cocugumu öldürmüstüm ve affetmedim kendimi. O bunalım sürecinde eski eşim benimlen irtibata geçti artık normal düşünemiyordum oda bana artık değişeceğini demişti ve benimlen tekrar barışma istedigini söylemesiyle kendimi kandirdım. Ben sadece o kaybettigim bebegimi kavusma hayalıyle bikezdaha aileme karsi cıkıp bariştım. İnanınkı gercekten o dönemde öyle bir ruhhalim vardiki sanki geri dönsem bebeğim geri gelecekti. Etrafta yeni dogan cocuk gördüğümde katlanamıyordum ölmek istiyordum. Onunla biraraya gelmek tabıkı büyük bi hataydı ama iş işten gecti artık ailem beni tamamen silmişti. Biraraya geldikten sonra artık eski sorunların üstüne yenileri eklenmişti. Buseferde bana katil damgası yapıstırmişti artık yaşayan bir ruh gibiydimkac kez ölmeyi denedim. Sonra yine hamile kalmıştım busefer istiyordum sanki beni daha iyi hissettirecekti. Cocuk olduktan sonra artık bazı seyler degişmişti artık mutsuzlugumu düsenemiyor sadece cocuk üzerine odaklanmıştım ve esim de artık siddetli taraflarını bıraktı ama halen saygısız ve ilgisiz bende zaten sevmiyorum ve güvenmiyorumda. Eşim cok cahil simdi cocuk büyüdü 3 yasinda artık oynamak ilgi istiyor ve eşim tahammülsüz biri oldugu için cocugun suratına hep bır tokat yapıştırıyor ve gecende cocugu ayağı p
nın altına alıp tekmeledı artık dayanamıyorum cocugumu böyle davranmasına hem cocuga hıcbişeydeögretmiyor. Hafta sonları 1-2 saat sanki köpeğini cıkarirmiş gibi dışarıya salar. Sizce böyle bir babadan Hayır gelirmi? Artık kendim için bişeyler beklemekten vazgeçtim ama sizce böyle bir ortamda cocuk saglikli yetiştirilirmie? Biliyorum ben cok hatalıyım böyle bir insanın yanına geri döndüğüm için ama olan oldu simdi önüme bakma zorundayım cocugun babasından ayrılmasıdaha sağlıklı degilmi? Tecrübelerini ihtiyacim var siz nasıl atlattınız böyle durumları?yazılarımda yanlışlık varsa Özür dilerim. Lütfen yardım edin....
.......................................
Eğer hala bu adamla evliyseniz, ve hala ne yapardiniz diye soruyorsaniz... Size diyecek bir şey yok hanımefendi.
Keşke o yavrunun daha güçlü bir annesi olsaydı da huzur içinde büyüseydi
Merak etme canım burdaki arkadaşlar senide bem gibi karakolluk yapar.bebde olsam susardım insan kondursa bile söyleyemeZBen kendim yaşadım. Ama kalkipta suçlayamazsinizda sonuçta aynı edersiniz ve evlisiniz ve kimse anlayışda gosteremez diye sustum. Siz olsaydiniz ne yapardınız?
Çoçuğu dövdüğünü ayaklarının atında tekmelediğini desen o adama fransızlar o çocuğu vermezki. avukatın çocuğa şiddet uyguandığını bimiyormuHepinize tşkler. Ayrılmak en kolayıda bunu kaç kez dıle getırdiğimde beni cocugumu almakla tehdıt edıyor ben son 2 senedir ıyice kafama taktım ayrılmayı bu konuda kararlıyım. Tek sorun şuan ben Fransada yaşıyorum ve ülke disina cıkmak istiyorum. yanı doğduğum büyüdüğüm ülke almanyaya ,oyüzden öyle kafama estiği gibi cıkıp gidemem ozaman cocuğu kaçırmış oluyorum ve bu yasal değil. Ben bu konuları avukatımlanda görüşüyorum son iki senedir. İnanıyormusunuz avukatım diyorki bidaha dayak yemem gerekiyorki ispatlıyalım ve bende haklı olarak can güvenliğim iÇin ülkeyi terk edebileyim. Yoksa ayrılmak istesem burdada kalabilirim ama beni rahat birakmaz.bu ülkenin dilinide bilmiyorum. O kocam olacak hayvandan bende kurtulmak için can atıyorum ama ben işimi sağlama almak istiyorum. 2 senedir fiziksel şiddeti bıraktı ona rapor alacam dediğimde beri ama tabiki sözlü şiddet dewam ediyor. Elimde sadece psikolojik siddete maruz kaldığıma dair raporlar var ve neyazıkki avrupa gibi bir yerde bu yetersiz kalıyor. 2 senedir buyüzden cıkmazdayım çünkü hakime geçerli bir sebep vermem gerekiyor bu ülkeyi terk etmem için sonuçta ortak velayetimiz var. Hakim beni cocuk kaçırmak yüzünden suçlu bulupta cocugumu elimden alırsa yaşayamam.
sanırım şaka yapıyorsunuzKişisel fikrim Hiç bişey yapmazdım kaçınılmaz ise zevk almaya bakardım
çok komik , gülelim miKişisel fikrim Hiç bişey yapmazdım kaçınılmaz ise zevk almaya bakardım
insanların acılarıyla dalga geçmek nasıl bir şeydir anlamam mümkün değil.çok komik , gülelim mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?