Nişanlıyken okurdum kitapladan hani kocanın gönlünü hoş tutmak için huzurlu yuva için...artık silindi hafızam...boşlukta gibiyim.....artık kocama saygım falan kalmadı...tamam şu anda belki suçu yoktur ama doldum 5 senedir..akrabaları vs sorunlarrr derken..şuan görüşen karışan yok şükür...sorunlu kişilerle de görüşmüyoruz...eve gelir konuşmaz ağzını bıçak açmaz kumanda elinde yemek vs yine tv sonra uyku...kabul; çokk ağır şartlarda çalışıyor... biliyorum..ama biraz ilgi çok mu....artık devamlı tartışıyoruz daha doğrusu kavga ediyoruz..şuan küsüm...doğum gününü kutlardım onu bile unuttum hatırlayınca umursamadım kutlamadım bile...seviyor musun desen evet seviyorum...ama onun sevdiğine inanmıyorum inanmak istiyorum inanamıyorum!her kavgada boşanmak istiyorum önceleri blöf gibiydi ama şimdi bitse daha iyi diyorum bugün ilkkez boşanırsan boşan dedi...şarkı dinlese batıyor gözüme acaba önceden sevdiği vardı ondan mı dinliyor aklında biri mi kaldı diyorum...bunu da şakayla dile getiriyorum ne alaka şarkı dinlemeye de mi hakkım yok diye kızıyor..şaka yapsam tersliyor...5 senedir çoğunlukla uykudan kaldırcağım zaman azarlıyor..dün gece sahura kaldırırken ben geç uyandığım için "hadi zaman kalmadı " diye seslendiğimde "ne bağırıyorsun "diye azarladı...dayanamadım artık...hep azarlıyorsun bu ne ya diye koptum gündüz...bana "ne halde çalışıyorum sen bilsen anlamaıyorsun beni 50 derecenin altında güneşte çelik kalın ayakkabılar giyerek çalşıyorumm" dedi...artık sinirlerim gerildi...herşeyi bana ters görünür oldu...umrumda değil çalışması...tamam zor şartları ama inanın gözümde değil!arkadaşları da çalışıyor evliler..ama hanımlarını gezdirmesini bilirler biyere gitmesini bilirler..bizde hergünümüz kavga ..ramazan olmasa annemlere gidecektim valizimi toplayıp ..ramazan geçince inşallah toplanıp gideceğim diye düşünüyorum...annemlere şehirdışında derim..artık bilmiyorum ne zaman gitme isteği olursa...dayanamıyorum artık ben doldum da taşıyorum....sevgisini hissetmiyorum..hissedemiyorum......ben dırdırcı birine dönüştüm sayesinde..ama susacak bir damlacık sabrım kalmadı....psikiyatre gitmeye karar verdim sinirli halime bir antidepresan iyi gelir diye..
hadi diyorum düzelmeye çalışayım onun da gönlünü hoş etmeye çalışayım diyorum olmuyor..aklımda onun için yapacağım kendime bağlayacağım hiç bir sözüm planım yok.......
hadi diyorum düzelmeye çalışayım onun da gönlünü hoş etmeye çalışayım diyorum olmuyor..aklımda onun için yapacağım kendime bağlayacağım hiç bir sözüm planım yok.......
Son düzenleme: