Komşuluk yok

Geçen ay İstanbul'un göbeğinde bilinen bir siteye taşındım, taşındıktan 3 gün sonra karşı komşum elinde pastalar börekler hoşgeldiniz telaşınız vardır uğraşmayın istedim dedi o an çok şanslı olduğumu hissettim cidden, önceki evimde yine istanbuldaydım karşı komşumu yolda görsem tanımazdım , tamamen şans meselesi bu komşuluk.
 
Ortalıkta bunca saçma sapan insan varken böyle bir beklentiniz olması gereksiz geldi bana.Artık herşey internetten alınabiliyor ücra bir yerde değilsiniz İstanbul un ortasında sipariş verdiğiniz birşey bir günde gelir.
 
işte ben ondan bahsetmiştim, her gün girip çıksın akşama kadar dedikodu yapalım gibi bir beklentim yok ama 10 daireli bir apartmanda kimseyi görmedim daha bugüne kadar, merhaba yok yani anlatabiliyor muyum, zaten bir kere tanıştıktan sonra benim de vaktim yok gel gitlere, çok da hamarat biri olmadığım için sürekli bişey yapıp da götüremem. en azından bişey olunca kapısını çalabileceğim birinin olması bana güven verirdi, ha tanımadığınız kişilere bel bağlamayındiyorsunuz o ayrı bir bakış açısı. bence apartman da bir topluluktur, topluluk içinde minimum kurallara uymaktan sakınca olmaz diye düşünüyorum. işyerinde de çok samimi olmak istemediğimiz insanlar var. ama sabah günaydın deyip yerime oturuyorum, arada çok yakınına gitmeden nasılsın vs diye hal hatır soruyorum bu kadar
Çalışıyordur insanlar. Sabah çıkıp akşam giren insanları görmemeniz normal değil mi? Hani karşılaştık yüzüme bakmadılar, selam vermediler deseniz hak vereceğim. Ama siz hoşgeldine gelmediler diyorsunuz, siteminiz buna. Ailelerine ayıracakları kısacık vakitten çalıp size ayırmıyorlar diye kızıyorsunuz. Üstelik pandemi döneminde çoğumuz ailelerimizle bile görüşmezken.
 
Herşey siyah ya da beyaz değildir. Komşularla samimiyet kurmaktan hoşlanmıyor olmamız acil ihtiyaç anında müdahale etmeden izleyeceğimiz anlamına gelmez. Bunu yapmak insanlığa ters birşey zaten.

Hayır kapıdan bişey getirene tepki vermiyoruz. Teşekkür edip güleryüzle alıyoruz. Sonra ya çöpe gidiyor ya sokak hayvanlarına. O yüzden yiyip yemeyeceğini bilmediğiniz, samimiyetiniz olmayan insanlara yiyecek götürmeyin diyoruz.

Hayır komşuculuk oynamaktan hoşlanmıyoruz diye niye gözünüzde nemrut, asık suratlı, kimseye selam vermeyen kötü kalpli insanlar canlandı anlamakta zorlanıyorum. Sadece komşu gezmelerinden hoşlanmıyoruz, evimize girip çıkılmasını istemiyoruz o kadar. Gerekince yardım eli de uzatıyoruz, karşılaşınca selam da veriyoruz hal hatır da soruyoruz. Hatta inanmayacaksınız ama karşı komşumda evimin anahtarı bile var, evlerine hiç adım atmadığım halde, onlarınki de bende var. İyi ilişkiler için illa iç içe olmamız gerekmiyor.
kesinlikle aynı fikirdeyim.
 
Apartmana yeni biri taşındığında ilk gün, taşınma telaşında yemek yapamazlar, od ocak yerleşmemiştir bir yorgunluk çayı içemezler diye çay demlenir, simit poğaça, kahvaltılık hepsi bir tepsiye konur, götürülür, hoşgeldiniz hayırlı olsun denir. Annemden böyle öğrendim, şimdi de elimden geldiğince yapıyorum, güzel dostlar edindim tavsiye ederim.
Ben de iki kere taşındım hiç böyle bir beklenti içine girmedim. Çok şükür aç da kalmadım. Hic ben sizin gibi poğaça vs getirenle de karşılaşmadım. Siz yapın ben kendime bile zor yetiyorum. Yardım edeceksem imkanı olmayanlara yardım etmeyi tercih ederim. Tanımadığım kimseler için bu kadar ince düşünceli olmam beklenmemeli. Akrabam, arkadaslarim olsa teklif ederim.
 
Ben De kimseye hoşgeldin için gitmedim, gitmem. Bana da gelinsin istemem açıkçası. Hiç tanımadığım biri elinde kekle çıka gelse yemeğe korkar insan. Devir kötü ben extra fazla samimi komşuluk ilişkilerini de sevmiyorum. En rahat yer olan evinde çat kapı birileri komşuyuz diye neden gelsin? İnan evden soğutacak kadar yapışkan komşudansa merhaba da kalan komşu herzaman daha iyidir. 15 güne taşınacağız samimiyet kurmayı hiç düşünmüyorum. Karşılaşıldığı zaman güleryüzlü merhaba yeterli benim için.
 
Eski komşuluklar yok çünkü artık insanlar sabit bir mahallede yaşamıyor. Herkes ordan oraya sürekli bir değişim içinde. Ve buda güvensizliği doğurdu haklı olarak. Binaya taşınalı bir yıl oldu sırf komşuluk olsun diye kimseyle görüşmek istemem. Kimden fayda kimden zarar geleceği belirsiz bu zamanda. O yüzden kırk yıllık komşuda olsa mesafeden yanayım. Kanım ısınır severim ederim görüşürüm bir iki kişiyle. Ama görüşmesem de olur yani çokta mühim değil. Çocuğumla ilgileniyorum akşamda eşim geliyor zaten onla vakit geçiriyorum yetiyor bana. Az insan çok huzur.
 
Herşey siyah ya da beyaz değildir. Komşularla samimiyet kurmaktan hoşlanmıyor olmamız acil ihtiyaç anında müdahale etmeden izleyeceğimiz anlamına gelmez. Bunu yapmak insanlığa ters birşey zaten.

Hayır kapıdan bişey getirene tepki vermiyoruz. Teşekkür edip güleryüzle alıyoruz. Sonra ya çöpe gidiyor ya sokak hayvanlarına. O yüzden yiyip yemeyeceğini bilmediğiniz, samimiyetiniz olmayan insanlara yiyecek götürmeyin diyoruz.

Hayır komşuculuk oynamaktan hoşlanmıyoruz diye niye gözünüzde nemrut, asık suratlı, kimseye selam vermeyen kötü kalpli insanlar canlandı anlamakta zorlanıyorum. Sadece komşu gezmelerinden hoşlanmıyoruz, evimize girip çıkılmasını istemiyoruz o kadar. Gerekince yardım eli de uzatıyoruz, karşılaşınca selam da veriyoruz hal hatır da soruyoruz. Hatta inanmayacaksınız ama karşı komşumda evimin anahtarı bile var, evlerine hiç adım atmadığım halde, onlarınki de bende var. İyi ilişkiler için illa iç içe olmamız gerekmiyor.
+10000
 
benımde asansörde kaşılaşınca selam vermekten aciz karı koca okumuş dr olmuş komşularım
tatile giderken bizim evi kontrol edermisiniz diye evlerinin anahtarlarını verirlerdi ,

neyse taşındılarda kurtuldum okumuş cahillerden ,

komuşuluk şans işi sende benım kadar şansızsın bu konuda konu sahibi:cry:
 
Mesafeli olmayı tercih ediyorlardır ki ben de oyle severim.Gidip gelmek istersiniz belki kari koca calisiyorlardir ya da eşi istiyormudur istemiyor mudur, belki eşi vardiyalı çalışıyordur misafir kabul edemez ya da küçük bebeği vardır dinlenmeye bile zor vakit biliyordur ya da tamamen yalnızlıktan hoşlanıyordur herşeyi dusunmek lazim.Eger görüşmek isteyen olsa yeni taşıdığınızı dairenin dolduğundan anlaardi onlar size hoşgeldin derdi.Sormak istediğiniz seyleri internetten de bulabilirsiniz.Artik internetten herşeyi bulabiliyorsunuz.Bence boş zamanınız varsa hobi edinmek daha mantikli
 
Merhaba biz iş durumlarından dolayı yeni bir şehre taşındık İstanbul'un tam ortasına , çocuklar alışmaya çalışıyor biz alışmaya çalışıyoruz. Burda komşu ile ilgili dertleri okuyordum çok yapışkan komşularla ilgili filan ama benimki tam tersi. Tasinali 1 ay oldu kimse hoşgeldin bile demedi ya. Karşı komsumu inanın 1 defa görmedim kapılarını da mı acmiyolar nedir. 1 2 defa mecburi konuştu eşim çünkü ev sahibimizin kardeşi onda da hemen maske takmıştı. Tabi covid den çekiniyorsa saygı duyuyorum ama insan kapıdan da hoşgeldin der karısını 1 defa ev bakmaya gelirken kapıdan görmüştüm tasininca hiç görmedim yolda görsem tanımam. Diğer komşuları alt katları filan da görmedim zaten. Zaten yabancisiyiz buranın sorcagimiz şeyler olabilir basit ufak tefek seyyler. Örneğin çiğ süt güvenilir nerden alabiliriz , hangi bakkal iyidir eve sipariş kim getirir felan. Ya da ilk zamanlar çok eksiğimiz vardı evde küçük çocuklar dışarı çıkamıyoruz , insan bı ihtiyaciniz var mı diye de mi sormaz. Belki de ev sahibinin kardeşi diye yüz göz olmak istemiyorlardir ama hem bekarken annemin apartmanı hemde evlendikten sonraki evimizde komşularımız vardı Güler yüzlü severdik yani çok birbirimize gidip gelmesek de
Ben kmsuluk ilişkilerini sevmiyorum ya
Öyle olunca hadi çaya gel hadi çaya geleyim
Kaçacak yerinde yok 🤷
 
Ben de mesafeli komşu severim . Benimle de komşu olsanız aynı şekilde olurdu.
Biliyorum bazı insanlar sıcak komşuluk ilişkileri seviyorlar. siz de onlardansınız sanırım. İlerde Gönlünüze göre bir komşunuz olur umarım.
 
Yeni taşındığım yerde insanlar kapımı çalmazsa ben sıkıntılı anımda onların kapısını nasıl çalabilirim ki… ben yeni gelen komşumun kapısını çalarım, ben falancayım falanca dairede oturuyorum, her zaman beklerim buyrun gelin, bir şeye ihtiyaç duyarsanız çekinmeyin lütfen derim. Şimdiye kadar kapımı aşındıran, çatkapı gelen olmadı. Zaten çalıştığımı, çocuklu olduğumu görüyorlar. Ben de ilk taşındığımda kapımı çalanları bunaltmadım. Sanki herkes biri gelse de askıntı olsak diye hazırolda bekliyormuş gibi korku içinde insanlar… anlaşılmaz bir şey gerçekten.
 
Ay valla bi haber vardı. Kadının komşusu , kızını sobada yakmış. O günden beri ne komşu ediniyorum ne de kimseyle konuşuyorum. Sevmiyorum komşu falan.
 
Mesafeli olmayı tercih ediyorlardır ki ben de oyle severim.Gidip gelmek istersiniz belki kari koca calisiyorlardir ya da eşi istiyormudur istemiyor mudur, belki eşi vardiyalı çalışıyordur misafir kabul edemez ya da küçük bebeği vardır dinlenmeye bile zor vakit biliyordur ya da tamamen yalnızlıktan hoşlanıyordur herşeyi dusunmek lazim.Eger görüşmek isteyen olsa yeni taşıdığınızı dairenin dolduğundan anlaardi onlar size hoşgeldin derdi.Sormak istediğiniz seyleri internetten de bulabilirsiniz.Artik internetten herşeyi bulabiliyorsunuz.Bence boş zamanınız varsa hobi edinmek daha mantikli

Tanışır tanismaz evlerine girip çıkmaya baslamayacaktim ki .yeni gördüğün oranın yabancısı birine, belli ki çocuklu normal bir aile olan birine selam vermeyi esirgemekti kastım , yoksa benim de boş vaktim yok çalışmak ve çocuklar dışında temizlik ev işlerine zor yetişiyorum zaten
 
Yeni taşındığım yerde insanlar kapımı çalmazsa ben sıkıntılı anımda onların kapısını nasıl çalabilirim ki… ben yeni gelen komşumun kapısını çalarım, ben falancayım falanca dairede oturuyorum, her zaman beklerim buyrun gelin, bir şeye ihtiyaç duyarsanız çekinmeyin lütfen derim. Şimdiye kadar kapımı aşındıran, çatkapı gelen olmadı. Zaten çalıştığımı, çocuklu olduğumu görüyorlar. Ben de ilk taşındığımda kapımı çalanları bunaltmadım. Sanki herkes biri gelse de askıntı olsak diye hazırolda bekliyormuş gibi korku içinde insanlar… anlaşılmaz bir şey gerçekten.
Ben hiç anormal derecede askinti olan birini görmedim. Çok samimi olmaya çalışip dedikoduya müsait teyzelere mesafeyi koyunca sorun olmuyo zaten , evimize dalar korkusu ile merhaba dememek yok saymak bana saçma geldi hala da geliyor, gidip kimseye yapiscak halimiz yok
 
Merhaba biz iş durumlarından dolayı yeni bir şehre taşındık İstanbul'un tam ortasına , çocuklar alışmaya çalışıyor biz alışmaya çalışıyoruz. Burda komşu ile ilgili dertleri okuyordum çok yapışkan komşularla ilgili filan ama benimki tam tersi. Tasinali 1 ay oldu kimse hoşgeldin bile demedi ya. Karşı komsumu inanın 1 defa görmedim kapılarını da mı acmiyolar nedir. 1 2 defa mecburi konuştu eşim çünkü ev sahibimizin kardeşi onda da hemen maske takmıştı. Tabi covid den çekiniyorsa saygı duyuyorum ama insan kapıdan da hoşgeldin der karısını 1 defa ev bakmaya gelirken kapıdan görmüştüm tasininca hiç görmedim yolda görsem tanımam. Diğer komşuları alt katları filan da görmedim zaten. Zaten yabancisiyiz buranın sorcagimiz şeyler olabilir basit ufak tefek seyyler. Örneğin çiğ süt güvenilir nerden alabiliriz , hangi bakkal iyidir eve sipariş kim getirir felan. Ya da ilk zamanlar çok eksiğimiz vardı evde küçük çocuklar dışarı çıkamıyoruz , insan bı ihtiyaciniz var mı diye de mi sormaz. Belki de ev sahibinin kardeşi diye yüz göz olmak istemiyorlardir ama hem bekarken annemin apartmanı hemde evlendikten sonraki evimizde komşularımız vardı Güler yüzlü severdik yani çok birbirimize gidip gelmesek de
Bu covidde ne meraklısınız komşuculuk oynamaya. Gidin kendiniz tanışın madem o kadar tanışasınız geldi. Ben hiç bi komşuya gidip de ihtiyacını özel bir durum yoksa sormadım zibilyon tane uygulama var açsın sipariş versin çıkmak istemiyosa. Özellikle İstanbul gibi bir şehir için çok gereksiz soruncuklarınız var
 
Bu covidde ne meraklısınız komşuculuk oynamaya. Gidin kendiniz tanışın madem o kadar tanışasınız geldi. Ben hiç bi komşuya gidip de ihtiyacını özel bir durum yoksa sormadım zibilyon tane uygulama var açsın sipariş versin çıkmak istemiyosa. Özellikle İstanbul gibi bir şehir için çok gereksiz soruncuklarınız var
Çok daha ciddi soruncuklarim var , ama özel hayatımın aşırı detaylarını paylaşmak yerine kafama takılan bu konu hakkında fikir almak istedim, ne yazacağımı size mi soracağım bu ne agresiflik. Covid var diye kapıdan merhaba da mı demeyelim. Covid iki senedir var daha bir sürü de virüs var kimse kimse ile gorusmesin iyice izole saçma bir toplum olalım o zaman. Kimsenin dibine evine girmeye merakli değilim. Bu tarz insanlarsa zaten aparrmandakiler merhaba dmeedikleri iyi olmuş kafama göre birini bulurum mutlaka ben sadece apartman içi insanların minimum görgü kurallarına göre birbirine merhaba bile dememelerine karsiyim
 
Çok daha ciddi soruncuklarim var , ama özel hayatımın aşırı detaylarını paylaşmak yerine kafama takılan bu konu hakkında fikir almak istedim, ne yazacağımı size mi soracağım bu ne agresiflik. Covid var diye kapıdan merhaba da mı demeyelim. Covid iki senedir var daha bir sürü de virüs var kimse kimse ile gorusmesin iyice izole saçma bir toplum olalım o zaman. Kimsenin dibine evine girmeye merakli değilim. Bu tarz insanlarsa zaten aparrmandakiler merhaba dmeedikleri iyi olmuş kafama göre birini bulurum mutlaka ben sadece apartman içi insanların minimum görgü kurallarına göre birbirine merhaba bile dememelerine karsiyim

iyi de siz de eşim 1-2 kez mecburen görüştü onda da hemen maske taktılar yazmıştınız. sizce bu lafınızdan covidi önemsemediğinizi düşünmemiz normal değil mi ?
ayrıca evet üzgünüm bu iş hala bitmedi ve mümkün mertebe izole olmamız lazım.
her gün sadece kendi çevremde en az 2-3 kişi tekrar covid olmaya başladı yeni varyant yüzünden.
bu yüzden evet kapıdan merhaba bile demeyelim gerekirse. iyice izole saçma bir toplum olmayı covidden yoğun bakımlık olmaya tercih etmek de bence fayda var.
bir de ilk postunuzda problem selam verilmemesi değildi. gelip ihtiyaç sormadıklarını yada kendiliklerinden çocukları var diyip birşeyler yapmadıklarını söylediniz.
 
Back
X