- 13 Eylül 2018
- 1.745
- 2.741
- 133
- Konu Sahibi Maariftakvimi
-
- #1
Hayatım boyunca hep başkalarının mutluluğuna sevinen hatta onların mutluluklarına onlardan daha çok mutlu olan biriydim kıskançlığın ne olduğunu bile bilmezdim ve bu cok uzunca bir zamanda boyle gitti
Yaşıtlarımın cok mutlu aile hayatları oldu maddi anlamda cok zengin olmasalarda ihtiyaçlarının hemen hemen eksiksiz görülmesi benim lise hayatımı bile ailevi nedenlerden zar zor bitirip üniversiteyi kazanmama rağmen gidemeyesim ama arkadaslarimin iki yıllık bi bölüme yakım bir ile bile sülale ile kayida gitmeleri yada aöf ye kayida bile baba abi esliginde gitmeleri zar zor iş sahibi olmak hayata insan icin e gec karışmam ama ben ise başladığım yıllarda kac yas küçüğüm insanlarin mesleki profösyonellige sahip olmaları daha bi dolu sey kıskandirmadi beni.
Hatırlamıyorum belki imrenmisimdir ama kimse icin keske onun olacağına benim olsaydı gibi bir kıskançlığa girmedim
Ama gel zaman git zaman büyüdükçe aslında hiçbirşeye sahip olamadığını görmek boğazımda yutkunamami zorlayan yumruklar oturttu içime öküz degil fil oturdu hep hayatım düzelir düzelecek diye beklerken 1 adim ileri giderken 10 adım geriye savruldum.
Kendime ait hiçbirşeye sahip olamadığımı farkettim en acıtanıda yaşım geciyor ama bir yuva sahibi olamayışım hatta yuvayı evliligi gectim ben hic begenilen ilgilenilen biri bile olmadim ki simdiye kadar hiç iliskim olmadı yasitim dengim insanların degilde niyeyse evli barkli erkeklerin ilgilendigi biri oldum.
Belki evli erkeklerin ilgisinden hoşlandığını düşünüp taşlamaya hazır olanlar varsa soyleyeyim bırakın bundan hoslanmayi insanın onurunu incitmekten başka bisey olmuyor kendini dahada küçük dahada aşağılanmış hissettiriyor maalesef.
Gittiğim arkadas ortamlarında en yakınlarımın bile olduğu yerde muhabbet edecek birseyim olmuyor çünkü konular koca ev evlilik yada erkek arkadaş üzerine oluyor.
Hepsi bi tarafa kac yas kucugum insanlar artik evleniyor ama benim hayatımın yanından yöresinden geçen kimse yok böylede devam edeceğinin farkındayım.
Eskiden çok inançlı bir insanken simdi isyanlara düşmeye başladım Allah acaba beni hic sevmiyor mu diye bazılarına güzellik is kariyer aile yuva cocuk maddiyat hepsi verilirken benimbunlardan hiçbirine sahip olamayisim canımı acıtıyor.
Çevremdekilere bakıyorum insanlar seçenekler arasında kararsizlik yasarken ben begenilme hissini bile yasayamadan yaslaniyorum.Zaten artik evlenemeyecegimin farkindayim ama insan sevme sevilme cinsellik gibi duygusal şeyleri yaşamadan öleceği için üzülüyor.En büyük şükür nedenim bazı hemcinslerim gibi annelik aşkıyla yanıp tutuşmuyorum oda olsa hayat iyice çekilmez olurdu
Bi arkadaşım var bakıyorum üniden mezun olup geldiğinin 4. Yılında 4 kişiyle cıktı 2si ciddi ilişkiydi tanışmak görüşmek isteyenler saymiyorum bile
Boyle boyle çevremdeki herkes mutlu herşeyleri mükemmel bi ben kotu yasıyormuşum gibi herkesin tavuğu gözüme kaz görünmeye başladı bunu artik kıskançlık emmarisibolarak görmeye basladim
üzülerek söylüyorum sanki artık kıskançlık hissiyle tanışmaya başlıyorum bu duygu yüreğime karakterime yerleşecek diye korkuyorum.
Ben yapayalnız sevilme duygusunu hissetmeden ölmek istemiyorum ama bununda boyle olacağını bilmek canımı yakiyor
Karışık oldu ama öyle duygisal moddaydim ki bi ic dokus olarak paylasmak istedim
Yaşıtlarımın cok mutlu aile hayatları oldu maddi anlamda cok zengin olmasalarda ihtiyaçlarının hemen hemen eksiksiz görülmesi benim lise hayatımı bile ailevi nedenlerden zar zor bitirip üniversiteyi kazanmama rağmen gidemeyesim ama arkadaslarimin iki yıllık bi bölüme yakım bir ile bile sülale ile kayida gitmeleri yada aöf ye kayida bile baba abi esliginde gitmeleri zar zor iş sahibi olmak hayata insan icin e gec karışmam ama ben ise başladığım yıllarda kac yas küçüğüm insanlarin mesleki profösyonellige sahip olmaları daha bi dolu sey kıskandirmadi beni.
Hatırlamıyorum belki imrenmisimdir ama kimse icin keske onun olacağına benim olsaydı gibi bir kıskançlığa girmedim
Ama gel zaman git zaman büyüdükçe aslında hiçbirşeye sahip olamadığını görmek boğazımda yutkunamami zorlayan yumruklar oturttu içime öküz degil fil oturdu hep hayatım düzelir düzelecek diye beklerken 1 adim ileri giderken 10 adım geriye savruldum.
Kendime ait hiçbirşeye sahip olamadığımı farkettim en acıtanıda yaşım geciyor ama bir yuva sahibi olamayışım hatta yuvayı evliligi gectim ben hic begenilen ilgilenilen biri bile olmadim ki simdiye kadar hiç iliskim olmadı yasitim dengim insanların degilde niyeyse evli barkli erkeklerin ilgilendigi biri oldum.
Belki evli erkeklerin ilgisinden hoşlandığını düşünüp taşlamaya hazır olanlar varsa soyleyeyim bırakın bundan hoslanmayi insanın onurunu incitmekten başka bisey olmuyor kendini dahada küçük dahada aşağılanmış hissettiriyor maalesef.
Gittiğim arkadas ortamlarında en yakınlarımın bile olduğu yerde muhabbet edecek birseyim olmuyor çünkü konular koca ev evlilik yada erkek arkadaş üzerine oluyor.
Hepsi bi tarafa kac yas kucugum insanlar artik evleniyor ama benim hayatımın yanından yöresinden geçen kimse yok böylede devam edeceğinin farkındayım.
Eskiden çok inançlı bir insanken simdi isyanlara düşmeye başladım Allah acaba beni hic sevmiyor mu diye bazılarına güzellik is kariyer aile yuva cocuk maddiyat hepsi verilirken benimbunlardan hiçbirine sahip olamayisim canımı acıtıyor.
Çevremdekilere bakıyorum insanlar seçenekler arasında kararsizlik yasarken ben begenilme hissini bile yasayamadan yaslaniyorum.Zaten artik evlenemeyecegimin farkindayim ama insan sevme sevilme cinsellik gibi duygusal şeyleri yaşamadan öleceği için üzülüyor.En büyük şükür nedenim bazı hemcinslerim gibi annelik aşkıyla yanıp tutuşmuyorum oda olsa hayat iyice çekilmez olurdu
Bi arkadaşım var bakıyorum üniden mezun olup geldiğinin 4. Yılında 4 kişiyle cıktı 2si ciddi ilişkiydi tanışmak görüşmek isteyenler saymiyorum bile
Boyle boyle çevremdeki herkes mutlu herşeyleri mükemmel bi ben kotu yasıyormuşum gibi herkesin tavuğu gözüme kaz görünmeye başladı bunu artik kıskançlık emmarisibolarak görmeye basladim
üzülerek söylüyorum sanki artık kıskançlık hissiyle tanışmaya başlıyorum bu duygu yüreğime karakterime yerleşecek diye korkuyorum.
Ben yapayalnız sevilme duygusunu hissetmeden ölmek istemiyorum ama bununda boyle olacağını bilmek canımı yakiyor
Karışık oldu ama öyle duygisal moddaydim ki bi ic dokus olarak paylasmak istedim