- 13 Eylül 2018
- 1.745
- 2.741
- 133
- Konu Sahibi Maariftakvimi
-
- #21
Ne yazık ki haklisiniz ozguvensizim ailem çevrem tarafından o kadar cok aşağıladım eleştirildim ki bi süre sonra ben onlarin davrandığı gibi kendime davranmaya başladım kendimi beğenmiyorum aynada kendime bakma isteği hissetmiyorumDışarıya verdiğin enerji çok önemli hiç özgüvenli değilsiniz bugünü milat kabul et yeniden doğ olmak istediğin kişi ol içindeki gerçek seni açıya çıkar .
Dediginiz gibi gezip gidip eğlenecek hayatım olsa belki boyle kotu hissetmezdim kendimi ama huzursuz bi ailede yasiyorum sadece maddi özgürlük için gittigim bi isim var sabah iş yerine yaklaşırken ayaklarım geri geri götürüyor aksam eve giderken artik kendime ait bi evim bi hayatım beni seven değerimi bilen biri olsun hayatinda istiyorum yorulduğunda başımi omzuna koyacagim biri olsun ne bileyim aksam ayagimi uzatip dinlelebilecsgim bi alanim olsa her ay ayin sonunu nasil getirecegim diye bu kadar kafa patlatmasam belki bende gec klsun isterdimGez toz arkadasim. Senle yasitim 2 cocugum var dogru duzgun uyuyamiyorum, kendime 24 saatin 1 saatini ayiramiyorum. Hayatin tadini cikar. Evlilik er gec olur. Hatta ne kadar gec olursa o kadar iyi
Gerekirse piskolojik tedavi alın kişisel gelişim kitapları okuyun, giyim tarzını değiştirin , saç stilini gerekirse boyayın hergün ay aynanın karşısına geçip çok güzelim çok başarılıyım diye kendinizi telkin edin kafa yapısı değişirse sizde değişirsiniz.Ne yazık ki haklisiniz ozguvensizim ailem çevrem tarafından o kadar cok aşağıladım eleştirildim ki bi süre sonra ben onlarin davrandığı gibi kendime davranmaya başladım kendimi beğenmiyorum aynada kendime bakma isteği hissetmiyorum
Normalde cok sosyal rahat göründüğünü söyleyenler var ama bazı ortamlara girdigimde elimi kolumu nereye koyacağını bilemiyorum uzun zamandirda git gide içine kapanmaya başladım insanlarla görüşme isteğim git gide azaliyor
En büyük şansım sağlığım ama niyeyse artik sukretmeyede korkar oldum şükredecehim şeylerde elimden gidecek diyeFazla karamsarsınız. Hayıflanmak yerine hayatımda neyi değiştirebilirime odaklanın. Hiç mi bir şey başaramadınız gerçekten şimdiye kadar? Minnet duyduğunuz şükrettiğiniz şeyler mutlaka vardır onları düşünün.
Adım atmaktan korkmayın.Önerileriniz için çok teşekkür ederim utangaçımdan mi is yerinde yada çevrede laf söz olacağından mi bilmiyorum biri ilgilenince adım atmaya çekinirdim zaten o ilgilerde hic uzun soluklu yada adım atmalı birsey olmadi
Zaten 5-6 yıldır ortada ilgi falanda gördüğüm yok.
Bakım konusuna gelince hep adım attim ama içimden gelmediğinden midir alışık olmasigimdanmidir bilmiyorum hic 10 günü geçmedi bakım dediğimde cilt bakımı bu kac kıyafet değişikliği o kadar
Kurslara vs vakit bulmam biraz zor olabilir ama turları bende dusunuyorum artik
Ya bakıyorumda 24-25 yaşındaki hemcinsim atanmış evlenmiş evini arabasını almış mutlu bir hayatı varBazı insanlar çok şanslı ,hayat adaletsiz bir yer.Bizim yıllarca sahip olmaya çalıştığımız bir şey için kimileri kılını bile kipirdatmadan sahip oluyor.Bazen ben de kendimi sizin gibi hissediyorum .Bu çok ağır bir yük,böyle hissetmek insani çok yoruyor.Ama bir yönüyle de gelistiyor.Degisyorsun ,bir seyleri düşüne düşüne daha farklı bir insan oluyorsun.Bana iyi bir kitap ya da film çok iyi gelir böyle zamanlarda.
İnsanin yaşadığı şeyler birikiyor ,bazen yaşarken anlamiyorsun da zaman gecince ben neler yaşadim diyip travmatize edebiliyorsun kendini
Siz kalbinizi açık tutun.Calisiyorsunuz daha 33 yasindasiniz.Benim etrafımda bir sürü insan var böyle kadın erkek.cogu da mutlu görünüyor.Sizin de istekleriniz oluyor ama yavaş oluyor demek ki.İstediginiz herşeyin en güzeline sahip olursunuz umarım.Tum güzellikler sizinle olsun
Inanın yaşadığınız hissi o kadar iyi anliyorum ki gecen yil işle ilgili bi sıkıntı oldu karakola ifadeye gittim kendimi öyle yalnız hissettim ki bi arkadaşıma benimle gelirmisin dedim onunda isi vardi arkadaşım anca karakola kadar gelmeme yardimci olmustu isin mahkeme surecide olabilirdi ama orada oylece yapayalnızdım oylece dusunup durdum kendimi çok defa yalniz tek basima hissetmiştim ama o durum bambaşkaydı akşamın onunda eve yorgun bitkin giderken keske yanımda biri olsaydı da az başımı omzuna koysaydım yada beni eve kadar götüreydi diye düşünmüştüm.33 yaşındayım bekarım okul iş hepsi korkunç zorluklarla oldu hayatımda. 3 gün önce arabamla kaza yaptım. Kimseyi aramadım....
Çünkü arayabileceğim yakınlıkta kim varsa öldü... Sadece o an ağladım ve gözyaşımı silip aracı serviste bırakıp sırt çantamı aldığım gibi soluğu ayvalıkta aldım . Neden biliyor musun ? Yalnızlığım benim zayıf noktam değil güçlü noktam....
Evli arkadaşların özgür değil ama aile sıcaklığını tadıyorlar.
Sen bekar olduğun için aile özlemin var ama sende özgürsün...
Hayatta sahip olabildiklerinin ve olmadıklarının hem avantajı var hem dezavantajı...
Dezavantajlarını avantaja dönüştür...
Şimdi gidip güzel bir ağaç altında bir kahve içip nefes al ve iyi ki de. Allah'ım iyi ki ..
Yahu neden isyan ediyorsunuz sizde olmayan bı çok şey de çevrenizde yoktur. Sevmek sevilmek evlilik belki güzel ama karışan edeniniz yok özgürsünüz. Su anın tadını çıkarın ileride açılır zaten evlilik kapısı da... biraz da mücadele edin istediğiniz şeyler için kader gayrete aşıktır denilmiş biraz çaba biraz tevekkülle olcak şeyler kardesimHayatım boyunca hep başkalarının mutluluğuna sevinen hatta onların mutluluklarına onlardan daha çok mutlu olan biriydim kıskançlığın ne olduğunu bile bilmezdim ve bu cok uzunca bir zamanda boyle gitti
Yaşıtlarımın cok mutlu aile hayatları oldu maddi anlamda cok zengin olmasalarda ihtiyaçlarının hemen hemen eksiksiz görülmesi benim lise hayatımı bile ailevi nedenlerden zar zor bitirip üniversiteyi kazanmama rağmen gidemeyesim ama arkadaslarimin iki yıllık bi bölüme yakım bir ile bile sülale ile kayida gitmeleri yada aöf ye kayida bile baba abi esliginde gitmeleri zar zor iş sahibi olmak hayata insan icin e gec karışmam ama ben ise başladığım yıllarda kac yas küçüğüm insanlarin mesleki profösyonellige sahip olmaları daha bi dolu sey kıskandirmadi beni.
Hatırlamıyorum belki imrenmisimdir ama kimse icin keske onun olacağına benim olsaydı gibi bir kıskançlığa girmedim
Ama gel zaman git zaman büyüdükçe aslında hiçbirşeye sahip olamadığını görmek boğazımda yutkunamami zorlayan yumruklar oturttu içime öküz degil fil oturdu hep hayatım düzelir düzelecek diye beklerken 1 adim ileri giderken 10 adım geriye savruldum.
Kendime ait hiçbirşeye sahip olamadığımı farkettim en acıtanıda yaşım geciyor ama bir yuva sahibi olamayışım hatta yuvayı evliligi gectim ben hic begenilen ilgilenilen biri bile olmadim ki simdiye kadar hiç iliskim olmadı yasitim dengim insanların degilde niyeyse evli barkli erkeklerin ilgilendigi biri oldum.
Belki evli erkeklerin ilgisinden hoşlandığını düşünüp taşlamaya hazır olanlar varsa soyleyeyim bırakın bundan hoslanmayi insanın onurunu incitmekten başka bisey olmuyor kendini dahada küçük dahada aşağılanmış hissettiriyor maalesef.
Gittiğim arkadas ortamlarında en yakınlarımın bile olduğu yerde muhabbet edecek birseyim olmuyor çünkü konular koca ev evlilik yada erkek arkadaş üzerine oluyor.
Hepsi bi tarafa kac yas kucugum insanlar artik evleniyor ama benim hayatımın yanından yöresinden geçen kimse yok böylede devam edeceğinin farkındayım.
Eskiden çok inançlı bir insanken simdi isyanlara düşmeye başladım Allah acaba beni hic sevmiyor mu diye bazılarına güzellik is kariyer aile yuva cocuk maddiyat hepsi verilirken benimbunlardan hiçbirine sahip olamayisim canımı acıtıyor.
Çevremdekilere bakıyorum insanlar seçenekler arasında kararsizlik yasarken ben begenilme hissini bile yasayamadan yaslaniyorum.Zaten artik evlenemeyecegimin farkindayim ama insan sevme sevilme cinsellik gibi duygusal şeyleri yaşamadan öleceği için üzülüyor.En büyük şükür nedenim bazı hemcinslerim gibi annelik aşkıyla yanıp tutuşmuyorum oda olsa hayat iyice çekilmez olurdu
Bi arkadaşım var bakıyorum üniden mezun olup geldiğinin 4. Yılında 4 kişiyle cıktı 2si ciddi ilişkiydi tanışmak görüşmek isteyenler saymiyorum bile
Boyle boyle çevremdeki herkes mutlu herşeyleri mükemmel bi ben kotu yasıyormuşum gibi herkesin tavuğu gözüme kaz görünmeye başladı bunu artik kıskançlık emmarisibolarak görmeye basladim
üzülerek söylüyorum sanki artık kıskançlık hissiyle tanışmaya başlıyorum bu duygu yüreğime karakterime yerleşecek diye korkuyorum.
Ben yapayalnız sevilme duygusunu hissetmeden ölmek istemiyorum ama bununda boyle olacağını bilmek canımı yakiyor
Karışık oldu ama öyle duygisal moddaydim ki bi ic dokus olarak paylasmak istedim
Sahsen ben oldum biraz sarkma disinda pek bir kotulugunu gormedim cokta seyyapmayin kuzum ustelik bekarim ölmelimiyim?33 olucam
ben yadırgamadım böyle düşünceler de olmanızı zamanla dola dola olumsuzluklardan doğaldır böyle düşünmeniz ama geçmişte takılı kalmayın iyi ya da kötü yaşandı ve bitti bundan sonra ne yapabilirsiniz ona odaklanın nice işsizler ya da çirkin diyebileceğimiz kadınlar evli çocuklu sebep işsizlik okumamak ve güzel olmamak değil yani biraz şans kader biraz da sizin diğer insanlara tavrınız dır kendinizi bir değerlendirin dışarda güleryüzlü pozitif görunün insanlara devamlı dertleriniz, anlatmayın itici olursunuz.kurslara spora aktivitelere katılın.sevgiler herşey gönlünüzce olsun33 olucam
İnanın yasadiklarinizi o kadar iyi anlıyorum ki.Ben de köyde büyüdüm,babam tütün ciftcisi.Baska gelirimiz de yoktu o zmanalar ,tüm yaz gece dörtte kalkar tütüne giderdik.Maddi durumumuzu tahmin edersiniz.zar zor oldu hayatımda herşey.simdi ev almak için kendimi paraliyorum,olmayacak gibi .Ama bazı tanıdıklarım var benim de ,çocukluğu rahat geçmiş,babaları herşeyi önlerine sermiş ,evlenmişler bu sefer kocaları,hayat hiç yipratmamis onlari.Ben ise durup dururken dişlerimi sıkıyorum artık yılların stresinden.Ama buna çözüm yok ki,yolumuza bir şekilde devam etmeliyiz.Ya bakıyorumda 24-25 yaşındaki hemcinsim atanmış evlenmiş evini arabasını almış mutlu bir hayatı var
24-25 yaşıma bakıyorum babamdan5-10 lira para isterken bildigim tüm duaları okurdum ki kızıp rencide etmesin o yaşta bırakın bunlara sahip olmayı begendigin bi tsortu yada pantolunu almak için kırk kere düşünür o sınav senin bu sınav benim kosustururdum gercekten üstünde hayatin yorgunluğu var 33 e yaklaştım çalışıyorum ama hala maddi olarak ferahlık yaşayamadım çünkü maaştan bana kalan harçlık gibi birsey
Sahiden yoruldum hayattan istediğim rahat bi nefes almak sevilme hissini yaşamak kendi evim olsun kendi dünyam
Iyi dilekleriniz için teşekkür ederim aynı güzelliklere sizinde kavuşmanızı dilerim
bahsettiginiz seyleri yasamak icin cok buyuk bir yas degil artik insanlar gec evleniyorlar genelde.33 olucam
Rabbim size güzel kapılar açsın inşallah yakın zamanda ama siz de bunu gorebilin.Ne yazık ki haklisiniz ozguvensizim ailem çevrem tarafından o kadar cok aşağıladım eleştirildim ki bi süre sonra ben onlarin davrandığı gibi kendime davranmaya başladım kendimi beğenmiyorum aynada kendime bakma isteği hissetmiyorum
Normalde cok sosyal rahat göründüğünü söyleyenler var ama bazı ortamlara girdigimde elimi kolumu nereye koyacağını bilemiyorum uzun zamandirda git gide içine kapanmaya başladım insanlarla görüşme isteğim git gide azaliyor
Sizinki yorumunuz cok tatlı geldi keske sizin kadar cesaretli olabilseydim ama ben sadece gönül işlerinde degil her konuda hep rezil oldum olacam kaygısıyla yaşadımAdım atmaktan korkmayın.
Eşimi ben tavladım.
Önce sosyal medyadan ben ekledim. Baktım yine adım yok, sohbet konu açtım, sonra ben bir gün iş çıkışı senin oralarda olacağım gelsene dedim. Sinema mevzu açtım, şu filme gidecek kimsem yok dedim filme dahi ben davet ettirdim
Hoşlandığınız biri varsa anlaşılacak diye iyice ters davranıyorsanız adım atmaya da çekinir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?