Konu bu defa ben ve iletisim kurmak istemem

Pamuk Otu .!.:

Herkes zaman zaman içine kapanıp yalnız kalmak isteyebilir. Anormal ya da havalı bir durum değil.

Hayatı hızlı yaşadığınız için bu yorgunluk. Normal şartlarda üniversite yeni bitmiş, yeni çalışmaya başlamış, yeni flörtleri olan, kendine güveni olan bir genç kadın olmalıydınız.

Bunlar yok. 22 yaşındasınız ama evlenmişsiniz, boşanmışsınız, dolayisiyla çevrenizde sizin gibi insanlar var.

Genişletmek için tıkla...

Wurstria .!.:

Dönemsel. Belli ki zor bir süreçten geçiyorsun. Hastanede yatmak da seni etkilemiştir illa ki. Aslında iletişimi minimuma indirmek belki yanlış anlama ve kalp kırmaların önüne geçmek adına daha mantıklı bir davranış olabilir. Bugünler de mutlaka geçecek emin ol. Sadece şu anlık böyle. Geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

senkimsinki .!.:

Gecmis konularımı bilen bilir bugün de arkadaşımla konu açtık inanın tuaf bir insan oldum konu nasıl eklenir bilmiyorum ama geçmiş konumda bahsetmiştim uzun süre ilişkim olmadı tam birini tanıyayım dedim saçma sapan biri çıkmıştı karşıma bende iletişimi koparmıştım. Artık sadece ilişki anlamında da değil insanlarla konuşmak beni boğuyor bir haftadır hastahanede yatıyorum annem kaldı yanımda ama çok idare edemez durumda olmadigim için eve gönderdim küçük ilk okula giden de kardeşim var babanem idare edemiyor falan diye gitmesini istedim, garip bir şekilde annem haricinde bir hafta boyunca geçmiş olsun msjlarina görüldü dahi yapmayıp geçmiş olsun diye arayanların telefonuna dahi çıkmadım dün gece arkadaşım geldi habersiz refakatçi olarak yanımda kalmak istedi ama onun da derdi hakkında konuştuk inanın boğuluyorum dert dinlemek anlatmak konuşmak boğuyor beni insanlarla muhatap olmak çok tahammulsuzlestirdi beni değil bir ilişki nasılsın iyimisin sorusuna dahi tahammül edemez oldum nasıl bu hale geldim anlamıyorum sebeb yaşadıklarımın birikmiş olması mi bilmiyorum aşırı bir bıkkınlık hissi var hiç bu duruma gelen daha sonra kendiliğinden düzelen oldu mu ? Eksiden cıvıl cıvıl neşe saçan pozitif bir insandım ama dünya yansa yıkılsa elimi kaldırmam yukarı neden böyle oldum ( bugün arkadaşıma da evine git buralarda harap olma diye aksama kadar tekrar ettim kırmak istemedim ama bozuldu gibi yine de ısrarla gitmedi kimseyi üzmek istemiyorum ama elimde değil )

Genişletmek için tıkla...

senkimsinki .!.:

Gecmis konularımı bilen bilir bugün de arkadaşımla konu açtık inanın tuaf bir insan oldum konu nasıl eklenir bilmiyorum ama geçmiş konumda bahsetmiştim uzun süre ilişkim olmadı tam birini tanıyayım dedim saçma sapan biri çıkmıştı karşıma bende iletişimi koparmıştım. Artık sadece ilişki anlamında da değil insanlarla konuşmak beni boğuyor bir haftadır hastahanede yatıyorum annem kaldı yanımda ama çok idare edemez durumda olmadigim için eve gönderdim küçük ilk okula giden de kardeşim var babanem idare edemiyor falan diye gitmesini istedim, garip bir şekilde annem haricinde bir hafta boyunca geçmiş olsun msjlarina görüldü dahi yapmayıp geçmiş olsun diye arayanların telefonuna dahi çıkmadım dün gece arkadaşım geldi habersiz refakatçi olarak yanımda kalmak istedi ama onun da derdi hakkında konuştuk inanın boğuluyorum dert dinlemek anlatmak konuşmak boğuyor beni insanlarla muhatap olmak çok tahammulsuzlestirdi beni değil bir ilişki nasılsın iyimisin sorusuna dahi tahammül edemez oldum nasıl bu hale geldim anlamıyorum sebeb yaşadıklarımın birikmiş olması mi bilmiyorum aşırı bir bıkkınlık hissi var hiç bu duruma gelen daha sonra kendiliğinden düzelen oldu mu ? Eksiden cıvıl cıvıl neşe saçan pozitif bir insandım ama dünya yansa yıkılsa elimi kaldırmam yukarı neden böyle oldum ( bugün arkadaşıma da evine git buralarda harap olma diye aksama kadar tekrar ettim kırmak istemedim ama bozuldu gibi yine de ısrarla gitmedi kimseyi üzmek istemiyorum ama elimde değil )

Genişletmek için tıkla...

senkimsinki .!.:

Gecmis konularımı bilen bilir bugün de arkadaşımla konu açtık inanın tuaf bir insan oldum konu nasıl eklenir bilmiyorum ama geçmiş konumda bahsetmiştim uzun süre ilişkim olmadı tam birini tanıyayım dedim saçma sapan biri çıkmıştı karşıma bende iletişimi koparmıştım. Artık sadece ilişki anlamında da değil insanlarla konuşmak beni boğuyor bir haftadır hastahanede yatıyorum annem kaldı yanımda ama çok idare edemez durumda olmadigim için eve gönderdim küçük ilk okula giden de kardeşim var babanem idare edemiyor falan diye gitmesini istedim, garip bir şekilde annem haricinde bir hafta boyunca geçmiş olsun msjlarina görüldü dahi yapmayıp geçmiş olsun diye arayanların telefonuna dahi çıkmadım dün gece arkadaşım geldi habersiz refakatçi olarak yanımda kalmak istedi ama onun da derdi hakkında konuştuk inanın boğuluyorum dert dinlemek anlatmak konuşmak boğuyor beni insanlarla muhatap olmak çok tahammulsuzlestirdi beni değil bir ilişki nasılsın iyimisin sorusuna dahi tahammül edemez oldum nasıl bu hale geldim anlamıyorum sebeb yaşadıklarımın birikmiş olması mi bilmiyorum aşırı bir bıkkınlık hissi var hiç bu duruma gelen daha sonra kendiliğinden düzelen oldu mu ? Eksiden cıvıl cıvıl neşe saçan pozitif bir insandım ama dünya yansa yıkılsa elimi kaldırmam yukarı neden böyle oldum ( bugün arkadaşıma da evine git buralarda harap olma diye aksama kadar tekrar ettim kırmak istemedim ama bozuldu gibi yine de ısrarla gitmedi kimseyi üzmek istemiyorum ama elimde değil )

Genişletmek için tıkla...

yosunlukek .!.:

Bir süre uzak kalın insanlardan kendi kabuğunuza çekilin kendinize vakit ayırın ayrıca çok geçmiş olsun arkadaşınız gelmiş nazikçe teşekkür edin evinizde de bol bol dinlenin. Böyle belirli dönemlerden hepimiz geçiyoruz kitap okuyabilir film izleyip olumlamalar yapabilirsiniz kendinize iyi bakın en önemli kişi sizsiniz

Genişletmek için tıkla...

sorusorucam .!.:

Ben yaşamıştım ama toparladım şükür iyi düşün iyi olsun. Çok geçmiş olsun

Genişletmek için tıkla...

esracaheleyan .!.:

Geçmiş olsun.. hastayken insan duygusal olarak da kendisini daha zayıf kırılgan tahammülsüz hisseder, hislerin normal bence ve geçici
Ama arkadaşının sana moral vermek yerine orda dertlerini anlatması biraz düşüncesizce geldi, bırak soğuk yaptın diye bozulsun bazen sınırlarımızı koymak zorundayız istemediğin ortamlarda birsure bulunmamak sana iyi gelecektir. Sevdiğin seyleri yap sadece birsure, en değerli sensin, başkasının duygudurumuna bağlı değil değerin istersen psikolojik destek al anlatmaya hazırsan hislerini

Genişletmek için tıkla...

Pozitif bir uye .!.:

Konuya yazmadığım için özür dilerim profil fotoğrafından çok korkuyorum o yüzden okuyamadım

Genişletmek için tıkla...

senkimsinki .!.:

Teşekkür ederim sagolasin aslında hastahaneden önce oldu bu durum hastahaneye yatmak da işime geldi açıkçası kimse yanıma gelsin istemiyorum hatta biraz daha fazla kalayım kafa dinleyim bile diyorum garip ama böyle

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Geçmiş olsun.

Her ne olursa olsun hastanede kalmak istemeyin bence.
Rabbim eksikliğini göstermesin, kapısına götürmesin inşallah. Orada kalmak, yaşamak öyle zor ki…
İnanın hastanede yatmak için acilde sıra bekleyen insanlar var, mecbur oldukları için kıpırdayamıyorlar da…

Kafa dinlemek istiyorsanız tatile çıkın.

Genişletmek için tıkla...

senkimsinki .!.:

ay buna çok güldüm kız birşey olmaz çaki o bebek daha

Genişletmek için tıkla...