Gercekten zor bir durum.
Bence hayat sartlari herseyin asiri fiyatlanmasini bahane edip (ki zaten gercek de bu bahane sayilmaz bile)faturalari odeyemeyeceğinizi söylemekle baslayip ,annenizle bir mesafe koymaya calisin.
"Evi satarsan biz yokuz ,hakkimjzi helal etmeyiz " diye konusamayacaksaniz,arayin ablaniz konussun,siz ablam hakli deyin hic olmazsa.fazla lafa girmeden kapatmam lazim basim agriyor falan deyip uzatmayin konuyu.annenizin sizi ikna etmesine fırsqt vermeyin.
Hassas bir kalbiniz var,anneye duskunsunuz anladim.ama artik siz de bir annesiniz (insallah),once kendi ailenizi dusunun lutfen.vicdan yapacak bir durum yok.siz hakli oldugunuz halde ,annenizin baskisiyla onlara bakmak zorunda gibi hissettiriliyorsunuz.mantıklı olun.yok böyle bir dünya,calis calis anneye bak,o ogluna para biriktirsin,calis calis ev al,o ogluna versin.hem siz cocuklariniz arasinda ayrim yapar miydiniz?anneniz yapıyor,yorumlardan anladiğim bu
sizin aldiginiz evi kardesinize HEDIYE etmemeli.ne olursa olsun.
Insan bir sıkıntıyla karsilasinca dunyadaki en kotu sey basina gelmis falan gibi hissedebiliyor.zaten hamilelik var hormonlar değisik,ağlayıp ağlayıp daraltmayın kendinizi .ne dertliler var ne hastalar var.gönlünüzü ferah tutup soğukkanlı olun lütfen.