Konu yine eşim ve yeğeni.

Eşim yeğenlerine babaları varken böyle. Kız yeğeni beni deli gibi kıskanıyor sen içeri git diyor mesela ya da amcam gelsin yengem gelmesin. Eşim umursamıyor ama üzülmüyorum diyemem bu duruma. Eşimle bi plan yaptıysak ufacık çocuk yüzünden bozulduğu da oluyor. Eşim o ne isterse yapıyor ki kendi söyler çocuk şımartılmaz diye ama farkında değil. Sırf o kıskanıyor diye diğer yeğenlerini kucağına bile almıyor düşünün. Güzellikle anlattım haksızlık yapıyosun dedim sonuç pek değişmedi. İlerde hatasının farkına varacak nasılsa artık takmıyorum bile

Benim eşimde böyle. Babaları varken doktora gidilecekse o götürür. Okuldan bir şey istedilerse gösteri kıyafeti vs babalarını değil eşimi ararlar. Havuza lunaparka gitmek isterlerse yine aynı şekilde. Bana yenge bile demiyorlar. Bir yere gidilecekse sevgilin gelmesin diyorlar. Yani birine söylesen çocugumu kıskanıyorsun büyütüyorsun falan der. Ama yaşarken o kadar sinir bozucu bir durum ki. Mesele cocuklarda değil. Ne kadar sağlıksız bir ilişki kurduklarını eş kişisine anlatamamak. Çocuğum olduğunda onlar çocugumu ve amcalarını kıskanacak, benim yavrum babasını kıskanacak saçma sapan bir iş.

kirmizi oje kirmizi oje gerçekten Allah yardımcınız olsun. Ben eşimle her konu açıldığında konuşuyorum yanlış yaptığını anlatmaya çalışıyorum. Bazen kavga da ediyorum. Başka da bir yol bulamadım pedagoğa gitmeyi falan kabul etmez. Insallah siz bulursunuz.
 
Benim kardesimin de heer istedigi yapiliyordu.
Biz buyuktuk arada epey yas farki vardi.
Cok aglak bir cocuktu zaten ve aglayarak istedigini yaptiriyordu.
Biz engellemeye calissak da son cocuk ayagina paşalaaar gibi buyudu.

Bir gun ortaokuldayken dedi ki aileme "dunya benim etrafimda donmuyormus, beni kandirdiniz"
Sonra sonra kendi cabasiyla simarikligini atlatmaya calisti.
Hala daha zora gelemeyen, kaprisli, takintili ve bencil bir cocuk.

Ozellikle boyle ozel durumu olan cocuklar cok simartiliyor.
Cok yazik, yapmayin etmeyin.
Size kuma gibi davranmasina musade etmeyin.
Her zaman her istedigini elde edemesin doyumsuz olmasin, en cok ona zararli.
Kimse kimsenin kahrini cekmeye gelmiyor bu dunyaya.
Bu cocuk ilerde evlenecek, is hayatina girecek ohooo bir dunya gorecegi var nasipse.
Cok zorlanacak.

Hasili kelam esinize ve butun destekcilerine su yasayan ornegi gosterin de cocuga ne kadar zarar verdigini gorsun.

Ayrica el elde bas basta kalinca sizden ve yuvasina ayirmasi gereken vakitten caldigina da cok pisman olur.
 
Yegeninin boyle olmasindaki hata esinde esin alistirmis cunku once esinle konusmalisin
aslinda cocugunuz var mi bilmiyorum ama bi bebeginiz olsa esiniz sogal olaral kendi evladina yonelecek yegen biraz geri plamda kalacak.
yegenin babasina anasina hayret dogrusu doğurmuş salmislar esine bu boyle gitmez ki
aen hic bu durumdan rahatsizlik duydugunu belirttin mi esine ?
kaynananla arandaki sorun kultur meselesi muhakkak ama onu da oyle kabul etcen o da seni oyle kabul etcek baska yolu yok kaynanalar degismez
ama esinle konusman lazim is esinde bitiyo evet yegen zaten yasamalarina ragmen hem anasiz hem babasiz kalmis zor bi durum ama siz 2 kisilik bi ailesiniz bence bi cocuk degiatirebilir dengeleri diyorum ben
 
Tüm tavsiyelerin için teşekkür ederim sonanda sonanda , hepsini göz önünde bulunduracagim.

Eşiniz sınırı çekecek. O yegenine yüz verdikçe, yegen sizinle rekabet edip kazanıyor ve hoşuna gidiyor bu durum. Yani 12 yaşında ergen eşini babası yerine koymuş sizi de sanki onu sizden calan üvey anne. Çocuğun annesi sağ ise onu çağırın gelsin çocuğunu alsın. Babaanneye bırakmak nedir.

Annesi kötü bir insan. Başka detayları var burada yazmak istemiyorum ama ne annesi gelir alır, ne de annesiyle o çocuk sağlıklı bir insan olur. Ruh hastası olur çıkar...

Evliliginize ve esinizle ilişkinize tehdit 12 yaşinda yiğeni mi?Oysa ki sadece sevgi ve hissettiren bir kalp yeterli....cocugu sevmeye calisin esinizi baba yerine koymasi ne kadar tehlikeli olabilir ki?zaten 5 ,6 yasinda degil !ice dönuk zamani ,ergenlige basladigi donem en fazla 1 2 yıla sosyallesecek ...Kendinizi o cocugun yerine koyun arada da esinizin !empati zor degildir karsiliginda hissettiginiz duygular zordur bu duygulari goze alin ve empati kurun.....sevgi ve iletisim sorununuzun en guzel çozumu...

Tüm yorumlarimi okudunuz mu bilmiyorum, ama çocuğun beni istememesine büyük bir problem. Benim zorla yalnız biraktirilmaya çalışılmaktadır büyük bir problem. Ben ona zaten sevgi dolu davranıyorum. Eşim de bu konuda aslında benim çabamı görüyor ama bazen hayır bu böyle olmamalı dediğimde bunu kendi hislerimden istediğimi zannediyor, halbuki durum baştan başa anormal. Bunu da anlamıyor bu anormalliklere o da senelerce maruz kaldığı için. Yoksa benim sevgi dilini kullanmayıp emek vermediğimden değil asla. Hatta isterseniz bir önceki konumu ve yeğenine nasıl davrandığımi da okuyun...

Farkli algilamiyorum tabiki cocuga sahip ciksin amcasi ama bunu karosiyla beraber yapabilir bunu cocugada empoze edebilir bunun yapilmasi cocugun gelisiminde aksakliga sebep olmaz aksine paylasmayi ve toplum yasama sartlarini ogrenmis olur onun disinda malesef cocuk bencil.bir cocuk olarak yetisecektor

Kesinlikle، yorumların çoğu da bana haklı olduğumu gösterdi aslında, bencil ve mutsuz bir birey yetiştiriyorlar ve bunun farkında değiller. Benim eşimle olan vaktim daha çok zaten, ben zaten onunla gezip tozuyorum akşam evime geliyorum. Aman takıldım yeğeniyle banane diyebilirim rahat rahat، ama ortada bir yanlış var bu yanlış yüzünden bir çocuğun hayatı etkileniyor.

Çocuk için bence psikolojik destek sağlanmalı. Zor dönemler geçirmiş,anne,babası aramıyor,ilgilenmiyor,o da eşinizi koymuş belliki yerine ama gidişat kötü zira çocuk 12 yaş olgunluğuna erişememiş.
Sizin çocuğunuz olsa işler daha da sarpa saracaktır. Asla kabullenmeyecek,kıskanacak,sizi daha da dışlayacak ve daha da uzaklastırmaya çalışacaktır çocuk hamileliğiniz itibatiyle.
Tamam eşiniz vicdanlı merhametli davranıyor ne güzel ama böyle olmaz,siz yada eşiniz kendi kendinize düzeltemezsiniz durumu artık.

Evet kesinlikle uzman yardımı alacağım, en azından ben öğrenir yavaş yavaş eşime öğretirim..

Sadece maddiyat olsa yine bi şekilde susar, eyvallah dersinde burada sana gösterilmesi gereken ilgi ve sevginin tamamına talip olan bi çocuk var. Biz kendi doğurduğumuz çocuğa bu kadar müsamaa göstermiyoruz, eşiniz çok abartmış.

Bu durum benim evliliğimi bile bitirirdi. 12 yaş artık küçük de değil. Bi psikologla görüşsün eşiniz, davranışlarının normal olmadığını doktordan duysun en azından. Kabul etmezse rest çekeceksiniz, başka bir yol görmüyorum.

Evet, hatta eşi olduğum için bazı konularda aramızda sírlarimizin olduğunun farkında ve bu alana giremedigi için bile rahatsız. Ne olduğunu bilmiyor ama eşime herkesten yakın bir varlığın olması onu üzüyor. Ki normalde çocuklar anne babanın varlığına gıcık kapmazlar bu yaşta.
 
Çok özürdileyerek sormak istiyorum, çocuğun yeğeni olduğundan emin misiniz?

Bunu kim olsa düşünür :)
Ama eşimin çocuğu değil, eminim. Tamamen babası ve annesine benziyor... Zaten bebek doğduğunda eşim 14 yaşındaymış.

Beni yanlarinda istemiyor demistiniz ya onun icin dedim. Erkekler bu tarz seyleri pek bilmiyorlar hepsini tek tek ogretmek gerekiyor hele ki boyle bi durumda ogrenmesi daha zor olucaktir. Cok anlayisli ve bilincli bi insansiniz. Herseyi olmasi gereken seyrine oturtursunuz insaallah

Çok teşekkür ederim, bazen buna isyan ediyorum, ailelerin vermediği çabayı biz evlenince eslerimize veriyoruz. Eşim çok iyi bir insan, bilgili olduğu çok şey var ve onu çok seviyorum. Ama aile konusu resmen fiyasko olmuş onlarda. Babası ölmüş, annesi cahil ve asla çocuk yetiştirmeyi bilmeyen bir kadın. Yine iyi çıkmış bu evden. Ama olan bana oluyor bazen, gıdım gıdım emek vermek zorunda kalıyorum...

Benim eşimde böyle. Babaları varken doktora gidilecekse o götürür. Okuldan bir şey istedilerse gösteri kıyafeti vs babalarını değil eşimi ararlar. Havuza lunaparka gitmek isterlerse yine aynı şekilde. Bana yenge bile demiyorlar. Bir yere gidilecekse sevgilin gelmesin diyorlar. Yani birine söylesen çocugumu kıskanıyorsun büyütüyorsun falan der. Ama yaşarken o kadar sinir bozucu bir durum ki. Mesele cocuklarda değil. Ne kadar sağlıksız bir ilişki kurduklarını eş kişisine anlatamamak. Çocuğum olduğunda onlar çocugumu ve amcalarını kıskanacak, benim yavrum babasını kıskanacak saçma sapan bir iş.

kirmizi oje kirmizi oje gerçekten Allah yardımcınız olsun. Ben eşimle her konu açıldığında konuşuyorum yanlış yaptığını anlatmaya çalışıyorum. Bazen kavga da ediyorum. Başka da bir yol bulamadım pedagoğa gitmeyi falan kabul etmez. Insallah siz bulursunuz.

Evet, keşke sağlıksız bir ilişki kurduklarını görebilseler. Kendilerine zarar veriyorlar aslında.. umarım siz de ben de cözeriz bu durumu..

Benim kardesimin de heer istedigi yapiliyordu.
Biz buyuktuk arada epey yas farki vardi.
Cok aglak bir cocuktu zaten ve aglayarak istedigini yaptiriyordu.
Biz engellemeye calissak da son cocuk ayagina paşalaaar gibi buyudu.

Bir gun ortaokuldayken dedi ki aileme "dunya benim etrafimda donmuyormus, beni kandirdiniz"
Sonra sonra kendi cabasiyla simarikligini atlatmaya calisti.
Hala daha zora gelemeyen, kaprisli, takintili ve bencil bir cocuk.

Ozellikle boyle ozel durumu olan cocuklar cok simartiliyor.
Cok yazik, yapmayin etmeyin.
Size kuma gibi davranmasina musade etmeyin.
Her zaman her istedigini elde edemesin doyumsuz olmasin, en cok ona zararli.
Kimse kimsenin kahrini cekmeye gelmiyor bu dunyaya.
Bu cocuk ilerde evlenecek, is hayatina girecek ohooo bir dunya gorecegi var nasipse.
Cok zorlanacak.

Hasili kelam esinize ve butun destekcilerine su yasayan ornegi gosterin de cocuga ne kadar zarar verdigini gorsun.

Ayrica el elde bas basta kalinca sizden ve yuvasina ayirmasi gereken vakitten caldigina da cok pisman olur.

İnşallah bizimkiler de geç kalmaz çünkü o yola doğru evriliyoruz biz de. Olan ise gençlere oluyor, kaybolmuş boşa gitmiş bir insan ömrü...

Yegeninin boyle olmasindaki hata esinde esin alistirmis cunku once esinle konusmalisin
aslinda cocugunuz var mi bilmiyorum ama bi bebeginiz olsa esiniz sogal olaral kendi evladina yonelecek yegen biraz geri plamda kalacak.
yegenin babasina anasina hayret dogrusu doğurmuş salmislar esine bu boyle gitmez ki
aen hic bu durumdan rahatsizlik duydugunu belirttin mi esine ?
kaynananla arandaki sorun kultur meselesi muhakkak ama onu da oyle kabul etcen o da seni oyle kabul etcek baska yolu yok kaynanalar degismez
ama esinle konusman lazim is esinde bitiyo evet yegen zaten yasamalarina ragmen hem anasiz hem babasiz kalmis zor bi durum ama siz 2 kisilik bi ailesiniz bence bi cocuk degiatirebilir dengeleri diyorum ben

Bebeğe hazır değilim, hem eşimden dolayı hem de iş meselesi şu an buna müsade etmez.

Ama şimdi yapsam bile eşim beni ters köşe yapabilir. Çünkü çocuk eğitiminde bana güvenir ve çocuğun yanında iyi bir anne olduğuna inanıp o yine vaktini yeğenine ayırabilir. Çünkü zaten bebeğin annesi ve seven babası vardır, haftada birkaç gün tüm enerjisini yeğenine vermekte sıkıntı yoktur ona göre, hep mazlumun yanında olmak lazımdır. Ben çocuğa gereken ilgiyi vermezsem tüm enerjisini verebilir ancak. Bu benim öngörüm, belki tersi de olabilir dediğiniz gibi ama bu konuyu su an riske atamam...
 
Bunu kim olsa düşünür :)
Ama eşimin çocuğu değil, eminim. Tamamen babası ve annesine benziyor... Zaten bebek doğduğunda eşim 14 yaşındaymış.



Çok teşekkür ederim, bazen buna isyan ediyorum, ailelerin vermediği çabayı biz evlenince eslerimize veriyoruz. Eşim çok iyi bir insan, bilgili olduğu çok şey var ve onu çok seviyorum. Ama aile konusu resmen fiyasko olmuş onlarda. Babası ölmüş, annesi cahil ve asla çocuk yetiştirmeyi bilmeyen bir kadın. Yine iyi çıkmış bu evden. Ama olan bana oluyor bazen, gıdım gıdım emek vermek zorunda kalıyorum...



Evet, keşke sağlıksız bir ilişki kurduklarını görebilseler. Kendilerine zarar veriyorlar aslında.. umarım siz de ben de cözeriz bu durumu..



İnşallah bizimkiler de geç kalmaz çünkü o yola doğru evriliyoruz biz de. Olan ise gençlere oluyor, kaybolmuş boşa gitmiş bir insan ömrü...



Bebeğe hazır değilim, hem eşimden dolayı hem de iş meselesi şu an buna müsade etmez.

Ama şimdi yapsam bile eşim beni ters köşe yapabilir. Çünkü çocuk eğitiminde bana güvenir ve çocuğun yanında iyi bir anne olduğuna inanıp o yine vaktini yeğenine ayırabilir. Çünkü zaten bebeğin annesi ve seven babası vardır, haftada birkaç gün tüm enerjisini yeğenine vermekte sıkıntı yoktur ona göre, hep mazlumun yanında olmak lazımdır. Ben çocuğa gereken ilgiyi vermezsem tüm enerjisini verebilir ancak. Bu benim öngörüm, belki tersi de olabilir dediğiniz gibi ama bu konuyu su an riske atamam...
aynen ters de tepebilir zor bi durum umarim en kisa zamanda bi cozum yolu bulursunuz
esinle bi aile danismanina gitmenizi tavsiye ederim.cunku bu konuda sen en dersen de o benim yigenim tabi ki ilgilencem diyip seni yanlis anliyodur.cunku bi yegen durduk yere tmm amcasini sever tabiki ama bu kadar bagimli olmaz. demekki esin cok tolerans taniyo cok taviz veriyo anne baba ilgilenmiyo diye. demekki yegenine kiyamiyo hayir diyemiyo ama bu halbuki cok yanlis ve bunu 3.bi bilirkisiden dinlese daha dogru olur.biz de esimle bazen aile danismanina gideriz belediyeler hatta bedava bu hizmeti veriyo ben memnun kalmistim en azindan "ya evet esim su konuda hakli biraz daha dikkatli olmaliyim " diyebiliyosun kesinlikle tavsiye ederim cunku ben yegenden ziyade esinin bi yardim almasi taraftariyim. cunku boyle yaparak yegenini de cekilmez bi cocuk haline getirir simarik bi cocuk olur babaanneyle bile anlasamiyormus cocuk altinda yatan neden tabi ki anne yoklugu o konuda hic bisey diyemem yegenine uzuldum ama sana da uzuldum
 
Bu kadar sayfa okumadım da

İki araba bir yere gidilecekse siz eşinizin arabasında olacaksınız ağlasa da gelmese de o yeğenin sorunu

Yani kendi çocuğunuz olsa Nasıl o istiyor diye başka arabaya geçmeyecekseniz yeğen için de aynı şey geçerli

Beni neden götürmedin deyince anlatacak kazık kadar çocuk her zaman her yere sizinle gelemeyeceğini zira kendi anne babası olsa da gelemeyecekti her yere
 
Şu an size de eşinize de yeğenine de o kadar üzüldüm ki...
Hepinizin ayrı ayrı ve çok haklı gerekçeleri var.

Çocuk etrafında rol model arıyor amcadan başka kimsesi yok. O yasta bir cocuk için babaanne falan çok sıkıcıdır.

Eşiniz eminim çok hassas kıyamıyor acıma,merhamet duygusuyla karışık çokça bağlanmış yeğenine.

Siz bu durumda en masum ama en yıpranan kişisiniz. Yarın öbür gün çocuk olsa yeğen kesinlikle kıskançlık krizlerine girer çözümü yok.

Allah yardımcınız olsun.
Eşinizin kardeşini ve eski eşini de Allah bildiği gibi yapsın,insanda vicdan olacak/olmalı. Bir yavruyu nasil yok sayarlar nasil görmezden gelirler aklim almıyor
Yorumunuz cok doğru
Ayrıca arada cocuk varken boşanma cocuk acısından cogu zaman yıkım oluyor
 
Baba ikinci evliliğinde ve her imkanını ikinci eşinden oğluna yediriyor. Kendi oğluyla asla ilgilenmiyor. Anne de başka biriyle evli. Bugüne kadar ne aradığını ne sorduğunu gördüm... Eşim de zaten asla abisine vermez, ondan bir şey de istemez...

Olan da bize oluyor maalesef..
çocuk için çok üzüldüm yazık ne annesinden ne babasından yana yüzü gülmüş, günahsız yavrucak
çocuk ömür boyunca baba olarak eşinizi bilecek
siz de bu durumu bilerek evlenmişsiniz
şuan tepki verdiğinizde sizi suçlayacaklardır, gerçekten hassas bir konu
en fazla eşinizi kayınvalide ile konuşmaya belki ikna edebilirsiniz, size karşı daha anlayışlı olmaları için
 
Yeğen sevilir ama esiniz biraz abartmış sanki. Ayrica babasi yapmayi biliyosa bakmasınıda bilecek. Oturup duzgunce konusmaniz lazim cocugun babasiyla. GIttiginiz geldiginiz heryerin hesabini mi vereceksiniz kucucuk çocuğa ne sacma :KK34:
 
Aynı durumu yaşadık 5 yıl benimde eşimin yiğeni erkek 11 yaşında.Bizde baba vefat ettiği için pek birşey söyleyemiyordum.Fakat çok rahatsız edici.Bizde kaldığı zamanlarda eşimle misafir odasında yatıyorlardı.Bırakmıyordu yani.Neyse çok takmamaya çalışıyordum.Babası hayatta olmadığı için üzülüyordum.Sonra 2 yıl önce doğum yaptım.Oğlum oldu.Bu ara çocuk 13 yaşında falan.Oğlumun yeni kırkı çıkmıştı.Yatak odasında beşikte uyuyor bebeğim.Bende kontrol etmek için yatak odasına bakayım dedim.Beşiğin başında durmuş bebeğime “şimdi bu yastığı suratına bastırsam hiçbirşey yapamazsın.Neden doğdun sen öl inşallah “dediğini duydum.Çok kötü hissettim.Gerçekten korktum.Hemen odadan çıkardım bunu.Eşime anlattım.Lohusayım saatlerce ağladım.O günden sonra eşim yavaş yavaş mesafe koydu.Alıştıra alıştıra.Ama hala bile oğlumu onunla yalnız bırakmam.Bayramda mutfakta köşeye çekmiş kafasına buzlu su döküyodu mesela arada sıkıştırıp çimdikliyo falan.Yani çok iyi anlıyorum yaşadıklarınızı zor.Ama yavaş yavaş mesafe koysun eşiniz.Babasıyla konuşmalı çünkü ilerde bebeğiniz olduğu zaman gerçekten kötü oluyor
 
Aynı durumu yaşadık 5 yıl benimde eşimin yiğeni erkek 11 yaşında.Bizde baba vefat ettiği için pek birşey söyleyemiyordum.Fakat çok rahatsız edici.Bizde kaldığı zamanlarda eşimle misafir odasında yatıyorlardı.Bırakmıyordu yani.Neyse çok takmamaya çalışıyordum.Babası hayatta olmadığı için üzülüyordum.Sonra 2 yıl önce doğum yaptım.Oğlum oldu.Bu ara çocuk 13 yaşında falan.Oğlumun yeni kırkı çıkmıştı.Yatak odasında beşikte uyuyor bebeğim.Bende kontrol etmek için yatak odasına bakayım dedim.Beşiğin başında durmuş bebeğime “şimdi bu yastığı suratına bastırsam hiçbirşey yapamazsın.Neden doğdun sen öl inşallah “dediğini duydum.Çok kötü hissettim.Gerçekten korktum.Hemen odadan çıkardım bunu.Eşime anlattım.Lohusayım saatlerce ağladım.O günden sonra eşim yavaş yavaş mesafe koydu.Alıştıra alıştıra.Ama hala bile oğlumu onunla yalnız bırakmam.Bayramda mutfakta köşeye çekmiş kafasına buzlu su döküyodu mesela arada sıkıştırıp çimdikliyo falan.Yani çok iyi anlıyorum yaşadıklarınızı zor.Ama yavaş yavaş mesafe koysun eşiniz.Babasıyla konuşmalı çünkü ilerde bebeğiniz olduğu zaman gerçekten kötü oluyor

O kadar üzüldüm ki bu yaşadığınıza...

Eşim darbe yemeden laf anlamayacak.. şu an konuşmuyoruz eşimle mesela. Çocuk olana kadar halledebilir mi bunu kendisi bilmiyorum ama ben ara ara tavır yapacağım ona her anormallikte. Anlar inşallah... Çok zor durum gerçekten...
 
O kadar üzüldüm ki bu yaşadığınıza...

Eşim darbe yemeden laf anlamayacak.. şu an konuşmuyoruz eşimle mesela. Çocuk olana kadar halledebilir mi bunu kendisi bilmiyorum ama ben ara ara tavır yapacağım ona her anormallikte. Anlar inşallah... Çok zor durum gerçekten...
Gerçekten benim eşimde anlamadı.5 yıl bu şekilde geçti küçüktü ilk evlendiğimizde birde babası olmadığı için hiç laf söyletmiyordu eşim.Hiç anlamadı yani ta ki çocuğu oluncaya kadar.Umarım sizin eşiniz anlar.Dışardan bakan insanlar bu durumda çocuğa üzülüyor evet kötü bir durum ama yaşayan biliyor bazı şeyleri de.Sağlıklı bir ilişki olmuyor.Bu durumdaki çocukların psikolojiside farklı oluyor.Mesela haftasonları gelip bizde kalırdı.Makyaj malzemelerimi yada diş fırçamı kişisel eşyalarımı klozete atar veya kırar bir şekilde zarar verirdi.Lohusa dönemim kabus gibi geçti resmen.Birde aynı kayınpederimle yaşıyor çocuk oğlum iki yaşında yalnız sıkıştırmasın mutlaka bişey yapıyor.Oğlumda yazık abi abi peşinden gidiyor.Yani uzun lafın kısası şimdiden birşeyleri düzeltin ki ilerde bebek olunca eşiniz ister istemez ilgisini azaltacak o zaman da bebeği sorumlu tutuyor çocuk daha kötü oluyor.Bebeğe düşman oluyor.
 
Gerçekten benim eşimde anlamadı.5 yıl bu şekilde geçti küçüktü ilk evlendiğimizde birde babası olmadığı için hiç laf söyletmiyordu eşim.Hiç anlamadı yani ta ki çocuğu oluncaya kadar.Umarım sizin eşiniz anlar.Dışardan bakan insanlar bu durumda çocuğa üzülüyor evet kötü bir durum ama yaşayan biliyor bazı şeyleri de.Sağlıklı bir ilişki olmuyor.Bu durumdaki çocukların psikolojiside farklı oluyor.Mesela haftasonları gelip bizde kalırdı.Makyaj malzemelerimi yada diş fırçamı kişisel eşyalarımı klozete atar veya kırar bir şekilde zarar verirdi.Lohusa dönemim kabus gibi geçti resmen.Birde aynı kayınpederimle yaşıyor çocuk oğlum iki yaşında yalnız sıkıştırmasın mutlaka bişey yapıyor.Oğlumda yazık abi abi peşinden gidiyor.Yani uzun lafın kısası şimdiden birşeyleri düzeltin ki ilerde bebek olunca eşiniz ister istemez ilgisini azaltacak o zaman da bebeği sorumlu tutuyor çocuk daha kötü oluyor.Bebeğe düşman oluyor.

İste eşim de aynı eşiniz gibi, anlamıyor, objektif olamıyor. Yeğeni bebekliğinden beri onlarla. Annesi emzirmemis bile, kayınvalidem kaynım ve eşim büyütmüş onu. Çocuğu gibi olmuş. Hatasını göremiyor. Eminim kendi çocuğumuz olduğunda ondan daha çok sevecektir, o zaman sarpa saracak işler iste. Bunu daha önce söyledim ama eşim yeğeninin çocuğumuz olunca çok sevecegine inanıyor saf saf. Ben dışarıdan baktığım için çok net görüyorum yaptıkları hataları. Resmen çocuklu bir erkekle evlilik gibi bu iş... İnsanın başına bazen hesap etmediği şeyler de gelebiliyormus.
 
Kendi çocuğunuz olduğunda eşiniz eski ilgiyi göstermediğinde işler daha da karışır bence babasıyla görüşmesi ilgilenmesini sağlamaları lazım zaten çocuk bir kaç yıla sizin yaptığınız hiç birşeyi görmez babam da babam der emin olun
 
Herkes bir yol yordam yazmış ben yazamıcam, çünki ben bu konularda pek sağlıklı cümleler kuramıyorum.

Sadece adınıza üzüldüğümü belirtmek isterim. Siz nasıl davranması gerektiğini ne yapmanız gerektiğini iyi bilirsiniz. Buradan da fikir alışverişinde de bulunmuşsunuz da, size kolaylıklar dilerim.
 
Kendi çocuğunuz olduğunda eşiniz eski ilgiyi göstermediğinde işler daha da karışır bence babasıyla görüşmesi ilgilenmesini sağlamaları lazım zaten çocuk bir kaç yıla sizin yaptığınız hiç birşeyi görmez babam da babam der emin olun

Diğer yorumlarında da yazdım, babası malesef bir alternatif olamaz. Sağlıklı, psikolojisi iyi bir insan değil. Aynı zamanda kötü biri. Devlet öyle bir babaya çocuk vermez. O kadar diyeyim. Bazı anormal halleri var.
 
Herkes bir yol yordam yazmış ben yazamıcam, çünki ben bu konularda pek sağlıklı cümleler kuramıyorum.

Sadece adınıza üzüldüğümü belirtmek isterim. Siz nasıl davranması gerektiğini ne yapmanız gerektiğini iyi bilirsiniz. Buradan da fikir alışverişinde de bulunmuşsunuz da, size kolaylıklar dilerim.

Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.. inşallah güzellikle yol alabiliriz...

Eşimle yuvamı dağıtmak istemiyorum, eşim cahillikle tecrubesizlikle devam ettiğinde ben yuvamı dagitirsam ömrünün sonuna dek bekar kalıp yeğeninin başında onla başbasa yaşayacak değil.. Eninde sonunda anlayacak hatasını. Umarım geç olmadan anlar...
 
Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.. inşallah güzellikle yol alabiliriz...

Eşimle yuvamı dağıtmak istemiyorum, eşim cahillikle tecrubesizlikle devam ettiğinde ben yuvamı dagitirsam ömrünün sonuna dek bekar kalıp yeğeninin başında onla başbasa yaşayacak değil.. Eninde sonunda anlayacak hatasını. Umarım geç olmadan anlar...
Rica ederim, ben de teşekkür ederim.
İnşallah ne yapacak olursanız hakkınız da hayırlısı olsun sevgiler:)
 
Back
X