İnsanoğlu kendine haksızlık edildiğini bildiği halde bile çogu zaman duygularına yenik düşüp uzaklaşamıyor uzaklaşması gereken yerden. Siz daha kendi içinizde "acaba ben gerçekten çok mu konuşuyorum" diyerek adamı haklı çıkarmaya çalışıyorsunuz. Kendinizle yüzleşmekten korkuyorsunuz. Ben anlıyorum sizi. Bağımlılık geliştirmişsiniz o kişiye karşı. Şu an evli değilsiniz çocuğunuz bu durumdan ne kadar etkileniyor bilmiyorum. Belki hiç, belki az. Ama bu adamın tavırları siz evlenince de değişmeyecek. Katlanarak artacak. Ve o zaman çocugunuz da sizinle birlikte direkt olarak etkilenecek herşeyden. Bir iki seneye çocugunuz ergenliğe girecek. Evin içinde çok büyük çatışmalar olur. Öz anne babayla bile ergenlikte çok büyük sorunlar yaşanıyor. Bizde yaşanmaz demeyin. Giden sizden gidiyor ve gitmeye devam edecek. Burdaki insanların bir kaybı da yok zararları da. Siz bu adamdan ayrılınca bir menfaatleri de olmayacak. Emin ol senin ve çocugunun iyiliği için konuşuyoruz. Aynı yollardan ve ya benzer durumlardan geçmiş insanlarız. Yaşayarak öğreniyoruz. İstiyoruz ki bir başka kadın da bizim gibi bedel ödeyerek öğrenmesin, biri doğru yolu gösterince yolundan dönsün.