köpekten çok korkuyorum artık dışarı çıkmakta korkar hale geldim:(


Bizim burda bir köpek var kulakları hep dik böyle bir arayış içinde gibi hızlı hızlı gidiyor ne zaman görsem. Yalnız bana en son saldıran köpekleri ben uzaktan görmüştüm ve öylece yatıyorlardı sakin sakin ikinci saldırıda da ileride köpek olduğunu bilmeden eşimle yürümeye başladık nişanlıyız o zamanlar birden havlama sesinin bile nerden geldiğini anlamadık yani ne biliyim ya hep bana denk geliyor ya da köpeklerin sağı solu tutmuyor... o son saldırı zamanı Ankara'da 3 yerde köpek saldırısından ölen kişiler oldu hatta bir tanesi İranlı bir kadındı haberlerde çıktı bir de ben bunları duyunca tabi korku iyice yerleşti...
 

Yok canım bana faydası olmadı..Yani inan köpek sesi duyunca benim de kalbim çarpıyor...Aslında sokaktaki köpekler dikkat edersen hep küpeli yani hep aşıları filan oluyor onların..Yani saldırmıyorlar yanından geçsen bile onlar öylece geziyor.Ama ben yine de asla bir köpeğin yanından geçemem...Belki ilerde yenerim ben de bu korkumu..
 
bende aynen senin gibiyimmm :) çook ama çok korkarım anında kaçarım elerm ayaklrm boşalır böle bi psklog yardım edeblirse eder ama hiç sanmıyorum ben korku çok baska bişe ya bende senelerdir yeneemdim köpei bırak ufack yawru kediden bile korkarım ben
 
yok yok geçmiyor ne yapsam geçen gün markete giderken köpekle karşılaştım şimdi ben duruyorum o da duruyor ben yürüyorum o da yürüyor en sonunda geri döndüm de yolu değiştirdim aslında sakin bir köpek tanıyorum kendisini bizim karşı inşaatta bekçi ama o sakin köpek bir akşam eşimle ben bir yerden gelirken deli gibi üstümüze doğru koştu kaçmadık eşim taş alır gibi yaptı durdu ya da tanıdı vay abim siz miydiniz yengeyi çıkaramadım mı dedi ne yaptı bilmiyorum işte sağları sollarını tutmuyor diye korkuyorum yeneceğim inşallah
 

canım o seni sevmiş olmasın, çünkü bazı köpekler iri olduğundan sevdiklerini belli ederken saldırıyo sanabiliyosun.

köpekler yumruk atmaz ısırır yani anlayamadım ben bunu.

geçenlerde sabahın köründe işe giderken üç dört köpek koşarak ve havlayarak yanıma gelmeye başladılar.

aşırı hayvanseverim ama orada korktum valla ne yalan söyliyim.

ince bi sesle sevecen bi şekilde konuştum ' gel kuzum gel bi tanem diye

baktım kuyruklarını sallamaya başladılar. sonra bi sevgi topurcuğu olduk sormayın

bi tanesi ayaklarını elime koluma koydu falan hani çok hareketliler sanki vurmaya çalışıyo diye düşünebilirsin ama oynuyo aslında
 
yaa bence bu hayvanlar korkan insanı anlayıp ona özellikle dikleniyor...ben hiçbir cins köpekten korkmam çokda köpek besledim mesela bi pitbullum vardı asla öyle dövüş falan bilmezdi gayet evcildi ama hayvana yan yan bakıp hızlı yürüyen birini görünce o kuyruk dikilirdi hep...sahiplerinin yaklaşma ısırır dediği köpekleri hep yanına gidip sevmişimdir...üstüne gidince onlar korkuyo sizden emin olunki...ben ne rodvaydır ne pıtbullar sevdim ama gel görki bitane pincher cinsi bi köpeğim saldırısına uğramış insanım hani şu büyümeyen minicik köpekler varya
 
bende küçükken köpeklerden çok korkuyordum. Amam babam bu korkumu yenmek için bana çok yardımcı oldu. Artık köpeklerden korkmuyorum. yolda köpek gördüğümde görmemezlikten gelip devam ediyorum. Uzaktan uzaktan havlayanları umursamıyorum bile. Üstüme gelenlerede yerde bulduğum taş yada çantamla üstüne yürüyorum bu sayede hiç ısırılmadım. Köpeklerden kaçmak onları daha çok cesaretlendiriyor çünkü korkutğunuzu anlıyorlar. cesaretinizi toplayıp üstüne yüyrseniz bakalım kim kaçıyor görün :)
 

aynen katılıyorum arkadaşım sana aslında o hayvanları bu hale getiren bizleriz maalesef...biizm burda bi insan müsfettesi var pitbull besleyip dövüştürüyor bi kere camımızın altına koymuştu ben 3.kattayım köpek baa öyle bi bakıyoki yavrum diyorum canım diyorum yok hırlıyo hayvancağız bana çünkü sevgiyi öğrenmemiş bide öküz gibi maşallah eşim dediki şimdi böyle bakıyo bu bize bide karşımızda olsa ne yapardı bize düşünsene dedi bende bişey yapmazdı o sevgiye muhtaç sadece dedim...aradan bikaç gün geçti bizdeki şans ya evimizin altında kapalı otoparkı var binamızın bildiğin bodrum ve ışıklar bozuktu karanlıktı elinle yakmak gerekiyo bizde genelde yakmadan bineriz hep arabamıza...hava yağmurlu diye köpeği o gün bizim otoparka koymuşlar meğerse,eşimin elinde çöp vardı bende tam arabaya binecekken bi baktım eşimin arkasında siyah bi gölge var hareket ediyo bize doğru binmedim arabaya eşim korkar biraz arkanda o canavar var elindeki poşeti bagaja yavaşca bırak arkanı aniden dönme ve bagajı kapatma dedim (kapının sesinden irkip saldırabilir diye) eşimin o anki suratını unutamam yanıma gel dedim arkana bakmadan geldi kuzu kuzu buarada köpekle göz temasımız evlere şenlik duygusal bağ kurduk resmen dizlerimin üzerine çöktüm gel bebeğim gel bakiyim dedim eşim arabaya bin ne yapıyosun beni bırak kaç yada diyo o canavar geldi yanıma masum bi yavru köpek oldu başladık oynamaya eşim şok oldu bizi izliyo git ışığı aç bizi tanısın dedim açtı ışığı bu sefer döndü eşimin üstüne zıplıyo oynuyo bizimle...severken ağladım hayvan resmen sevgiye aç...çöp poşetinde kanatlar falan vardı yapmıştık ama kalanları köpekler kediler yer diye ayrı bi poşete koymuştuk onu verdik yedi hatta elimden alırken parmağımı kaptı kanattı canı saolsun...şimdi otoparkta bağlı duruyo biri girince hemen havlıyo bizi tanıdı artık oğlum biziz deyince sus pus kuzu gibi oluyo...onu insanlar bu hale getiriyo dövüştürüyo vucüdunda türlü diş kesiği var ama o yinede bi insanı sevebilmeyi unutmamış çok kötü oldum yine gece gece yaa ben asla duruma sokak hayvanı ev hayvanı diye bakmıyorum onların yaradılışında var insana karşı olan sevgileri,dışardakileri o hale getiren insan dediğimiz hayvanların ağa babaları...korkanı illaki anlıyorm ama benim ablam kuşdan korkan insandı dışarda bi köpek görse nereye kaçacağını şaşırırdı evlenmeden önce eve bi köpek aldım 1 hafta uyumadı bu köpek gidicek diye çok kavga etti benimle ben evlendim köpeğim hala orda 2 sene olacak o evde olalı şuanda ablamla beraber uyuyo ablam yolda gördüğü her köpeği seviyo boşuna korkmuşum ben korkmayınca onlar bana bişey yapmıyomuş meğersem diyo
 
hemen gidiyosunn sevimlimi sevimli minicik bi yavru köpek alıp besliyosun bende çok korkardım ama köpek aldıktan sonra herşey değişti tatlımm inan bana işe yarıyo..
 
ben de 2-3 sene öncesine kadar çok korkuyordum köpeklerden. 3 defa köpek saldırdı, bir yerlere girerek kurtuldum. bir tanesi pitbull boxer kırmasıydı bir de. sahibi ben markette ağlarken peşimden gelip ne var ya bir şey yapmazdı demişti boğacaktım adamı.
sonra sevgilimle petshopa gittik bir gün. köpekleri falan seviyordu o, ben dokunamıyordum yavrulara bile. kafesteki yavrudan korkuyordum o derece.
hadi dokun dedi bir tanesine. elimle kafese dokundurdu zorla. yavrunun biri geldi elimi kokladı önce, ısıracak sandım yalamaya başladı. sevgilim bunu alalım dedi. biz o küçük bebeği alıp eve gittik. :)
hiçbir köpekten korkmuyorum şimdi. sadece karanlıkta gördüğümde tedirgin oluyorum ama eskisi gibi gördüğüm an topuklamıyorum.
biraz uzun oldu ama bence böyle bir yöntem deneyebilirsiniz işe yarıyor gerçekten.

sokaklardaki köpekler insanlar yüzünden insanlara saldırıyorlar. gözünde korku gördüğü zaman o da senden korkuyor, sonra da saldırıyor.
korkuyla değil, sevgiyle baktığında dünyadaki en büyük sevgiyi sen de onların gözünde görebiliyorsun.
 
ben sıze daha emteresan bısı solıycem... ben bu korkuyu yıllarca yaşadım.. bakkala gıdemıyordum.. sankı onları ustume cekıyordum.. bırgun bu korkuyu arastrırken küçükken basınıza gelmiş bi köpek saldırısından oldugunu duydum, bemd bızımkılere sorsum evet olmuş, kurt kopeği saldırmıs yasım 4 veben hıcbıaeyı unutmam bunu hatırlamıyporsum. bır de eger ne alaka demeyın babnızla gecmısınızde cıddı problemlerınız varsa köpek korkusu oluşabilirmiş bana cok sacma gelmişti ama ne zaman babamdan korkmadım o gun kopekten de korkmadım.. pakolojik bi araştırma konusu dedıler yanı baba yerıne eşinizi de koyun... korkusuz kaygısıZ olunca duzelıyormuş,, ben sımdı yıllardır yanlarındam gecıyorum bana hıc bulaşmıyorlar :)))) hatta gıdıp sebıyorummm
 
korkmayın, birşey yapmazlar diye başlamayayım mesaja, rahatsız oluyormuşsunuz... bu söz neden sizi rahatsız ediyor, anlamadım. korkun, ısırır, saldırır, kovalar, denilse daha mı iyi?

bulunduğunuz semtte, hayvanlara kötü muamele ediliyorsa, oradaki köpeklerden çekinmekte haklı olabilirsiniz.
hayvanların doğasında bu kadar saldırganlık yok. bir insan, uyuyan veya yatan köpeğe/kediye tekme atar, çocuklar oyun amaçlı taş atar; tamamen keyfi nedenlerle o hayvanlara zarar verilir. ama bir köpek; şu insanoğlu da pek etli butlu, ben onu bir ısırayım, demez.
hayvanların psikolojisini bozan da insan(?)lar maalesef...

siz bulunduğunuz semtteki hayvanlara iyi davranın, yemek verin. size zarar vermek isteyen bir köpek gelse karşınıza, ölümüne korumaya çalışır sizi. böyledir sokak köpekleri...

ben de yıllarca fobi olmasa bile korkardım. yolda köpek gördüm mü karşı kaldırıma geçerdim. ne kadar boş olduğunu sonradan anladım.
sokak hayvanlarından korkuyorsanız onları yok sayın. zarar vermeye eğilimli olanları sokaklara geri bırakmıyorlar, emin olun. küpeli bir köpekse size birşey yapma ihtimali yoktur.
karşılaştığınızda özellikle gözlerine dik dik bakmayın(hem kedi hem köpekte), tehdit algılar.
yolunuza devam etmeye çalışın.
size yaklaşan saldırgan tavırlı köpek görünce kaçmak yerine, dizleri bükerek yere eğilip taş alır gibi yapın(taşsız bir yolda bile bunu yapın.) otomatik olarak duruyorlar. sonra kalkıp sakince yürüyüp, güvenli bir yere geçin, dükkana veya bir apartmana girin.
sakın taş atmayın.
kaçtığınızda kovalama ihtiyacı duyuyorlar nedense. kaçmazsanız kovalamazlar...
sürekli belli bir yerde duran köpeklerin dibinden yürümeyin. bölgesini sahiplenmiş oldukları için, her yabancıya karşı bölgesini korumaya çalışır.

köpeklerden korktuğum dönemde, mahallemde, işten çok geç çıkmıştım. mahallede oldukça kötü bilinen bir aile vardı(sürekli kavga küfür ederlerdi yol ortasında). doberman köpeği vardı, kocaman bir şeydi. zincirsiz hayvanı bırakmışlar, deli gibi sokaklarda koşturuyor. geç vakitte, sokaklar ıssız, o nefes sesleriyle ayak seslerini duydum ya, kalbim fırlayacaktı yerinden sanki. sokak köpeği olsa o kadar korkmazdım. hiç koşmadım, kesin kovalardı. adımlarımı hızlandırıp dua ede ede apartmana girdim. o sırada 2 tur yanımdan geçti. bana birşey yapmadı. tek ihtiyacı, egzersiz ihtiyacını karşılamak için, enerjisini boşaltmak için koşmaktı.
 
Son düzenleme:
Bende korkuyorum 2 defa da beni kovaladı köpekleri sevmiyorum sevmeyide hiç düşünmedim
sokaklarda da bu kadar çok köpek görmek istemiyorum..
 
Çocukken köpeklerden bende çok kaçmışımdır, çok koştururlardı hani şu evlerin bahçelerinde olan köpekler varya, eve biri yaklaşmaya kalkınca havlamaya başlıyorlar onlar işte, hatta anneannemin köpeği yıllarca babamı gördükçe havlıyordu. Kimseye havlamaz, hatta beni görünce kuyruğunu sallardı ama babama havlardı. Sevemedi bir türlü..
En sevdiğim hayvan köpek benim, yaklaşamayacak olsam bile seviyorum köpekleri..
Bir zarar gelmemesi içinde sanırım kortuğunuzu hissetmemesi lazım, benim çalıştığım yerde bir market var bir köpekleri var cinsini hatırlayamayacağım, uzun zamandır da gitmiyorum zayıf, ufak, tüysüz olanlardı sanırım herkese havlıyor, sahiplerinin her dediği korkma! Cidden işe yarıyor, ben onu görünce hani o koşuyor ya yerimden bile kıpırdamam, hiç umursamıyo bile hayvan ben böyle davranınca, koşarsan o da koşuyormuş, diğer saldırgan cins köpekler için bir şey diyemeyeceğim ama..
 

canım nasıl yapacağımızı biraz daha ayrıntılı anlatırmısın bende köpeklerden korkuyorum ama kedilerden daha çok korkuyorum onlarda inadına üzerime daha çok geliyorlar bu korkularla hayat çok daha zor oluyor
 
Benim kuzenim kedi-köpekten korkar.. Bizim evde de o zamanlar kedim vardı.. Bize geldi oturuyoruz kedim de kendi yatağının çevresinde oynuyor,yatıyor..kendi halinde hayvancık.. kuzenin gözü hep kedide ama hayvanın en ufak mimiklerini bile takip ediyor..
En sonunda hayvan rahatsız oldu (sonuçta insan bile izlenmekten rahatsız olur..) gözlerini dikti bakmaya başladı.. Kuzenim hemen "işte,bana bakıyor saldırcak şimdi" diye yaygarayı bastı!!

Kızdım artık kaç saattir havyanı izliyorsun zorla tedirgin ettin diye... Ne yaptığının fakında değil.....
 

Bende kanatlı hayvanlardan çok korkuyorum.. :18:
Özellikle kafes kuşları..
Halbuki avuç içi kadar hayvan, ne yapacaksa bana?:26:
Bilmiyorum üzerine falan geliyor ya acayip ürperiyorum..
Çocukken bir çilli horozdan çok çektim, her gördüğünde beni üzerime atlıyordu.
Anneannemin bahçesinde salıncağımda sallanırken bir şey yiyordum bide, geldi bir zıpladı üzerime ben tepe takla yerde.:84:
Elimdekini almaya çalışırken beni de düşürdü.
O günden sonra kaz, ördek, tavuk, horoz hayatta yaklaşamıyorum.
 
arkadaşlar bu tür korku yaşayanlara önerim üzerine gidin korktukça daha çok korkuya kapılırsınız yavaş yavaş yaklaşın mesela tanıdığınızın köpeği kedisi kuşu varsa (tanıdık olması açısından) onlarla iletişime geçmeye çalışın öyle öyle korkunuzu yeneceğinizi düşünüyorum

benim annem de hayvanlara asla dokunamazdı küçücük muhabbet kuşundan bile köşe bucak kaçardı
ben de hayvan delisi olduğum için ev hiç hayvansız kalmazdı
öyle öyle annemi alıştırdım şimdi köpekleri okşuyor seviyor hatta muhabbet kuşunu öpüyor bile
 

Küçükken yaşadıklarımız çok etkiliyor ama korkulara yenik düşmemek lazım diye düşünüyorum.. Üzerine gitmeli korkuları yendiğinde daha mutlu daha güçlü olur insan :)

Beni köpek ısırdı ama en sevdiğim hayvan yine de köpektir..bir köpek yüzünden bütün köpeklere küsemem yaa...


 

Geçen arkadaşıma gittim, kuşu salmışlar aniden benim olduğum yere doğru hızlandı anam ben bir topuk hol uzun, o da mutfağa geliyor. Masanın altına girdim, zangır zangır titriyorum.

Şuan bu halime gülüyorum ama öyle, yoksa direkt kafama gelecek. Arkadaşımın babası bir kere ben otururken omzuma dokundu hiç hareket etmiyorum ama, elini bir çekti sırtımla boynum arası bir tuhaflık hissettim dönmeye kalmadı kanatlarının çıkardığı sesi duyunca..
Yine bende bir çığlık..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…