Korkuyorum. Neler olacak bilmiyorum. Nasıl bir tutum sergilemeliyim?

ffestinalente .!.:

Yıllar ikinizi de yormuş. Aldattığınızı düşünen bir insanla evlilik sürdürülmez çünkü size güvenmez. Bence evlilik için uygun güven ve saygı çerçevesi oluşmamış. Ben olsam evlenmem. Hep böyle bir davranışsal sorunlar içinde hayatınızı mahvetmeyin

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

ne konuşayım ki? sürekli konuşuyorum ona konuştuğum kadar duvara konuşsam çiçek açardı cidden

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

ne konuşayım ki? sürekli konuşuyorum ona konuştuğum kadar duvara konuşsam çiçek açardı cidden

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...

sessizgolge .!.:

Herkese merhaba,
Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var 1 senedir nişanlıyım. Salı günü nikah olacak, haziran düğün. Benim nişanlım polis. Ben finans uzmanıyım. Yaşım 25, onunda. Nişanlımla tanışma hikayemiz onun bana ilk görüşte, benim onu görüp aşık olmam ve aileme daha ismini bile bilmeden bakın görün ben o çocukla evlencem dememle başladı. Tanıştık, sevdim. Nişanlım bana nazaran biraz daha çekingen, daha sessiz bir tip. Yetiştirilme tarzından sanırım. İlk başlarda bunu anlayamadım tabi. İlişkinin ilk başlarında benimle konuşurken ne hissediyorsun demeiştim. Sana aşığım, ölüyorum demesini beklemedim ama en azından seninle konuşurken mutluyum demesi yeterdi. Demedi. Onun yerine iyi birisin dediğinde bilmiyorum hayal kırıklığına uğradım ve ondan uzaklaştım. Daha 4 aydır beraberdik bu zamanda. Sonra tekrar barıştım. Ama onun adım atmasıyla değil, kalbimin sesini dinleyerek. Yapamadım. Ayrıldım yine. Aradan 2 ay sonra tekrar denemek stedim. İstemedi. Beni hala sevdiğini ama beni başkasıyla konuşurken (sosyal medyadan) gördüğü için istemedi. Çok zor ikna ettim. Sonra bi şekil başladık. Ama o kadar yordu ki beni. Bana dedikleri, hissettirdiklerini anlatsam sayfa yetmez. Yine de pes etmedim. Seviyordum çünkü. 2,5 yıllık ilişkinin 1,5 yılı sürekli yüzüme vurdu bişeyleri, hatırladıkça acıttı, unutturmadı hiç bişeyi. Sustum haklıymış sanki onun dediği gibi ben onu aldatmışım gibi sustum. Sırf daha fazla kırılmasın diye. Aptallık ettim evet biliyorum. Şimdi düzeldik. 1,5 yıldır iyiyiz. (ben öyle sanıyordum) bana artık güveniyor, hiç bir problem kalmadı sanıp aptal aptal takılıyordum. Çarşamba günü, nikah tarihi almaya gidiyoruz. Keyfi yerinde ama bana bi anda ben sana çok sinirliyim dedi. Dedim noldu. Rüyamda seni gördüm beni aldatıyordun birisiyle konuşmuştun aynı önceki gibi bende bunu öğreniyordum düğüne yakın dedi. Güldüm cevap vermedim. 5 dk sonra takmıyormuşcasına niye yedin o haltı dedi. Bende böyle bişey soruyor musun cidden dedim. Evet dedi. Cevap vermedim. O ara aklıma başka bişey takıldı biraz gerildim. (işle alakalı) sonra bu da olayı kendine çevirip sanki gördüğü rüya gerçekmiş gibi ciddi bir şekilde noldu niye tedirgin oldun dedi. O kadar kırıldım, o kadar üzüldüm ki. Nikah günü almaya giderken yapmazsın bunu be dedim içimden. Ama tek kelime etmedim ona. Konuşmaya değmez dedim, sustum. Ki normalde o lafları burnundan getirirdim. Ama değmez dedim.
,Tabi nikah günü alamadık, yetişemedik. Ailemle ona damatlık bakmaya gittik. Suratım 10 karış haliyle. Gelip bana demesin mi ben sen gelinlik bakarken böyle surat asmadım. Be adam suratımın bu hale gelmesine sebep sensin diye geçirdim içimden sustum. Değmez dedim. Sonra çıktık ben arkadaşlarımla görüşmeye gittim. Akşam aldı beni eve bırakmak için arkadaşıyla. O arkadaşını da hç sevmem bu arada. Neyse bindim arabaya hala sinirliyim. Arkadaşına nasılsın dedim bu kadar. İnene kadar da konuşmadım. Normalde böyle biri değilim. Cana yakınımdır. Sohbet ederim severim sohbet etmeyi. Ama sustum. Arkadaşı kapıda bekliyordu bizi ben eve çıkarken napıyosun sen, bende senin arkadaşına böyle davrancam, ayıp yaptığın diye söylenmeye başladı. Bende söylendim ama ne dedim hatırlamıyorum. Sonra akşam gece yani aradı beni özür dilemek için. Ama geçmedi. Soğuk konuştum. Ertesi gün sabah nikah tarihi almaya gittik tek kelime etmedim, yüzüne bakmadım. Oda aynı. Bu süreçten sonra ne yapmalıyım.

Biraz uzun oldu kusuruma bakmayın Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim, sevgiyle kalın..

Genişletmek için tıkla...