Bu yazdiklarinda birebir kendimi gördüm. Ben babami kanserden kaybettim. O gün bugündür panik atak ve anksiyeteyle mücadele ediyorum.
Bende senin gibi yanliz kamaktan cok korkuyorum, cünkü yanlizken tüm olumsuz düsünceler beynime musallat oluyor. Bedenime özellikle boyun bölgeme (babam boyun bölgesinden ameliyat olmustu) dokunamiyorum, cünkü her dokundugumda sözde elime bir sey geliyor ve solugu acilde aliyorum.
Calismaya basla. Mümkün oldugunca yanliz kalma. Biliyorum cok zor ama zorda olsa kendini disari at.
O olumsuz düsünceler geldiginde izin ver gelsinler. Ve kendine yüksek sesle gel bakalim neler anlatacaksin hadi anlat de. Bir süre sonra beyninin sustugunu göreceksin. Ben bu sekilde üstesinden geldim.