Ben yalniz yaşıyorum kimsem de yok size göre öleyim bari
Üstelik idari izindeyim hep evdeyim
Sadece kapi önüne çöp atmaya iniyorum hatta bahcede komsular akşamları toplanir hic inmiyorum, sosyallesmiyorum korona kaparim diye malum maske takan eden yok herkes de dip dibe. Kendimi riske atamam.
Dun sabah bir aydan sonra ilk kez markete gittim o kadar garipti ki. Sokaktan asagi inerken bile sanki güvenli alandan ciktigimi hissettim. Insanlari gozlemledim maske takan az, onlar da burun altında.
Yani sagligimiz icin dikkat etmemiz gerekiyor.
Siz evde gayet aktifmişsiniz. Insan paylaşmak da ister elbette ama esinizle de akşamları bir seyler yapsaniz. Şimdi nasil bir ortamdasiniz bilmiyorum ama komşularla tanismadiniz mi? Koronadan dolayi da tanısın diyemiyorum.
Internetten online egitimlere/seminerlere katilabilirsiniz. Degisiklik olabilir sizin icin.
Acikcasi ben evde kendimle.mutlu olmayi öğreneli.cok zaman oluyor o yüzden de sosyallik arayisim yok. Olursa tabii güzel olur ama olmuyor diye de üzemem kendimi. Şu an hayatta kalmak, nefes alabilmek daha önemli.
Sizin diger konunuza da yazdim sanirim sizde belli beklentiler var hayata, evlilige, insanlara dair. Kafanizda kaliplar var. Beklentiye girmeyin diyemem girin ama bu beklentilerin karsilanmasi konusunda kati düşünmeyin, olmuyorsa başka çözüm yollari da olabilir diye düşünün ve olmayan seylere takilip kendinizi üzmeyin. Hayat akisinda yasadikca güzel