zaten uzaktasın. 24 saatin 5 dk sını onlara ayırıp arayabilirsin. herşeyi olduğu gibi söylemek zorunda değilsin. seni kontrol etme şansları bile yok. neden bu kadar etkileniyorsun ki bu kadarDik durunca da kirilip küsüyorlar. Bu sefer kendi vicdanim beni rahatsiz ediyor. Hadi birine bir sey olsa sonra ben ne yaprim diye.
Maddi manevi bir bagimliliginiz yoksa istediginiz gibi hareket edebilirsiniz ama genclik yillarinda öyle bir özgürlügüm yoktu o yüzden kabul ettim bir cok seyi. Zaten bizim toplumumuzda genelde anne baba ne derse o oluru bize asiladiklari icin ne dogru ne yanlis onu bile ayirt edemiyordum.Kimseye koşulsuz itaat etmedim etmemde karakterime tersbu yüzden babamla hep kötü oldum bundan da hiç korkmadım anam babam diye niye itaat edicem hep kendi kararlarimı verdim zaten bana baskı yapsalar bile tam tersi sonuç alırlardı babam gayette baskicı bir adamdı hala öyle ama hala anlaşamam ben ne istiyorsam onu yaparim anam babam kocam hiç farketmez
Cünkü bazen hergün bes dakika bile olsa aramak istemiyorum. Gecmisteki bu olaylar yüzünden ben sogudum biraz ama vicdanimla cebellesiyorum.zaten uzaktasın. 24 saatin 5 dk sını onlara ayırıp arayabilirsin. herşeyi olduğu gibi söylemek zorunda değilsin. seni kontrol etme şansları bile yok. neden bu kadar etkileniyorsun ki bu kadar
Anne babalariyla arkadas gibi yazmak istedim.Birde bazi cocuklar arkadaslariyla arkadas gibi siz neden öyle degilsiniz diyorlar. Kendilerine hic sormuyorlar biz nerde hata yaptik ya da yapiyoruz diye? Hep cocuklar suclu.
Maddi manevi bağımlılığım vardı ama hiç öyle boyin eğen bir karakter olmadım 32 yaşıma kadar ailemle yaşadım sonrada evlendimMaddi manevi bir bagimliliginiz yoksa istediginiz gibi hareket edebilirsiniz ama genclik yillarinda öyle bir özgürlügüm yoktu o yüzden kabul ettim bir cok seyi. Zaten bizim toplumumuzda genelde anne baba ne derse o oluru bize asiladiklari icin ne dogru ne yanlis onu bile ayirt edemiyordum.
anladım ama evet vicdan diye de birşey var. şuan kendimi senin yerine koydum da istemeyerek de olsa aramalısın bence. hayattaki herşeyi isteyerek yapmıyoruz. bunu bir görev olarak benimseyip ileride belki onların yaşına geldiğinde vicdan azabı çekmemek adına yine kendi için bunu yapmalısın. ha bunları sana değil tamamen kendime de söylüyorum. çünkü insanoğlu benzen şeyler yaşıyoruz hepimizCünkü bazen hergün bes dakika bile olsa aramak istemiyorum. Gecmisteki bu olaylar yüzünden ben sogudum biraz ama vicdanimla cebellesiyorum.
Belkide anne babaniz benimkiler kadar baskici degildi bilemiyorum, takip ediyorlardi bazen beni o kadar:)Maddi manevi bağımlılığım vardı ama hiç öyle boyin eğen bir karakter olmadım 32 yaşıma kadar ailemle yaşadım sonrada evlendim
Zaten nerdeyse her gün konusuyoruz, konustuktan bir saat sonra tekrar ne yapiyorsun diye mesaj atiyorlar. Ben can skintisina bagliyorum artik. Sosyal hayatlari hobileri olsa bu kadar bana vakit ayiramazlar.anladım ama evet vicdan diye de birşey var. şuan kendimi senin yerine koydum da istemeyerek de olsa aramalısın bence. hayattaki herşeyi isteyerek yapmıyoruz. bunu bir görev olarak benimseyip ileride belki onların yaşına geldiğinde vicdan azabı çekmemek adına yine kendi için bunu yapmalısın. ha bunları sana değil tamamen kendime de söylüyorum. çünkü insanoğlu benzen şeyler yaşıyoruz hepimiz
Öyle diyorsanız öyle olsun bakalımBelkide anne babaniz benimkiler kadar baskici degildi bilemiyorum, takip ediyorlardi bazen beni o kadar:)
Sınırlarının olduğunu hemen kabul etmeyecekler senin net bi tavrın olmalıHerkese iyi pazarlar, benim sorunum aileyle ilgili. Ailem baskici ve kontrolcü diyebilcegim aile türlerinden. Asiri elestirmek ve begenmemek gibi huylari var. Eskiden ilkokul ve lise döneminde o kadar baskiciydilar ki karnemdeki kötü not yüzünden eve gitmemeyi bile düsünürdüm. O karneyi gördüklerinde biz seni okula bosa gönderiyoruz evde otur sen falan gibi laflar ederlerdi. Üniversitede hangi sehre gitcegime ve bölümüme onlar karar verdiler. Üniversitede yabanci bir ülkede bir dönem okuma imkanim vardi izin vermediler. Disari cikarken hep sorun yaptilar. Yasim 25 in üzerindeydi annemin dedigi saatten bes dakika gec kalsam kiyamet kopardi. Arkadaslarla oturdugumuz kafeye kadar kontrole gelirlerdi. Arkadaslarim dalga gecerdi senin ailen neden böyle diye. Üniversitede görüstügüm biri oldugunu duymus babam, ben seni oraya bilmem ne yap diye mi gönderiyorum demisligi var. Sonra evlendim evliligimde siddet gördüm, arkamda durdular ama tam bekledigim gibi degil. Inatsin ondan mi böyle oldu falan diye sordular. Evlilikte olur böyle seyler bile dediler ayrilmayayim diye. Neyse anlayacaginiz despot süpheci ve kontrolcüydüler hep. Esimden ayrildim ailemden baska sehirde yasiyorum. Tam anlamiyla hayatimin kendim icin en güzel yillarini yasiyorum. Kendi kararlarimi kendim veriyorum. Yanlis olan seyler uzak duruyorum kendi istegimle. Bu seferde babam hergün yaziyor, her gün.. Napiyosun, niye gec cevap verdin bugün niye aramadin, baska cocuklar ailesine nasil düskün ve hala cok elestiriyorlar bir sey deyincede biz senin aileniz kötülügünü mü istiyoruz diye konusuyorlar. Asiri mükemmeliyetciler ama siz bugüne kadar ne yaptinizda benden bunu bekliyorsunuz diyemiyor insan. Her gün aramayincada duygu sömürüsü yapiyorlar biz yasliyiz bu gün variz yarin yok diye yaslari ellilerde bu arada. Kendimi kötü hissediyorum sonra. Ailemle nasil iletisim kurmaliyim nasil davranmaliyim?
Siz iyi olun başarılı olun diye kurmuşlar o baskıyı. Yanlış ama olan olmuş. Artık daha özgürsünüz. Sık sık görüşün. İhmal etmeyin onları.Herkese iyi pazarlar, benim sorunum aileyle ilgili. Ailem baskici ve kontrolcü diyebilcegim aile türlerinden. Asiri elestirmek ve begenmemek gibi huylari var. Eskiden ilkokul ve lise döneminde o kadar baskiciydilar ki karnemdeki kötü not yüzünden eve gitmemeyi bile düsünürdüm. O karneyi gördüklerinde biz seni okula bosa gönderiyoruz evde otur sen falan gibi laflar ederlerdi. Üniversitede hangi sehre gitcegime ve bölümüme onlar karar verdiler. Üniversitede yabanci bir ülkede bir dönem okuma imkanim vardi izin vermediler. Disari cikarken hep sorun yaptilar. Yasim 25 in üzerindeydi annemin dedigi saatten bes dakika gec kalsam kiyamet kopardi. Arkadaslarla oturdugumuz kafeye kadar kontrole gelirlerdi. Arkadaslarim dalga gecerdi senin ailen neden böyle diye. Üniversitede görüstügüm biri oldugunu duymus babam, ben seni oraya bilmem ne yap diye mi gönderiyorum demisligi var. Sonra evlendim evliligimde siddet gördüm, arkamda durdular ama tam bekledigim gibi degil. Inatsin ondan mi böyle oldu falan diye sordular. Evlilikte olur böyle seyler bile dediler ayrilmayayim diye. Neyse anlayacaginiz despot süpheci ve kontrolcüydüler hep. Esimden ayrildim ailemden baska sehirde yasiyorum. Tam anlamiyla hayatimin kendim icin en güzel yillarini yasiyorum. Kendi kararlarimi kendim veriyorum. Yanlis olan seyler uzak duruyorum kendi istegimle. Bu seferde babam hergün yaziyor, her gün.. Napiyosun, niye gec cevap verdin bugün niye aramadin, baska cocuklar ailesine nasil düskün ve hala cok elestiriyorlar bir sey deyincede biz senin aileniz kötülügünü mü istiyoruz diye konusuyorlar. Asiri mükemmeliyetciler ama siz bugüne kadar ne yaptinizda benden bunu bekliyorsunuz diyemiyor insan. Her gün aramayincada duygu sömürüsü yapiyorlar biz yasliyiz bu gün variz yarin yok diye yaslari ellilerde bu arada. Kendimi kötü hissediyorum sonra. Ailemle nasil iletisim kurmaliyim nasil davranmaliyim?
Dik durunca da kirilip küsüyorlar. Bu sefer kendi vicdanim beni rahatsiz ediyor. Hadi birine bir sey olsa sonra ben ne yaprim diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?