Sadece okuduğum kısım için sorduğunuz soruya cevap veriyorum; siz kötü bir annesiniz.
Konu evlatsa eğer, geriye kalan herşey teferruat.
Eşiniz dünyanın en kötü kocası, evladı, işçisi bilmem nesi olabilir ama bir kız çocuğu için baba eksikliği kapatılır şey değil.
Çocuğunuzun yaşı çok ufak sayılmaz, görmek istemiyorum diyebilir hatta babama gitmcem diye kıyametler koparıp ağlayabilir ama sizin ne yapıp edip çocuğunuzu babasıyla görüştürmeniz lazım.Çünkü çocuğunuz bile farkında olmayabilir ama babasıyla kurduğu iletişim onu manevi olarak besler, boşluklarını doldurur.
Benim 2 çocuğum var, eşimle sizin evliliğinize benzer bi evlilik yaşadık hatta benim evliliğim çok daha kötüydü ama çocuklar konusunda tereddüt dahi etmedim, haftasonları yatılı olarak gönderiyorum üstelik.Birlikte kahvaltı, yatak keyfi yapsınlar diye.Ve küçük oğlum son zamanlarda bana gelirken çok ağlıyor babamda kalıcam diye, o bana dünyaları dar eden adam çocuğumu ikna etmek için neler yapıyor bilemezsiniz.Çok ağlıyor ne yapsak diyorum, yapıcak bişey yok annesini reddedemeyeceğini öğrenecek deyip, çocuğum ağlasa da dakikaralarca uğraşıp onu ikna ediyor.
Bugün sizin elinizde bi koz ve insiyatif var, eğer bunu güzel kullanırsanız ileride çocuğunuzda ilgili bi konuda dara dştüğünüzde babasından rahatlıkla destek alabilirsiniz.Şuan boşanma süreciniz çok yeni, bi 6 ay kadar geçsin göreceksiniz herşey durulacak sakinleşeceksiniz.O zaman hak verirsiniz yazdıklarıma.Ama sizin yorumlarınızı okuyunca şuan boşa yazdığımın farkındayım :) çünkü siz görüştürmek istemiyorsunuz ve bu yönde destek almak için konu açmışsınız gibi görünüyor burdan.
Allah yardımcınız olsun, merak etmeyin geçecek bu günler.Herkesin kendi hayatını yaşadığı sakin zamanlarınıza az bi zaman var, sabır.