Konu sahibi memede uyutmanin zor oldugunu belirtmiş yerine yatirinca uyanıyor demiş ben de oneride bulundum. Yerinde uyusa biraz kendisine vakit ayirır. Memede uyutup uykuya da yine memede devam etmedi dogru değil ayrıca. Kucakta uyutulabilir guzel cidden ama memede degil emzik olarak kullanmiş olur o zaman. Bebekte gaz olur ayrıca. Doktorlar da onermiyor kesinlikle. Hatta uykudan biraz omce emzirin emzirme bittikten sonra uyurun emerken uyumasin diyorlar
Ben doktorumdan çok memnundum anne bebek dostu bir doktordu. O bana o sekilde tavsiyede bulundu. Bebek anne uyumuna gore tabi fark olur bebek de yonlendiriyor anneyi. Annenin de mutlu olması lazım. Yoksa eziyete de gerek yok.Öyle mi, benim doktorum öneriyordu daha 3 aylık bile değil çünkü. İlk 3-4 ay memeden çekme, Anne için yorucu ama ihtiyacı olan bu derdi doktorum. Zaten büyüdükçe azalıyor o bağımlılık.
Aslında kriter anne. Anne ne yapmak istiyorsa doğru odur.
Ana kucağı yada oto koltuğuna rahatça yatır seni izlesin mufakta yada ütü yaparken vs konuş onunla ilginç yerler hoşuna giderBugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum.
Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim.Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu
Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Bişeyiniz yok sadece 24 saat tek işin çocuk bakmak olunca tuvalet temizlemek bile daha çekici geliyor insana.Bugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum.
Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim.Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu
Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Benimki de piyasada pek yokken bebek maması almış annemin sütü kesilince. Hala kaç kutu aldığını anlatıyo 33 yıldır :)Mesela, benim babam ben bebekken anne sütü içemediğim için bana cicibebe almış aradan 30 yıl geçti ve hâlâ ben sana çok iyi bir babalık yaptım der. :)
Canım ya resmen beni anlatmışsın. Benim bebeğimde kolik bir bebekti. 40 gün içinde 8 defa acile gittik düşünün artık. Bende bebeğimi 5 yıl sonra kucağıma aldım. Yardımcı olacak kimsem yok.Eski günlerim aklıma geldierken doğum yaptım küvezde 2 aya yakın onu bekledim ama o kadar huzursuz bir çocuğum vardı ki gece uyumazdı gündüz uyumazdı gurbetteydim kimsem yoktu deliriyordum ya sürekli ağlayan bir çocuk mama yapıyordum birazcık sıcak veya soğuk olursa asla içmiyordu onu ayarlayana kadar da sesli kısılana kadar ağlardı ben de oturur hıçkıra hıçkıra ağlardım Rabbim affetsin ama gerçekten çocuktan soğuma ve çıldırma eşiğine bile gelmiştim yani çünkü sıfır uykuyla haftalarca başını bekliyordum gece yarısı çıkıp dolandırıyorduk çünkü o kadar ağlayan bir çocuktu ki hiç emmedi ama bu bizim kötü anne olduğumuzu göstermiyor sanırım sadece sinirlerimiz birazcık yıpranıyor sabrımız tükeniyor ama Rabbim sabrını veriyor sadece biraz zaman
Size tek söylemek istediğim tüm hepsi bir gün son bulacak ve kollarımızdan uçup gidecekler ayrı hayatları olacak bebeğim 8 aylık yeri geldi hem fiziken hem ruhen yorgunluktan öldüğüm dinlenmek istediğim gecelerde sık sık uyanıp ilgi bekledi yeri geldi hastalandığı geceler uykusuzluktan bitik olsam bile başında bekledim anne olmak hem en zor hem de en güzel icraat sizin gibi düşündüğüm anlarda direkt aklıma bir gün bunların son bulacağını benim himayemde olmayacağı belki bana kmce uzakta olacağını getiriyorum siz de öyle yapın kötü bir anne değilsinizBugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum.
Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim.Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu
Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Minigin verdigi yorgunluk ilk aylarda oyle oluyormus etrafmdan biliyrm biraz kendinze vakit murlu olabilcegnz seyler yapin toparlanmaya calisin ck normalBugün konu üstüne konu açıyorum kusura bakmayın.
Arkadaşlar minicik bi bebişim var. 3 ay bile değil henüz.
Ben bebeğimle vakit geçirmekten kaçıyor gibiyim. Mesela dün yerleri süpüreceğiz eşim diyor ki ben süpüreyim, yok diyorum sen bebeği tut ben süpüreyim. Çünkü biraz ara vermek istiyorum. Veya bugün pilav yapacağım, eşim bebişi tutarken ben koşa koşa pilava giriştim. Bebeğim haklı olarak hep kucakta kalmak istiyor, veya memede, ama kollarım kopuyor, uyusun yerine koyayım istiyorum, kucağımdan inince veya mememi çekince uyanıyor bebeğim. bugün tüm uykularını babasının omzunda uyudu yavrum.
Seviyorum hem de çok. Gece her uyandığımda Allah’ıma şükrediyorum onu verdiği için.
Ama mesela dün gece hem aç hem memeyi tutamıyor kafayı sağ sola çeviriyor “aaaa hadi ama artık” diye sesimi yükselttim.Gözünü açtı, bana baktı ve gülümsedi. Kahroldum. Şu an yazarken bile gözüm doldu
Ben ona kavuşmak için kaç tüp bebek denemesi yaptım. Kendi kendime kaçar iğne yaptım. Şimdi niye böyleyim?
Ben niye böyleyim?
Ay ya çok üzüldüm gerçekten çok zor yani Allah'ım gücüne gitmesin ama arkadaşlarımın çocuklar o kadar sakin sessizdi ki diyordum ya bu çocuklar acaba hasta mı bir şeyler mi var nasıl bir çocuk ağlamaz diye şaşırırdım ama benim çocuğum 10 saniye bile ara vermeden ağladığı günleri bilirim yani saçımı başımı yoluyordum gerçekten son zamanlar neredeyse 1 yıl 1,5 yıl böyle zor günler geçirdim ya Allah'ım evlatlarımıza can sağlığı versin sakinlik huzur versin inşallahCanım ya resmen beni anlatmışsın. Benim bebeğimde kolik bir bebekti. 40 gün içinde 8 defa acile gittik düşünün artık. Bende bebeğimi 5 yıl sonra kucağıma aldım. Yardımcı olacak kimsem yok.
O ağladıkça ben ağlıyorum, onunla yalnız kalmaktan acayip korkardım.
Birgun yine çok ağladı komşuma götürdüm al bu çok ağlıyor, istemiyorum ben bunu dedim.
Yaa nasıl bir manyaklık benim yaptığım.
Ama çocuk gerçekten zor, ikinciye hiç bir zaman cesaret edemedim.
Rabbim acılarını göstermesin.
Amin inşallah.Ay ya çok üzüldüm gerçekten çok zor yani Allah'ım gücüne gitmesin ama arkadaşlarımın çocuklar o kadar sakin sessizdi ki diyordum ya bu çocuklar acaba hasta mı bir şeyler mi var nasıl bir çocuk ağlamaz diye şaşırırdım ama benim çocuğum 10 saniye bile ara vermeden ağladığı günleri bilirim yani saçımı başımı yoluyordum gerçekten son zamanlar neredeyse 1 yıl 1,5 yıl böyle zor günler geçirdim ya Allah'ım evlatlarımıza can sağlığı versin sakinlik huzur versin inşallah
Ay resmen öyle geldi. Sanki süpürge yapmıyorum da spaya gitmişim gibi.Bişeyiniz yok sadece 24 saat tek işin çocuk bakmak olunca tuvalet temizlemek bile daha çekici geliyor insana.
Canımsın yaaAy resmen öyle geldi. Sanki süpürge yapmıyorum da spaya gitmişim gibi.
O süpürgenin tozları içine çekişianlayamazsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?