Bakın size kendimden örnek vereyim;
Annemlerin apartman görevlisinin 2 oğlu var, bahçede orada burada birbirlerini çağırırlarken bile küfür kullanırlardı pervasızca. E anne öyle, baba öyle, armut da dibine düşüyor. Annemlerin oturduğu apartman yarı yarıya aile apartmanı, teyzemler filan da oradalar.
Bu çocuklar baya bi sorun oldu bir ara, kendi gibi tipleri de bulup dolduruyorlar, apartmanın içine ediyorlar, bahçede küfürler havada uçuşuyor ki hiçbirimiz alışkın değiliz, dumura uğruyoruz her duyduğumuzda, anneleri küfürlü tehdit dışında pek bir şey yapmıyor. Defalarca azar yediler, defalarca nasihate çekildiler komşular tarafından... Eniştem "Sizi eşek sudan gelinceye kadar dövmek lazım!" diye de bağırdı çocuklara, çocukların tepkisi sadece gülmek ve eniştem geçip gittikten sonra arkasından sülalesine sövmek oldu.
Bende de huydur, çocuklara selam veririm gördüğümde yanlarından geçerken, günlerini sorarım. Hatta sokak hayvanlarına da böyleyim (Gören meczup herhalde diyebilir). Bu çocuklarla her gün selamlaştım, her gün, günlerinin nasıl geçtiğini sordum yargılamadan, sohbetler ettik ayak üstü, tebessüm ettim bazen bazen dudak ısırdım (Şu ayıp anlamına gelecek şekilde dudak ısırmak).. Çocuklar beni gördüklerinde küfrü kesmeye başladılar, biri ağzından kaçıracak olsa başka tarafa doğru söylerken, diğeri dürttü uyardı "Gangsta abla duyuyor ayıp oluyor" diye. Çocukların saygısını kazandım anlayacağınız, önce onlara saygı duyarak. Sonra yine ayak üstü sohbetler derken, apartmandaki o haller bitti Yldzdogu. İki çocuğu kazandım, kazandık.
Böyle daha pek çok örnek yazabilirim hayatımdan.
Zaten bu çocuklar aile içinde görüyorlar şiddeti, dışarıda örnek alacakları birilerinin olması lazım.
Ha kimse kimsenin çocuğuyla uğraşmak zorunda değil, ama en azından daha beter hale getirmeyelim vurarak, bunu da genele yazıyorum.