ama bunalıyorum sıkılıyrum dıye doktora güvenmee hersey senin elinde kendini kurtaracak sensin sonucta canımmm bunuda asla unutmaaa
Tamam ben sabah arayıp sorayım o zaman. Prosedüre göre bir şeyler yapılır artık, geç olsun güç olmasınTeşekkür ederim
ama bunalıyorum sıkılıyrum dıye doktora güvenmee hersey senin elinde kendini kurtaracak sensin sonucta canımmm bunuda asla unutmaaa
Haklısınız tabii, ama yardım almam şart gibi görünüyor...
kadınlar kulubu ne güne duruyorr canımm sanaa alabildiğine doktor cıkar burdann
HahahahahAma onlar biraz anlık oluyor, benim daha kalıcı çözümlere ihtiyacım var sanırım
ya istanbul içinmiymiş sadece ! ama burda varsa ankarada da vardır mutlaka büyükşehir sonuçta :) bence sen bu numaraları yarın ara Ankara için bilgileri iste seni orda yönlendirsinler.Birde şuna bak istersen :)
http://www.ankara.bel.tr/index.php?cID=3440
Bişey değil canım sen bu numaraları ara mutlaka birinden biri olur yani.en azından ne yapıcağını bilirsin bir adım atmış olursun.Umarım faydasını görürsün daha çok genciz hayat güzel ama kısa kaçırmamak lazım :) tekrar geçmiş olsun
İnanın durum o değil, oldukça sosyal bir insanım aslında. Spora gidiyorum, her gün bir şekilde bi arkadaşımla veya sevgilimle oturur bi kahve içeriz, sinemaya gideriz boş günüm geçmez. Ama sebebini bilemediğim bir şeyler var. Sürekli mutsuzum. İlerde ne olacak, mezun olunca iş bulamazsam, şöyle olursa, böyle olursa... Yani durumum gerçekten psikolojik. İyi gelen herhangi birşey yok bana. Yaptığımın bencillik olduğu da düşünülebilir, sonuçta insanların ne dertleri var. Fakat benim de elimde değil, somut olarak bir problemim olmamasına rağmen ciddi anlamda mutsuzum ve yaşam kalitem yerlerde artık...
Mezuniyete yakin ayni korku ve ruh hali bende de vardi. Salla hic takilma. Su akar yolunu bulur.
İnanamıyorum benim gibi biri de varmış demek.. Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim :26: Sebepsiz mutsuzluk.. Aslında dışardan her şeyin tam gözükür, ki öyledir de zaten. Belli bir derdin yoktur ortada ama yine de mutsuzsundur. Ben de bu duyguyu ennn yoğun yaşadığım bir dönemde, yani geçen sene psikiyatra gitmiştim. İlaç verdi biraz kullandım ama bıraktım. Artık bu durumu kabullendim diyebilirim. Bu mutsuzluk ve huzursuzluktan dolayı tahammülsüzlük krizleri de yaşıyorum. Sizde de öyle mi bilmiyorum ama.. Bazen distimik olduğumu düşünüyorum, bu yüzden kabullendim diyebilirim
Ben de sizin gibiydim....her seye mutsuz olabiliyordum...fakat sonra anladim ki ben arkadaslarimdan uzaklasinca mutluyum ve artik hep tek basima vakit geciriyorum.dakikalarca dus aliyorum kendime bkimlar yapiyorum filmlerizliyorum falan filan yani icime dondum diyebilirim.ve bu alanima kimse zarar versin istemiyorum cunku cok hhuzurlu ve mutluyum".gercekten" istedigim seyleri yapiyorum biraz sonra Kadikoye gitcem mesela bos bos dolancam tek basima insanlara gulcem,kafamdan senaryolar yazcam kitapcilari dolascam vs vs...
Ben 3 psikolog degistirmis ve psikiyatriste gitmis ilac kullanmis hala da bi psikologa arada giden ama cok da sallamayan bi insanim ama hic biri bana iyi gelmedi.Anladim ki bana iyi gelen sey " ben" im..
Kendinize yonelmeyi deneyin bi,denemediyseniz...
Merhaba arkadaşlar. Ben yaklaşık bir senedir çok kötü bir ruh halindeyim. 23 yaşındayım ve geleceği, şimdiyi, önceyi kısacası her şeyi düşünmek beni feci şekilde geriyor. Hayatımda da düzgün giden pek bir şey yok. Okulumda, okuduğum bölümde, ailemde hiçbir şeyde mutlu değilim kısacası. Hayata karşı çok negatifim, yataktan kalkmakta bile zorlanıyorum. Psikologa gitmek istiyorum fakat ücretler beni ürkütüyor. Aranızda daha önce hiç devlet hastanesinde psikologa gitmiş olan var mı? Devlette psikolog var mı onu bile bilmiyorum... Ama bir an önce düzelmem lazım, henüz çok gencim ve bu mutsuzlukla mahvediyorum her şeyi. Nasıl randevu alacağım eğer varsa, ekstra ücret ödeniyor mu ve randevuyu çok geç tarihe verirler mi?
Bilemiyorum ben kötüyken hep yanımda birilerinin olmasına ihtiyaç duyan biriyim, yalnız kalınca daha da tetikleniyor sanırım durumum:/
Gidecek bir okulun olmasaydı , ailen yanında olmasaydı veya Allah korusun aileni kaybetmiş olsaydın daha mı mutlu olurdun ?
Psikologa gitmeden önce kendin neden biraz olsun mutlu olmak için çabalamıyorsun ?
Bakış açını değiştirmek için uğraşmıyorsun..
Haplara bağlı kalıp beyninin rahatlaması için saatlerce uyumayı göze alıyor musun.. ?
Böyle daha mı mutla olacaksın..
Hayatını yönlendirmek senin elinde..
Sen kendini yalnızlığa bunalıma sürüklersen gidersin..Ama ruhun seni bu bunalıma sürüklemeye devam ederken , sen biraz olsun direnirsen mutlu olursun..
O yüzden hiç vakit kaybetme..
İlk olarak güne gülümseyerek başla.. =)
Belki de sorun ordadir birilerine ihtiyac duymakta ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?