burası ekonomi topiği ama geçen hafta yaşadığım bir kalp kırgınlığını paylaşmak istiyorum. belki de ben abartıyorumdur, bilemiyorum
misafirlerimiz ailelerimizi de ziyaret etmek istediler. aileler de sağ olsunlar çaya olmaz, yemeğe gelin dediler. annem çok güzel çökertme kebabı yapar, ben de onu yapmasını rica ettim. anneme pek kıyamam, hatta hiç kıyamam. çok çok nadir bir şeyler istemişimdir. yedik, içtik, ben masayı falan toparladım. kardeşimle annem mutfakta. kardeşim klasik kardeş kıskançlığı yapıyor. işte ablam isteyince hemen yaparsın da, geçen hafta ben istediydim yemek var demiştin de vs. ben tam içeri girerken duydum bunu, gülümseyerek girecektim ki, kıskanç böcük falan deyip gıdıklayıp sarılacaktım kardeşime. annem yavrum sen benim doğurduğum çocuksun, ablan değil. yapamayacak durumda olsam bile diyemem ona, herkesin gözüne batar dedi.
bir an gözlerim karardı, hemen geri döndüm. sessizce salona dönmeyi düşünüyordum ki, antrede köşede duran uzun vazoya çarptım, devrildi. herkes yerinden fırladı tabi. annemle kardeşim de mutfaktan çıktılar. bir yerin kesildi mi vs herkes panikledi. bu sefer ben korktuğumu bahane edip, biraz ağladım
annem bütün gece yüzüme baktı durdu, her ne kadar normal davranmaya çalışsam da istemsizce galiba göz göze gelmemeye çalıştım.
evet doğurmadığı çocuk olduğunu biliyorum, herkes biliyor. ama ben annemden nadiren bir şeyler isterken, böyle olduğunu bilip, çekinip istememezlik değil, ona hiç kıyamadığım için nadiren isterim. ben annem yapamayacağını rahatça söyler diye düşünüyordum, başka şekli hiç aklıma gelmedi. annem o benim ya annem! canım o benim, ben onun canı değil miymişim ki? tepkilerden çekindiği için mi, hayır denebilecek şeylere evet demiş? kızlar ben çok kötü hissediyorum. abartıyor muyum? annemi o geceden sonra görmedim. ama her zamanki gibi sabahları aradım, o da gün içinde aradı. bir çekingenlik var sesinde, misafirlerin gidince gel çok özledim deyip duruyor. ben de özledim, gidince ne yapacağım? hiç duymamış gibi içime mi atayım? o farkına vardı bence, didiklerse hissettiklerimi söyliyeyim mi? ya kırmamak için ölçülü konuşursa? böyle bir şüphe girdi içime. şu zamana kadar hiç hissetmediğim bir şey bu. ne yapayım sizce? eşime, babama, kardeşime söylemedim hiç.
