Bilmiyorum da benim eskiden daha çok şey vardı. Şu ara fazla yük kaldıramıyorum. Zaten çabuk yoruluyorum. Biraz sabrım azaldı sanırım. Bana taaa iki yaşındaki iki üç parçalı puzzle gibi kartlarını attırmadı o derece. Onlar da tv ünitesinin dolabında. Onu bile açıp kurcalamışlar bugün. İlk fırsatta atacağım onları.
Hatta tv ünitesinin çekmecesini bile açmışlar. Yalnızken böyle değil.
Öyle her daim oyuncak da almıyorus. Mesela boya kalemleri nasıl odanın çoğu yerine dağılabiliyor anlamıyorum.
Şimdiki çocuklarda oyun kurup oynamak yok. Dağıtmak heryere savurmak var.
Bizim çocukluğumuzda iki üç parça oyuncakla oyun kurup oynardık.
Ben bunu çok oyuncağa bağlıyorum. Zamanında duymuştum. Çok oyuncak çocukların oyun kurmasına engel olurmuş diye. Aynen de öyle şuanki durum. Legoları döküp bir şey yapmak yok mesela. Ya da puzzle yapmak. Birlikteyken daha faydalı şeyler yapıyoruz bu ara.
Biraz oyuncağını ayırıp saklayacağım başka çaresi yok. Belki daha iyi oyun kurarlar :)
Dün arkadaşı defterden sayfa koparıp karışık harfleri yazmış onu bile attırmıyor.

Yeğenimin kırık dökük oyuncaklarını da topladı getirdi. Neymiş yeğenim vermiş.
Kardeşim çaktırmadan atarsın dedi. Attım birazınI, geri kalanını da atarım.
Dün de elbisesine boyayla resim çizmiş