- 10 Haziran 2018
- 1.401
- 2.349
- 133
Merhaba, ben de tandem emzirmistim şimdi sanki çok uzak zamanlar gibi geliyor. Henüz odalarını ayırmadim. Küçük tam 2 yaşını doldurmadi. Büyük oğlum 2 yaşı biraz geçince gece emmeleri azalmıştı. Küçügun de biraz azaltmasini bekliyorum. Ama sonbahar da büyük oğlumun kendi yatağında uyumak istediği günler olmuştu. Orada uyutuyordum gece yanımiza geliyordu. Tahminim odasında uyumaya direnmeyecektir ama gece boyu uyuyacagini sanmıyorum.Benim de 4 yasinda ve martta 2 yaşına girecek 2 oğlum var. Berbat uyuyoruz. 3 ay öncesine kadar tandem emziriyordum cunku. Ben de ikisini birden odaya almak istiyorum. Ikeanin 2 kişilik olan yatağı var kapatınca divan olan. Onu alıp ikisini bir yatırmak istiyorum. Sizin deneyiminizi merak ettim, yine denk gelirsek sorayim. Umarım başarılı olursunuz.
ya benim deneyimlerim hep başarısız oldu inanın :) alerjik bir çocuk olduğu için çok zorlandık zaten uyku konusunda. sizin şansınız var iki tane çocuk aslında birlikte uyursa daha kolay olur.Benim de 4 yasinda ve martta 2 yaşına girecek 2 oğlum var. Berbat uyuyoruz. 3 ay öncesine kadar tandem emziriyordum cunku. Ben de ikisini birden odaya almak istiyorum. Ikeanin 2 kişilik olan yatağı var kapatınca divan olan. Onu alıp ikisini bir yatırmak istiyorum. Sizin deneyiminizi merak ettim, yine denk gelirsek sorayim. Umarım başarılı olursunuz.
Normal bir şekilde istemek gibi değil sanırım.. takıntı şeklinde. Asla annesiz yatmamak gibi düşünün.Iyide cocuk bu beraber iyumak ister.. benim 10 yasindakine bile sorsam gelip uyur benle7 yasindaki ztn dunden hazir.. kizlarimda oyle.. yani cocuk anneyi ister normaldir bence..
Bencede rusvet vermeyi dene.. birilerine daha cok birakmayi dene ki sorun olmasin bu kadar. Belkide bu zamana kadar yapman gerekirdi ki alissin
sanırım yapmadığım için bu şekilde oldu doğru söylüyor olabilirsin. daha sık bırakmam gerekecek az sürelerde ama sık şekilde. çünkü diğer türlü daha çok başım ağrır gibi geliyor. ya ilgilenmiyor muyum acaba yoksa çocuğa az mı geliyor ilgim, yanlış birşey mı yapıyorum diye çok kafama takıyorumIyide cocuk bu beraber iyumak ister.. benim 10 yasindakine bile sorsam gelip uyur benle7 yasindaki ztn dunden hazir.. kizlarimda oyle.. yani cocuk anneyi ister normaldir bence..
Bencede rusvet vermeyi dene.. birilerine daha cok birakmayi dene ki sorun olmasin bu kadar. Belkide bu zamana kadar yapman gerekirdi ki alissin
bir tık buna döndü ama ağlayarak istediğini yaptırmak gibi birşey. takıntı derecede diyemem. kendi odasında yatırırım ama 2 saat sonra uyanıp kendi odama alırım uyandığından dolayı git gel yapmiyim diye. çünk, gerçekten bunu ben uzun süre alıştırmaya uğraştım kendi yatağına ama her Allahın günü kalktı her Allahın günü uyandıNormal bir şekilde istemek gibi değil sanırım.. takıntı şeklinde. Asla annesiz yatmamak gibi düşünün.
evet bu bende gerçekten var. ben çok çıkmıyorum kendini yalnız hissetmesin zaten babası yanında değil diye elimden geldiğince zamanımı evde geçirdim, arkadaşlarımı gerekirse eve çapırdım evde vakit geçirdim biri çağırdığında. ama sanırım burda hatalıyım.Çözüm nedir bilmiyorum ama sizi de tebrik ederim. Bir hafta sonu çıkmasam tek başıma öbür hafta sonunu zor getiriyorum.
Biraz annenin kaygısı çocuğa geçiyor. Acaba siz kendi içinizde kaygılı misiniz . Zaten baba yok ben de tek takıldığımda o yalnız hissedebilir diye
Evet genelde cocuklar annenin tedirgin olduğu konularda hassas oluyorlar. İlk cocugumu bende hep tedirgin bırakırdım. Ağlardı arkamdan. Bende elimden geldiğinde bırakmadım. 2. Cocugumu 40 günü bile dolmamisti devamlı biraktim. Şimdi beni gönderirken bay bay yapar sonra da aramaz masallah. Çözüm nedir bilmiyorum ama oyun terapisi önerebilirim.evet bu bende gerçekten var. ben çok çıkmıyorum kendini yalnız hissetmesin zaten babası yanında değil diye elimden geldiğince zamanımı evde geçirdim, arkadaşlarımı gerekirse eve çapırdım evde vakit geçirdim biri çağırdığında. ama sanırım burda hatalıyım.
Daha ne olması gerekiyor yani kusura bakmayın da , baba gitmiş ve belli ki siz de gidersiniz diye korkuyor bu kadar basitBabasından ayrıldık yani boşanmamız oldu babasından uzak kaldı fakat hiç benimle bir ayrılık yaşamadı ki
Hep mi böyleydiKızlar merhabalar, benim bir sorunum var ve ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Konu benim kızımın bana olan bağımlılığı.
Gerçekten bağımlı gibi davranıyor. Bir yere gidemiyorum arkamdan gözleri şişene kadar ağlıyor.
Neden böyle olduğunu anlamıyorum ne bensiz uyuyor, kendi odasında yatırmak için 4 buçuk senemi verdim hala uyanıyor geceleri ben yokum diye ve bu durum aşırı derecede zorlamaya başladı beni, çareyi yanımda yatırmakla buldum.
Artık kendi odasında uyusun istiyorum çünkü bu derece bağımlı olmasını istemiyorum gelecekte de sorun yaşayacağını düşünüyorum, bilmem ben mı abartıyorum?
Dün biraz çıkmak istedim, ki çok dışarı çıkıp onu annemlere bırakmıyorum, ayda yılda bir çıkıyorum. 3 4 Saat en fazla yoktum. bir süre oyaladılar ama sonra ağlamaya başladı ve ben gelene kadar hiç susmamış annemi aşırı derecede zorladı.
Şimdi tatilde kreş kapalı 1 hafta, sabah evden çıkarken ağlak ağlak baktı bana gitme diye. dün zaten teyzoşla kalıcaksın diye bir sürü ikna etmek için uğraştım ben teyzenle kalman lazım annecim dedikçe o ağladı.
Gerçekten hayat kalitem düşüyor yani benim kuaföre de gitmem gerekebilir, artık 4,5 yaşında anneme bırakıp bazen kafa dağıtmam da gerekebilir öünkü gerçekten ayrıldığımdan beri adam akıllı bir yere çıkıp onu kimseye bırakmadım.
Ne yapmam lazım bana akıl verin lütfen zaten tek başıma büyütüyorum aşırı zorlanıyorum, bazen arkadaşımla bir kahve içmem lazım deliricem yoksa
cocuk psikologu iyi olur bence de. Illaki bir problem vardır ortada. Hemen asacaginiza inaniyorum ama yol ve yontemi bilen birinden ogrenmek lazımsanırım pedagog ,ile görüşmem gerekecek. kızım çok aşırı derecede inatçı bir çocuk tutturdu mu asla kandırma söz konusu değil.
annemle de teyzesiyle de hep böyleydi çok nadir ağlamadığı oldu.
Çalışıyorum, hafta içi o kreşte oluyor.
elimden geldiğince onunla ilgileniyorum evdeyken.
yani bilmiyorum eksik ne yaptığımı anlamıyorum, yanımda da yatırıyorum çok az mı vakit geçiriyorum acaba diyerek onu odasına zorlamadım, nerdeyse 1 senedir birlikte uyuyoruz. zaten genel olarak da odasına alışltırmak için elimden geleni yaptım orda uyutuyorum uyanınca benim odama alıyorum yine. yani kendi odasında çok nadir uyudu bu 4 buçuk senedir.
Babasından ilgi çok görmüyor bu da etkiliyor olabilir. en güzeli bir pedagog ayarlamak olucak sanırım.
Oğlumla yaşıt ve aynı şeyleri yaşıyoruz bana bağımlı. Kreşe verdim gitmedi gitmiyor çaresiz kaldım bende yorumları okumaya geldim akıl akıldan üstündür.Kızlar merhabalar, benim bir sorunum var ve ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Konu benim kızımın bana olan bağımlılığı.
Gerçekten bağımlı gibi davranıyor. Bir yere gidemiyorum arkamdan gözleri şişene kadar ağlıyor.
Neden böyle olduğunu anlamıyorum ne bensiz uyuyor, kendi odasında yatırmak için 4 buçuk senemi verdim hala uyanıyor geceleri ben yokum diye ve bu durum aşırı derecede zorlamaya başladı beni, çareyi yanımda yatırmakla buldum.
Artık kendi odasında uyusun istiyorum çünkü bu derece bağımlı olmasını istemiyorum gelecekte de sorun yaşayacağını düşünüyorum, bilmem ben mı abartıyorum?
Dün biraz çıkmak istedim, ki çok dışarı çıkıp onu annemlere bırakmıyorum, ayda yılda bir çıkıyorum. 3 4 Saat en fazla yoktum. bir süre oyaladılar ama sonra ağlamaya başladı ve ben gelene kadar hiç susmamış annemi aşırı derecede zorladı.
Şimdi tatilde kreş kapalı 1 hafta, sabah evden çıkarken ağlak ağlak baktı bana gitme diye. dün zaten teyzoşla kalıcaksın diye bir sürü ikna etmek için uğraştım ben teyzenle kalman lazım annecim dedikçe o ağladı.
Gerçekten hayat kalitem düşüyor yani benim kuaföre de gitmem gerekebilir, artık 4,5 yaşında anneme bırakıp bazen kafa dağıtmam da gerekebilir öünkü gerçekten ayrıldığımdan beri adam akıllı bir yere çıkıp onu kimseye bırakmadım.
Ne yapmam lazım bana akıl verin lütfen zaten tek başıma büyütüyorum aşırı zorlanıyorum, bazen arkadaşımla bir kahve içmem lazım deliricem yoksa
Benim teyzemin torunu da öyle. Ablama o kadar bağlı ki. Ara sıra görmeye gidiyoruz, alışsın diye de hergün telefonda görüntülüdeyiz. Çocuk bizi görünce anasının bacağına yapışıp ağlıyor. Gitsin burdan evine gitsin diye çığlık atıyo. Annesine 2 dk rahat vermiyor tuvalete bile kucak kucağa gidiyolar 2 yaşında daha. Ablamda cinnet geçirmek üzere ama kreşe vermeyi düşünüyor. Başlarda biraz ağlar sonra yavaş yavaş alışır açılır diye düşünüyor.Kızlar merhabalar, benim bir sorunum var ve ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Konu benim kızımın bana olan bağımlılığı.
Gerçekten bağımlı gibi davranıyor. Bir yere gidemiyorum arkamdan gözleri şişene kadar ağlıyor.
Neden böyle olduğunu anlamıyorum ne bensiz uyuyor, kendi odasında yatırmak için 4 buçuk senemi verdim hala uyanıyor geceleri ben yokum diye ve bu durum aşırı derecede zorlamaya başladı beni, çareyi yanımda yatırmakla buldum.
Artık kendi odasında uyusun istiyorum çünkü bu derece bağımlı olmasını istemiyorum gelecekte de sorun yaşayacağını düşünüyorum, bilmem ben mı abartıyorum?
Dün biraz çıkmak istedim, ki çok dışarı çıkıp onu annemlere bırakmıyorum, ayda yılda bir çıkıyorum. 3 4 Saat en fazla yoktum. bir süre oyaladılar ama sonra ağlamaya başladı ve ben gelene kadar hiç susmamış annemi aşırı derecede zorladı.
Şimdi tatilde kreş kapalı 1 hafta, sabah evden çıkarken ağlak ağlak baktı bana gitme diye. dün zaten teyzoşla kalıcaksın diye bir sürü ikna etmek için uğraştım ben teyzenle kalman lazım annecim dedikçe o ağladı.
Gerçekten hayat kalitem düşüyor yani benim kuaföre de gitmem gerekebilir, artık 4,5 yaşında anneme bırakıp bazen kafa dağıtmam da gerekebilir öünkü gerçekten ayrıldığımdan beri adam akıllı bir yere çıkıp onu kimseye bırakmadım.
Ne yapmam lazım bana akıl verin lütfen zaten tek başıma büyütüyorum aşırı zorlanıyorum, bazen arkadaşımla bir kahve içmem lazım deliricem yoksa
bizim Allahtan kreş sorunumuz yok. cumartesi günü kargoya kadar gitmek durumunda kaldım anneme bıraktım :) yani 15 dk filan sürdü ağlamış şişmiş ağlamaktan. biraz da şımarıklık mı yapıyor diye düşünüyorum ya.Oğlumla yaşıt ve aynı şeyleri yaşıyoruz bana bağımlı. Kreşe verdim gitmedi gitmiyor çaresiz kaldım bende yorumları okumaya geldim akıl akıldan üstündür.
Güzelmiş ben aradığımda ağlamaktan konuşmuyor ki :)Aynı sorunları yasayan biri olarak ben söyle çözüm buldum. Önceleri bana ne zaman isterse telefonla ulaşabileceğini ve benim de hemen gelecegimi söyledim. Önceleri sık sık arıyordu uzun uzun kızmadan tatlı tatlı konuşuyorduk. Kendini guvende hissediyordu. Sonra bak saatte akrep şuraya gelince ben seni arayım suraya gelince sen beni ara derken o süreler uzadı. Onun kaygisi bir ihtiyacı olduğunda size ulaşamamak bunu da böylece çözmüş olduk. cozduk.
ya babasının da allah cezasını versin zaten. beni deli etti şikayet etmiş beni :) karakola gittik resmen hafta sonuBabasıyla ayrı olduğunuzun farkında sanırım baba bıraktı anne de bırakacak diye düşünüyordur. 2 yaş bebeğim durumun farkında olmadığı için böyle yapmıyor ama 9 yaş oğlum okuldan almaya gittiğimde azıcık geciksem ağlıyor bırakacağım korkusu oluştu babası yüzünden maalesef
hep böyleydi yaHep mi böyleydi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?