Küçüklüğümden kalan bir travma

Güzelce konussaniz annenizle hani seviyosa o adamı onla evlensin babanızın aldatilmasindan iyidir kardesinizi mağdur etmezler heralde
Artık eskisi gibi her gün konuşmuyorlar,ayda 1 onda da anladığımda yanına gidiyorum kapatıyor,Babam Allah’a şükür büyük bir hastalık değil ama stres yapmaması gerekiyor rahatsızlığından dolayı,şuan da konuşmayı yavaş yavaş bırakıyor gibi geldiğinden ortalığı da karıştırmak istemedim
 
Henüz daha 3.sınıftaydım ablamın ilkokul öğretmeni ayrıca babamın yakın arkadaşıydı eşi de annemin benden bi yaş küçük kızları vardı o da benim en yakın arkadaşımdı,sürekli bize gelirlerdi biz de onlara giderdik hatta ailecek birbirimizde kalmışlığımız da oldu,annemin telefonu bendeydi bir gün o adamdan telefon geldi anneme koşup verdim odadan gittim peşime kapıyı kapatıp kitledi dikkatimi çekti kapıyı dinledim annem tatlı tatlı nazik ve değişik bi şekilde konuşuyordu ne dediği anlaşılmıyordu fakat sesinden nasıl bi konuşma olduğu anlaşılıyordu,o zamanlar annemle uyuyordum gece yine telefon geldi beni kontrol etti belliydi yine o olduğu konuşma stili yine aynı bu sürekli böyle olmaya başladıkça dikkatimi çekti anneme neden o adamla konuştuğunu sorduğumda hep ablamı ya da başka bir şeyi bahane ediyordu.bir gün babamın iş yerindeydik annemin telefonunu kurcalıyordum silinen mesajlarda o adama atılmış uzun bir aşk dolu doğum günü mesajıydı en sonunda da iyi ki doğdun aşkım yazıyordu beynimden vurulmuşa döndüm daha ufak olmama rağmen berbat hissetmiştim,hemen gidip anneme sordum bu ne diye o adamın eşinin mesaj hakkı olmadığı için onun telefonundan mesaj yolladığını söyledi o zaman sonuçta annem doğru söylüyordur diye üstelemedim,sonra bu akşam beni odaya çekti babana hiçbir şey söylemeyeceksin diye beni bi köşeye sıkıştırdı,bende korkudan tamam dedim ama babamı çok sevdiğim için kendimi kötü hissediyordum ayrılmalarını da istemediğim için bir şey söylemedim annem durumu anladığımı fark edince adamın numarasını sildi aradığı zaman yine götürüyordum ama isim numara kayıtlı olmuyordu ben yine konuşmalarından anladım o olduğunu,ablam bir gün il dışına gitti annemin telefonundan oyun oynuyordum o numara aradı meşgule attım sonra sürekli aramaya başladı meşgule attıkça,ağlaya ağlaya ablamı aradım öğretmenin annemi arayıp duruyor ben meşgule attıkça dedim,o da ağlamaya başladı sonra gidip anneme anlattı durumu,annem ona yok öyle bir şey falan tatlı dille konuştu ikna etti,sonra gelip beni azarladı tabi.rüyalarımda babamı öldürüp o adamla evlendiğini görmeye başladım hep öyle rüyalar görüyordum,öyle psikolojim bozulmuştu ki uykumdan kalkıp babama bir şey yaptı mı diye babamın nefes alıp almadığını kontrol ediyordum sürekli,çocukluk aklı işte babama bağırırdı bazı geceler Eve gelmesine izin vermezdi sandıklı bi koltuğumuz vardı babamı oraya koyduğunu düşünürdüm göremesemde oradaymış gibi gelirdi koltuğu hep aralardım nefessiz kalmasın diye(3.sınıftaydım ve öyle düşünmem saçma biliyorum)baktım ki sürekli arıyor o zamanlar telefonda engelleme tuşu yok tabi,oturdum kitapçığını baştan aşağı okudum,bi şekilde engellemenin bi yolunu buldum ne annem onu arayabiliyordu ne de o annemi,bu şekilde aralarını iyice açtım,annem bir zaman sonra gelip o numarayı arayamadığını bana söyledi ben de bir bilgim olmadığını söyledim,anlamıştı benim yaptığımı,telefon değiştirdiği zaman işler değişti,bi gün pikniğe gittik annem onların da gelmesini istediğini ve haber verip çağıracağını söyledi babama,O an telefonu çıkardı ve numarayı ezbere bir şekilde tuşladı ve aradı bunu ablam da gördü ve neden ezbere bildiğini sordu o an yine bi bahane uydurdu,yaşım ilerledikçe annemden nefret etmeye başladım o da benden ediyordu çünkü araları benim sayemde açılmıştı.Ben ondan sonra bu konuyu hiç açmadım ona babam annemi çok seviyor sürekli ona süprizler yapar,güzel sözler söyler ne derse yapardı,11 yaşındayken de kardeşim oldu hep onun için sustum ayrılırlarsa onun için kötü olacağını düşündüm.hep içime attım,şimdi aradan seneler geçti fakat hala evimize girip çıkıyor, çok nadir de olsa konuşuyorlar Ve iyice beni kardeşlerimden ayırır oldu bana senelerdir 5 kuruş para vermedi okulda bi etkinlik olurdu hiç beni yollamazdı test kitabı okuma kitabı hiçbirini almazdı bunlara rağmen girdiğim okula birincilikle girdim spor branşlarında derece yaptım resim yarışmalarında derece yaptım insan ailesinden bi ilgi ister dimi ben onu göremedim yarışmalarda herkesin ailesi gelir çocuğunun ödül töreninde onu izlerdi benim kimsem olmazdı,Veli toplantıma bi kere olsun annem gelmedi babam çalıştığı için elinden geldiğince geldi,lise 1deyken sabah hazırlandım aşırı ağrım vardı anneme okula gitmek istemediğimi aşırı ağrım olduğunu söyledim yalancı muamelesi yaptı hatta üstüme yürüdü dövecekti babamın yanına yolladı yalandan gitmemek için numara yapıyor diye babamla yolda giderken birden bayıldım babam da anneme inandığı için bana bağıra çağıra vura vura yerden kaldırdı,servis bekleme yerine bıraktı koşa koşa hastaneye gittim apandisit ameliyatı olacağımı söylediler velimi çağırmamı istediler hastaneden çıktım babamın yanına gittim beni dövecek gibi bakıyordu bir şey dicem dedim bana bir şey söyleme çabuk okuluna git dedi,hastaneye döndüm ağrım olduğundan durumu arayıp anlatmışlar o sırada hastane uzak olduğu için beni acilen ameliyata aldılar mecburen kimsem yoktu beni uğurlayacak ağlaya ağlaya girdim hayatımda ilk defa ameliyat olacaktım korkuyordum da,çıktığımda tabi hepsi hüngür hüngür ağlıyordu,Yanımda yarım saat durmadılar 10 dakika sonra ablamı Yanımda bırakıp Hastaneden gittiler çıkacağım zaman da gelip almadılar kuzenim geldi aldı işte annemden böyle bi sevgisizlik gördüm daha beteri de oldu şu aralar iyice düşman olduk babam annemle aramda ne olduğunu ısrarla soruyor sizce ne yapmalıyım şuanda bi ilişkileri yok ama artık bu yükten kurtulmak istiyorum çok uzun anlattım özür dilerim bunu hayatımda kimseye anlatamadım boşluğuma geldi yazdım öyle ☹
Hep küçük yaşta herşeyin farkında olan çocukların kaderi bu tabiri caizse it gibi davranılma şekli 🙁 çocuk anlamaz çocuk ne bilir bişey dese aaa terbiye verin şuna. Söz hakkının sözle veya şiddetle bastırılmaya çalışılması. Her olayda ona bişey olmaz her haltı biliyor başının çaresine bakar diye düşünülmesi. Ne diyeyim ki sen anne olursan aynılarını yapmazsın, üzülme.
 
Leş gibi bir ailen var, anlattıkların doğruysa travmadan da öte yaşadıkların. Ama bu senin suçun değil. Dilerim hayat karşına çok güzel insanlar çıkarsın şu saatten sonra. Ailem dediğin insanları takmamayı öğren. Annen babanı aldatmış ama baban da düzgün bir insan değil ki anlattıklarına göre. İkisi de tutunacak dalın olamaz yani.
Her şey gönlünce olur inşallah :KK200:
 
Bence de annenle konuş. Herşeyi bildiğini söyle. Hatta buraya yazdığını kopyala ve at, okusun. Ben ahlaksızlıkların ortaya çıkmasından yanayım hep . Olaylar babana giderse de adam ortada nasılsa tel geçmişi döktür dersin babana. Ablan da çocukken öğretmen de annenden dolayı ona ekstra ilgi gösteriyorsa hoşuna bile gitmiştir, Olayı irdelememiştir.

Bir de tek sen değilsin emin ol. Kadınlar da erkeklere yakın oranda aldatıyormuş ama erkekler daha salak olduğu için hem anlamıyorlar aldatıldıklarını hem de aldattıklarında hemen yakalanıyorlar. Sırtında bu kadar ağır bir yük taşıma paylaş
 
Babana anlat, belki sen anlattıktan sonra taşlar yerine oturur. Belki onun da dikkatini birkaç şey çekmiştir ama konduramamıştır. Çok kötü travmalar yaşamışsın, bunları tek başına atlatman çok zor. Psikoterapi şart. Emin ol hiçbir psikolog senin anlattıklarını ailene anlatmaz. Meslek etiğine aykırı
 
Anladığım kadarıyla artk hepiniz büyümüşsünüz. Ben olsam babama anlatırdım.
Tek anlamadığım kısım baban niye seni dövüp durağa bıraktı
 
Aslında herşeyi anlatan bi mektup yazıp babana verceksin 2 gün ortadan kaybolcaksın olan olsun
Ama tabiki sen yine bi uzmanla görüş
Kardeşin o adamdan olabilir mi demiş bi üye, sende o kadar ileri gitmez demişsin
Bu kadar emin olmanı önermem
Çünkü evli 2 insan senelerce sadece bakışarak yazışarak ilişki sürdürmez..
 
Ameliyat kısmını pek inandırıcı bulmasam da bence bir şey söylemeyin babanıza ve psikolojik yardım alarak atlatmaya çalışın. Kaç yaşındasınız
Bende üçüncü sınıfa giden bi çocuğun telefon kullanma klavuzunu okuyup numara engellemesini inandırıcı bulmadım. Bazen o klavuzları okuduğum halde anlamıyorum bazı şeyleri :)
 
Babama herseyi anlatır
O anneyi de hayatımdan silerim
Kimse kendini aldatan biriyle evli kalmayı hak etmiyor.
Size de yardım almanızı tavsiye ederim.
 
Babanla annen ayrı mı bilemiyorum, baban gerçeği bilmeli.

Herkesin gerçeği bilmeye hakkı vardır. Biri kabul görülcekse hatasıyla sevabıyla görülmeli.
Ben olsam anında söylemiştim. Ki babamın aldattığını anında söyledim. Öyle bir dünya yok.
 
Ameliyat kısmı bana da inandırıcı gelmedi ama gerçekse diye şöyle yorum yapayım: sizi o halde bırakan babanız da çok matah değil. Birbirlerini bulmuşlar.
 
Henüz daha 3.sınıftaydım ablamın ilkokul öğretmeni ayrıca babamın yakın arkadaşıydı eşi de annemin benden bi yaş küçük kızları vardı o da benim en yakın arkadaşımdı,sürekli bize gelirlerdi biz de onlara giderdik hatta ailecek birbirimizde kalmışlığımız da oldu,annemin telefonu bendeydi bir gün o adamdan telefon geldi anneme koşup verdim odadan gittim peşime kapıyı kapatıp kitledi dikkatimi çekti kapıyı dinledim annem tatlı tatlı nazik ve değişik bi şekilde konuşuyordu ne dediği anlaşılmıyordu fakat sesinden nasıl bi konuşma olduğu anlaşılıyordu,o zamanlar annemle uyuyordum gece yine telefon geldi beni kontrol etti belliydi yine o olduğu konuşma stili yine aynı bu sürekli böyle olmaya başladıkça dikkatimi çekti anneme neden o adamla konuştuğunu sorduğumda hep ablamı ya da başka bir şeyi bahane ediyordu.bir gün babamın iş yerindeydik annemin telefonunu kurcalıyordum silinen mesajlarda o adama atılmış uzun bir aşk dolu doğum günü mesajıydı en sonunda da iyi ki doğdun aşkım yazıyordu beynimden vurulmuşa döndüm daha ufak olmama rağmen berbat hissetmiştim,hemen gidip anneme sordum bu ne diye o adamın eşinin mesaj hakkı olmadığı için onun telefonundan mesaj yolladığını söyledi o zaman sonuçta annem doğru söylüyordur diye üstelemedim,sonra bu akşam beni odaya çekti babana hiçbir şey söylemeyeceksin diye beni bi köşeye sıkıştırdı,bende korkudan tamam dedim ama babamı çok sevdiğim için kendimi kötü hissediyordum ayrılmalarını da istemediğim için bir şey söylemedim annem durumu anladığımı fark edince adamın numarasını sildi aradığı zaman yine götürüyordum ama isim numara kayıtlı olmuyordu ben yine konuşmalarından anladım o olduğunu,ablam bir gün il dışına gitti annemin telefonundan oyun oynuyordum o numara aradı meşgule attım sonra sürekli aramaya başladı meşgule attıkça,ağlaya ağlaya ablamı aradım öğretmenin annemi arayıp duruyor ben meşgule attıkça dedim,o da ağlamaya başladı sonra gidip anneme anlattı durumu,annem ona yok öyle bir şey falan tatlı dille konuştu ikna etti,sonra gelip beni azarladı tabi.rüyalarımda babamı öldürüp o adamla evlendiğini görmeye başladım hep öyle rüyalar görüyordum,öyle psikolojim bozulmuştu ki uykumdan kalkıp babama bir şey yaptı mı diye babamın nefes alıp almadığını kontrol ediyordum sürekli,çocukluk aklı işte babama bağırırdı bazı geceler Eve gelmesine izin vermezdi sandıklı bi koltuğumuz vardı babamı oraya koyduğunu düşünürdüm göremesemde oradaymış gibi gelirdi koltuğu hep aralardım nefessiz kalmasın diye(3.sınıftaydım ve öyle düşünmem saçma biliyorum)baktım ki sürekli arıyor o zamanlar telefonda engelleme tuşu yok tabi,oturdum kitapçığını baştan aşağı okudum,bi şekilde engellemenin bi yolunu buldum ne annem onu arayabiliyordu ne de o annemi,bu şekilde aralarını iyice açtım,annem bir zaman sonra gelip o numarayı arayamadığını bana söyledi ben de bir bilgim olmadığını söyledim,anlamıştı benim yaptığımı,telefon değiştirdiği zaman işler değişti,bi gün pikniğe gittik annem onların da gelmesini istediğini ve haber verip çağıracağını söyledi babama,O an telefonu çıkardı ve numarayı ezbere bir şekilde tuşladı ve aradı bunu ablam da gördü ve neden ezbere bildiğini sordu o an yine bi bahane uydurdu,yaşım ilerledikçe annemden nefret etmeye başladım o da benden ediyordu çünkü araları benim sayemde açılmıştı.Ben ondan sonra bu konuyu hiç açmadım ona babam annemi çok seviyor sürekli ona süprizler yapar,güzel sözler söyler ne derse yapardı,11 yaşındayken de kardeşim oldu hep onun için sustum ayrılırlarsa onun için kötü olacağını düşündüm.hep içime attım,şimdi aradan seneler geçti fakat hala evimize girip çıkıyor, çok nadir de olsa konuşuyorlar Ve iyice beni kardeşlerimden ayırır oldu bana senelerdir 5 kuruş para vermedi okulda bi etkinlik olurdu hiç beni yollamazdı test kitabı okuma kitabı hiçbirini almazdı bunlara rağmen girdiğim okula birincilikle girdim spor branşlarında derece yaptım resim yarışmalarında derece yaptım insan ailesinden bi ilgi ister dimi ben onu göremedim yarışmalarda herkesin ailesi gelir çocuğunun ödül töreninde onu izlerdi benim kimsem olmazdı,Veli toplantıma bi kere olsun annem gelmedi babam çalıştığı için elinden geldiğince geldi,lise 1deyken sabah hazırlandım aşırı ağrım vardı anneme okula gitmek istemediğimi aşırı ağrım olduğunu söyledim yalancı muamelesi yaptı hatta üstüme yürüdü dövecekti babamın yanına yolladı yalandan gitmemek için numara yapıyor diye babamla yolda giderken birden bayıldım babam da anneme inandığı için bana bağıra çağıra vura vura yerden kaldırdı,servis bekleme yerine bıraktı koşa koşa hastaneye gittim apandisit ameliyatı olacağımı söylediler velimi çağırmamı istediler hastaneden çıktım babamın yanına gittim beni dövecek gibi bakıyordu bir şey dicem dedim bana bir şey söyleme çabuk okuluna git dedi,hastaneye döndüm ağrım olduğundan durumu arayıp anlatmışlar o sırada hastane uzak olduğu için beni acilen ameliyata aldılar mecburen kimsem yoktu beni uğurlayacak ağlaya ağlaya girdim hayatımda ilk defa ameliyat olacaktım korkuyordum da,çıktığımda tabi hepsi hüngür hüngür ağlıyordu,Yanımda yarım saat durmadılar 10 dakika sonra ablamı Yanımda bırakıp Hastaneden gittiler çıkacağım zaman da gelip almadılar kuzenim geldi aldı işte annemden böyle bi sevgisizlik gördüm daha beteri de oldu şu aralar iyice düşman olduk babam annemle aramda ne olduğunu ısrarla soruyor sizce ne yapmalıyım şuanda bi ilişkileri yok ama artık bu yükten kurtulmak istiyorum çok uzun anlattım özür dilerim bunu hayatımda kimseye anlatamadım boşluğuma geldi yazdım öyle ☹
Allah kolaylık versin. Şuan kaç yaşındasınız ? Ailenizle birlikte mi yaşıyorsunuz? Ablanız durumu biliyo mu?
Ona göre bazı tavsiyeler verebilirim . Ancak en başta bir uzmandan destek almalısınız .yasadiklariniz çok kolay şeyler değil
 
Henüz daha 3.sınıftaydım ablamın ilkokul öğretmeni ayrıca babamın yakın arkadaşıydı eşi de annemin benden bi yaş küçük kızları vardı o da benim en yakın arkadaşımdı,sürekli bize gelirlerdi biz de onlara giderdik hatta ailecek birbirimizde kalmışlığımız da oldu,annemin telefonu bendeydi bir gün o adamdan telefon geldi anneme koşup verdim odadan gittim peşime kapıyı kapatıp kitledi dikkatimi çekti kapıyı dinledim annem tatlı tatlı nazik ve değişik bi şekilde konuşuyordu ne dediği anlaşılmıyordu fakat sesinden nasıl bi konuşma olduğu anlaşılıyordu,o zamanlar annemle uyuyordum gece yine telefon geldi beni kontrol etti belliydi yine o olduğu konuşma stili yine aynı bu sürekli böyle olmaya başladıkça dikkatimi çekti anneme neden o adamla konuştuğunu sorduğumda hep ablamı ya da başka bir şeyi bahane ediyordu.bir gün babamın iş yerindeydik annemin telefonunu kurcalıyordum silinen mesajlarda o adama atılmış uzun bir aşk dolu doğum günü mesajıydı en sonunda da iyi ki doğdun aşkım yazıyordu beynimden vurulmuşa döndüm daha ufak olmama rağmen berbat hissetmiştim,hemen gidip anneme sordum bu ne diye o adamın eşinin mesaj hakkı olmadığı için onun telefonundan mesaj yolladığını söyledi o zaman sonuçta annem doğru söylüyordur diye üstelemedim,sonra bu akşam beni odaya çekti babana hiçbir şey söylemeyeceksin diye beni bi köşeye sıkıştırdı,bende korkudan tamam dedim ama babamı çok sevdiğim için kendimi kötü hissediyordum ayrılmalarını da istemediğim için bir şey söylemedim annem durumu anladığımı fark edince adamın numarasını sildi aradığı zaman yine götürüyordum ama isim numara kayıtlı olmuyordu ben yine konuşmalarından anladım o olduğunu,ablam bir gün il dışına gitti annemin telefonundan oyun oynuyordum o numara aradı meşgule attım sonra sürekli aramaya başladı meşgule attıkça,ağlaya ağlaya ablamı aradım öğretmenin annemi arayıp duruyor ben meşgule attıkça dedim,o da ağlamaya başladı sonra gidip anneme anlattı durumu,annem ona yok öyle bir şey falan tatlı dille konuştu ikna etti,sonra gelip beni azarladı tabi.rüyalarımda babamı öldürüp o adamla evlendiğini görmeye başladım hep öyle rüyalar görüyordum,öyle psikolojim bozulmuştu ki uykumdan kalkıp babama bir şey yaptı mı diye babamın nefes alıp almadığını kontrol ediyordum sürekli,çocukluk aklı işte babama bağırırdı bazı geceler Eve gelmesine izin vermezdi sandıklı bi koltuğumuz vardı babamı oraya koyduğunu düşünürdüm göremesemde oradaymış gibi gelirdi koltuğu hep aralardım nefessiz kalmasın diye(3.sınıftaydım ve öyle düşünmem saçma biliyorum)baktım ki sürekli arıyor o zamanlar telefonda engelleme tuşu yok tabi,oturdum kitapçığını baştan aşağı okudum,bi şekilde engellemenin bi yolunu buldum ne annem onu arayabiliyordu ne de o annemi,bu şekilde aralarını iyice açtım,annem bir zaman sonra gelip o numarayı arayamadığını bana söyledi ben de bir bilgim olmadığını söyledim,anlamıştı benim yaptığımı,telefon değiştirdiği zaman işler değişti,bi gün pikniğe gittik annem onların da gelmesini istediğini ve haber verip çağıracağını söyledi babama,O an telefonu çıkardı ve numarayı ezbere bir şekilde tuşladı ve aradı bunu ablam da gördü ve neden ezbere bildiğini sordu o an yine bi bahane uydurdu,yaşım ilerledikçe annemden nefret etmeye başladım o da benden ediyordu çünkü araları benim sayemde açılmıştı.Ben ondan sonra bu konuyu hiç açmadım ona babam annemi çok seviyor sürekli ona süprizler yapar,güzel sözler söyler ne derse yapardı,11 yaşındayken de kardeşim oldu hep onun için sustum ayrılırlarsa onun için kötü olacağını düşündüm.hep içime attım,şimdi aradan seneler geçti fakat hala evimize girip çıkıyor, çok nadir de olsa konuşuyorlar Ve iyice beni kardeşlerimden ayırır oldu bana senelerdir 5 kuruş para vermedi okulda bi etkinlik olurdu hiç beni yollamazdı test kitabı okuma kitabı hiçbirini almazdı bunlara rağmen girdiğim okula birincilikle girdim spor branşlarında derece yaptım resim yarışmalarında derece yaptım insan ailesinden bi ilgi ister dimi ben onu göremedim yarışmalarda herkesin ailesi gelir çocuğunun ödül töreninde onu izlerdi benim kimsem olmazdı,Veli toplantıma bi kere olsun annem gelmedi babam çalıştığı için elinden geldiğince geldi,lise 1deyken sabah hazırlandım aşırı ağrım vardı anneme okula gitmek istemediğimi aşırı ağrım olduğunu söyledim yalancı muamelesi yaptı hatta üstüme yürüdü dövecekti babamın yanına yolladı yalandan gitmemek için numara yapıyor diye babamla yolda giderken birden bayıldım babam da anneme inandığı için bana bağıra çağıra vura vura yerden kaldırdı,servis bekleme yerine bıraktı koşa koşa hastaneye gittim apandisit ameliyatı olacağımı söylediler velimi çağırmamı istediler hastaneden çıktım babamın yanına gittim beni dövecek gibi bakıyordu bir şey dicem dedim bana bir şey söyleme çabuk okuluna git dedi,hastaneye döndüm ağrım olduğundan durumu arayıp anlatmışlar o sırada hastane uzak olduğu için beni acilen ameliyata aldılar mecburen kimsem yoktu beni uğurlayacak ağlaya ağlaya girdim hayatımda ilk defa ameliyat olacaktım korkuyordum da,çıktığımda tabi hepsi hüngür hüngür ağlıyordu,Yanımda yarım saat durmadılar 10 dakika sonra ablamı Yanımda bırakıp Hastaneden gittiler çıkacağım zaman da gelip almadılar kuzenim geldi aldı işte annemden böyle bi sevgisizlik gördüm daha beteri de oldu şu aralar iyice düşman olduk babam annemle aramda ne olduğunu ısrarla soruyor sizce ne yapmalıyım şuanda bi ilişkileri yok ama artık bu yükten kurtulmak istiyorum çok uzun anlattım özür dilerim bunu hayatımda kimseye anlatamadım boşluğuma geldi yazdım öyle ☹️
Keşke o çocuğu alıp kurtarabilsem☹️çok üzüldüm yaşadıklarınıza ama bahsetmeyin bence bu sır sizinle gitsin babanız yıkılır öğrenirse
 
Annene cok ofkelendim babanada öyle. Sözün bittiği yerdeyim. Onlar icin sadece hidayet dileyebiliyorum ve umarım ileriki hayatinda cok mutlu olursun.
 
X