Mülayim olan çocuğun annesi olsam çocuğumu diğer çocukla görüştürmem, çünkü küfür öğrenmesini istemiyorum. Ama diğer anneye de çocuğuna terbiye ver demem. Çünkü çocukların problemli davranışlarının tek sebebi anne değil. Hatta bazen anneyle hiç alakası olmuyor. Ayrıca bi anneye böyle suçlayıcı ve yıkıcı bi eleştiri yapılırsa, karşı tarafın haklı olduğunu bilse bile ister istemez savunmaya geçer. Emin olun o kadın bu eleştiri karşısında çok üzülmüştür. Bunun yerine madem arkadaşlar tavsiye verebilir, yardımcı olabilir, kırmadan yanlışlarını gösterebilir.
Diğer annenin yerinde olsam da çocuğumun davranış bozukluğunu görmezden gelmem, bi pedoğa veya oyun terapistine götürür, ayrıca problemin kaynağını çözmeye çalışırım ve o sorunu ortadan kaldırmak için uğraşırım. Ne yapayım benim çocuğum böyle, yada çocuktur olur böyle şeyler demem. Abartıyorsun ne var yani demem. Ama bu kadar sinir bpzucu ve anlayışsız bi eleştiri alırsam da o kişiyle arama mesafe koyarım.