Kültür çatışması ayırdı bizi

hircinmenekse .!.:

Benimkiyle ayni özellikler maalesef o ailesine cok bagliydi ve hem örnek aliyor hem onlardan daha iyi yerlere gelme hevesindeydi zamanla bunlar bana agir geliyodu Ben daha sade yaris icinde gecmeyecek bi Hayat istiyordum ama onu cok seviyordum olmayacagini biliOrdum cok mutsuzdum daha da mutsuz olacaktim ama ona olan bu hastalikli askim gözümü kör etmisti gittigi yere kadar gitsin dedim... 4 ay oldu ayrilali sesini duymadim yüzünü görmedim gelgitler olsada son bir aydir cok iyim simdi cekip bitirmek istiyorum cünkü o aileyle ne kadar seversem seveyim yapamazdim aynen dedigin gibi ayni evde kal ve onlarin istedigi hayati yasa bunlar benim istedigim seyler degildi... Eger devam etmek istiyorsan et herseyi olabilecekleri kendi gözünle görüp kulaginla duyunca inan en büyük askin acisi bile cabuk diniyo oyle seyler gordum ve duydum ki Allahim bu devirde böyle insanlar olamaz dedim... Fedakarlik eden Hep sen oluyosun maalesef Hep senden bekliyo karsinda ki Hep sen taviz veriyorsun ve birgün kendinden bikiyorsun cunku istemedigin bi hayatin icindesin cok sevdigin icin gidemiyorsun da fakat suan cok rahat bi sekilde diyebilirim ki icimde kalmadi acebalar yok yasadim gördüm cok sevdim kör asiktim Hala asigim ama kendime de ihanet etmek istemiyorum artik bende bir kez geldim bu hayata hayallerim var... Aski yasadim sonuna kadar gittim cokta Mutlu oldum ama artik kendi hayatima bakiyorum cok zorlandigim ve özledigim zamanlar ailesi geliyo aklima ve hemen kendime geliyorum eger sonuna kadar gitmeseydim Hep kendimi suclayacaktim ve hayatim boyunca icimde kalacakti....

Genişletmek için tıkla...

angel32 .!.:

Bu dediklerine sonuna kadar katılıyorum zaten ve ona her zaman şunu söylerim:Ben ev hanımı olmak için burda boşuna dirsek çürütmüyorum öyle olcaksa baştan okumazdım.. Ki sabahladığımız günler oluyo proje yetiştirmek için sınıf bile kolay kolay geçilmiyo.
Ortada şöyle bi durum var ki çocuk bu zihniyetin çocugu değil.. Nerden biliyosun dersen 2-3 ay yanımda kaldı modern bi insan oldu çıktı ne zaman ailesinin yanına gidiyo bişey oluyo gerikafalı düşüncelere bürünüp geliyo..
Yani ben ondan daha önceden ayrılmak istedim. peşin peşin söyledim ben memleketimde yaşıcam çalışcam dedim o da tamam dedi yemin etti 4 yıl sürerse diye..
Güvenemiyorum devam etsem benle olcağına.Ailesini dinler gibime geliyo.Çok çabuk etkileniyo ailesinden.hele de amca ve babası allaaaah resmen onlar gibi olmaya özeniyo kendi kişilik ve karakterini oluşturmuyo.Özünde çok duygusal çok modern mantıklı biri ama ama ... aması var işte

Genişletmek için tıkla...

cydkns .!.:

aşkından sen görmüyorsun hala. kırmızıyla alıntıladığım yer aslında şöyle olmalıydı "Özünde gerikafalı düşünceleri olan, ailesinden amcasından çok etkilenen biri ama"
şimdilik okul onu daha modern bir ambalaja sarmış olabilir ama memleketine dönünce o da özüne dönecek, adım gibi eminim, sen de emin ol.
boşa değişir mi diye bekleme, de-ğiş-mezzz

Genişletmek için tıkla...

angel32 .!.:

Merhabalar ben mimarlık 1. sınıf öğrencisiyim.
Bizim hikayemiz aslında okula geldiğim ilk gün başladı.İlk gün aşık olduk birbirimize. ilişki olarak da 3.5 ay oluyor..
Uzun uzun anlatıp sıkmayacağım sizleri.Ama özetle ikimiz de deli gibi sevdik ve hayatımda hiç kimseyi böyle sevmemiştim.1 günümüz ayrı geçmezdi.Beni sakın bırakma seni çok seviyorum herşeyimsin kolay söylenen kelimeler değil elbette.. 3 ay değil sanki 3 yıl olmuş gibi bağlanmıştık birbirimize benim için ağladığı kadar hayatta hiç bişeye ağlamadığnı söylerdi..
Ama gelgelelim ilişkinin geleceği yok gibi.aile yapısı ikimizin tamamen zıt.ve onların kendi inşaat şirketleri var.ailesi ileride oğullarının şirkette çalışmasını ve çalışmayacak bi kadın bulup aynı çatıda ailesine hizmet etmesi beklentisinde.. He bi de evin tek oğlu 5 kardeşten tek erkek çocuk..
Ve benim yetiştirilme şeklimse aileden ayrı bi evde çalışan bi kadın olarak kendi memleketimde kalmaktan yana.. (memleketlerimiz de farklı 12 saatlik mesafe var)
Onun şartlarını kabul etmem mümkün değil.. Yapamam o tarz yetiştirilmedim.Kabul Edersem eğer hem ben hem ailesi hem de kendisi mutsuz olur herkes mutsuz olur..
İlk başlarda seninle gelicem yemin ederim 4 yıl sürerse demişti.Ama ne zaman ki tatile girdik amcası,ablası gidemezsin babam seni reddeder diye başladı beynini yıkamaya..Ne kdar dayanamasa da ne kadar başkasını istemese de bitti.. Bitti ama nasıl bitti hala sevgi sözcüklerinden mesajlar, hala görme duyma isteği ikimizde de..
Arkadaş kalalım yine gezeriz konuşuruz dedi bana.ben de tamam diyerek yalan söyledim sanki arkadaş gözüyle bakabilcekmişim gibi..
Ben inanmıyorum unutabileceğine sanki karşılaştığımzda dayanamıcakmışız gibi geliyor.. Napıcam bilmiyorum gerçekten kimsenin ailesiyle arasını bozmak istemem ama benimle gelip benim memleketime yerleşip ayrı bi evde mutlu olmayı o kadar istiyorum ki..
Şimdi 2 seçeneğim var.. Sonu olup olmıcağını bilmeden daha da bağlanıp devam etmek.. Ki bunda olma ihtimali de var denemeden bilinmez..
Ya da belki bi daha başka kimseyle yaşayamayacağım ancak filmlerde dizilerde olduğuna inandığım ama öyle olmayan bu büyük aşkı bitirmek..
Zaten 2. seçeneği seçtik ama olmuyor.. O da söylüyo sensiz anlamsız çok monoton mutsuzum diye..
Konuyu biraz dağıttım galiba Sizin bu çatışma hakkında fikirleriniz nelerdir?

Genişletmek için tıkla...

zem17 .!.:

yazını çok beğendim. tabi senin için kolay değil. Fakat seni çok mantıklı buluyorum. Aferim sana. Bukadar olgun düşüncen var maşallah. Bence en doğru kararı vermişsin, şimdiden çocağa baskı yapıyorlarsa sonrasını sen düşün. Sen onların hayalindeki gelin, ben değilim diyebiliyorsan tamam kararını vermişsin.
Seni en iyi tanıyan kendindir. Doğal olarak birtane gelinleri olacak o ailenin, o yüzden gelinden beklentileri yüksek. Fakat sen çalışmak da istiyorsun, yani en önemlisi hayatını sen yönlendirmek istiyorsun, zaten kimseye de hayatını yönlendirmek amaclı kimseye izin verme!
Çünkü sonradan birşeyler olduğu vakit, insan başını taşlara vuruyor ahh keşke geri dönsem diyor, fakat hem yıllar geçmiş oluyor, hemde çoluk çocağa karışıyor insan, çocuğum var diye susuyor katlanıyor. Senin öyle bir mecburun yok. Ne güzel, daha üniversite hayatında yeni insanlarla tanışırsın. Sen hiç dert etme. Allah karşına elbette birini çıkaracaktır.1

Fakat olgunluğuna bayıldım!!!

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Burada en önemli olan şey senin ne istediğini bilmen.
Sen çalışan bir kadın olmak istiyorsun, bu da en doğal hakkın zaten.
Aynı zamanda memleketinde kalmak, orada bir hayat kurmak istiyorsun.

Karşı taraf ise tam zıttı düşünüyor, evinde oturmanı, ailesi ile birlikte oturmanı ve çalışmamanı.

Sen bunu yapamayacağını zaten biliyorsun, yetiştirilme tarzlarınızın farkındasın da.

Bana sorarsan, kimse aşk acısından ölmemiş, hayat onsuz da bir şekilde devam edecek.
Karşına kim bilir daha ne kısmetler çıkacak, daha kim bilir ne gibi kararların eşiklerinden döneceksin.
Sonuç olarak hayat süprizlerle dolu.

Belki katı kalplilik olarak gelecek sana.
Fakat evlendikten sonra, herşey bambaşka oluyor.
Hayat o toz pembe gözlüklerle devam etmiyor, birden o pembe perde kalkıyor ve gerçeklerle yüzleşiyorsun.
2 farklı insanın, ve hatta cinsin bir çatı altında uyum sağlaması zaten zor birşey, kaldı ki buna 3., 4., 5. şahıslar eklenirse tam bir kaos.
Sen bunlar ile mücadele edebilecek durumda mısın?

Ayrıca, burada binbir çeşit konu okuyoruz, erkeğin ailesi ile aynı evde veya çok yakın mesafelerde oturanlar ile ilgili.
Herkesin derdi ve yaşadığı sorunlar ayrı, fakat hepsi aynı kapıya çıkıyor: geçimsizlik.
İnsanların bir birleri ile anlaşmaları zaten kolay birşey değil.
Bence çok iyi düşün, gelecek ve hayat senin, sen nasıl yön verirsen o şekilde gelişecek herşey.
Karar sana kalmış.

Allah gönlüne göre en hayırlısını nasib eder inşallah...

Genişletmek için tıkla...

angel32 .!.:

haklı olabilirsin.belki bu konuda tecrübelerin daha fazladır.ben bilmiyorum daha önce böyle tipte bi insanla karşılaşmadım. Yani okul mu onu modern yapan yoksa içinde modernlik belirtisi mi var bilemiyorum
Ama bi gerçek olan şu ki : yaptıkları çok çelişiyo..

Genişletmek için tıkla...