Herkese merhaba kızlar,
Yaklaşık 1 yıldır sözlüyüm kasımda nişan yapıcaz fakat şu sıralar bu evliliği isteyip istemediğimden emin değilim.
Sözlümle Türkiye'den okuldan tanışıyoruz.Ben şu suralar Almanya'da eğitimimle ilgili master yapıyorm burada yaşayan dayımlarla kalıyorum.
Konunun detaylarına girmeden şunu belirtmek istiyorum ki sözlüm beni çok seviyor ve belki de bir kızın evleneceği erkekte aradığı birçok özellikleri taşıyor.Fakat dediğim gibi ben onunla evlenmeyi isteyip istemediğimden emin olamıyorum.
Beni şüpheye sokan durumların başında ailesi geliyor, benim ailem İzmir'de yaşıyor onun ailesi de Samsun'da, babası tarım işi ile uğraşıyor.Babasını yalnızca beni istemeye geldiğinde gördüm babacan biri ama annesi çok laf sokmayı seven biri, evliliğimizde onlarla yaşama durumumuz yok ama ben bu tip insanlara alışkın değilim,bana bişey dediğinde cevap vermemeye çalışıyorum ama bazen zor dayanıyorum.Benden başka 2 gelini daha var ve şikayetçiler, ayrıca ailesiyle aramızda gözle görülür bir kültür farklılığı var, evlenince ailelerimizin görüşeceğini sanmıyorum, ki şimdiden de görüşmek istemiyorlar zaten.
Sözlüme karşı olan duygularıma gelince seviyorum ama "onsuz olamam" diyemiyorum.Bazı tartışmalarımız beni kendinden çok soğuttu, tartışma konularımız onun beni genelde kısıtlamaya çalışmasıyla ilgili ki ben zaten gayet ölçülü davranışları olan bir kızım, ama bikaç aydır pek görüşemiyoruz, o Türkiye'de ben burda, acaba o yüzden mi sıklaştı tartışmalar diye düşünüyorum. Geçen gün bir kız arkadaşımıın doğum günü partisine gitmiş olmamı bile sorun etti, he bir de çok inatçı dediğim dedik bir huyu var,beni böyle kabul et diyor.
İyi olduğumuz zamanlarda çok mutlu etmeyi bilir, buraya ilk geldiğim günler hergün bana kargoyla bi hediye ulaşırdı mesela, ya da ilk tanıştığımız zamanlarda her görüştüğümüzde bana bi zarf verirdi evde açardım,kiminden çiçekler çıkardı kiminden bana yazdığı şiirler.O günleri özlüyorum ama kendimi ondan çok soğumuş hissediyorum..Açık konuşmak gerekirse annesinin telefonda bile bana yetişip laf sokmaları herşeye karışması beni ondan soğutuyor.
Fikirlerinizi bekliyorum nasıl bi yol izlemeliyim hanımlar? özellikle benzer deneymleriniz varsa paylaşmanızı rica ediyorum
Yaklaşık 1 yıldır sözlüyüm kasımda nişan yapıcaz fakat şu sıralar bu evliliği isteyip istemediğimden emin değilim.
Sözlümle Türkiye'den okuldan tanışıyoruz.Ben şu suralar Almanya'da eğitimimle ilgili master yapıyorm burada yaşayan dayımlarla kalıyorum.
Konunun detaylarına girmeden şunu belirtmek istiyorum ki sözlüm beni çok seviyor ve belki de bir kızın evleneceği erkekte aradığı birçok özellikleri taşıyor.Fakat dediğim gibi ben onunla evlenmeyi isteyip istemediğimden emin olamıyorum.
Beni şüpheye sokan durumların başında ailesi geliyor, benim ailem İzmir'de yaşıyor onun ailesi de Samsun'da, babası tarım işi ile uğraşıyor.Babasını yalnızca beni istemeye geldiğinde gördüm babacan biri ama annesi çok laf sokmayı seven biri, evliliğimizde onlarla yaşama durumumuz yok ama ben bu tip insanlara alışkın değilim,bana bişey dediğinde cevap vermemeye çalışıyorum ama bazen zor dayanıyorum.Benden başka 2 gelini daha var ve şikayetçiler, ayrıca ailesiyle aramızda gözle görülür bir kültür farklılığı var, evlenince ailelerimizin görüşeceğini sanmıyorum, ki şimdiden de görüşmek istemiyorlar zaten.
Sözlüme karşı olan duygularıma gelince seviyorum ama "onsuz olamam" diyemiyorum.Bazı tartışmalarımız beni kendinden çok soğuttu, tartışma konularımız onun beni genelde kısıtlamaya çalışmasıyla ilgili ki ben zaten gayet ölçülü davranışları olan bir kızım, ama bikaç aydır pek görüşemiyoruz, o Türkiye'de ben burda, acaba o yüzden mi sıklaştı tartışmalar diye düşünüyorum. Geçen gün bir kız arkadaşımıın doğum günü partisine gitmiş olmamı bile sorun etti, he bir de çok inatçı dediğim dedik bir huyu var,beni böyle kabul et diyor.
İyi olduğumuz zamanlarda çok mutlu etmeyi bilir, buraya ilk geldiğim günler hergün bana kargoyla bi hediye ulaşırdı mesela, ya da ilk tanıştığımız zamanlarda her görüştüğümüzde bana bi zarf verirdi evde açardım,kiminden çiçekler çıkardı kiminden bana yazdığı şiirler.O günleri özlüyorum ama kendimi ondan çok soğumuş hissediyorum..Açık konuşmak gerekirse annesinin telefonda bile bana yetişip laf sokmaları herşeye karışması beni ondan soğutuyor.
Fikirlerinizi bekliyorum nasıl bi yol izlemeliyim hanımlar? özellikle benzer deneymleriniz varsa paylaşmanızı rica ediyorum
