hem dini hem sosyal açıdan söledim ben... sende hamileymişsin anne olunca anlarsın diyim ben o zaman sana... insanların en birinci hakkıdır yaşama hakkı... ya zaten maddi imkanı olmayıp, istemediği halde hamile kalan ama o bebeği isteyerek severek, yaşama hakkının elinden alamayacağının bilincinde olarak dünyaya getiren bi anne, onu sevgiden mahrum etmezzzz, dediğin gibi perişan etmez.. edecek olsaydı o bebeği doğurmazdı zaten.. maddi imkanı olmayıp, o kadar mutlu çocuklar var ki, neden aile sevgisinden.. anne baba merhametinden...
ıkili sohbete dönmesini istemiyorum ama öyle oldu....
Bekarken bir derdim var onusunda evlenince anlarsın derlerdi çok gülerdim, sanki evlenmeden evliliğin ne olduğunu hiç bilemiycez, etrafımızda evli insan hiç yok evlilik nedir nasıl bişeydir bilemiycez...
Evlendim, gene aynı yorumları yapıyorum, şimdi evlenince anlarsın diyemedikleri için biraz daha eski o zaman anlarsın diyorlar, yada sırf muhalefet olsun diye böyle yazıyosun dyolar...
Annelikle ilggili bi konu olduğunda da anne olunca anlarsın.. eee hamileyim diyorum, yok ille doğurunca anlarsın, sanki etrafımda hiç anne çocuk iişkisi, baba çocuk ilişkisi görmedim.. Çocuk ne şartlarda iyi yetişir ne şartlarda kötüolur bilemem...
Seni ne kadar tatmin eder bilmiyorum ama bebeğim doğduktan sonra da kürtaj hakkındaki düşüncelerim zerre kadar değişeyecek....
Ben sadece maddi sorun yaşayanlardan bahsetmedim ki, mutusz ailelerde sırf evliliklerini kurtarmak için çocuk yapabiliyorlar.. O mutsuzluğa bir çocuk doğurmak o çocuğun mutlu bir aileye sahip olma hakkını elinden almak değilmidir???
Herneyse, sanırım sizinle asla aynı fikirde olamıycaz, yada orta bir noktada buluşamıycaz...
Sizin fikirlerinize saygı duyuyorum, lütfen sizde benimkilere saygı duyun.
Bu forum fikirlerin ifade edidiği tartışıldığı bir platform. Herkes istediği şeye inanmakta istediği gibi düşünüp davranmakta özgür.. Birbirimizi kendi gfkirlerimizin doğruluğuna ikna etmek gibi bir hak sorumluluk yada görevimiz de yok...
Ama dediğim gibi bu düşüncelerin anne olup olamakla ilgisi yok, siz hernekadar beni yarım anne oalrak görseniz de ben rahmimde doğmasını dörtgözle beklediğim minicik bir melek büyütüyorum. O doğmadan dahi ona karşı olan tüm annelik babalık sorumluluklarını da yerine getiriyoruz....
Yeterince annelik duygusu da taşıdığımı düşünüyorum...