- 4 Ağustos 2014
- 3.195
- 4.106
- 133
- Konu Sahibi BlancKahkul
- #1
Hanimlar dert sayılmaz ama fikir istiyorum. Kız kardeş dediğim bir çocukluk arkadaşım vardı. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen cinsten. Arkadaşım ufak bir yanlış anlaşılma sonucu sözüne bir gün kala benimle kavga etti. Ama ne kavga. Demedigini birakmadi. Allahım nasıl yani benden bu denli mi nefret etti diye hala düşünüyorum. Sözleri kulagimda. Tabii söze de gelme sakın dedi. Nisan kına ve düğününe de cagirmadi. O kavga esnasında bana saydirken kendimi savunmadim, savunmak istemedim. Yazıklar olsun madem böyle düşünüyor sus dedim içimden. Birde sözü vardı açıkçası kötü geçsin istemedim. Neyse düğün geçti balayindalar. Düğün hediyesi olarak altın bir bileklik ev hediyesi olarakta 8li şu takımı aldım. Çünkü yillarimiz geçti. Bende çok emeği var. Vefa borcum var. Ama hediyelerini verdikten sonra görüşmeyecegim, sildim hayatımdan. Ve yuzunude gormek istemiyorum. Aynı zamanda da zamanında söyleyemedigim herşeyi bir kağıda yazıp ilistirdim hediyelerinin yanina. Ne denli kırıldığımi şaşırdığımi beni suçladığı herşeyi tek tek açıklayıp kendi savunmami yaptım. Artık ne olursa olsun eski arkadaşım olamayacagini yazdım. 1 sayfa kadar. Bunları annesine versem ona verse çocukça mi olur. Yada döndükleri zaman farklı bir isimle direk eşiyle yaşadığı eve kargolasam. Okuyunca benim olduğumu anlar nasılsa. Annemle mi göndersem yada. Kafama koymuştum ama komik ergence mi olur diye bir şüphe düştü içime.