İyi aksamlar herkese, benim 8. Sinifa giden bir kuzenim var. Kendisi kız. Geçmişte yaşamış olduğu bazı faktörlerden dolayı( ailevi vs.) çok içine kapanık bir çocuk maalesef. Genelde hep yalnız dolasir okulda, bir tane arkadasi var sadece, o da olur da okula gelmezse iyice yalniz kaliyor, bir de ben varim icini az da olsa acabildigi, baska kimseye icini acmaz. Annesi dahil. Geçen gün onlara gittigimde moralinin bozuk oldugunu gördüm. Ne oldu canım dedim. Söylemedi tabii ilk önce. Üsteleyince anlatmaya başladı. Okulda bahçedeki bankların birinde oturuyormuş. Onların bahcesinde beden eğitimi öğretmenlerinin bir kulube gibi kucuk odalari var. 2 beden egitimi ogretmenleri var birisi kadin birisi erkek. Erkek olan kuzenimi yanina cagirmis kuzenim de gitmis. Kadın olan öğretmen demiş ki hocam özel bir sey konusacaksaniz ben cikayim demiş.Ögretmen hayır hayır hocam kalın siz de demiş.Öğretmen telefonunu açmış kuzenime bir fotograf gostermis. Fotografta kuzenim tek basina bankta oturuyormus. Öğretmen sormuş bu fotoğrafta ne görüyorsun Yağmur demiş. Kuzenim de, kendimi görüyorum hocam demiş. Öğretmen de, peki başka ne görüyorsun demiş. Kuzenim de, hiçbir şey, demiş. Sonra öğretmen kuzenimi azarlarcasina konuşmaya başlamış. Senin bu yalnizligin nereye kadar? diye sormuş. Sen bu hayatta ömrünün sonuna kadar hep yalniz mi kalacaksin demiş. Sözde iyiligi için(!) söylemiş bunları. Arkadaşlar kuzenim çok kötü oldu ağladı anlatırken. Ya birkaç gündür aklımdan çıkmıyor çocukla böyle mi konuşulur? Çocuğun resmi mi çekilir? Öğretmenle konuşmaya gideyim mi