• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

KV beni annemden daha çok seviyor. Çok kötü hissediyorum. Yardım edin

Pembepusula

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Ekim 2017
698
889
33
kızlar şimdi bu da dert mi dieceksiniz. Ama dert. KV kızı yok. Hep bir kızı olsun istemiş. Benimle ilk tanıştığı gün boynuma atladı. Hep bi kızım yavrum annem. 3 aylık evliyim. Her yere benimle gitmek her şeyi benimle yapmak istiyor. Üstelik çalışıyorum. 2 gün görmese özledim diye ağlıyor. Kafayı yicektim. Araya mesafe koydum ve eşime durumu anlattım. Şimdi beni özlediğinde oğluna söylüyor. Ben müsait olunca arıyorum. Bu seferde vicdan azabı çekiyorum ona karşı. Ama asıl sorun bu değil. 16 yaşından beri yalnız yaşıyorum. Annem hiç bir zaman yanımda olmadı. Hastanede acilde ölmek üzereyken bile kimsem yok dedim hemşirelere, kimse gelmez. Annem gerilir ölünce çağırın dedim. Sanırım bu size durum hakkında bi fikir verir. Yıllarca onu hiç görmediğim oldu. Ama alışmıştım. Onu affetmiştim kendi içimde. Sık sık telefonla arar halini hattını sorardım çünkü artık yaşlı ve hasta. şimdi kaynananın aşırı sevgisi kendi anneme karşı kin ve nefret duymamı sağladı. Annemi hiç aramamaya başladım. İçimde nasıl anlatsam tuhaf bir boşluk var. KV ye çok üzülüyorum kendime acıyorum annemden nefret ediyorum. Sizce nasıl kurtulurum bu durumdan
 
Abartılı duygular icerisindesiniz bu kadar buyutmeyin ve cok dusunmeyin. Herkesin karakteri bir olmaz. Sevmiyor bile olsa nefret etme yinede ki seviyordur.
Ben annemi cok az ararim, genelde annem arar. Oyle cok sıkta gitmem farkli sehirlerdeyiz lakin annemi cok seviyorum.
Simdi annemin gelini olsa surekli gelip gitse, arasa annem benden nefret mi etmeli?
 
Peki annenizle neden bu kadar uzaktanız belli bir sebebi varmı acaba
 
Peki annenizle neden bu kadar uzaktanız belli bir sebebi varmı acaba
Aslında bir gün bir olay oldu ve biz uzaklaştık diye bir durum yok. Onun hep kendine ait bir dünyası vardı. Beni niye doğurduğunu hiç bir zaman anlayamadım. Sanırım kız çocuğu olmamdan kaynaklandı. Abimler için canını bile verir
 
Siz ne kadar yüreği temiz bir insansınız ya. Okurken icim cız etti. Size asla annenizin boşluğunu kv ile doldurun diyemem ama bu kadar sevgiye de kayıtsız kalmayın...
 
bende de vardi oyle bir kayinvalide zamaninda. derdim ki anneme onun kadar güvenmem . ne isim olsa koşar ederdi. hatta dogumumda bile hastanede o yanımdaydı. her konuda son derece iyi anlaşırdık. onun da kızı yoktu. sonra bebeğim uc aylıkken aldatıldığımı öğrendim. hemde o da yanımızdaydı. bebegime bakmaya gelmisti. herseyi bütün olaylari beraber yaşadık. oglunun eve boynunda morlukla gelmeleri , eve gelmemeleri, yalanlari, kavgalarımız bu konuyla alalakali herseyi yani. ve ben anne neden oğluna birsey demiyorsun bak yasadigimiz olay bu neden bana destek olmuyorsun ogluna iki çift laf etmiyorsun dedigimde NE YAPAYIM , OGLUMDAN MI VAZGECEYIM dedi velhasıl kelam biz bosandik ....... ve bu bosanma sureci 1 2 seneyi buldu. bu surecte ne beni nede torununu aradi sordu ..hatta kendi akrabalirina beni karalayip durdu. sonuc olarak arkadasim sen o seni cok sevmelerine coktaaa güvenme. birgun olur oglu senden vazgecerse o da seni unutuverir gider. onlarin sevgileri cok sevdikleri ogullarindan gelir. ne demisler önce can sonra canan...
 
Siz ne kadar yüreği temiz bir insansınız ya. Okurken icim cız etti. Size asla annenizin boşluğunu kv ile doldurun diyemem ama bu kadar sevgiye de kayıtsız kalmayın...
Teşekkür ederim zemo. Buraya yazmak bana iyi geldi sizlerin fikrini almak kendimi yalnız hissetmekten kurtardı. Belki zamanla sevgisine karşılık veririm
 
Aslında bir gün bir olay oldu ve biz uzaklaştık diye bir durum yok. Onun hep kendine ait bir dünyası vardı. Beni niye doğurduğunu hiç bir zaman anlayamadım. Sanırım kız çocuğu olmamdan kaynaklandı. Abimler için canını bile verir
Eğer anneniz gerçekten bu sebepten size karşı böyleyse zaten sizin yapacak bir şeyiniz yok. Kayınvalide iyi niyetli gibi duruyor ama ne olursa olsun anne gibi olmaz.
 
bende de vardi oyle bir kayinvalide zamaninda. derdim ki anneme onun kadar güvenmem . ne isim olsa koşar ederdi. hatta dogumumda bile hastanede o yanımdaydı. her konuda son derece iyi anlaşırdık. onun da kızı yoktu. sonra bebeğim uc aylıkken aldatıldığımı öğrendim. hemde o da yanımızdaydı. bebegime bakmaya gelmisti. herseyi bütün olaylari beraber yaşadık. oglunun eve boynunda morlukla gelmeleri , eve gelmemeleri, yalanlari, kavgalarımız bu konuyla alalakali herseyi yani. ve ben anne neden oğluna birsey demiyorsun bak yasadigimiz olay bu neden bana destek olmuyorsun ogluna iki çift laf etmiyorsun dedigimde NE YAPAYIM , OGLUMDAN MI VAZGECEYIM dedi velhasıl kelam biz bosandik ....... ve bu bosanma sureci 1 2 seneyi buldu. bu surecte ne beni nede torununu aradi sordu ..hatta kendi akrabalirina beni karalayip durdu. sonuc olarak arkadasim sen o seni cok sevmelerine coktaaa güvenme. birgun olur oglu senden vazgecerse o da seni unutuverir gider. onlarin sevgileri cok sevdikleri ogullarindan gelir. ne demisler önce can sonra canan...
Geçmiş olsun. Aslında ben de anlam veremiyorum bir yandan sonuçta elin kızıyım bi yerde niye beni çok seviyor diye. Belki de oğluna karşı iyi olmak içindir. Sonuçta eşim hala maddi manevi destek veriyor onlara. Sonra da kendimi fesat öküzün altında buzağı arayan bi tip gibi hissediyorum. Sevilmeyi bilmiyorsun diyorum kendime. Valla acı çekiyorum
 
Ben annemden duymadığım lafları kayınvalidemden duydum.telefonu bir kere bile alo diye açmamıştır.prensesimm bebegim yavrummm vs.kadin resmen sevgi kelebeği.cok ta severim.mesela telefonu kapatırken bana seni seviyorum diyor:-)ona ayak uydurmam zor oldu.cunku annemle daha resmi diyaloğumuz var.aliskin değil bünye.ne bileyim bazi anneler sanırım içinden seviyor.yada fazlaca hayat yorgunu mu oluyorlar ne.ama bilirim sever annemde beni.ama belli edemez fazla.belkii sizin annenizde oyledir
 
Back
X