KV beni annemden daha çok seviyor. Çok kötü hissediyorum. Yardım edin

Yıllarca anne sevgisinden mahrum kalmışsınız ve Allah size sizi annenizden daha çok bağlı bir kayınvalide nasip etmiş. Herkese öyle güzel seven KV nasip olmaz. Elbette fazlası bunaltabilir ama birde bu açıdan bakın. Benim kayınvalidem de çok iyidir Allah'a şükür ama şöyle düşünün; her çocuk hangi yaşta olursa olsun anne sevgisi ve ilgisine muhtaçtır. Annenizi affedin. Yanınızda olmama sebepleri nelerdir bilmiyorum ama sizi kendinden nefret ettirecek şeyler yapmadıysa hiçbir şey için çok geç değil. Birbirinize hâlâ geç kalmış değilsiniz. Ben çok sorunlu bir ergenlik geçirdim, o dönemler için benim kadar anneminde suçu var. 23 yaşındayım ve hayatta annemin bana yaptığı kötülüğü hayatım boyunca unutabilir miyim bilmiyorum. Kendince her şeyi benim iyiliğim için yapmış olsa da benim için çok yaralayıcı sonuçlar doğurdu. Fakat bunlardan daha çok, daha önemli bir şey var. Canım yansa koşacak ilk kişi olduğunu bilirim. Küçükken her akşam özene bözene hazırladığı ballı sütleri, hasta olduğum zaman iyileşmem için yaptığı onca şeyi hiç unutamam. Tek bir lokma yiyeyim diye debelenip dururdu. Ben annemi emdiğimi bile hatırlıyorum. Sırf emmeyi seviyorum diye dört yaşına kadar beni emzirdi. Emmek istediğim zaman işini gücünü bırakırdı uzanır, kolunu açar sarılırdım koluna beni emzirirdi. Aynı şeyler değil asla belki sizinki ile ama dediğim gibi içimde asla geçmeyecek bir yara var annem yüzünden. Her ne olursa olsun. Hayatım boyunca beni her zaman sevdiği için bile annemden nefret edemem. Yokluğunun düşüncesi bile o kadar acı verici ki... bir şekilde toparlamaya çalışın annenizle. Ona anne olduğunu, sizin onun evladı olduğunuzu hatırlatın. Belki geç kalınmış bile olsa birbirinizi bulabilirsiniz. Kayınvalidenize gelince mesafe koymayın ama ona böyle şeylere alışkın olmadığınızı tatlı bir dille anlatabilirsiniz.

Pembepusula .!.:

kızlar şimdi bu da dert mi dieceksiniz. Ama dert. KV kızı yok. Hep bir kızı olsun istemiş. Benimle ilk tanıştığı gün boynuma atladı. Hep bi kızım yavrum annem. 3 aylık evliyim. Her yere benimle gitmek her şeyi benimle yapmak istiyor. Üstelik çalışıyorum. 2 gün görmese özledim diye ağlıyor. Kafayı yicektim. Araya mesafe koydum ve eşime durumu anlattım. Şimdi beni özlediğinde oğluna söylüyor. Ben müsait olunca arıyorum. Bu seferde vicdan azabı çekiyorum ona karşı. Ama asıl sorun bu değil. 16 yaşından beri yalnız yaşıyorum. Annem hiç bir zaman yanımda olmadı. Hastanede acilde ölmek üzereyken bile kimsem yok dedim hemşirelere, kimse gelmez. Annem gerilir ölünce çağırın dedim. Sanırım bu size durum hakkında bi fikir verir. Yıllarca onu hiç görmediğim oldu. Ama alışmıştım. Onu affetmiştim kendi içimde. Sık sık telefonla arar halini hattını sorardım çünkü artık yaşlı ve hasta. şimdi kaynananın aşırı sevgisi kendi anneme karşı kin ve nefret duymamı sağladı. Annemi hiç aramamaya başladım. İçimde nasıl anlatsam tuhaf bir boşluk var. KV ye çok üzülüyorum kendime acıyorum annemden nefret ediyorum. Sizce nasıl kurtulurum bu durumdan

Genişletmek için tıkla...

hastayken bile yanımda olmayan anneyi napayım, yetişkinlikte bile hasta olunca insanın ilk aklına annesi geliyor, çünkü hastayken hep anneler bakıyor, bence annene karşı hislerin normal ama insaniyet adına daha da ilerlemesini engelleyebilirsin bu duygunun
kaynana hissettiklerin normal değil, aslında vicdan yapacağın hiç bişey yok, kaynananın kendini dizginlemesi seni boğmaması lazım belki bunu tatlı dille anlatabilirsin, kaynana üzülmene de gerek yok, ortada üzülcek bişey yok çünkü aslına bakarsan, yani bu vicdan yaptırma olayıyla seni kontrol etmesine izin verme, bu ilerde çok sorun çıkartabilcek bişey bence, ama aslında iyi niyetli olduğu için bunları tatlı dille yapmalısın
kendine neden acıdığını ise anlamadım, bence kendinle gurur duy, çocuk yaştan tek başına yaşamak ne demek, büyük bi başarı bence

Kaynana ne kadr iyi olsada. Anne gibi olmaz Zamnlar değişir daha yenisiniz. Bence annen seni seviyordur ama belki geçerli sebepleri vardır.

Blacksee55 .!.:

Bu arada benim kaynanada ikinci gün telde konuşsak sesini ozledim annemmmmm der. Cocuk gibi seviyor bizi nisanlimla. Bizde 30lu yaşlardayız. Ben oğlumu bırakamam ayrılamam diyor. Sanki ben erkegim. Onun oğlunu gelin alıyorum tovbe tovbe

Genişletmek için tıkla...

Canim yaa ben oglunu birakamam ayrilamam da ne :) o zaman evlendirmeyecek dibinde tutacak butun omur

asli0282 .!.:

Canim yaa ben oglunu birakamam ayrilamam da ne :) o zaman evlendirmeyecek dibinde tutacak butun omur

Genişletmek için tıkla...

Imkani olsa onuda yapar ahahaha

aslinda cok sanslisiniz farkinda degilsiniz
omrunuz boyunca anne sevgisi , sefkati gormemissiniz
allah da size , sizi cok sevip sarmalayacak bi kv gondermis , bence degerini bilin
mesafenizi koruyarak da onu sevebilir , sevgisini alabilirsiniz

Pembepusula .!.:

kızlar şimdi bu da dert mi dieceksiniz. Ama dert. KV kızı yok. Hep bir kızı olsun istemiş. Benimle ilk tanıştığı gün boynuma atladı. Hep bi kızım yavrum annem. 3 aylık evliyim. Her yere benimle gitmek her şeyi benimle yapmak istiyor. Üstelik çalışıyorum. 2 gün görmese özledim diye ağlıyor. Kafayı yicektim. Araya mesafe koydum ve eşime durumu anlattım. Şimdi beni özlediğinde oğluna söylüyor. Ben müsait olunca arıyorum. Bu seferde vicdan azabı çekiyorum ona karşı. Ama asıl sorun bu değil. 16 yaşından beri yalnız yaşıyorum. Annem hiç bir zaman yanımda olmadı. Hastanede acilde ölmek üzereyken bile kimsem yok dedim hemşirelere, kimse gelmez. Annem gerilir ölünce çağırın dedim. Sanırım bu size durum hakkında bi fikir verir. Yıllarca onu hiç görmediğim oldu. Ama alışmıştım. Onu affetmiştim kendi içimde. Sık sık telefonla arar halini hattını sorardım çünkü artık yaşlı ve hasta. şimdi kaynananın aşırı sevgisi kendi anneme karşı kin ve nefret duymamı sağladı. Annemi hiç aramamaya başladım. İçimde nasıl anlatsam tuhaf bir boşluk var. KV ye çok üzülüyorum kendime acıyorum annemden nefret ediyorum. Sizce nasıl kurtulurum bu durumdan

Genişletmek için tıkla...

anne sevgisini tam olarak tadamadığın için kv.ne de yeteri karşılığı veremiyorsun. senin sorunun kv ile değil kendinle. annenle olan bu uzaklığı kendi içinde çözmelisin. bunun için de bir uzman yardımı almaktan çekinme.

Pembepusula .!.:

kızlar şimdi bu da dert mi dieceksiniz. Ama dert. KV kızı yok. Hep bir kızı olsun istemiş. Benimle ilk tanıştığı gün boynuma atladı. Hep bi kızım yavrum annem. 3 aylık evliyim. Her yere benimle gitmek her şeyi benimle yapmak istiyor. Üstelik çalışıyorum. 2 gün görmese özledim diye ağlıyor. Kafayı yicektim. Araya mesafe koydum ve eşime durumu anlattım. Şimdi beni özlediğinde oğluna söylüyor. Ben müsait olunca arıyorum. Bu seferde vicdan azabı çekiyorum ona karşı. Ama asıl sorun bu değil. 16 yaşından beri yalnız yaşıyorum. Annem hiç bir zaman yanımda olmadı. Hastanede acilde ölmek üzereyken bile kimsem yok dedim hemşirelere, kimse gelmez. Annem gerilir ölünce çağırın dedim. Sanırım bu size durum hakkında bi fikir verir. Yıllarca onu hiç görmediğim oldu. Ama alışmıştım. Onu affetmiştim kendi içimde. Sık sık telefonla arar halini hattını sorardım çünkü artık yaşlı ve hasta. şimdi kaynananın aşırı sevgisi kendi anneme karşı kin ve nefret duymamı sağladı. Annemi hiç aramamaya başladım. İçimde nasıl anlatsam tuhaf bir boşluk var. KV ye çok üzülüyorum kendime acıyorum annemden nefret ediyorum. Sizce nasıl kurtulurum bu durumdan

Genişletmek için tıkla...

siz anne sevgisinden mahrum kalmıssınız
o da demekki kız cocuk sevgisinden mahrum kalmıs

karsılıklı birbirinizin eksikliklerini tamamlıyorsunuz sanırım
annenize kinlenmeyin.

eğer cok samımıyetten süreklı gorusmekten de sıkılıyorsanız ( ben de bu yapıdayım )
kv denizle yüzyüze güzelce konusun
onu sevdiğinizi ama çalıştıgınızı yeterınce vakıt ayıramadıgınızı bunun onunla ılgılı değil
kendi yapınızla ilgili oldugunu anlatın.