- 11 Kasım 2019
- 1.484
- 1.503
- 63
- Konu Sahibi Yalnizbiranne
-
- #1
Merhaba hanımlar. Kayınvalidemin evi bize yürüme mesafesinde çok yakın. Kendisi yaklaşık 60 yaşında bu yaşa kadar annesiyle hiç ayrılmamış,kışın annesiyle burda, yazın köyde. Geçen yıl annesi korona oldu, atlattıktan sonra artık kendine bakamaz oldu. Kv aşırı tembel evi çok kötü durumda ne yemek yapar ne temizlik, yapabiliyor ama canı istemediği için yapmıyor. Annesi bu sene buraya yakın diğer kızında kalmaya başladı, kv evinde tek, kp sürekli kahvaltı yemek bulaşık bunaldı köye kaçtı kışın ortasında. Kv evde iki oğluyla kaldı onlar gündüz işte. Akşama kadar oturup sadece tuvalete kalkan, bütün gün hiçççççç ama hiç hiç susmayan biri. Bi dakika susamıyor sürekli aynı şeyleri anlatıyor, saçma sapan gereksiz sorular soruyor, bildiği aynı şeyleri soruyor, evdeki eşyalar hakkında olsun aklınıza ne gelirse her şeyi soruyor ona açıklama yapmaktan insanın beyni dönüyor. Evinde canı sıkılıyormuş gündüz vakit geçiremiyorum diyor sürekli canım sıkılıyor demesinden gına geldi iş yap diyorum sıkılmaya vaktin olmaz. Bahaneler üretiyor asla hiç bir şey yapmıyor. Ona göre gelin demek hizmet demek. Kaynananın iş yaptığı nerde görülmüş demişti bir kez. 2 günden beri bizde kalıyor, geçen hafta da 3 gün bizdeydi, sonra kız kardeşine gitti o da istemiyor geri bize geldi. Mideme yumruk oturmuş gibi hiç geçmiyor o kadar sıkıntılıyım ki kalmak istemiyorum onla birlikte çünkü hiç susmuyor aşırı derecede boş biri. Daha önce ona kızıp kalma yatılı istemiyorum demiştim açık açık ama yüzsüz. Bugün akşam gideceğini söylüyor bilmiyorum gider mi. Pazartesi köye gidiyorlar ne kadar kalır bilmiyorum keşke gelmese gidecekler diye dün bişey demedim, bana sormuyorsun geliyorsun kalmanı istemiyorum herkes gibi gel otur yemek yiyelim torunlarını oğlunu gör git diyemedim ama hiç sıkıntım geçmiyor evi şurda yakında yani niye benim başımda keyfi kalıyor siz ne diyorsunuz bu duruma?