Kv ve görümceleri ne sıklıkla arıyorsunuz?

Ne kadar alttan alırsanız o kadar göreviniz haline gelir. Bizde de durum öyle en başta konuştum,tanımıyorduk neticede yanlış anlaşılmasın dedim.
Beni kayınpederim ayrı kaynanam ayrı arıyordu ve saatlerce süren muhabbetler üstüne bir de dede eklenmişti.Allahım aklıma geldikçe çıldırıyorum. Eşim de nişanlıyız diye böyle diyordu evlendik daha beteri oldu.
Personel görev listesi gibi arama görevi yüklemişlerdi kendilerine.
Üstelik eşim de bir şey diyemiyordu çünkü aşırı alıngan, tripli küsen bi babası vardı kadın gibi.
Ders çalışıyorum aramayın diyorum yine arıyorlar, sevmiyorum telefonda konuşmayı diyorum yine arıyorlar.
Kendi çocuklarını aramıyorlardı beni arıyorlardı. Artık cinnet geçirecektim. Çok şükür açmaya açmaya biraz azalttım.
Gerçekten toplumumuz sınır bilmeyen, saygıdan yoksun bir toplum. Hiçççç eşim alınır mı diye düşünmeyin. Onların evladı siz değilsiniz, kimse o arasın.
Ve unutmayın nasıl alıştırırsanız hep o beklenecek.
Beni arasalar yine neyse bir de eşime laf dokundurup aramam için ulak gönderiyorlar. bazen mesela öyle bir kelime oyunları dönüyor ki ben özür dileyip davet edecek konuma gelmiş oluyorum. Çok ilginç. Bir de tek ben değil mesela benim ailemin de onlara gidip gelmesini ve annemle babamın da kandilde vs aramasını da istiyorlar . Annemle babama da trip atıyorlar 😂 gerçekten cinnetlik ve garip.
 
Beni arasalar yine neyse bir de eşime laf dokundurup aramam için ulak gönderiyorlar. bazen mesela öyle bir kelime oyunları dönüyor ki ben özür dileyip davet edecek konuma gelmiş oluyorum. Çok ilginç. Bir de tek ben değil mesela benim ailemin de onlara gidip gelmesini ve annemle babamın da kandilde vs aramasını da istiyorlar . Annemle babama da trip atıyorlar 😂 gerçekten cinnetlik ve garip.
Neden kendileri şehzade soyundan falan mı ? Bu erkek alilerini anlamak imkansız gibi bir şey. Her şeyi kendilerine hak görüyorlar sanırım.
Hiç gerek yok mesafe çok güzel bir şey. Bunu da şimdi başaramazsak ilerisi için daha da zor.
Sınırlarınızı daha sonra cinnet geçirmemek adına koruyun. Eşinize de kulak asmayın.
Herkes kendi anne ve babasıyla ilgilensin. Hayatımıza seneler sonra girmiş insanları başımızın üstüne koyacak halimiz yok.
 
Çok tuhaf geliyor bana bu konualr . Bir insan evlendi diye kendi ailesinden vazgeçip nasıl başka insanların güdümüne girebilir. Hiç mi iciniz kalkmıyor . Adam sizin ailenize sizin gösterdiğiniz ilgiyi bilw göstermiyor . Kaldı ki biliyorsunuz ailenize gitmenizden memnun değiller . Eliniz para da tutuyor yani içiniz nasıl alıyor bunları ben anlamıyorum .
İçim almıyor işte garipsiyorum. Mesafe koyunca da soğuk ve ketum gibi muamele ediyor ve öyle lanse ediyorlar eşime bile öyle düşündürtüyorlar ama ben takmıyorum eşimi de artık. Aklını kullansın görsün ne diyeyim yani. Ben kendi işime bakıyorum yine. İlk başta açık açık dobra bi şekilde söylüyordum hislerimi kötü oluyordum. Ama baktım onlar anlamazlıktan gelerek iyi oluyorlar eşimin gözünde. Artık ben de salağa yatıyorum.
 
Neden kendileri şehzade soyundan falan mı ? Bu erkek alilerini anlamak imkansız gibi bir şey. Her şeyi kendilerine hak görüyorlar sanırım.
Hiç gerek yok mesafe çok güzel bir şey. Bunu da şimdi başaramazsak ilerisi için daha da zor.
Sınırlarınızı daha sonra cinnet geçirmemek adına koruyun. Eşinize de kulak asmayın.
Herkes kendi anne ve babasıyla ilgilensin. Hayatımıza seneler sonra girmiş insanları başımızın üstüne koyacak halimiz yok.
Evet az önce de söyledim eltim kv falan alttan alttan anlamazlıktan gelerek işini hallediyor. Ben de kendimi yormuyorum konuşup tartışarak. İki yüzlü davranmak istemiyordum ama artık takmıyorum ben de işime geldiği gibi davranıp salağa yatıyorum. Anlamazlıktan geliyorum laf dokundurmaları falan 😂
 
Selam hanımlar. biz, eşimin ailesi ve benim ailem hepimiz aynı şehirdeyiz. Eşimin ailesiyle daha yakınız. Biz eşimle şu konuda biraz zıttız ben daha bireyselim karar alırken. Buna rağmen en kötü haftada bir mutlaka gidiyoruz. Eşimi kırmak istemiyorum. Ama zaten çalışıyoruz ve ben daha çok baş başa vakit geçirme taraftarıyım. Kendi ailem için de böyle hatta benim annem bile siz birlikte olun der çoğu zaman. Ama eşimin ailesi görümcelerim de dahil hep beklenti içindeler. Her boş anımızda gitmemizi beklerler. Eşim de gitmek istiyor gitmese de her gün hepsini arar en az 10’ar dk konuşur. Sık sık kızları gibi aramamı beklerler ve her planıma onları dahil etmemi isterler. Bazen anneme sık gitmememe rağmen anneme gitmemize bozulurlar falan. Bizi çok yalnız bırakmak istemiyorlar sanırım hep bi eşimi kendime bağlarım ve yönlendirirm diye bi korku var öyle despot biri olmamama rağmen. Ve ben şöyle düşünüyorum nasıl kv ile kendi kızları gibi samimi olup her derdimi anlatabilirim? Bu beklenti saçma değil mi sizce de? Kendi annemin bile önüne koymamı bekliyor onu bazen. Ve ben telefonda da konuşmayı çok sevmeyen biriyim. Yaşım onlara göre küçük ve yapım da farklı dediğim gibi bu kadar beklentiye alışamadım eşim de sürekli beklenti içinde. Ara , anneme sor, anneme danış babama soralım yemeğe çağıralım ablamı çağıralım annemi çağıralım falan kafasında sürekli ve ben çok aramıyorum. Eşim de benim ailemi çok aramaz ama ona rağmen benden bekliyor. Kısaca siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz eşiniz kırılmasın diye alttan alıyor musun yoksa mesafeli misiniz?
Yapmadigin sürece alisacaklar. Tabi kocan yonlendirme ile seninle tartışma çıkarmayan biriyse.
 
Evet az önce de söyledim eltim kv falan alttan alttan anlamazlıktan gelerek işini hallediyor. Ben de kendimi yormuyorum konuşup tartışarak. İki yüzlü davranmak istemiyordum ama artık takmıyorum ben de işime geldiği gibi davranıp salağa yatıyorum. Anlamazlıktan geliyorum laf dokundurmaları falan 😂
Evlilikte geniş aileyi idare etme ne yazık ki böyle oyunlar üstüne kurulu. Boşverin kim daha edepsizse o kazanır 😆
 
Valla ben hiç aramıyorum ya en son konuşalı sene olacak gibi ,bayramda gideceğiz mecbur işte sadece yılda iki bayram eşimin hatrına; onun dışında kır yılda bir gideriz ,eşim hastalık filan olursa ekstra gidelim mi der gitmezsem kendi gider gelir öyle ama hiç aramam yani 2 sene aramasam aklıma gelmez ,ben de onların aklına gelmem,eşim telefonla arar ama haftada iki filan
 
Ay içim daraldı. Zaten her hafta gördüğüm insanı ben neden bir daha arayayım ki?
Kayinvalidemle farklı şehirlerde olduk, bir süre birlikte de yaşadık, farklı ülkede de olduk. Aramiz gayet iyidir ve kendisi aynı evdeyken bile insanin özel alanina saygı gösteren asla darlamayan biri. Eşimle bile telefonla konuşma sıklıkları bazen bir hafta/on güne dayanıyor. Bazen ben arıyorum artık kırılmasın diye. Hatrı vardır bende.
Görümcem yok. Eltim var ve sadece bayramda ararım bir arada değilsek. Senede 3-5 gün kvnin evinde görüşürüz.

Eşim bana annemi ara, anneme sor, ablamı yemeğe çağıralım dese baya olay çıkarırım. Elbette ki bazen büyük kararlar alırken aile büyüklerine danışılabilir. Ama her dakika herşey için ailelere hesap vermem. Çalışan halimle sürekli onlara gidelim onlar bize gelsin bilmem ne diye misafircilik oynayamam. Kendi ailemle de aynı şehirde yaşamıyorum ve çok sık bir araya gelemiyorum yine de anneme gittim annemle konuştum diye laf söylecek insandan daha da uzaklaşırım. Eşinizin evdeymiş gibi davranması falan aşırı itici.
 
Yalnız değilmişim çok sevindim , benim de aram iyi ama hiç aramam o da aramaz kafamız rahat.
Kayınvalide beni arar da bebeğin yanında elime telefonu alamıyorum,gene konuşamıyoruz.

Bebek uyuyunca dönüş yapınca çok sessiz konuşuyorum bu defa o duymuyor.

En iyisi konuşmamak.
 
Kv kp yok bende... eltilerimi hiç aramam onlarda beni aramaz. Görümcelerimi ayda yılda bir ararım. Onlar sık arar canm istemezse açmam ve bunu bilirler alınmazlar sağolsunlar.Bir aradayken gayet samimi ve iyiyiz severim hepsini iyi insanlardır ama telefonla eş ailesiyle sürekli konşmak bana göre değil...
 
Biz yurtdışındayız. Eşim hergün arar gündüz işteyken akşam ararsa denk gelirsek ben se konusurum.
Kendim 2-3 haftada 1 ararım o kadar.

İlk evlendiğimizde haftada 3-4 arıyordum eşimde söylüyordu muhtemelen kv istiyorsu. Ozaman saf ve temiz duygularımla aman anne kız gibi olucaz diye arıyordum sonra gerçeklerle yüzleştim😂.
Asla bunu hak edecek biri değil. Oyuzden kendimden ödün verip onun o kibir ve egosunu beslemiyorum artık.
 
Hiç aramıyorum.Bayramlarda tatilde değilsek ,anneler ve babalar gününde ,bir de önemli bi sağlık sorunu olursa evlerine gidiyorum..mesafeliyim,arada laf sokuyodu,oğluna şikayet ediyodu aramıyo diye ama eşim asla bu konuda bişey demez,bıraktı peşimi neyseki…mesafeliyim,kafam rahat…görüncemi de aramam,bi araya gelince iyiyizdir aslında o annesine benzemez ama annesiyle beraberler sürekli o yüzden ona da yanaşmıyorum
 
Ha bi de eşim annemlere gittiğimizde onlara söyleyemiyor bile o derece. Evdeymiş gibi davranıyor falan resmen komedi. Benim annem de garibim hiç o toplara girmeyecek kıskançlığın k si olmayan bi kadın. Hayır ben 2 senede nasıl seni annem yerine koyabilirim ki.
Şimdi size komedi gibi geliyor ama çocuğunuz olduğu zaman göreceksiniz gerçekleri. Böyle adamdan ısrarla çocuk yapmaya çalışıyorsunuz. Anne baba olmayacaksınız, kendi anne babası için torun yapmış olacaksınız. Bebekle ilgili her şeyi annesine soracak, her şeyi annesi bilecek hatta bebeği kendi ailenize götürmenize bile laf sokacaklar. Siz de eşim kırılmasın eşim üzülmesin diye ezim ezim ezileceksiniz. Çünkü koca her şeyden önemli.

Ne münasebet sen kimsin ki benim ailemin evinde tiyatro çeviriyorsun, hayırdır burası yasak bölgemi de geldiğini gizliyorsun, senin ailenin ne haddine bizim buraya gelip gitmemize karışmak demeyin sakın, küser kocanız. Böyle sümsük, anası babası höt dese korkudan düşüp bayılacak tiplerden koca da olmaz baba da. Ama siz oldurmaya çalışmaya devam edin. Ne size ne de ailenize saygısı olmayan adamdan yapın ısrarla o çocuğu.
 
Kayınvalidemle aram iyidir.Ama sınırlarım bellidir ileriye geçmesine müsade etmem.Kayınpederim ve kayınvalidem çocuğu görmek için görüntülü arıyorlar bazen aynı sehirdeyiz aslında.Özlediklerinden dolayı aradıklarını söyledikleri için çok müdahale etmemeye çalışıyorum ama sıklığı önemli.
Görümcem veya eltim yok.Eşimin abisi farklı şehirde yaşıyor,arada sırada gelir ama sürekli telefonda konuşmak görüntülü görüşmek ister.
Eşim için belki sıkıntı yok ama aynı evdeyiz sonuçta her zaman müsait olmayabiliyorum.Bir ara çocuğu özlüyorum diye her gün görüntülü aramaya başladı rahatsız olduğumu hissettirdim tabiki arayacak ama rahatsız ediyor muyum diye sorgulamalı.Her gün aramak veya aranmak bana rahatsız edici geliyor.
Yine arıyor tabiki ama artık sık değil.
Bu erkek ailelerinde var böyle şeyler ağırlıklı olarak ve bana bu durum garip geliyor.
Benim de ailem çok özler ama pat diye arayalım görüntülü konuşalım gibi eylemleri olmaz.
Eşimin ailesine karşı koyduğu sınırla benim koyacağım sınır aynı olacak diye bir zorunluluk yok.
Dengeyi seviyorum ben.Ne çok fazla ne de çok az.Kendi ailem de olsa arkadaşım da olsa eşim de olsa eşimin ailesi de olsa bu böyle.
Dolayısıyla eşimle aramda senin ailen benim ailem,neden aramadın aramıyorsun konuşmuyorsun sorunu olmadı.
Canım ne zaman isterse ozaman gidiyor,o zaman arıyorum.
 
Katılıyorum az önce de ondan bahsettim. Bu görev haline geldiği için ben kasılıyorum zorlama ilişkileri sevmiyorum. O da o zorlamayı çok hissettirdi sanırım. Bi de hep oğlunu onlardan almışım ve oğlunu mutlu etmek için her şeyi yapmam gerekiyormuş gibi davranınca iyice soğukluk oluyor ister istemez.


Sorun kv-görümce değil. Sorun memeden kesilmemiş eşiniz. Bunu anladığınızda sorunu çözeceksiniz zaten. O söylemedi mi annenlerde olduğunuzu; siz söyleyeceksiniz. Ne münasebet.
 
Selam hanımlar. biz, eşimin ailesi ve benim ailem hepimiz aynı şehirdeyiz. Eşimin ailesiyle daha yakınız. Biz eşimle şu konuda biraz zıttız ben daha bireyselim karar alırken. Buna rağmen en kötü haftada bir mutlaka gidiyoruz. Eşimi kırmak istemiyorum. Ama zaten çalışıyoruz ve ben daha çok baş başa vakit geçirme taraftarıyım. Kendi ailem için de böyle hatta benim annem bile siz birlikte olun der çoğu zaman. Ama eşimin ailesi görümcelerim de dahil hep beklenti içindeler. Her boş anımızda gitmemizi beklerler. Eşim de gitmek istiyor gitmese de her gün hepsini arar en az 10’ar dk konuşur. Sık sık kızları gibi aramamı beklerler ve her planıma onları dahil etmemi isterler. Bazen anneme sık gitmememe rağmen anneme gitmemize bozulurlar falan. Bizi çok yalnız bırakmak istemiyorlar sanırım hep bi eşimi kendime bağlarım ve yönlendirirm diye bi korku var öyle despot biri olmamama rağmen. Ve ben şöyle düşünüyorum nasıl kv ile kendi kızları gibi samimi olup her derdimi anlatabilirim? Bu beklenti saçma değil mi sizce de? Kendi annemin bile önüne koymamı bekliyor onu bazen. Ve ben telefonda da konuşmayı çok sevmeyen biriyim. Yaşım onlara göre küçük ve yapım da farklı dediğim gibi bu kadar beklentiye alışamadım eşim de sürekli beklenti içinde. Ara , anneme sor, anneme danış babama soralım yemeğe çağıralım ablamı çağıralım annemi çağıralım falan kafasında sürekli ve ben çok aramıyorum. Eşim de benim ailemi çok aramaz ama ona rağmen benden bekliyor. Kısaca siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz eşiniz kırılmasın diye alttan alıyor musun yoksa mesafeli misiniz?
Onlara bu kadar önemli oldukları düsüncesi nereden gelmş acaba
 
Kimse kimseyi alttan almak zorunda değil,zaten eşiniz için arasanız yada onların istediği gibi davransanız bir yerde patlarsanız yada karşı taraf hep bir tık fazlasını bekler.Sınırınızı en başta koyun,onlar öyleyse sizde böylesiniz.Sorunun cevabı artık hiç aramıyorum,ararlarsa konuşuyorum.
 
Kayınvalidem vefat etti.Kayınpederim tek yaşıyor.Haftada bir arar hatrını sorarım, sevinir dua eder hatta kendi cocuklarıyla benimle olduğu kadar konuşmaz.Görümcelerimle sık görüşmem bayram seyran yada eşim konuşurken denk gelirsem.Evlendiğimiz ilk zamanlar her pazar sabah 7 de telefonumuz çalardı telefona uyanırdık.Zamanla hepsi bitiyor 🙂
 
Back
X