- 7 Ocak 2016
- 10.350
- 49.942
- 598
Eşim de annesinin patavatsız konuştuğunun farkında. Annesini kötülemiyor tabi ama o da haklısın öyle demesi yanlış olmuş diyor. Ben eşimden dolayı öncelikle gelmesini istiyorum, ama sonra yine başa saracağız diye korkuyorum. Kvmin her konuda kendisini öne alıp ben kırıldım havalarını sevmediğim için gelmesin dedim. Bebek kaybettim kin düşünüyor, cenaze var kin düşünüyor. Oğluna beni kaç kez şikayet etti. Bu bana iyiniyetli gelmiyor. Annem, bana bir kez şikayet etmedi eşimi, etmez de. Kv, benim buna tahammül edemediğimi ve eşimle tartıştığımı biliyor. Bir kez de telefonda benle ilgili saygısız dediğini duydum eşime. Kendisi eşime de çok küsüyor. Bir kez ben barıştırmak için aradım kızıp benim de yüzüme telefon kapattı. Ortalığı hep darmaduman yapıyor. Valla hatırladıkça iyi ki çağırmadım boş ver vicdanı diyorum ama sonra siz inanmasanız da içim acıyor. Gerçekten bu konu beni çok meşgul ediyor
Ben eşinizin genel tavrını sormadım. Siz annen eve gelemez dediğinizde susup oturuyor mu onu sordum? Kadın bir başına tek çocuğunu büyütmüş ama şimdi oğlunun evine gelip gelememesi sizin paşa gönlünüze bağlı. Sizin anneniz başka eşinizin annesi bambaşka insanlar, kıyas yapmanızın yararı olmaz. Eşiniz de aradaki dengeyi kuramamış. Anne oğul küserler barışırlar aralarındaki mesele. Kayınvalideniz çok iyi bir insan demiyoruz zaten ama siz de bana iyi niyetli bir insan gibi gelmiyorsunuz. Anne oğul birbirine düşse zil takar oynarsınız gibi geliyor hiçte içinizin acıdığına inanmıyorum. Kayınvalideye kinci diyorsunuz ama asıl kinci sizsiniz. Hiç mi kendinizi görmüyorsunuz?