Pınar kardeş nasıl oldun?
Buarada sorularınıza elimden geldiği kadar seve seve cevap veririm. Arkadaşlar görmeden görmüş gibi oldum sizleri ve inanın hepiniz çok samimi ve hani ne derler kaliteli insanlarsınız. Sizleri tanıdığıma çok memnun oldum:1hug: Yıllar geçsede birbirimizden haberdar olacağımızı umuyorum.
Kızlaaarrrrr az önce evime misafirim geldiiii yupi yuuupiiii:dance: Buradaki devlet hastanesinin bir doktoru, bizim burada çalışan mimar beyin arkadaşıymış. Eşime sormuş bir hastalık varsa bakalım demiş Allah razı olsun, bende de yaklaşık 13-14 yıldır egzama var, kendisi de tevafuk cilt hastalıkları uzmanı. Evime kadar geldi yaaaaaa, çok duygulandım senağlama. Ani oldu tabi ne yapacağımı şaşırdım, görseniz beni oradan oraya ne yapsam diye koşturdum bir müddet. Ama kapıya gelmişti bile, eğer vaktim olsaydı sizin de o güzel tariflerinizdn yapardımmmm.. Meyve salatası sunabildim kendisine.
AAyyy çok mutluyummmmm, belki abartıyorum gibi gelecek size ama inanın heyecanlandım bile. Biz Türkler olarak misafiri çok seviyoruz değil mi arkadaşlar, Allah evimizi misafirsiz bırakmasın. Ayrı bir soluk girdi evime:teytey:
Sibel Sema merhabalar ,evet ben Tripolide yaşıyorum...
Hakkınızda hayırlısı olur inşallah yardımcı olabilieceğimiz bir konu varsa biz buradayız..
:)
İnci Mercan,dost,inan sevincin buralara kadar geldi,ay kıyamam ben sana ya,ciddi ciddi hasret sin muhabbete ,yirim seni.
tabi ki insan arıyor aramaz olur mu bu gönüller dosta dostluğa nasıl aç..
Bizim haftada 3 gün min. misafirlerimiz oluyor geri kalan günlerde dışarda buluşuyoruz arkadaşlarla piknik alışveriş derken zaman güzelce geçiyor..Zaten bebişlerin peşinde koşturmaktan kendimizi unutuyoruz:)
biraz sana doğru kaçayım ben en iyisi:*
bize de buyrun gelin değişiklik olur hem süper ya.
Doktorumuzdan da Rabbimiz razı olsun,dualarımızı aldı ,senin vesilen ile... :*
Tahmin etmiştim bingo!
:)
Bol bol danışırız o zaman canım,gıdalar hakkında..
Ben Rusya'da değil Ukrayna'da eğitim gördüm,aslında aklımızın ucundan geçmeyen bir olasılıktı hatta olasılık bile değildi lakin olaylar öyle bir gelişti ki,gözümü açtım baktım Ukraynadayım,liseden hemen sonra orada olmak,bambaşka bir kültüre şahit olup kendi geçmişimizden Osmanlıdan eserler bulmak ve hatta kendi özümüzü daha iyi tanıma bana çok şey kazandırdı..
Martı Jonathan misali,ayaklarının üzerinde durabilmeyi öğreniyorsun..Ailemden uzak kalmak her iki taraf için de çok zordu sık sık görüşsek de..
Ben tek kızım,kardeşlerimin en büyüğüyüm,herkes dumur olmuştu bu karar karşısında ama dedim ya bana hayatı öğreten kendimi geliştirmeme ve güçlü kapılara varmamı sağlayan güzel bir adımdı..
Sonra gurbete elveda dedik hasret ağır bastı ,ama bir müddet sonra yıldırım sevdası na tutulduk yine gurbette imiş nasibimiz:) demek ki neymiş kaderin önüne geçilmezmiş..
Annem babam sevdiklerim hep der sizler yerinizde iyi olun yeter ki,yüzünüz gülsün kalbiniz coşsun mesafeler kısalır o zaman..
Ailemizin dizi dibinde olmuşuz ama mutluluğumuz yok diyelim neye yarar değil mi?
hamdolsun ki herşey yolunda,hayat güzel,sağlığımız huzurumuz yerinde olsun da
aynı fıkırdeyım libyanam bende once ogrencı olarak ankaraya gıtmıstım aıleme ne kadar da uzak gelmıstı gıderken arkamdan nasılda aglamıslardı.babamın benı trene bındırıp elıme ıkı kursun kalem tutusturup aglamamak ıcın kendını zor tutarak allaha emanet kızım dedıgı anı unutmam mumkun degıl.sonra ben ankaradan dondum ve bır ay sonra evlenıp ırak a gıttım babam şiddetle karşı çıkmıştı ırak olduğu için korkuyordu haklı olarak.ama rabbım yardım ettı oldu işte aynen dediğin gibi kader...ama bin şükür o kaderi yazana bin şükür daim iyilerle karşılaştırana bin şükür hayırlar vesile eden rabbime.:Saruboceq:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?