merhabalar hepinize,
Sevgili Zardem,
yazdıklarını okuyunca eski günlerimi hatırladım, kendimi gördüm resmen.
ben henüz aramızda söz nişan gibi bir bağ olmadan önce yollamıştım sevdiğimi libyaya, hem de öle şehir merkezi filan da değildi. resmen mahrumiyet bölgesiydi. ofislerinde internet vardı ama bir gün varsa 3 gün kesiliyordu. O zaman cep telefonları bu kadar yaygın değilmiş libyada, sadece müdürlerde ve patronlarda varmış, o yüzden ilk aylarda elimde telefonumla gezdim, telefonla uyudum resmen. Çünkü fırsat bulduğunda en yakın yerleşim merkezine gidip kontorlu telefondan arıyordu. Eğer o an görüp cevaplayamazsam 3 4 gün haber alamıyordum. Çok zor zamanlardı gerçekten. Sonra zamanla cep telefonları yaygınlaşmaya başladıkça bi libyana hattı oldu. Ama çok komik, sadece sabahları ve akşamları belli saatlerde çekiyordu oyüzden o sürede telefona yapışık yaşamaya devam :)) Arada internetten de görüşüyorduk ama baglantı kotu oldugu ıcın yazdıkları 10 dakika sonra filan geliyordu, webcam den hıc bahsetmıyorum bıle..
Sonraları farklı bi yerde calısmaya basladı, sartlar ıyılestı fılan daha ıı gorusur olduk. İzne geldiğinde sözlendik beklemye devam, o arada ben boşlukta gibiyim, bişeye başlayamıyorum, kendi hayatıma dair bi plan yapamıyorum ne yapacağımız belli değil, libya fikri düşmüş aklımıza, gider miyiz kalır mıyız. Böyle tereddütlerle ve hasretle geçen 2 küsür yıl.. Sonra bi şekilde herşey yoluna girdi malum şimdi evliyiz ve birlikte Bingazi de yasıyoruz. Bunları yasarken farkedemıyor ınsan aslında ama ben o 2 yılın muhasebesını yaptıgımda kesınlıkle su kanaate vardım; hersey olması gerektıgı zamanda olması gerektıgı sekılde oluyor. Biz ne planlar yaptık, ben Turkıye'deyken yolumu nasıl cızmıstım sımdı neredeyım, nerelerdeydık nerelere geldık... Sabırsızlık ve isyan işimizi zorlastırmaktan baska bırseye yaramıyor. Biraz olduğu gibi kabullenmek lazım. Sadece götürdüklerine değil, getirdiklerine yada senin için dusunursek getireceklerine bakmak lazım. Evet ayrı kaldık zor zamanlardı çok ağladım çok üzüldüm ama sunu unutmamak gerekır araya mesafe gırmesı bazen taze kan olabılıyor ılıskıler ıcın. Sabırla sevıgyle bekledıkce birbirinizin gözünde daha vazgecılmez daha kutsal olabılıyorsunuz. Fırtınalara dayanabılecek gucu oldugunu kesfedıyor ınsan, aradakı bagın ne denli guclu oldugu kanıtlıyor sana da ona da. Hem kendını hem onu hem de ılıskınızı yenıden kesfetme sansı verıyor ınsana. Şimdi sabret demek cok zor bılırım ama bunları dusunerek tesellı olabılırsın enazından.
Bingazi'ye gitti demişsin ama çöldeymiş. Nerde olduğunu merak ettim. Burdaki arkadaslar voıp raıder dan Türkiye'yi arıyorlar. Sen de o programı kullanabilirsin.Internet uzerınden kredı kartıyla bellı bır mıktar yatırılıyor. Sabit hatlar bedava cep telefonları ıse cok uygun. Seni 218 li bir numaradan aradıgını soylemıssın dısardan arıyordur muhtemelen ama eger kullanabıldıgı bır hatsa cok ıyı tabi. Biz de sky4call dıye bı program kullanıyoruz ama onun kartları burada satılıyor. Türkiye de var mıdır bılemıyorum. Yakında bir Libya hattı edinir eminim daha cok arar senı, merak etme. İlk başta alısıp ne nedır ogrenene kadar bıraz zaman gecıyor. İnternet ise enazından ofiste vardır, cok uzak bı yerde degılse. Belki aksamları gırme fırsatı olur.
Benden şimdilik bu kadar. Kendine ii bak a.s.