Emine'cim hepimiz biraz dengesiziz doğum sonrası.Ben eşime,anneme,kardeşime ve hatta bebeğime bile düşman kesilebiliyorum durduk yere.O sinir,o nefret neremden,neden çıkıyor hiç bilmiyorum.
Karamsarlık geliyor arasıra.Doğum esnasında geçrdiğim kötü anları,sonrasındaki acılarımı hatırlayıp kendimi daha çok acı içinde kıvandırmaya çalışıyorum.
Bazen kimse benimle ilgilenmesin istiyorum.Birşey ister miyim diye soran kim olursa olsun sorduğuna pişman ediyorum.Kalkıp ortalığı toplamaya başlıyorum mesela;bir yandan toplayıp bir yandan da niye benden başka kimse toplamıyor diye sinirleniyorum.O anda yanımda kim varsa suçlu o oluyor:mymeka:
Eşime kızıp bebeği emzirmemekle tehdit edebiliyorum mesela.Bu en kötüsü sanırım.Bebeğime sevgiyle bakmadığım zamanlar oluyor.Sonra sonra kendime inanamıyorum.Nasıl sinirimi o minik,aciz ve bana muhtaç varlıktan çıkarmak isterim diye düşünüp kendime inanamıyorum.Böyle olunca da kendime kızıyorum,kendimi suçluyorum bu sefer.E bu da iyi değil.Ben ne kadar aptalım,beceriksizim.Bir bebeğe bakamayacak kadar acizim diye düşünerek hüngür hıçkırık başlıyorum yine ağlamaya.Maksat ağlamak yani.Ağlamak için de herşey bahane.Sadece maddi durumumuzu düşünmek bile başlı başına bir bahane zaten.
Mutluluktan da mutlaka ağlıyorum.Eşimi seviyorum,ağlıyorum.Kızım sağlıklı Allah'a şükür,ağlıyorum.Dedem ve anneannem torunlarının çocuğunu,bebeğimi görebildiler,ağlıyorumsenağlama
Daha sayabilirim...
Umarım karmaşık ruh halimi az da olsa anlatabilmişimdir.Sizden başka da kimseye anlatamam zaten.Anlamaz kimse.
Sanırım bebekli yeni hayatıma alışmam için daha çok onunla başbaşa kalmalıyım.Bunu istiyorum zaten.Evde eşimden başkasının olması beni huzursuz ediyor.Bazen de gülücükler saçıyor,gelen her kimse bir muhabbet bir muhabbet bende-tatlicadiarzu-Denge yok işte.
Emine'cim bana,senin de bebeğinle biraz başbaşa kalmaya ihtiyacın var gibi geldi.Kafanı dinlemeye ihtiyacın var.Ya kendin söyle,ya da eşinden rica et o söylesin,eve sık gelenler birkaç gün mümkün olduğunca seni bebekle ve eşinle yalnız bıraksınlar.Sanki o zaman daha çabuk kendine gelirsin gibi geliyor bana.Ben öyle yaptım çünkü.Geceleri sabahlamak uğruna bile olsa yanımda kimse olmasını isemediğimi,eşimle bir şekilde idare edeceğimizi söyledim.Gündüz annem gelince uyuyorum.Böylece o bebeğe her yaklaştığında,kontrol etmek için bana her bakışında,bu yaptıklarını göremediğim için sinirden köpürmemiş oluyorum.Sen de bu şekilde seni rahatlatacak çözümler bulmalısın canım.Şöyle bir silkin ve rahatlamak için neler yapabileceğini bir düşün.
Umarım en kısa zamanda kendine gelirsin ve eski mutlu,pozitif Emine olursun.
Öpüyoruz kızımla oğluşunu ve senia.s.