Benden daha ne istiyorsun diyen kocam

Az önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.

10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.

Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.

Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
Benim eşim işi geregi sabah çikar akşam 10 11de gelir. 2 yaşindaki ogluma ev işi dahil hiç bir destek olmadan buyuttum. Eşimin uykusu acayip derin, alarmini ben kapatirim, kendisi cerrah gece acil aramalari ben zorlayarak uyandirarak baktiririm. Yani çocuk uyaninca uyanamiyordu. Dogru egitimle MasaAllah 8-9 arasi uyur akşam oğlum. Yani demem o ki sizin eşinizin yaptiklarinin hiçbirini yapmadi. Arada pazarlari balik kizartir sadece o. Ama kendince hakli aksama kadar ameliyatda ayakuste bir dakika dinlenmesi yok. Buna ragmen ben de eşimden beklentiye giriyordum. Ama zamanla anladim ki benim bilinçaltimin istedigi eşimin işi degil bana sevgisi, dikkati, beni onemsemesi. Bunlari hep yapar. Insan anne olunca daha bir fazla ilgi istiyor. O olmadikda sinirini boyle şeylerden çikarir. Eşinizin ilgisi size var mi? Durduk yere sarilmalar, arada gezmelere çikmalar, romantik sozler bunlar bile insanin yorgunlugunu unutturur. Eşinize fazla yuklenmeyin derim. O da dişarida sizin için çabaliyor evde de gucu yettigince yardim ediyor. Kuçuk çocukla komforlu bir hayat bekleyemezsiniz zaten. Bu zorluklar olacak. Eşinizden iş yerine onun sevgisine daha çok ihtiyaciniz oldugunu soyleyin. Hatirlatin. Belki o da birseyleri unutmuşdur daha bir dikkatli olur
 
Az önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.

10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.

Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.

Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
 
Benim eşim işi geregi sabah çikar akşam 10 11de gelir. 2 yaşindaki ogluma ev işi dahil hiç bir destek olmadan buyuttum. Eşimin uykusu acayip derin, alarmini ben kapatirim, kendisi cerrah gece acil aramalari ben zorlayarak uyandirarak baktiririm. Yani çocuk uyaninca uyanamiyordu. Dogru egitimle MasaAllah 8-9 arasi uyur akşam oğlum. Yani demem o ki sizin eşinizin yaptiklarinin hiçbirini yapmadi. Arada pazarlari balik kizartir sadece o. Ama kendince hakli aksama kadar ameliyatda ayakuste bir dakika dinlenmesi yok. Buna ragmen ben de eşimden beklentiye giriyordum. Ama zamanla anladim ki benim bilinçaltimin istedigi eşimin işi degil bana sevgisi, dikkati, beni onemsemesi. Bunlari hep yapar. Insan anne olunca daha bir fazla ilgi istiyor. O olmadikda sinirini boyle şeylerden çikarir. Eşinizin ilgisi size var mi? Durduk yere sarilmalar, arada gezmelere çikmalar, romantik sozler bunlar bile insanin yorgunlugunu unutturur. Eşinize fazla yuklenmeyin derim. O da dişarida sizin için çabaliyor evde de gucu yettigince yardim ediyor. Kuçuk çocukla komforlu bir hayat bekleyemezsiniz zaten. Bu zorluklar olacak. Eşinizden iş yerine onun sevgisine daha çok ihtiyaciniz oldugunu soyleyin. Hatirlatin. Belki o da birseyleri unutmuşdur daha bir dikkatli olur
teşekkür ederim tavsiyeleriniz için ama aramızda bir fark var ben çalışıyorum aynı zamanda. yani siz de desteksiz büyütüyorsunuz ben de desteksiz büyütüyorum çünkü gündüz çalışıp akşam ve gece çocuk bakıyorum dinlenmeye hiç ama hiç vaktim olmuyor. akşamları ya bebeğe bakacağım ya ev işi yapacağım. o yüzden çalışmayan kadınların o kadar da zor olmadığını haftasonu kendim görebiliyorum çünkü çocuk uyuyunca oturup bir yudum kahve içebiliyorsun :)
 
Benim eşim işi geregi sabah çikar akşam 10 11de gelir. 2 yaşindaki ogluma ev işi dahil hiç bir destek olmadan buyuttum. Eşimin uykusu acayip derin, alarmini ben kapatirim, kendisi cerrah gece acil aramalari ben zorlayarak uyandirarak baktiririm. Yani çocuk uyaninca uyanamiyordu. Dogru egitimle MasaAllah 8-9 arasi uyur akşam oğlum. Yani demem o ki sizin eşinizin yaptiklarinin hiçbirini yapmadi. Arada pazarlari balik kizartir sadece o. Ama kendince hakli aksama kadar ameliyatda ayakuste bir dakika dinlenmesi yok. Buna ragmen ben de eşimden beklentiye giriyordum. Ama zamanla anladim ki benim bilinçaltimin istedigi eşimin işi degil bana sevgisi, dikkati, beni onemsemesi. Bunlari hep yapar. Insan anne olunca daha bir fazla ilgi istiyor. O olmadikda sinirini boyle şeylerden çikarir. Eşinizin ilgisi size var mi? Durduk yere sarilmalar, arada gezmelere çikmalar, romantik sozler bunlar bile insanin yorgunlugunu unutturur. Eşinize fazla yuklenmeyin derim. O da dişarida sizin için çabaliyor evde de gucu yettigince yardim ediyor. Kuçuk çocukla komforlu bir hayat bekleyemezsiniz zaten. Bu zorluklar olacak. Eşinizden iş yerine onun sevgisine daha çok ihtiyaciniz oldugunu soyleyin. Hatirlatin. Belki o da birseyleri unutmuşdur daha bir dikkatli olur


Aaa olur mu sizin eşiniz asla normal değil kadınlar kulübüne göre.. Sabahtan akşama kadar cerrahi işlem yapıp akşamdan sabaha kadar da eve hizmet etmesi lazım😅 Bunun dışındaki hiçbir ‘eş’ normal değil.. Kadınların ev işi yapmak istememesi, depresyona girmesi çook normal, ama erkekler asla yorulamaz depresyona giremez eşlerine sürekli hizmet etmek zorunda kadınlar kulübüne yasalarına göre😅
 
teşekkür ederim tavsiyeleriniz için ama aramızda bir fark var ben çalışıyorum aynı zamanda. yani siz de desteksiz büyütüyorsunuz ben de desteksiz büyütüyorum çünkü gündüz çalışıp akşam ve gece çocuk bakıyorum dinlenmeye hiç ama hiç vaktim olmuyor. akşamları ya bebeğe bakacağım ya ev işi yapacağım. o yüzden çalışmayan kadınların o kadar da zor olmadığını haftasonu kendim görebiliyorum çünkü çocuk uyuyunca oturup bir yudum kahve içebiliyorsun :)
Haklisin çalişmak işi zorlaştiriyor. Ben şu an annelik iznindeyim evet online kurslara katiliyorum hergun ingilizce kursuna ve yeni yeni dropshipping yapiyorum. Işe çikana kadar boyle degerlendiriyorum. Ayni zamanda meslegimi unutmamak için akşamlari surekli işlerimle ilgileniyorum. Ben de doktorum surekli kitap okuyorum. Sadece eşinizin de çaliştigini ve dediginiz kadarini yapiyorsa gucu yettigince yardim ettigini soylemek istedim. Işle çocuk bir arada muhakkak ki zorluycaktir. Eskisi gibi hiç zorlanmadan her ikisini yurutmek çocugu tamamen ihmal ettikde mumkun. Bu donemler geçicek. Bebeginiz daha çok kucuk. Yine de Allah kolaylik versin size
 
Aaa olur mu sizin eşiniz asla normal değil kadınlar kulübüne göre.. Sabahtan akşama kadar cerrahi işlem yapıp akşamdan sabaha kadar da eve hizmet etmesi lazım😅 Bunun dışındaki hiçbir ‘eş’ normal değil.. Kadınların ev işi yapmak istememesi, depresyona girmesi çook normal, ama erkekler asla yorulamaz depresyona giremez eşlerine sürekli hizmet etmek zorunda kadınlar kulübüne yasalarına göre😅
🤣🤣🤣
 
Aaa olur mu sizin eşiniz asla normal değil kadınlar kulübüne göre.. Sabahtan akşama kadar cerrahi işlem yapıp akşamdan sabaha kadar da eve hizmet etmesi lazım😅 Bunun dışındaki hiçbir ‘eş’ normal değil.. Kadınların ev işi yapmak istememesi, depresyona girmesi çook normal, ama erkekler asla yorulamaz depresyona giremez eşlerine sürekli hizmet etmek zorunda kadınlar kulübüne yasalarına göre😅
Kadınlar depresyona giremiyor, ne kadar farkındasınız bilmiyorum.

Yoksa benim bu ara çok giresim var, tek isteğim cenin pozisyonunda yatmak.

Ama evde yemek yok, yatamıyorum.
Ama çocuklar yıkanmak istiyor, yatamıyorum.
Ama oyun oynamazsa çok mahzun bakıyorlar, yatamıyorum.
Ama yatınca çok televizyon izliyorlar, kalkıyorum.

Kadın bir cerrah için hiç değiştirmeden aynı cümleleri kurabileceğinize inanıyor musunuz siz?
 
Aaa olur mu sizin eşiniz asla normal değil kadınlar kulübüne göre.. Sabahtan akşama kadar cerrahi işlem yapıp akşamdan sabaha kadar da eve hizmet etmesi lazım😅 Bunun dışındaki hiçbir ‘eş’ normal değil.. Kadınların ev işi yapmak istememesi, depresyona girmesi çook normal, ama erkekler asla yorulamaz depresyona giremez eşlerine sürekli hizmet etmek zorunda kadınlar kulübüne yasalarına göre😅


Konu sahibi ev kadını değil veya ücretsiz izinde de değil. Eşi benzer şartlarda çalışan bir kadın.

Ayrıca eşine yüklenmek yerine yardımcı tutsun bi zahmet cerrah eş de.

Erkeklerimiz sağolsun seviyeyi öyle bir düşürmüş ki temel seviyede sorumluluk sahibi adamlar bulunmaz hint kumaşı muamelesi görüyor.
 
teşekkür ederim tavsiyeleriniz için ama aramızda bir fark var ben çalışıyorum aynı zamanda. yani siz de desteksiz büyütüyorsunuz ben de desteksiz büyütüyorum çünkü gündüz çalışıp akşam ve gece çocuk bakıyorum dinlenmeye hiç ama hiç vaktim olmuyor. akşamları ya bebeğe bakacağım ya ev işi yapacağım. o yüzden çalışmayan kadınların o kadar da zor olmadığını haftasonu kendim görebiliyorum çünkü çocuk uyuyunca oturup bir yudum kahve içebiliyorsun :)
Sizin maddi durumunuz nedir? Yani zengin diyebilir miyiz ?

Tek çaresi var: Evinize aldığınız kişi her işi yapacak. Hem çocuk bakacak hem de kahvaltı, yemek,çay ,ütü neyse artık her şeyi önünüze sunması lazım.

Benim çok yakın arkadaşımın evinde yardımcı var. Çok zengin,evi 4+1 ( bunu belirtmemin nedeni şartlarınızı bı kiyaslayin bakayım size nasıl çözüm çıkacak diye) evine gelen kadın hafta içi
9-5 çalışıyor. Bu dediklerimin hepsini yapıyor. Kendisi de öğretmen. Yani sizin gibi yoğun biri bile değil mesleki olarak. Ona rağmen durum bu. Ben yorulmak istemiyorum dedi.

Siz de yorulmak istemiyorsanız acilen bu koşullarda birini bulun.
 
Kadınlar depresyona giremiyor, ne kadar farkındasınız bilmiyorum.

Yoksa benim bu ara çok giresim var, tek isteğim cenin pozisyonunda yatmak.

Ama evde yemek yok, yatamıyorum.
Ama çocuklar yıkanmak istiyor, yatamıyorum.
Ama oyun oynamazsa çok mahzun bakıyorlar, yatamıyorum.
Ama yatınca çok televizyon izliyorlar, kalkıyorum.

Kadın bir cerrah için hiç değiştirmeden aynı cümleleri kurabileceğinize inanıyor musunuz siz?
İnanıyorum çünkü bende cerrahi
işlem yapıyorum, eve gelip cenin pozisyonunda yatmak istersem gayet de yatabiliyorum. Yemek yapmıyorsa da dışarıdan söyler eşim, oturur onlarla oynar, banyo yaptırır vs vs.. Dediğiniz kadar baskı altında hissetmiyorum ve değilim. Üstelik eşim bana rutin hayatımızda “yardım “ etmiyor. Ancak ona düşenleri de her zaman yapar. Çocuklarımı gözüm kapalı eşime emanet edip vurup kafayı yatabilirim.
 
Konu sahibi ev kadını değil veya ücretsiz izinde de değil. Eşi benzer şartlarda çalışan bir kadın.

Ayrıca eşine yüklenmek yerine yardımcı tutsun bi zahmet cerrah eş de.

Erkeklerimiz sağolsun seviyeyi öyle bir düşürmüş ki temel seviyede sorumluluk sahibi adamlar bulunmaz hint kumaşı muamelesi görüyor.
Tamam siz seviyesi düşmemiş olanıyla evlenin madem.. Ne desem anlatamadım.
 
Konu sahibi ev kadını değil veya ücretsiz izinde de değil. Eşi benzer şartlarda çalışan bir kadın.

Ayrıca eşine yüklenmek yerine yardımcı tutsun bi zahmet cerrah eş de.

Erkeklerimiz sağolsun seviyeyi öyle bir düşürmüş ki temel seviyede sorumluluk sahibi adamlar bulunmaz hint kumaşı muamelesi görüyor.



Ayni seyi dusunuyorum, o kdr saskin okuyorum ki bazi yorumlari
Cok yasli ev isine hic yardim etmeyen ama zaman icinde esi hasta olunca herseyi yapan gencken cocuklarinin her eksigi ile ilgilenen insanlara sahidim gayet cocugunun kiyafetini akil edermis
O kdr cok ornegim varki hatta erkekler onu yapamaz diyenlere sasiriyorum birini yapmasa otekinde sorumluluk almis yardim etmemis olmali
Kardesimin esi evde cok yok ve is saatleri duzensiz. Ama en iyi robot, duzenli yardimci yada diger teknolojik aletler var.
cocuklari alip karavana gider anne dinlensin diye veya herhangi bir is oldugunda o cocuklarina gozu kapali bakar. Ben konu sahibine yer yer kiziyorum ama o hissinide anliyorum adam yardim ettigi icin tesekkkure gerek yok bebek kucukken anneye daha bagimli biraz daha destek herkese iyi gelecektir
 
Bunları okuyunca kendimi ultra güçlü bir varlık gibi görmeye başladım 😅 Önceleri koca yok çoğu zaman git çalış, çocuk bak, erkek işine kadar koş vs. 😅 Bakıcı ve yardımcı vardı ama mesaim bitince eve geldiğimde çocuklarla uğraş, evin düzenini sağla vs. Ruhlar alemindeydim bir de formunu nasıl koruyorsun derlerdi zavallı popom yer görmüyordu 😅

Eşim evdeyken bana hiç iş düşürmedi desem yeridir çünkü yokluğunda çok yıpranıyordum. Mola gibi oluyordu bana şu an düşünüyorumda cidden çelik gibi sabır varmış ben de depresyona bile zamanım yoktu 😅😅

Bir de artık her şey daha kolay. Evdeki cihazlara uzaktan erişimle gelmeden halledebiliyoruz. Robot süpürge, buharlı temizlik, dikey süpürge, robot cam temizleyici, kullan at mendiller, hava temizleyici vs. Vs. kedilerin bile cihazları vardı yani. Maddi durumunuz iyiymiş her şeyin bir cihazı var alın koyun eve. Günlük temizlik ve düzeni sağlıyorlar. Ben mesela robot süpürgeyi bir sabah işe giderken, bir de gelmeden açıyorum istasyonlu tertemiz yapıyor. Geriye kalan ise yediğini, yattığını, banyo, tuvalet ve çocukların dağınıklığını topla tamam.

Belli günlerde yardımcı alın. Tamam ev ve çocuk kolay değil ama sizin şartlarınızda abarttığınız kadar değil. Daha düşük gelirleriyle hepsini bir başına yapan kadınlar var.
 
Bakıcı fazla maaş ,alıyor siz fazla abartıyorsunuz ,eşiniz çoğu eşlere göre fazla yardımcı daha ne istiyorsunuz ben söyleyeyim. Mükemmeliyetçisiniz ama malesef çocuktan sonra bu mümkün olmuyor.
İkiz büyüttüm tek başıma ne eve temizlikçi ne bebekler için yardımcım olmadı. Ben sizin kadar darlamadım kocamı ki kaç sıfır öndesiniz.
Bence siz napın biliyor musunuz bakıcıyı değiştirin. O paraya hem bakıcı hem haftada 3 gün gelen temizlikçi tutun bu iş kökten çözülsün. Adamda rahat etsin sizde rahat edin.
 
Evet fizikselden ziyade zihinsel yüküm çok fazla. Çok güzel ifade etmişsiniz. Hem iş yerinde çok komplike bir iş yapıyorum hata yapmamak lazım odaklanmam lazım hem çocuk için her şeyi düşünmem lazım bir de ev işlerini organize etmek akşama yapılacak yemeğin malzemesini düşünüp kocaya haber vermek gerekiyor filan.
Eşim oğlumuzla çok güzel ilgilenir saatlerce oynatır bakar uyutur yedirir ama bu çocuk ne yiyecek diye bana sorar, bu çocuğun bilişsel gelişiminde bir sorun olsa farketmez mesela bu ay şunu yapması lazımdı yapmadı demez, yazlıkları küçülmüş alışverişe çıkalım demez. Hepsinin takibi bende. Benim söylemem gerekiyor ve bu sorumluluk çok fazla geliyor artık.
Biz eşimle telefona günlük, haftalık, aylık hatırlatıcılar kurduk en azından hatırlatmamız gerekmiyor birbirimize bir şeyleri. Nevresimleri değiştirme zamanında bile uyarı geliyor😂 Haftalık yemek listesi yapıp alışverişi de ona göre yapıyoruz. Ya da ihtiyacımız olan her şeyi alışveriş listesine ekliyoruz. Kimin vakti varsa o bakıp alıyor. Çocuğun ihtiyaçları dahil.
Onun dışında çocuğun wonder weeks profili ikimizde de açık. Dönemlere göre hangi oyunları oynatmamız gerek ne yapmamız gerek ordan takip ediyoruz mesela. Huckleberry profili yine ikinizde de açık d vitaminini sabah erken kalkan verip oraya girer mesela. Verdin mi vermedin mi diye bunları konuşmuyoruz.
Bu arada ev işlerinden ben de nefret ediyorum ama evimize başka insanların girmesini sevmediğimiz için evlendiğimizde beraber bir şekilde hallederiz diye bir karar vermiştik şimdi de ona göre devam ediyoruz.
Bu arada duygusal olarak bence kesin destek almalısınız. Ben işi bıraktım sizi anlayamam ama eğer kariyerinize çok büyük bir etkisi olmayacaksa ve ekonomik olarak zorlamayacaksa belki bir süre ücretsiz izne ayrılmayı düşünebilirsiniz. Ya da ev işleri için de en azından haftada birkaç gün size destek olacak birini bulmak belki sizi rahatlatır.
 
teşekkür ederim tavsiyeleriniz için ama aramızda bir fark var ben çalışıyorum aynı zamanda. yani siz de desteksiz büyütüyorsunuz ben de desteksiz büyütüyorum çünkü gündüz çalışıp akşam ve gece çocuk bakıyorum dinlenmeye hiç ama hiç vaktim olmuyor. akşamları ya bebeğe bakacağım ya ev işi yapacağım. o yüzden çalışmayan kadınların o kadar da zor olmadığını haftasonu kendim görebiliyorum çünkü çocuk uyuyunca oturup bir yudum kahve içebiliyorsun :)
Kolaylıklar diliyorum. Ama gerçekten çok sızlanıyorsunuz. Siz çalışıyorsunuz evet yoruluyorsunuz enerjiniz kalmiyor ama o çocuk sizin. Korunarak da olsa oldu yani eşiniz de elinden geleni yapıyor şimdi burdaki üyeler ne desin daha anlayamadım. Ev hanımı da olsan çalışıyor da olsan annelik zor. Bunu önce bir kabul etmek lazim. Şimdi ev hanımı olup 3 çocuk aynı anda büyüten var. Hatta daha çok çocuk. Onlar ne yapsın kime sızlansin?. Bir çocuk, evden çalışıyorsunuz. Aynı anda çocuk büyütüp dışarda ağır şartlarda çalışan kadın ne yapsın kime sızlansin? O 50k ile bakıcı da tutamiyor mesela.. yapmayın biraz sartlarinizla barışın. Aksi halde esiniz de sizde bebek de çok daha negatif etkilenecek.
 
Erkekler uyanık,kadının üzerine yapışmış olan işlerin yarısını yapınca “daha napayım ne istiyorsun benden” diyebiliyorlar. Hiçbir kadın bunu demiyor,demediği için de bunalıma giriyor. Ev işleri için birini bulun,siz de yapmayın eşiniz de yapmasın.
 
Az önce kavga ettik. Uzun zamandır etmemiştik, çok da kırıcı konuştuk.

10 ay önce doğum yaptım ve sanırım lohusa depresyonum devam ediyor. 3 aylıktan beri çalışıyorum ve bir bakıcı geliyordu ama onu beğenmiyordum güzel davranmıyor bebeğime diye bayramda değiştirdik başkasını bulduk. Eski bakıcı ev işleri de yapıyordu ben arada bebeği oyalarken(ben evden çalışıyorum) ama yeni gelen bakıcıyla ev işi olmayacak diye anlaştık ve eskisine göre 20k daha fazla maaş veriyoruz sigorta vs dahil edince. bu da canımı sıktı evet bilerek kabul ettik ama başladıktan sonra hem çok para veriyoruz hem işler bize kalıyor vs.

Şimdi ev işleri bize kaldı bir yandan çocuk bir yandan kendi çalışma hayatım bana ağır geldi.
Eşim yardım ediyor ama gece bir iki kez mama yapmak için kalkıyor, sabahları mutfağı temizliyor, mümkün olduğunca evi toparlayıp işten gelince çocuğa bakıyor, fırsat olursa yemek yapıyor. Evet düşününce onun da hiç boş vakti olmuyor. Ama ben de çok yoruluyorum sürekli bir şeylerin stresi içindeyim yemek ev işi vs. Yetişemiyorum hiç bir şeye.

Bugün böyle dedi işte. Daha ne istiyorsun benden her şeyi yapıyorum yine de mutlu olmuyorsun, bakıcı değiştirmek istedin değiştirdik yine mutlu değilsin, seni tatmin etmek imkansız filan. Haklı mı bilmiyorum. Çünkü ne istiyorum da kocam yapmıyor cidden bilmiyorum. Ama neden mutsuzum? Yorgunum? Stresliyim. Neyin eksik olduğunu bilmiyorum. Uzamış lohusa depresyonu olabilir mi bu? Yoksa cidden kendime çok mu yükleniyorum?
Mesela bugün bağırdım kaç kez çocuğun kıyafetlerini dolaba yerleştirdin ki ben yapıyorum hep diye. O da tamam ben yaparım 3 parça için laf ediyorsun dedi. Mesela üç parça kıyafet değil aslında çok şey yapıyorum kimse görmüyor gibi. Kocam da aynı şeyi kendi için diyor çok şey yapıyorum mutsuzsun diyor ama ben ona teşekkür ediyorum. O bana edemiyor çünkü hiç bugün şu işleri yaptım diye sıralamıyorum.
Yakında mutluluğu dışarıda arar. Belkide...
 
Back
X